Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον: Περιβαλλοντικό "SOS" για το Ιράκ: Πώς Τουρκία

Πηνειός

Το παρακάτω άρθρο, που δανειζόμαστε από το Capital.gr, περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά πως η Τουρκία και το Ιράν συνέβαλαν στη κρίση νερού και τις σοβαρές επιπτώσεις που υφίστανται ποτάμια όπως ο Τίγρης και Ευφράτης.

Όταν ποτάμια σαν αυτά, κλονίζονται τόσο από ανθρώπινες παρεμβάσεις, όσο και από την ήδη εξελισσόμενη κλιματική κρίση, θα πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά πως πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον, πως να προετοιμαστούμε καλύτερα για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα ξηρασίας - λειψυδρίας στην περιοχή μας, πως να προστατέψουμε το περιβάλλον, να διασώσουμε τον Πηνειό μας και ταυτόχρονα να μην διαταράξουμε τον κοινωνικό ιστό, από τους επερχόμενους κινδύνους για την γεωργία, τις αρδευόμενες εκτάσεις, τους χιλιάδες αγρότες μας … .

Η ένταση της κρίσης είναι μπροστά μας !

Παραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο :

[Περιβαλλοντικό "SOS" για το Ιράκ: Πώς Τουρκία - Ιράν συνέβαλαν στην κρίση νερού

Η Μέση Ανατολή περιέχει το 6,3% του πληθυσμού του πλανήτη, αλλά μόνο το 1,4% του χρησιμοποιήσιμου καθαρού νερού του. Το 1955, μόνο τρεις αραβικές χώρες βρέθηκαν αντιμέτωπες με μία εκτεταμένη κρίση υδάτων, αλλά ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 11. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι επτά ακόμη θα χρειαστεί να πολεμήσουν ενάντια στο ίδιο εχθρό έως το 2025.

Το βρετανικό think tank Chatham House δημοσίευσε μία έκθεση σχετικά με αυτό το πρόβλημα, με τίτλο "μην λύσετε το πρόβλημα του νερού στο Ιράκ χρησιμοποιώντας μια παλιά πολιτική". Το think tank υποστηρίζει ότι το γραφείο του πρωθυπουργού του Ιράκ πρέπει να δώσει προτεραιότητα στο πρόβλημα του νερού, καθώς οι διαδοχικές κυβερνήσεις συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στη σοβαρότητά του.

Σύμφωνα με το Chatham House, το Ιράκ κρατούσε μία καλή θέση όσο αφορά το νερό, εξαιτίας των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη μέχρι το 1970. Μετά από αυτό το έτος, ωστόσο, η χώρα έχασε περίπου το 40% του νερού της. Αυτό οφείλεται εν μέρει στις πολιτικές των γειτονικών χωρών (ιδίως της Τουρκίας) απέναντι στο Ιράκ. Οι υψηλές θερμοκρασίες και τα χαμηλά ποσοστά βροχοπτώσεων είχαν επίσης σοβαρό αντίκτυπο στις δεξαμενές του Ιράκ, από τις οποίες εξατμίστηκαν περίπου 8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού.

Σύμφωνα με το Κέντρο Μελετών του Al Jazeera, ο κύριος ένοχος πίσω από την έλλειψη τρεχούμενου νερού στο Ιράκ ήταν η διακοπή των ροών νερού από τον Τίγρη και τον Ευφράτη από την Τουρκία. Ο ποταμός Τίγρης, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στη νοτιοδυτική Ασία, πηγάζει από τη νοτιοανατολική Τουρκία και έχει μήκος 1.718 χιλιόμετρα. Περνάει από το συριακό έδαφος για 50 χιλιόμετρα και εισέρχεται στο Ιράκ στο χωριό Fishkhabour. Πέντε παραπόταμοι ρέουν στο Ιράκ: ο Khabur, ο Great Zab, ο Little Zab, ο Azim και ο Diyala. Ο Τίγρης συναντά τον Ευφράτη στο Qurna για να δημιουργήσει το Shatt al-Arab.

