Η βιωσιμότητα της Θεσσαλικής υπαίθρου - Του Αθανασίου Νικάκη*

 

                                             Ελάχιστη, Μέση και Μέγιστη Μηνιαία Θερμοκρασία

              

Μέσο Μηνιαίο Ύψος Υετού - Μέσος Μηνιαίος Αριθμός Ημερών Υετού

Η βιωσιμότητα της Θεσσαλικής υπαίθρου συνδέεται άμεσα με την ενίσχυση των διαθέσιμων υδατικών πόρων.
Το κλίμα της Θεσσαλίας είναι τυπικά μεσογειακό με ήπιους και υγρούς  χειμώνες και σχετικά θερμά και ξηρά καλοκαίρια.
Από κλιματολογικής πλευράς διακρίνονται κυρίως δύο εποχές :

1. Η ψυχρή και βροχερή χειμερινή περίοδος, που διαρκεί από τα μέσα του Οκτωβρίου και μέχρι το τέλος Μαρτίου.
2. Η θερμή και άνομβρη εποχή που διαρκεί από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Κατά τη θερμή και άνομβρη εποχή ο καιρός είναι σταθερός, ο ουρανός σχεδόν αίθριος, ο ήλιος λαμπερός και δεν βρέχει εκτός από σπάνια διαλείμματα με ραγδαίες βροχές ή καταιγίδες μικρής όμως διάρκειας (ΕΜΥ).
Υπό φυσικές συνθήκες οι εαρινές καλλιέργειες (αραβόσιτος, μηδική, ηλίανθος, σακχαρότευτλα, βαμβάκι, οπωροκηπευτικά), δεν μπορούν να αναπτυχθούν παραγωγικά διότι ναι μεν οι θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξή τους, αλλά οι βροχοπτώσεις ανεπαρκείς, μέχρι και μηδενικές κατά την κρίσιμη φάση της ανάπτυξής τους.
Το γεγονός αυτό καθιστά την άρδευση πρωταρχικό παράγοντα για την ανάπτυξή τους και για οικονομικά συμφέρουσες αποδόσεις.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν τον καθοριστικό ρόλο της αγροτικής χρήσης υδατικών πόρων της περιοχής.
Παρά το γεγονός ότι οι Θεσσαλοί αγρότες εφαρμόζουν σύγχρονα συστήματα άρδευσης (πότισμα με σταγόνες και πρακτικές έξυπνης γεωργίας), οι διαθέσιμοι υδατικοί πόροι είναι ανεπαρκείς για μια δυναμική και προσοδοφόρα γεωργία.
Αν οι Θεσσαλοί γεωργοί περιορισθούν στην καλλιέργεια σιτηρών και ψυχανθών τα οποία προσαρμόζονται καλύτερα στις κλιματολογικές συνθήκες   της χειμερινής περιόδου, το εισόδημά τους θα είναι πολύ περιορισμένο και πάντως ανεπαρκές για μια στοιχειώδη σύγχρονη διαβίωση.
Θα οδηγηθούν ως εκ τούτου στην εγκατάλειψη του αγροτικού επαγγέλματος και την καταφυγή τους σε αστικά κέντρα ή ενδεχομένως στο εξωτερικό (μετανάστες).
Η εγκατάλειψη μεγάλου μέρους των θεσσαλικών αγρών θα θέσει σε κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας και την οικονομική της ανάπτυξη.
Η ενίσχυση του διαθέσιμου νερού άρδευσης με έργα υποδομής (φράγματα, αρδευτικά δίκτυα, εμπλουτισμός υπογείων υδάτων, μεταφορά μέρους του νερού του άνω ρου του Αχελώου κ.α.) στη λογική κόστους - οφέλους, παράλληλα με την εφαρμογή σύγχρονων "έξυπνων" συστημάτων διαχείρισης, είναι αναγκαία για την επιβίωση της Θεσσαλικής υπαίθρου.
Το υδατικό είναι το μεγάλο πρόβλημα της Θεσσαλίας και πρέπει η Πολιτεία να το επιλύσει άμεσα.

* Ο Αθανάσιος Νικάκης είναι γεωπόνος. Υπηρέτησε κατά καιρούς τα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΥΠΑΑΤ : Rica, ΟΔΓΕ,Leader, Σχέδια Βελτίωσης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων κ.α.

 Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :
- Από την σελίδα μας στο fb​
- Από την ομάδα μας στο fb