Τυχαίο ; Γραφειοκρατικό ; Ή ....«κατά λάθος εξεπίτηδες»

Είναι γνωστό ότι μέσα από σχετικές αναρτήσεις στο blog μας, προβάλλουμε συστηματικά τα θέματα ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τις επιφυλάξεις μας για την αλλοίωση του κοινωνικού χαρακτήρα της ενέργειας. 

Τις ίδιες επιφυλάξεις διατηρούμε και για τους παρόχους - "επενδυτές" που διαρκώς ωθούν το ενεργειακό μείγμα της χώρας, με την ανοχή ή/και παρότρυνση της Πολιτείας, σε κατευθύνσεις συμφέρουσες για τους ίδιους αλλά, πιθανά όχι προς το κοινωνικό σύνολο (ένταση αιολικών, ΦΒ, φυσικού αερίου, στασιμότητα υδροηλεκτρικών, αυξημένη ενεργειακή εξάρτηση κλπ.). 

Στα πλαίσια αυτά δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη η είδηση που πυροδότησε το παρακάτω ..."αιρετικό" μας σχόλιο :

Η είδηση είναι απλή : «οφειλές δημοτικών τελών, εκτιμώμενου ύψους 600.000 ευρώ ! (σημ. το θαυμαστικό δικό μας), απαιτεί ο Δήμος Λαρισαίων από πέντε παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, που καθυστερούν την καταβολή τους, μέχρι και ένα χρόνο» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 2 Απριλίου 2021).
Πρόκειται, προσθέτουμε εμείς, για χρήματα ΟΛΩΝ μας, τα οποία πληρώνουμε για σκοπούς τελείως άσχετους με την ενεργειακή κατανάλωση και συνεπώς η Πολιτεία όφειλε να έχει ρυθμίσει το ζήτημα με την απ' ευθείας, χωρίς άλλη μεσολάβηση χρόνου και διαδικασιών, κατάθεση των χρημάτων στο ταμείο του κάθε ΟΤΑ.

Κάνοντας έναν απλό συλλογισμό για τον (αναλογικό) προσδιορισμό του συνολικού μεγέθους "κατακράτησης" των χρημάτων μας από τις ιδιωτικές εταιρείες - παρόχους, υπολογίζουμε ότι για όλους τους ΟΤΑ της χώρας, το "οφειλόμενο" ποσό ανέρχεται στο ύψος των 50 εκατομμυρίων ευρώ, με ότι αυτό σημαίνει για την "αχρεωστήτως" παρεχόμενη ρευστότητα ...στους παρόχους !

Και γιατί όλα αυτά ; Μήπως τόσα χρόνια οι επιτελικοί των κυβερνήσεων δεν μπόρεσαν να επιλύσουν το θέμα με μια απλή διάταξη σε κάποιο νομοσχέδιο ; μήπως απλώς αμέλησαν ; Ή μήπως πρόκειται για "δωράκι" σε φίλους "επενδυτές" ;

Αλλά και οι ΟΤΑ δεν βλέπουμε να αντιδρούν μπροστά στην εξώφθαλμη και απαράδεκτη παράδοση τόσο σημαντικών κεφαλαίων που δεν τα δικαιούται κανείς άλλος παρά μόνον ο Δήμος μας. 

Και μας κάνει εντύπωση ο μάλλον υπηρεσιακός τρόπος που τοποθετεί ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος Λάρισας το θέμα, αποκαλώντας "αμέλεια' την τακτική των ιδιωτών παρόχων, αλλά και η στάση του Δημάρχου που αρκείται σε εξώδικα και αγωγές, δεν θέτει το θέμα διεκδικητικά και πολιτικά απέναντι στην Κυβέρνηση, εκπροσωπώντας όπως οφείλει την φωνή και την δικαιολογημένη αγανάκτηση των θιγομένων πολιτών (που χωρίς τον Δήμο, δύσκολα πληροφορούνται τέτοιες αδικίες).

Στο κάτω κάτω "αριστερός" ο δήμαρχος, υποτίθεται γνωρίζει από αγωνιστικές πρακτικές, ή μήπως όχι ;

 Ο αιρετικός 

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Ανάγκες σε νερό των καλλιεργειών του Ν. Λάρισας – Των Δημήτρη Καλφούντζου* & Σταύρου Ευαγγελίδη*

 

Ο καθηγητής Δ. Καλφούντζος με τον συνεργάτη του κ. Σταύρο Ευαγγελίδη εκπόνησε μια ολοκληρωμένη και αναλυτική  επιστημονική εργασία σχετικά με τις "ανάγκες σε νερό των καλλιεργειών του Νομού Λάρισας" , ενός Νομού που συγκεντρώνει ένα σημαντικό ποσοστό των καλλιεργούμενων εκτάσεων και των αντίστοιχων αρδευτικών αναγκών στη Θεσσαλία.

Η εργασία παρουσιάζει ενδιαφέρον και από την ανάλυση των στοιχείων που άπτονται των κλιματικών συνθήκων και των μεταβολών που υφίστανται, αποτυπώνοντας έτσι σφαιρικά τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες στις οποίες αναπτύσσεται στη Θεσσαλία ο πρωτογενής τομέας σε σχέση με τις υδατικές ανάγκες.

Χρήσιμο πολύ θα ήταν εάν όλα αυτά τα στοιχεία και τα συμπεράσματα έμπειρων επιστημόνων η Πολιτεία τα αξιοποιούσε αναλόγως στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας ολοκληρωμένης αγροτικής πολιτικής που τόσο εκκωφαντικά απουσιάζει στον τόπο μας.

Παραθέτουμε παρακάτω τα συμπεράσματα της εργασίας αυτής, ενώ ολόκληρη την εργασία μπορείτε να βρείτε εδώ.

[Συμπεράσματα

Η διαδικασία υπολογισμού της βασικής εξατμισοδιαπνοής που στηρίζεται σε χρονοσειρές κλιματικών δεδομένων είναι δυναμική. Αυτό σημαίνει, ότι οι τιμές της πρέπει να ανανεώνονται με την προσθήκη νέων κλιματικών δεδομένων από τους υφιστάμενους ή τους νέους μετεωρολογικούς σταθμούς που εγκαθίστανται στη Λάρισα

Οι απαιτήσεις των καλλιεργειών σε νερό, επηρεάζονται άμεσα από τους κλιματικούς παράγοντες. Ως συνέπεια των προαναφερθέντων παραμέτρων, διαπιστώνεται, η συνεχής άνοδος των απαιτήσεων σε νερό όλων των καλλιεργειών μέχρι τον Ιούλιο, όπου έχουν τις μέγιστες απαιτήσεις και μετά μείωσή τους μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Τελικά, με την επεξεργασία των κλιματικών δεδομένων και των καλλιεργούμενων εκτάσεων των ετών 2012 και 2017, προκύπτει, ότι η μέση κατανάλωση των καλλιεργειών σε νερό, για το Νομό Λάρισας, ανέρχεται σε 513,23mm για το έτος 2012, ενώ για το έτος 2017 μειώνεται σε 312,63mm. Σ’ αυτό το σημείο κρίνεται σκόπιμο να τονίσουμε, ότι για την καλλιεργητική περίοδο από 01/04/2012 έως 30/09/2012, το 2012 ήταν μια ξηρή χρονιά, με την βροχόπτωση να περιορίζεται στα 226,20mm, ενώ, σε αντίθεση με το 2017 που ήταν μια υγρή χρονιά, η βροχόπτωση ανήλθε στα 333,80mm.

Από την έρευνα προέκυψε ότι ο νομός Λάρισας αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα που εμφανίζονται και γενικότερα στην Ελλάδα.

Παρατηρείται δε, ότι η διαχείριση των υδάτινων πόρων εξελίσσεται σε κρίσιμο παράγοντα μελλοντικής πορείας για την γεωργική παραγωγή και το τοπικό εισόδημα κατ’ επέκταση. Στο πλαίσιο αυτό, βασικοί στόχοι μιας αναπτυξιακής στρατηγικής θα πρέπει να θεωρούνται η ολοκλήρωση των υφισταμένων αρδευτικών δικτύων, αλλά και η υποστήριξη του συστήματος άρδευσης με νέα δίκτυα. Η εφαρμογή των παραπάνω κρίνεται άμεσης προτεραιότητας, δεδομένου ότι διαφαίνεται ο κίνδυνος ερημοποίησης του εδάφους.

Επίσης, κρίσιμο και καθοριστικό παράγοντα για τη διατήρηση των σημερινών καλλιεργειών, αλλά και για την εικόνα της γεωργικής εκμετάλλευσης στο μέλλον, αποτελεί η ολοκλήρωση των υφιστάμενων αρδευτικών δικτύων, αλλά και η υποστήριξη του συστήματος άρδευσης.

Η μείωση της παραγωγικότητας και οι αυξανόμενες ανάγκες εγγειοβελτιωτικών έργων, αυξάνουν κατακόρυφα το κόστος της παραγωγής, με ορατή την εκδοχή μείωσης της βιωσιμότητας του πρωτογενή τομέα και δυσμενών επιπτώσεων στην εθνική οικονομία. Είναι βέβαιο, ότι η πληροφόρηση και η ευαισθητοποίηση των παραγωγών σε σχέση με την ορθολογική χρήση του νερού και τις επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων θα συμβάλει στην εξοικονόμησή του.

Η κατεύθυνση της σύγχρονης πολιτικής μειωμένων εισροών στην παραγωγή, δεν μπορεί να παραβλέπει την εξάντληση των υδατικών αποθεμάτων από την αλόγιστη χρήση και την ανάγκη λήψης μέτρων ορθολογικής διαχείρισης.

Βασικό μέτρο στο πλαίσιο μιας τέτοιας λογικής, αποτελεί η επιλογή κατάλληλων συστημάτων άρδευσης για μικρότερες απώλειες (στάγδην άρδευση), καθώς και η χρήση βελτιωμένων ποικιλιών με αυξημένη αντοχή σε ακραίες κλιματολογικές συνθήκες.

Δεδομένης της αξιόλογης συνεισφοράς του πρωτογενούς τομέα παραγωγής του νομού Λάρισας στην εθνική οικονομία, κρίνεται, αναγκαία η αναδιάρθρωση της παραγωγικής διαδικασίας, που θα πρέπει να συνυπολογίζει τις παραπάνω κατευθύνσεις.

Διαπιστώνεται, ότι ο αριθμός των μετεωρολογικών σταθμών είναι μικρός και ότι η κατανομή τους στο χώρο δεν είναι άριστη. Κρίνεται, απαραίτητη η σωστή αρχειοθέτηση των στοιχείων που υπάρχουν, ώστε, να είναι δυνατή η διατήρηση και η αξιοποίησή τους. Η έλλειψη των στοιχείων και η αδυναμία επεξεργασίας τους στερεί την δυνατότητα μελέτης, καθώς και την εκτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης, όσον αφορά τις απαιτήσεις των καλλιεργειών.

Ο σχεδιασμός χαρτών κατανομής της μέσης ημερήσιας εξατμισοδιαπνοής αναφοράς και της μέσης μηνιαίας βροχόπτωσης στο Νομό Λάρισας θα συμβάλει σημαντικά στην εύρυθμη λειτουργία των υφιστάμενων αρδευτικών δικτύων, στον προγραμματισμό νέων και γενικότερα στην ορθολογική διαχείριση του αρδευτικού νερού.

Άρα, απαιτείται, η καλύτερη οργάνωση για να είναι εφικτός ο προγραμματισμός της ποσότητας νερού που θα χρειαστούν οι καλλιέργειες στο μέλλον, ώστε, να βελτιωθεί η απόδοση του πρωτογενούς τομέα.]

*Δημήτριος Καλφούντζος, Καθηγητής Τμήματος Γεωπονίας - Αγροτεχνολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Λάρισα. E-mail: dkalf@uth.gr

*Σταύρος Ευαγγελίδης,  Τεχνολόγος Γεωπόνος 

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Τι γνωρίζουμε για τα Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης ; Το νερό ως Χρηματιστηριακή αξία - Του Ζήση Αργυρόπουλου*

 

Συνήθως την ημέρα του νερού - 22 Μαρτίου - διαβάζουμε αφιερώματα που αναφέρονται στην χρησιμότητα και κρισιμότητα αυτού του ύψιστου αγαθού για την επιβίωση του ανθρώπου, τους κινδύνους από την επαπειλούμενη σπανιότητά του αλλά και τη ρύπανσή του ή την κακή του διαχείριση. Τα ‘χουμε ανάγκη όλα αυτά κι οφείλουμε να τα θυμόμαστε και να τα εκτιμούμε καθημερινά !

Ωστόσο, μ’ αυτό μου το σημείωμα, έρχομαι να θίξω ένα ζήτημα που αφορά την ιδιότητα αυτού του αγαθού ως εμπορικής και χρηματιστηριακής αξίας, κάτι που γέννησε η στρεβλή θεώρησή του από τους νόμους της Αγοράς αλλά και οι δυσοίωνες προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων για τις απειλές του εγγύς μέλλοντος, με όλα τα συνεπακόλουθά τους που μπορούν να προκύψουν με τη μορφή ντόμινο.

Τί είναι λοιπόν τα Συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης ;

Είναι συμβόλαια μελλοντικής αγοράς και δέσμευσης ποσοτήτων νερού από χρήστες νερού είτε πρόκειται για αγρότες είτε βιομηχανίες μεταποίησης και που οι αγοραστές έχουν σκοπό να προλαμβάνουν πιθανή αύξηση των τιμών είτε λόγω ακραίων φυσικών καταστροφών είτε λόγω έλλειψης του ως αγαθού. Όλα αυτά ήρθαν ως επιστέγασμα μιας ακραίας κατάστασης, καθώς καύσωνες και πυρκαγιές έπληξαν τη δυτική ακτή των ΗΠΑ αναγκάζοντας μισό εκατομμύριο κατοίκων να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο Όρεγκον, την Καλιφόρνια και την Ουάσιγκτον.

Τα νέα συμβόλαια νερού στο CME (Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων στο Σικάγο) συνδέονται με τον Δείκτη Nasdaq Veles California Water( NQ H₂O) ο οποίος καθιερώθηκε από τον Δεκέμβρη του 2018.

Με πολύ απλά λόγια, το νερό έχει μπει ήδη στο Χρηματιστήριο όπως ο χρυσός και το πετρέλαιο !

Το κάθε συμβόλαιο αντιπροσωπεύει τη δέσμευση ποσοτήτων νερού πάνω από 12.000 m³ και θα επιτρέπει σε κάποιον παραγωγό πρωτογενών προϊόντων ή μεταποιητική μονάδα να διαχειρίζεται μελλοντικούς κινδύνους, που θα συνεπάγονται και το ρίσκο της μελλοντικής αύξησης της τιμής του ιδιότυπου αυτού ...εμπορικού προίόντος. Το κάθε συμβόλαιο θα δεσμεύει ποσότητες νερού προερχόμενες από οργανωμένα συστήματα ταμίευσης- διαχείρισης, δηλ. δε θα περιλαμβάνει τη δέσμευση φυσικών ποσοτήτων.

Όπως διαφαίνεται, τα Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης είναι ενταγμένα με τον καλύτερο τρόπο στην καλλιέργεια μεγάλων εκτάσεων, κατά κανόνα μονοκαλλιέργειας και επιδιώκουν να διατηρήσουν το συγκεκριμένο status, καθώς οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων(το κακό σενάριο) είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για το μέλλον των υδατικών αποθεμάτων σε περιοχές που αναμένεται να πληγούν περισσότερο από ξηρασίες, λειψυδρία, παρατεταμένους καύσωνες κλπ. «...Είναι δύσκολο εκτιμηθούν αυτή τη στιγμή οι αυξήσεις που προκαλούν στην τιμή του νερού τα ακραία φαινόμενα που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια !», διατείνεται ο Patrick Wolf, χρηματιστής με εξειδίκευση στο δείκτη Nasdaq.

Και προφανώς κάποιοι σκέφτονται πριν συμβεί το κακό και τους στερήσει τη δυνατότητα πρόσβασης σ’ ένα αγαθό – πρώτη ύλη που θα σπανίζει. Ήδη, έχουμε διανύσει μεγάλο μέρος  στην Εποχή της Πρόσβασης, όπως τη χαρακτήριζε πριν είκοσι χρόνια ο Αμερικανός διανοητής J. Rifkin, εννοώντας σαφώς την πρόσβαση στην Πληροφορία !

Και ποιος μπορεί σήμερα να ισχυριστεί ότι η εισαγωγή του νερού στο Χρηματιστήριο δεν είναι μια απόρροια της πρόσβασης στην Πληροφορία, από Επιχειρηματικούς κύκλους  που ξέρουν να διαβάζουν και να υπολογίζουν με βάση το κακό σενάριο ;

Και ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η Αγορά δεν προηγείται και σ’ αυτό το ζήτημα από τους κύκλους που μπροστά στις διαφαινόμενες δυσκολίες εξακολουθούν να διαχειρίζονται τους ...ευσεβείς πόθους τους ή αρνούνται να επεξεργαστούν το οποιοδήποτε σενάριο μελλοντικής εξέλιξης ;

«Αν αντιμετωπίσουμε το νερό ως εμπόρευμα, θα πρέπει ν’ αναλογιστούμε τους άμεσους και έμμεσους κινδύνους μιας τέτοιας προσέγγισης», επισημαίνει στους Financial Times o Simon Jones, μέχρι πρότινος επικεφαλής του Αμερικανικού Οργανισμού Futures Industry Association(FIA) στη Ευρώπη.

Κι ο εντεταλμένος των Ηνωμένων Εθνών Pedro Arrojo Aguido, συμπληρώνει: « Αισθάνομαι ιδιαίτερη ανησυχία για το γεγονός ότι το νερό αντιμετωπίζεται ως επενδυτικό προϊόν, όπως ο χρυσός !»

Είναι, λοιπόν, αναπόφευκτο να κυριαρχήσουν οι νόμοι της Αγοράς σε ένα κοινωνικό – δημόσιο αγαθό, όπως το νερό ; Ή κάτι τέτοιο φαντάζει ως «αναγκαίο» κακό για την απαιτούμενη ορθολογιστική διαχείριση των  υδάτινων αποθεμάτων, μπροστά σε μία υδατική κρίση που απειλεί την ανθρωπότητα με επισιτιστικές κρίσεις άγνωστων διαστάσεων ;

Κι εν τέλει θα αποδεχθούμε ως νομοτέλεια τη μη πρόσβαση των μικροκληρούχων αγροτών (που κυριαρχούν στις φτωχές χώρες) στο νερό, την απόσυρσή τους από τη διαδικασία της παραγωγής και την ένταξή τους, εν τέλει, στη βαθύτερη φτώχεια και την ανασφάλεια;

Τα Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης δεν είναι κάτι καινούριο που ήρθε από το πουθενά. Ήρθε ως φυσική συνέπεια μιας σειράς ενεργειών που βαθμιαία στέρησαν την πρόσβαση στο νερό, ως κοινωνικού αγαθού, σε εκατοντάδες χιλιάδες μικροπαραγωγούς και κατ’ επέκταση στα προίόντα διατροφής στις φτωχές χώρες του Τρίτου κόσμου, όπως έγινε το 2007 με τις τιμές σταριού και σόγιας, που είχαν ως συνέπεια μεγάλες ελλείψεις και βίαιες ταραχές σ’ αυτές τις χώρες. Προπομπός όλων των παραπάνω υπήρξε η πώληση των υδάτινων αποθεμάτων - για προστασία των υδάτινων οικοσυστημάτων δε συζητάμε καν – κυρίως στη Χιλή, όπου πουλήθηκαν σε Εταιρίες ακόμα και οι θερμοπίδακες, σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 4000 μέτρων και γενικότερα στη Νότια Αμερική αλλά και την Κεντρική Αφρική. Αυτό κινητοποίησε τους ορεινούς πληθυσμούς των μικροκληρούχων Ινδιάνων των υψιπέδων, με  πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους φτωχούς αγρότες της Κοτσαμπάμπα στη Βολιβία. Ας μη ξεχνάμε, επίσης, και τις διαπραγματεύσεις μεγάλων εταιριών όπως η Nestle και η Coca Cola, να συνάψουν συμβόλαια για την εκμετάλλευση των υπόγειων υδατικών αποθεμάτων της κοιλάδας του Guarani, της δεύτερης σε μέγεθος κοιλάδας του κόσμου, με έκταση 1,2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, για τα επόμενα 100 χρόνια !

Και φυσικά δεν ξεχνάμε το μεγάλο «σορτάρισμα» του νερού, με την αγορά τεράστιων εκτάσεων και πλούσιων σε υδάτινα αποθέματα,σε φτωχές χώρες του Τρίτου κόσμου. Είναι προφανές το ό,τι ενώ στη δική μας χώρα και κυρίως στη Θεσσαλία, συζητάμε ατέρμονα για τη Διαχείριση του νερού, αγωνιώντας και για τη διάσωση των υδάτινων οικοσυστημάτων, κάποιοι ευφυείς επενδυτές, όπως ο Michael Berry, αντιλαμβάνονται την αναπόδραστη σχέση γης και νερού, επενδύοντας όσο κανείς στην έννοια του «Εικονικού νερού», ως προστιθέμενης αξίας σε κάθε πρωτογενές προϊόν.

«Αυτό που έγινε σαφές σε μένα, τονίζει ο επενδυτής γης – νερού, είναι το ότι τα τρόφιμα είναι το μέσο, ώστε να επενδύσεις στο νερό. Το να καλλιεργείς τρόφιμα σε περιοχές πλούσιες σε νερό και στη συνέχεια να τα πουλάς σε περιοχές που δεν έχουν νερό, για ν’ αναπτύξουν τέτοιες καλλιέργειες, αυτό είναι το ζητούμενο ! Η ενσωμάτωση του νερού στα τρόφιμα είναι αυτό που θεωρώ ενδιαφέρον (συνέντευξη του επενδυτή στο New York Magazine – Δεκ. 2015)». Και λίγο πιο κάτω: «...η μεταφορά νερού από περιοχές πλούσιες σε υδατικά αποθέματα, σε περιοχές φτωχές, είναι μια ξεπερασμένη πρακτική !»

Έτσι λοιπόν είναι τα πράγματα ; Είναι ο Michael Berry τόσο ευφυής που δε θα διστάσει, αν χρειαστεί, να προβάλλει την πρακτική του ως οικολογική επιλογή, καθώς αφήνει αδιατάρακτα τα υδάτινα οικοσυστήματα και δεν εμπλέκει μεταξύ τους, ενδεχόμενα τις λεκάνες απορροής ποταμών ; Μη ξεχνάτε ότι κάποιες επιλογές που σήμερα βαφτίζονται τεχνηέντως οικολογικές, αυτές που προσφυώς αποκαλούμε «Πράσινο ξέπλυμα», ωχριούν μπροστά στα οικολογικά εγκλήματα του παρελθόντος, που εν πάση περιπτώσει είχαν και το άλλοθι της άγνοιας του κινδύνου(ποιος, π.χ θα μπορούσε να φανταστεί ότι τα θαύματα της τεχνολογίας όπως τα πλαστικά και οι χλωριοφθοράνθρακες θα μπορούσαν να προκαλέσουν τις βλάβες που προκάλεσαν ;)

Το Εικονικό νερό, δηλ. το νερό που ενσωματώνεται μέσα σε κάθε προϊόν, πρωτογενές ή βιομηχανικό, σε όλο τον κύκλο παραγωγής του - κάτι ανάλογο με το αποτύπωμα άνθρακα - μπήκε στην παραγωγική αλλά και περιβαλλοντική ορολογία σχετικά πρόσφατα και αποτελεί, και αυτό, ένα μέτρο «Ηθικής» στην κατανάλωση προϊόντων όταν ειδικά αυτά προέρχονται από χώρες, όπου η δέσμευση και χρήση του νερού αποτελεί προϊόν υφαρπαγής ή συναλλαγής με διεφθαρμένα καθεστώτα. Ο τρόπος που αυτό εντάσσεται στην παραγωγική διαδικασία, ως προστιθέμενη αξία πλέον και ως υπεροχή αυτού που προβλέπει τις κρίσεις και δρα αναλόγως, υπακούει στη ρήση του Mc Kenzie Wark(New School) : «Αρχίζουμε να πιάνουμε το νόημα για το πώς σκοπεύει η άρχουσα τάξη να διαχειριστεί τις συσσωρευμένες καταστροφές της Ανθρωπόκαινου· ο καθείς για την πάρτη του !»

Οι πατέρες του σχετικού όρου A. Chapagaine & A. Hoekstra είναι ξεκάθαροι : «Η έννοια του Εικονικού νερού είναι το μέσο, κάτι σαν ιδεολογικό όπλο, με το οποίο είτε μπορείς να υποδουλώσεις την Ανθρωπότητα, στερώντας της τη βάση της επιβίωσης των ανθρώπων και ικανοποιώντας τους νόμους της Αγοράς και του Χρηματοπιστωτικού συστήματος είτε να απονείμεις, όπως οφείλεις, την πραγματική, παγκόσμια αλλά και διαγενεακή δικαιοσύνη !».

Και με πιο τρόπο απονέμεται αυτή η Δικαιοσύνη ; Πολύ απλά, θεωρώντας το νερό αδιαπραγμάτευτα ως κοινωνικό αγαθό, όπου η χρήση του κι η διαχείρισή του δε μπορεί παρά να εντάσσεται στη λογική, αφενός της φέρουσας ικανότητας των υδάτινων οικοσυστημάτων, με προτεραιότητα τη διαφύλαξη της οικολογικής ισορροπίας και της πρόσβασης καθενός σε ποιοτικά κατάλληλο νερό για ύδρευση και παραγωγική διαδικασία, κάτι που αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής :

Τί είναι επείγον σήμερα αλλά και στο μέλλον για τη Θεσσαλία ;

Πρωτίστως η επαναφορά των υδάτινων οικοσυστημάτων στην ισορροπία, μιας και σήμερα, τόσον αυτά όσο και το έδαφός της κείνται μακράν της ! 

Είναι βεβαίως λυπηρό να μην έχουμε πετύχει ως τώρα μια ελάχιστη, έστω, διαχείριση που ακόμα και μακροπρόθεσμα θα καταφέρει την επιθυμητή επαναφορά, με όλα τα ρίσκα που τίθενται για την περιοχή μας από τις κλιματικές προβλέψεις !

Αλλά ακόμα κι επιτευχθεί κάτι αντίστοιχο - τα περιθώρια όλο και στενεύουν - πώς φανταζόμαστε τη μελλοντική διαχείριση γης και υδάτων, αφού πλέον κανείς δε μπορεί να διαρρήξει αυτή τη σχέση ;

Φαντάζουν μακρινά σε μάς όλα όσα περιγράφονται πιο πάνω ; 

Φοβάμαι πως όχι !

Η χώρα μας ευρισκόμενη στη δίνη της οικονομικής κρίσης εξωθήθηκε να παραχωρήσει μεγάλο μέρος του εθνικού πλούτου.

Και δεν είναι μόνον ο χρυσός της Χαλκιδικής ούτε ο άνεμος ούτε ο ήλιος ! Πολύ περισσότερο δεν είναι το Ελληνικό ή τα Αεροδρόμια ! Όχι,

Άλλη οφείλει να είναι η σημαία μας ! Αναλογιστείτε· σε περιόδους υδατικών και επισιτιστικών κρίσεων, υπάρχει πιο κρίσιμος και πολύτιμος πόρος από το νερό και το έδαφος ;

* Ο Ζήσης Αργυρόπουλος είναι Χημικός/Περιβαλλοντολόγος

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

 

Ανησυχία και πάλι για το πόσιμο νερό που προέρχεται από υπόγειους υδροφορείς

 

Το σοβαρό θέμα της ύδρευσης με τις πολλές παραμέτρους, που αφορούν την επάρκεια, την ποιότητα του νερού, καθώς και τις προοπτικές του κρίσιμου αυτού ζητήματος για την υγεία μας και  την ίδια μας τη ζωή, το έχουμε αναδείξει επανειλημμένα στο παρελθόν, αλλά και πρόσφατα σε σχετική ανάρτησή μας με τίτλο " Ένα από τα πολλαπλά μηνύματα του πρόσφατου σεισμού στη Θεσσαλία αφορά στις υδρεύσεις των πόλεων και οικισμών".

Για ενημέρωση παραθέτουμε τόσο το δημοσίευμα που αφορά στην ποσότητα των νιτρικών (και βασίζεται σε σχετικό άρθρο της Real News,13/3/2021), όσο  και την σχετική ανακοίνωση - απάντηση της ΕΔΕΥΑ. 

Σε κάθε περίπτωση επαναλαμβάνουμε για ακόμη μια φορά, ότι  ήρθε η ώρα πλέον για αλλαγή πλεύσης στον τομέα των πηγών υδροδότησης του πόσιμου νερού, χωρίς άλλες αναβολές.

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

 

Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2021 : Όχι άλλη ανοχή στην εγκατάλειψη των προβλημάτων της Θεσσαλίας

 

Το φετινό  θέμα :  Τι σημαίνει το νερό για σας ; 

Για άλλη μία χρονιά έρχεται στις 22 Μαρτίου η Παγκόσμια Ημέρα Νερού*  να μας «θυμίσει» την τεράστια αξία** αυτού του φυσικού αγαθού και να μας οδηγήσει και πάλι σε αναστοχασμό για την πορεία της «σχέσης» του με τον άνθρωπο, ουσιαστικά τη σχέση του ανθρώπου με την φύση.

Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού, ως γνωστόν, καθιερώθηκε το 1992, αναδεικνύοντας την αδιάρρηκτη διασύνδεση του νερού με το «περιβάλλον και την ανάπτυξη», δηλαδή τα θέματα που αποτελούσαν το αντικείμενο εκείνης της συνδιάσκεψης του ΟΗΕ στο Ρίο της Βραζιλίας.

Το 2020 επέλεξαν η Παγκόσμια Ημέρα Νερού να αφιερωθεί στο μεγάλο θέμα του καιρού μας, δηλαδή την Κλιματική Αλλαγή, προσδίδοντας με τον τρόπο αυτό ένα πιο ολοκληρωμένο περιεχόμενο στην «ορθή» διαχείριση του νερού και την συνεισφορά της στη βιώσιμη ανάπτυξη.

Κάθε χρόνο γύρω από την Παγκόσμια Ημέρα Νερού διοργανώνονται εκδηλώσεις, γίνονται αφιερώματα, ανακοινώσεις, ειδικές εκδόσεις από τα ΜΜΕ, ενώ κάθε είδους οργανισμοί (δημόσιοι και ιδιωτικοί), φορείς της Πολιτείας, Υπουργεία, Αυτοδιοίκηση, κλπ. κάνουν τον «απολογισμό» τους, αναφέρονται στα «προβλήματα», προτείνουν γενικές λύσεις – συνήθως με την μορφή … ευχών ! – και καλούν τους πολίτες να  ευαισθητοποιηθούν στην χρήση του νερού και στην προστασία του περιβάλλοντος !

Στη Θεσσαλία βιώνουμε, ως γνωστόν, μια δραματική κατάσταση σχετικά με το υδατικό πρόβλημα.

Με την ευκαιρία λοιπόν της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού δικαιούμαστε να απευθύνουμε προς όλους τους παραπάνω, που κάθε χρόνο «εορτάζουν»  μαζί μας την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, ένα γενικό ερώτημα, εάν πράγματι παρατηρούν κάποια βελτίωση και εάν είναι ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα της δράσης τους στον τομέα των υδάτων.

Όμως ας μας επιτραπεί, εν αναμονή τυχόν απαντήσεων (;), να προσεγγίσουμε, συνοπτικά και επιλεκτικά, κάποιες βασικές παραμέτρους που διαμορφώνουν το υδατικό πρόβλημα στο υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας και να παραθέσουμε την δική μας άποψη για την πολιτική των κυβερνήσεων και τα αποτελέσματά τους.

• Ας αρχίσουμε με το μεγάλο θέμα της ασφάλειας της ζωής των κατοίκων, των περιουσιών τους και του εισοδήματός τους από (ακραία και μη) φυσικά φαινόμενα. Ζήσαμε πρόσφατα σεισμούς και πλημμύρες. Αμφιβάλλει κανείς, ειδικά με την εντεινόμενη αναταραχή στα κλιματικά φαινόμενα, ότι θα ζήσουμε ξανά και πιο έντονα, και το φαινόμενο της λειψυδρίας – ξηρασίας ; Και τι θα συμβεί σε περίπτωση παρατεταμένης ξηρασίας, όπως επίμονα προειδοποιούν έγκυρες επιστημονικές εργασίες και ανακοινώσεις αξιόπιστων διεθνών οργανισμών ; Στην περίπτωση αυτή, εκτός από αποθεματικό οικονομικών πόρων στον κρατικό προϋπολογισμό, απαιτείται και σημαντικό απόθεμα υδατικών πόρων για έκτακτη κάλυψη αναγκών (πχ. ύδρευσης) και για αποφυγή εκτεταμένων καταστροφών (πχ. στον πρωτογενή τομέα). Ρωτάμε λοιπόν : Υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης της ξηρασίας ; Τι προτείνουν για την δημιουργία υδατικού αποθέματος ; Για εμάς η απάντηση προσφέρεται από το Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων του 2014, το οποίο προέβλεπε ενίσχυση του υδατικού δυναμικού της Θεσσαλίας με την ολοκλήρωση του ταμιευτήρα Συκιάς και την μεταφορά νερών από τον Αχελώο. Η προηγούμενη κυβέρνηση τροποποίησε μεν την επιλογή αυτή, δεν εξασφάλισε  όμως επί της ουσίας κάποια άλλη εναλλακτική λύση για ένα υδατικό απόθεμα, «αμυντικό» ως προς την ξηρασία. Το θέμα είναι σοβαρό, δεν χωράνε μισόλογα, ούτε αναβολές. Και με την ευκαιρία, ειδικά για την σημερινή Κυβέρνηση, παρατηρούμε ότι στην πράξη, παρά τις προεκλογικές και προγραμματικές της δεσμεύσεις, ούτε απέκτησε ένα σαφές πολιτικό σχέδιο για το υδατικό της Θεσσαλίας, ούτε κινείται στην επίλυση των εκκρεμοτήτων που παρέλαβε, όπως αυτή των έργων Αχελώου. Όμως η κοινωνία έχει κουραστεί να ακούει λόγια, απαιτεί αποτελέσματα. Πολύ φοβούμαστε ότι η διστακτικότητα της Κυβέρνησης και η έλλειψη επικοινωνίας με το λαό και τους φορείς της περιοχής οδηγεί, δυστυχώς, σε μια ακόμη χαμένη τετραετία.

• Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι η μείωση των καταναλώσεων νερού στις αρδεύσεις. Το υπαρκτό αυτό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως εργαλείο δημιουργίας εντυπώσεων, σύγχυσης και αποπροσανατολισμού από εκείνους που, επί της ουσίας, ισχυρίζονται υποκριτικά ότι, για να επέλθει εξισορρόπηση του ελλειμματικού υδατικού ισοζυγίου στη Θεσσαλία, αρκεί η μείωση των καταναλώσεων, με την προσθήκη μόνο κάποιων ακόμη «μικρών» έργων ταμίευσης ! Τα ακούσαμε αυτά από  τους γνωστούς  «οικολόγους», από τον Σ. Φάμελλο, αλλά και από κάποιους που δημοσίως τον σιγοντάριζαν ώστε να κρύψουν την ανύπαρκτη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στον υδατικό τομέα και για να δικαιολογήσουν την ιδεολογικοπολιτική τους εμμονή για ακύρωση των έργων Αχελώου. Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα τα στοιχεία των επίσημων μελετών. Τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΣΔΥΘ) -  που εγκρίθηκαν με  υπουργικές αποφάσεις - είτε αυτά φέρουν «αριστερό», είτε «δεξιό» πρόσημο, προβλέπουν  την ανάγκη άμεσης σημαντικής μείωσης της κατανάλωσης αρδευτικού νερού, η οποία ετησίως (οφείλει να) ανέρχεται περίπου στα 200 εκατ. κυβικά μέτρα νερού ! Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του «στόχου» αυτού, σημειώνουμε  ότι η ποσότητα αυτή ισούται με το 60% - 70% του συνολικού όγκου νερού που καταναλώνουν κάθε χρόνο οι κάτοικοι της  Αττικής ! Και εμείς ρωτάμε ; Τι έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση και τι κάνει η σημερινή κυβέρνηση, ώστε να προετοιμαστεί συστηματικά μια εφαρμόσιμη πολιτική για την επίτευξη ενός τόσο υψηλού και δύσκολα επιτεύξιμου  στόχου ; Εμείς πάντως όλα αυτά τα χρόνια δεν είδαμε ούτε σχεδιασμό, ούτε μέτρα, ούτε μεθοδική δουλειά στην αλλαγή νοοτροπίας των χρηστών, ούτε κίνητρα (πχ. για τεχνολογικές εφαρμογές στην γεωργία) και φυσικά δεν είδαμε (το πιο βασικό) έργα για υποκατάσταση ενός μέρους του νερού των χιλιάδων γεωτρήσεων (όπου πρακτικά δεν ελέγχεται ο καταναλωτής αγρότης) με επιφανειακά νερά (ταμιευτήρες περιμετρικά του κάμπου), που έχει «μαλλιάσει» η γλώσσα μας να προτείνουμε προς κάθε κατεύθυνση. Αυτή την περίοδο γίνεται κάποια προσπάθεια ωρίμανσης – ίσως και ένταξης – ενός από τα έργα αυτά, στην Σκοπιά Φαρσάλων. Ας ελπίσουμε να έχει θετικό αποτέλεσμα. Για όλα τα υπόλοιπα (Πύλη, Μουζάκι, Νεοχώρι, Ελασσόνα κλπ), τίποτε προς το παρόν. Συνοπτικά, ο μεγάλος στόχος της μείωσης των καταναλώσεων (δηλαδή της «ζήτησης» σε νερό), προς εξισορρόπηση του ελλειμματικού υδατικού ισοζυγίου, πρέπει παράλληλα να συνοδεύεται  από την αύξηση της «προσφοράς», δηλαδή τις ταμιεύσεις  που προαναφέραμε. Αλλιώς κάνουμε …μια τρύπα στο νερό !

• Ένα ακόμη κρίσιμο ζήτημα, που, πέραν των άλλων, «μετράει» και την υπευθυνότητα και την ευαισθησία των κυβερνώντων, είναι το μεγάλο οικολογικό πρόβλημα του υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας. Πρόκειται για την οικολογική καταστροφή των υπόγειων υδροφορέων (ως γνωστόν τεράστιες ποσότητες εκατοντάδων εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού αντλούνται  κάθε χρόνο από μόνιμα – μη ανανεώσιμα – αποθέματα), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα επιφανειακά συστήματα (ποτάμια κλπ.) βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση (κάθε καλοκαίρι «πεθαίνουν» και κάθε χειμώνα «ξαναγεννιούνται»!). Αμφότερες οι υπουργικές αποφάσεις (2014, 2017) που προαναφέραμε, υπολογίζουν το συσσωρευμένο, εδώ και τρεις δεκαετίες, έλλειμμα των υπόγειων υδροφορέων στο ασύλληπτο μέγεθος των 3.000 εκατ. κυβικών μέτρων νερού (!), το οποίο υποχρεούνται τα όργανα της Πολιτείας, με κατάλληλες πολιτικές (συγκέντρωση νέων αποθεμάτων επιφανειακού νερού, έργα τεχνητού εμπλουτισμού κλπ.) να το επαναφέρουν σταδιακά στο οικοσύστημα, αποκαθιστώντας την ισορροπία του. Περιττό να πούμε πως κανείς δεν ασχολήθηκε με το θέμα αυτό, ούτε οι ευαίσθητοι «αριστεροί» κυβερνώντες, ούτε οι σημερινοί «φιλελεύθεροι», που και αυτοί διακρίνονται για  τις ανάλογες υποσχέσεις και όρκους προστασίας του  περιβάλλοντος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά από το 2014, όταν έγινε για πρώτη φορά ένας αξιόπιστος υπολογισμός του ελλείμματος που έχουν δημιουργήσει οι υπεραντλήσεις, ουδείς φρόντισε  έστω και να μετράει (πολύ βασικό), να παρακολουθεί, να ελέγχει κάθε χρόνο τις μεταβολές και την αδιαμφισβήτητη επιδείνωση του προβλήματος, όπως εμείς εκτιμούμε. Όσο για τα αναγκαία αποθέματα που κάθε χρόνο θα χρησιμοποιούνται για αυτόν τον ιερό σκοπό, εμείς προτείνουμε απερίφραστα τα νερά του ταμιευτήρα Συκιάς (Αχελώος) που πρέπει άμεσα να ολοκληρωθεί. Υπάρχει μήπως κάποια άλλη αξιόπιστη και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση ; Και εάν ναι, γιατί δεν την εφαρμόζουν και αφήνουν  τα ήδη προβληματικά υπόγεια οικοσυστήματα στην τύχη τους ; Και μιας και αναφέραμε τα έργα Αχελώου, είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε από την κυβέρνηση και τον υπουργό κ. Κ. Καραμανλή μια λογική εξήγηση για την εγκληματική εγκατάλειψη τους. Εάν στο πολυδιαφημισμένο επιτελείο του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη εκτιμούν ότι τα έργα δεν χρειάζονται, ας το πούνε στο λαό και ας έχουν το πολιτικό θάρρος να τα καθαιρέσουν, γιατί παρατημένα εκεί πάνω στα βουνά, χωρίς αξιοποίηση, μόνο βλάβες προκαλούν στο περιβάλλον και επισύρουν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια μας. Έκκληση λοιπόν απευθύνουμε στην κυβέρνηση να μην «ανταγωνιστεί» τους προηγούμενους σε ανευθυνότητα και απραξία. Ας θυμούνται επίσης ότι τα έργα αυτά (επί του  Αχελώου) δεν αντέχουν (τεχνικά και πολιτικά) να τα παραπέμψουν σε μια επόμενη κυβερνητική τετραετία ! Εκτός εάν αυτές  ακριβώς τις αντοχές τους επιδιώκουν να «τεστάρουν»…..

 

Ας μην επεκταθούμε και σε άλλες παραμέτρους του υδατικού προβλήματος, δεν το επιτρέπει εξάλλου ο χώρος.

Εμείς επιλέξαμε να τιμήσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, θεωρώντας το σαν μια ευκαιρία  ενημέρωσης των καθημερινών ανθρώπων – καταναλωτών νερού και γενικά του λαού της Θεσσαλίας, που βιώνει μια δύσκολη κατάσταση και έχει να αντιμετωπίσει μεγάλους κινδύνους από την κακή (και συχνά ανύπαρκτη) πολιτική υδάτων και την αντίστοιχη έλλειψη υποδομών.

Σε καμμιά περίπτωση όμως δεν πρόκειται να δώσουμε άλλοθι στον συνήθη βερμπαλισμό περί «έργων», στην υποκρισία κάποιων εκπροσώπων μας που δήθεν «δουλεύουν» για το λαό βγάζοντας καθημερινά φωτογραφίες στα υπουργικά γραφεία, στις ξεπερασμένες επικοινωνιακές τακτικές τους, στην επί χρόνια κυβερνητική αδράνεια, στην κυνική αναλγησία τους μπροστά στην εξελισσόμενη (αφανή δυστυχώς) οικολογική καταστροφή, στην αδιαφορία αντιμετώπισης των κινδύνων που μας απειλούν.

ΟΧΙ λοιπόν  σε ανούσιους εορτασμούς της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού (και μάλιστα από κοινού με όσους ευθύνονται για όσα συμβαίνουν), ούτε ανοχή σε νέες υποσχέσεις που  στοχεύουν αποκλειστικά στον πρόσκαιρο εφησυχασμό των πολίτων.

ΟΧΙ επίσης σε όσους εγκλωβίζουν  τους πολίτες σε τεχνητούς διαχωρισμούς, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση, στοχεύοντας στην αποδυνάμωση της  δικαιολογημένης αντίδρασης τους.

Αντίθετα, καλούμε τον κάθε συμπολίτη μας να συνειδητοποιήσει την κατάσταση, να διεκδικήσουμε συλλογικά και με επιμονή τις απαιτούμενες λύσεις για την υπέρβαση και τέλος να συντονιστούμε και να αγωνιστούμε από κοινού για μια ουσιαστική αλλαγή πορείας.

*

https://www.worldwaterday.org/learn

https://www.worldwaterday.org/share 

https://www.worldwaterday.org/act

 

**[VALUING WATER

Water means different things to different people.

This conversation is about what water means to you.
How is water important to your home and family life, your livelihood, your cultural practices, your wellbeing, your local environment?
In households, schools and workplaces, water can mean health, hygiene, dignity and productivity.
In cultural, religious and spiritual places, water can mean a connection with creation, community and oneself.
In natural spaces, water can mean peace, harmony and preservation.
Today, water is under extreme threat from a growing population, increasing demands of agriculture and industry, and the worsening impacts of climate change.
Tell us your stories, thoughts and feelings about water.
By recording - and celebrating - all the different ways water benefits our lives, we can value water properly and safeguard it effectively for everyone.
Join the conversation about what water means to you.

**ΑΞΙΑ ΝΕΡΟΥ

Το νερό σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους.
Αυτή η συζήτηση αφορά τι σημαίνει το νερό για εσάς.
Πώς είναι σημαντικό το νερό για το σπίτι και την οικογενειακή σας ζωή, τα προς το ζην, τις πολιτιστικές σας πρακτικές, την ευημερία σας, το τοπικό σας περιβάλλον ;
Στα νοικοκυριά, τα σχολεία και τους χώρους εργασίας, το νερό μπορεί να σημαίνει υγεία, υγιεινή, αξιοπρέπεια και παραγωγικότητα.
Σε πολιτιστικούς, θρησκευτικούς και πνευματικούς χώρους, το νερό μπορεί να σημαίνει σύνδεση με τη δημιουργία, την κοινότητα και τον εαυτό του.
Σε φυσικούς χώρους, το νερό μπορεί να σημαίνει γαλήνη, αρμονία και διατήρηση.
Σήμερα, το νερό απειλείται από τον αυξανόμενο πληθυσμό, τις αυξανόμενες απαιτήσεις της γεωργίας και της βιομηχανίας και τις επιδεινούμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Πείτε μας τις ιστορίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας για το νερό.

Καταγράφοντας - και γιορτάζοντας - όλους τους διαφορετικούς τρόπους που το νερό ωφελεί τη ζωή μας, μπορούμε να εκτιμήσουμε το νερό σωστά και να το προστατεύσουμε αποτελεσματικά για όλους.

Συμμετάσχετε στη συζήτηση για το τι σημαίνει το νερό για εσάς.]

Σχετικά κείμενα :

1. Άρθρο του κ. Φάνη Γέμτου, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τίτλο : «Νερό και Γεωργία»,

2. Άρθρο του κ. Ιωάννη Π. Στεφανάκου, τέως επίκουρου  καθηγητή ΕΜΠ με τίτλο : «Ο κυρίαρχος ρόλος των Υδροηλεκτρικών Έργων στην ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων, στην αντιπλημμυρική προστασία και στην παραγωγή ενέργειας»,

3. Ανάρτηση του κ. Στέφανου Πάντου, αρχιτέκτωνα του ΕΜΠ με τίτλο «Πανδημία και υγιεινή του νερού».

4. Απόσπασμα συνέντευξης της περιβαλλοντολόγου – συγγραφέα κας Ελένης Ανδρεάδη στην Εφημερίδα Συντακτών (20-21 Μαρτίου 2021) με τίτλο : «Δεν μπορούμε να ζούμε υγιείς σε ένα άρρωστο πλανήτη».

[ Ερωτάται η κα Ανδρεάδη : «Τη Δευτέρα είναι η Παγκόσμια ημέρα Νερού. Ακόμη έως σήμερα ίσως να μην καταλαβαίνουμε πόσο τυχεροί είμαστε όταν ανοίγουμε τη βρύση και τρέχει νερό (ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ευρώπης, βεδουίνος της Συρίας σε καταγωγή, μου είχε πει πως την πρώτη φορά που το είδε αυτό όταν πήγε να σπουδάσει στη Γαλλία έπαθε τέτοιο σοκ που καθόταν ώρες και το κοίταγε). Ταυτόχρονα ακόμη οι λέξεις “οικολόγος”, “φιλόζωος”, “χορτοφάγος” (για το βίγκαν δεν το συζητάω καν) είναι σχεδόν δαχτυλοδεικτούμενος»

Και η απάντησή της : «όταν πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό και 6.000 παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από ασθένειες που μεταδίδονται από το νερό, το ότι φθάνει στη βρύση μας αυτός ο θησαυρός, θα έπρεπε να κατανοούμε πως είναι όχι μόνο τύχη, αλλά ένα μικρό καθημερινό θαύμα. Αν κάτι μας έχει γίνει βίωμα αυτό τον τελευταίο χρόνο, ελπίζω πως είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούμε να ζούμε υγιείς σε ένα άρρωστο πλανήτη. Η εξέλιξη της τεχνολογίας μας επιτρέπει να κλείνουμε τα μάτια και να διατηρούμε την αίσθηση πως τρέχουμε με σιγουριά σε ανοιχτό αυτοκινητόδρομο, όταν στην πραγματικότητα το είδος μας αυτή τη στιγμή ισορροπεί στον πλανήτη σαν ακροβάτης σε τεντωμένο σχοινί. Ζούμε μια συλλογική αυταπάτη. Όταν πέσουμε θα είναι αργά» ]

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb