Ο κυρίαρχος ρόλος των Υδροηλεκτρικών Έργων στην ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων, στην αντιπλημμυρική προστασία και στην παραγωγή ενέργειας - Άρθρο Του Ιωάννη Π. Στεφανάκου* με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2021

 


Τα Υδροηλεκτρικά Έργα, έχουν μέγιστη συμμετοχή τόσο στην βελτίωση του ισοζυγίου παραγωγής - φορτίου όσο και στην ρύθμιση φορτίου - συχνότητας. Και αυτό επειδή έχουν την δυνατότητα ταχύτατης μεταβολής της ισχύος λειτουργίας τους, πολύ ταχύτερης αυτής των θερμοηλεκτρικών σταθμών φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα την διατήρηση τόσο της συχνότητας του Συστήματος όσο και του προγράμματος ανταλλαγών ισχύος με τρίτες χώρες.

 

Οι παραπάνω ιδιότητες των Υδροηλεκτρικών Έργων, σε συνδυασμό και με την ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας στους ταμιευτήρες τους, μπορούν να συμβάλουν και λόγω της ευελιξίας τους, τόσο στην αντιμετώπιση της στοχαστικότητας των αιολικών και φωτοβολταïκών μονάδων παραγωγής, όσο και στην μείωση της μεγάλης διακύμανσης τιμών στην αγορά εξισορρόπησης του TARGET MODEL. Υπερβολική αύξηση των τιμών αυτών ως γνωστόν διαπιστώθηκε κατά την πρόσφατη εφαρμογή του μοντέλου αυτού στην χώρα μας.

 

Και μία σχετική και ιδιαίτερα σημαντική πληροφορία των τελευταίων ημερών. Με την βοήθεια κυρίως των ΥΗΕ της ΔΕΗ, κατόρθωσε ο ΑΔΜΗΕ να κρατήσει σε ισορροπία το ηλεκτρικό μας σύστημα, κατά το Ευρωπαϊκό (κυρίως Γερμανικό) blackout της 8ης Ιανουαρίου. Στέλεχος του ΑΔΜΗΕ μάλιστα τονίζει σχετικά ότι, «μέχρι να αναπτυχθούν και άλλοι τρόποι παραγωγής, όπως η αποθήκευση (νέα Υδροηλεκτρικά Έργα και έργα Αντλησοταμίευσης προσθέτουμε εμείς...), δεν θα πρέπει η διείσδυση των ΑΠΕ να ξεπερνάει ένα μέγεθος».

Κρίσιμη λοιπόν και για την παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ, η κατασκευή νέων Υδροηλεκτρικών Έργων...



Επιπρόσθετα:

Στην επένδυση σε Υδροηλεκτρικά Έργα, η συμμετοχή των έργων πολιτικού μηχανικού (έργα παραγόμενα κυρίως από Έλληνες μηχανικούς, εργάτες και εξοπλισμό) είναι περίπου σε ποσοστό 80%, δηλαδή έχουν μεγάλη εγχώρια προστιθέμενη αξία, ενώ ο εισαγόμενος ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός είναι σε ποσοστό 20% μόνο.

Και αυτό σε αντίθεση με επένδυση σε θερμοηλεκτρικές μονάδες, όπου η συμμετοχή του εισαγόμενου ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού είναι περίπου 80%. Στις δε αιολικές και φωτοβολταïκές μονάδες το αντίστοιχο ποσοστό είναι ακόμη μεγαλύτερο, περίπου 90%. Μεγέθη που φυσικά επιβαρύνουν το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας μας. 

Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στις μεγάλες Υδροηλεκτρικές Μονάδες, οι οποίες σημειωτέον δεν θεωρούνται ΑΠΕ, ως προς το σκέλος της τιμολόγησης και εξαιρούνται από κάθε επιδότηση, γίνεται με «καύσιμο» το νερό, σε αντίθεση με τις θερμικές μονάδες φυσικού αερίου, όπου το εισαγόμενο καύσιμο έχει ως αποτέλεσμα την μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση και την αύξηση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας μας.

 

Τέλος, με αφορμή την προ ημερών δημοσιευθείσα μελέτη του ΟΗΕ για τους κινδύνους από την παλαιότητα (γήρανση) των μεγάλων φραγμάτων ανά τον κόσμο, να διευκρινήσουμε ότι τα φράγματα των μεγάλων Υδροηλεκτρικών Έργων της ΔΕΗ, είναι σχετικά νέα σε ηλικία. Για τα παλαιότερα από αυτά φράγματα Λάδωνα (1956), Πλαστήρα (1962) και Κρεμαστά (1966), μόλις πέρασαν 65-55 χρόνια αντίστοιχα από την πρώτη λειτουργίας τους.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συντηρούνται και επιθεωρούνται σχετικά τακτικά και ικανοποιητικά (για τα ελληνικά πάντα δεδομένα βέβαια...), από το επί τόπου προσωπικό της ΔΕΗ, αρμόδιο για την λειτουργία τους και την παραγωγή ενέργειας.

Επιπρόσθετα ας τονιστεί ιδιαίτερα ότι όταν δημιουργούνται μεγάλοι ταμιευτήρας Υδροηλεκτρικών Έργων, παρέχουν άμεσα σημαντική πρόσθετη αντιπλημμυρική προστασία στις κατάντη των έργων περιοχές και πόλεις. Ας μη ξεχνάμε ότι οι ποταμοί Αχελώος και Αλιάκμονας είναι από τους πλέον μεγάλους ποταμούς στην χώρα μας και αν δεν υπήρχαν οι μεγάλοι ταμιευτήρες των ΥΗΕ Κρεμαστών-Καστρακίου και Ιλαρίωνα-Πολυφύτου-Σφηκιάς-Ασωμάτων αντίστοιχα, οι κατάντη παρόχθιες περιοχές και πόλεις θα υφίσταντο σοβαρότατες συνέπειες από μεγάλες πλημμύρες, όπως γινόταν συχνά πριν από την κατασκευή αυτών των έργων (δεκαετίες του ’60 και ’70).


Τέλος φυσικά περιττεύει ίσως να τονιστεί ο ρόλος των ταμιευτήρων των ΥΗΕ στις αρδεύσεις των πεδιάδων, αλλά και την ύδρευση μεγάλων αστικών περιοχών (Αγρίνιο από ΥΗΕ Καστρακίου στον Αχελώο, Θεσσαλονίκη από ΥΗΕ Ασωμάτων στον Αλιάκμονα).

 *Ο Δρ. Ιωάννης Στεφανάκος είναι πολιτικός μηχανικός , τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

 Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

- Από την ομάδα μας στο fb

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας για το blog ή/ και τις αναρτήσεις εδώ :

Δημοφιλέστερες Αναρτήσεις