Η έλλειψη νερού είχε σοβαρές επιπτώσεις στο Ιράκ. Φέτος, ο Μαχντί Ρασίντ Χαμντάνι, ο ιρακινός υπουργός υδάτινων πόρων, δήλωσε ότι το νερό που προέρχεται από την Τουρκία μέσω του Τίγρη και του Ευφράτη είχε μειωθεί κατά 50%. Ο ποταμός Zab στην περιοχή του Κιρκούκ έχει χάσει το 70% του νερού του, και παραπόταμοι και ποτάμια όπως αυτά που φθάνουν στο φράγμα Darbandikhan (στο βόρειο Ιράκ) έχουν ξεραθεί ολοκληρωτικά.

Ο Χαμντάνι σημείωσε επίσης ότι το Ιράν έχει αλλάξει την πορεία πολλών σημαντικών ποταμών που εκβάλλουν στο Ιράκ, όπως ο ποταμός Σιρβάν, τον οποίο το Ιράν προσπάθησε πολλές φορές να αποξηράνει. Το ισλαμικό καθεστώς άλλαξε επίσης την πορεία των ποταμών στις παραμεθόριες περιοχές Ντιγιάλα και Χανάκιν, ώστε να ρέουν προς το Ιράν.

Σύμφωνα με έρευνα του Μεσογειακού Ινστιτούτου Περιφερειακών Μελετών, το Ιράκ χάνει το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων πόρων του. Το 1933, το νερό που εισήλθε στο Ιράκ μέσω του ποταμού Ευφράτη από την Τουρκία και τη Συρία ανήλθε σε 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Το 2021, η ποσότητα ανέρχεται σε 9,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ως αποτέλεσμα της κατασκευής από την Τουρκία του φράγματος Ιλίσου, ο όγκος νερού του ποταμού Τίγρη στο Ιράκ μειώθηκε από 20,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα σε 9,7 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Το Ιράν, εν τω μεταξύ, αποστράγγισε πέντε ιρακινά ποτάμια. Το Kanjan Jam, το Kalal Badra, το Jankilat, το Karkh και το Khobin έχουν πλέον στεγνώσει. Η απώλεια των ποταμών οδήγησε σε ριζικές αλλαγές στο βιολογικό και περιβαλλοντικό σύστημα στην περιοχή, προκαλώντας τον ξεριζωμό και τη μετανάστευση των κατοίκων δεκάδων συνοριακών χωριών του Ιράκ. Η λίμνη Σάουα έχει μήκος 4,47 χιλιόμετρα και πλάτος 1,77 χιλιόμετρα και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες τουριστικές περιοχές στο Ιράκ λόγω της εγγύτητάς της στους αρχαιολογικούς χώρους και της θέσης της στον ιρακινό πολιτισμό (αναφέρεται σε πολλά ποιήματα και ιστορίες). Αυτή η λίμνη, ηλικίας χιλιάδων ετών, χρονολογείται πριν από την εποχή του γραπτού λόγου, έχει πλέον στεγνώσει τελείως και τα εδάφη κοντά της είναι ερημιά. Η λίμνη Σάουα είναι νεκρή λόγω της απερίσκεπτης ανθρώπινης παρέμβασης στη φύση, τη βιομηχανία, τους γεωλογικούς παράγοντες, την αυξημένη εξάτμιση, την έλλειψη βροχοπτώσεων και την πλήρη αποτυχία της ιρακινής κυβέρνησης να κάνει οτιδήποτε γι' αυτό.

Η έλλειψη βροχής και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, επηρεάζουν όχι μόνο τα ποτάμια του Ιράκ αλλά και το πόσιμο νερό. Το ISIS, το οποίο είναι γνωστό για το ότι έθετε στο στόχαστρό του αγωγούς πετρελαίου, έχει στοχεύσει επίσης αρδευτικά έργα και φράγματα. Η τρομοκρατική ομάδα κατέστρεψε το φράγμα της Φαλούτζα στο δυτικό Ιράκ το 2014, γεγονός που προκάλεσε την αποξήρανση πολλών αγροτικών και αρδευτικών έργων στις περιοχές Σακλαουίγια, Αμπού Γκράιμπ, Ραντβανιγιά, Λατίφια και Αλεξάνδρεια.

Μερικές συστάσεις που έχουν ακουστεί είναι οι παρακάτω :

1. Η ιρακινή κυβέρνηση πρέπει να αναπτύξει ένα πρόγραμμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας και να εντοπίσει λύσεις. Είναι καιρός να υιοθετήσει μια σύγχρονη πολιτική για τη διαχείριση των υδάτων.

2 Η παρούσα γενιά Ιρακινών πρέπει να ασκήσει πίεση στις αρχές ύδρευσης στο Ιράκ για να διασφαλιστεί ότι οι επόμενες γενιές δεν θα γίνουν θύματα των επιθέσεων της Τουρκίας και του Ιράν κατά των υδάτινων πόρων του Ιράκ. Το Ιράκ έχει περισσότερα από ένα χαρτιά για να παίξει με την Τουρκία σε αυτό το σκορ.

3. Κάποτε, οι διεθνείς οργανισμοί παρείχαν μεγάλα χρηματικά ποσά σε άτομα που ισχυρίζονταν ότι εργάζονταν στον τομέα του νερού στο Ιράκ. Όπως αποδείχθηκε, ήταν διεφθαρμένοι και συμμετείχαν στο ξέπλυμα χρήματος. Η ιρακινή κυβέρνηση γνωρίζει ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και πρέπει να τους επιβάλει αυστηρές ποινές. (Άλλα χρήματα που διατέθηκαν για το πρόβλημα του νερού έχουν εξαφανιστεί εντελώς)

4. Πρέπει να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση μεταξύ των Ιρακινών σχετικά με την ορθολογική χρήση του νερού. Μια στρατηγική εκπαίδευσης για το νερό χρειάζεται πολύ στα σχολεία, τον Τύπο και τους θρησκευτικούς κύκλους.

5. Όπως συμβαίνει στις ευρωπαϊκές χώρες, η χρήση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να παρακολουθείται αποτελεσματικά, ώστε να ελέγχεται η κατανάλωση και να λογοδοτούν οι παραβάτες.

6. Ως προληπτικό βήμα για τον μετριασμό του μελλοντικού περιβαλλοντικού κινδύνου, σπόροι που έχουν την ικανότητα να αντέχουν στην ξηρασία θα πρέπει να διασκορπιστούν σε περιοχές επιρρεπείς σε ερημοποίηση.

Τέσσερις κύριοι παράγοντες επιδεινώνουν την έλλειψη νερού στο Ιράκ: η διακοπή του νερού από το Κουρδιστάν και το Ιράκ από τις γειτονικές χώρες Τουρκία και Ιράν· οι συνδυασμένες επιπτώσεις της έλλειψης βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής, υψηλών θερμοκρασιών και εξάτμισης· και πόλεμοι και βία - ειδικά αυτά τα αποτρόπαια που έκαναν οι τζιχαντιστές του ΙSIS, οι οποίοι έχουν ανατινάξει αποθήκες νερού· και η έλλειψη σύγχρονης πολιτικής σχετικά με την ασφάλεια των υδάτων εντός της κυβέρνησης του Ιράκ. Ο ιρακινός λαός έχει επίσης αναπτύξει σπάταλες συνήθειες όσο αφορά τη χρήση νερού.

Το πιο ουσιαστικό στοιχείο που συντηρεί την ανθρώπινη ύπαρξη είναι το νερό. Μέσα από την εξαφάνιση των υδάτων του Ιράκ, την αποξήρανση των ελών στο νότιο Ιράκ και την αλλαγή του περιβάλλοντος λόγω της ερημοποίησης, ο ιρακινός λαός έχει τεθεί σε μεγάλο κίνδυνο. Καθώς η γεωργία και η άρδευση καταρρέουν, οι γειτονιές και, στην ουσία, ολόκληρο το οικοσύστημα της περιοχής θα αλλάξουν. Ο ιρακινός πολιτισμός, ηλικίας χιλιάδων ετών, θα μπορούσε να εξαφανιστεί για πάντα.

*Πέτρος Κράνιας]

Πηγή : Capital.gr

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb