Κλιματική κρίση : Πως η ερήμωση της υπαίθρου οδηγεί σε φυσικές καταστροφές στη Θεσσαλία - Του Γιάννη Κολλάτου*

 

Οι φυσικές καταστροφές από την κλιματική κρίση τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα, εδράζονται και στο δημογραφικό της πρόβλημα, αλλά και στην ανυπαρξία χωροτοταξικού σχεδιασμού. Σε ότι έχει να κάνει με τις μεγάλες φωτιές που έχουμε κάθε καλοκαίρι στην Αττική και τις συνεπακόλουθες πλημμύρες στην περιοχή το φθινόπωρο (βλέπε Μάνδρα) αυτές εδράζονται στο γεγονός ότι υπάρχει αστική πύκνωση τις τελευταίες δεκαετίες σε δασικές εκτάσεις.

Την ίδια ώρα η πληθυσμιακή αιμορραγία στην ύπαιθρο αφήνει αποδεκατισμένες τις ημιορεινές περιοχές της χώρας από πληθυσμό, εκεί που στο παρελθόν ανθούσαν των Ελλήνων οι κοινότητες και φρόντιζαν για τα δάση, την ορεινή υδρονομία και συγκρατούσαν τα επικλινή εδάφη με τις αναβαθμίδες, βάζοντας φυσικά εμπόδια στις πλημμύρες.

Ο «Ιανός» μας ανέδειξε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, πως η ερήμωση των χωριών στην Αργιθέα, στα Άγραφα και την Όθρυ (από όπου πηγάζουν ο Πάμισος, ο Καλέντζης και ο Ενιπέας) , με δεδομένη την απουσία των δασικών υπηρεσιών από το φυσικό τους έργο, μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες και να βυθίζει στη λάσπη ολόκληρες πόλεις όπως συνέβη με την Καρδίτσα, καταδικάζοντας σε μαρασμό για μεγάλο διάστημα τοπικές οικονομίες.
Η ερήμωση των χωριών και γενικότερα της υπαίθρου φαίνεται πλέον και από τις εκτιμήσεις για τη νέα απογραφή που αναμένεται το Νοέμβρη και δίνει μείωση του πληθυσμού της χώρας (κατά 500.000 κατοίκους, ή -3,7%) , ακόμη πιο δραματική μείωση της Θεσσαλίας (μείον 32.575 κατοίκους, ή -5,1%) μέσα σε μια δεκαετία και ειδικότερα της Καρδίτσας, όπου η μείωση του πληθυσμού της υπερβαίνει το 10% (μείωση κατά 11.823 κατοίκους σε σχέση με την απογραφή του 2011)…

Αυτό είναι απόρροια ενός στρεβλού τριτοκοσμικού τρόπου ανάπτυξης της χώρας ιδιαίτερα στη μεταπολεμική Ελλάδα, που η αντιπαροχή ήρθε να καλύψει και να «επουλώσει τα τραύματα του εμφυλίου» με την ανωνυμία των μεγάλων πόλεων και ιδιαίτερα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια αυτά τα δύο μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα συγκέντρωσαν το 70% σχεδόν του πληθυσμού της χώρας και απαιτήθηκε η οικιστική τους επέκταση εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος που περιέβαλε την Αθήνα κυρίως… Η αστυφιλία όμως αυξάνει τις αποστάσεις για τη δουλειά, το κόστος της στέγης και αυτό δεν ευνοεί τη δημιουργία οικογένειας. Έτσι το φυσικό ισοζύγιο θανάτων -γεννήσεων μετατρέπεται δραματικά σε αρνητικό και αυτό δείχνει ότι ο τόπος μας δεν έχει μέλλον

Η οικονομία της χώρας βαθιά μεταπρατική, ως κατάλοιπο και της «οθωμανοκρατίας» που ευνοούσε μόνον το εμπόριο και τη ναυτιλία, αφού οι παραγωγικές δυνάμεις (βιοτεχνίες, αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία) καταδυναστεύονταν από τους μπέηδες, ευνόησε την περεταίρω αστικοποίησή της
Το λεγόμενο «κράτος των Αθηνών» φροντίζει έκτοτε για τη διαιώνιση αυτού του τρόπου ανάπτυξης των εγχώριων οικονομικών δυνάμεων, δημιουργώντας τα λεγόμενα «τζάκια» που από την Αττική απομυζούν τον πλούτο που παράγει η χώρα.

Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ευθύνες για τη στρεβλή ανάπτυξη που οδήγησε στην απαξίωση και ερήμωση της υπαίθρου, στη μετανάστευση και την αστυφιλία, έχουν και οι τοπικές αυτοδιοικήσεις και ο τεχνικός κόσμος της χώρας, που αναλώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, από τότε που η χώρα μπήκε στην ΕΟΚ (άρα ξεκίνησαν τα κοινοτικά πακέτα στήριξης) στα «εύκολα» έργα οδοποιίας και άφησε στη λήθη τα δύσκολα που σχετίζονται με την κλιματική κρίση, όπως τα αντιπλημμυρικά, τα έργα άρδευσης και ύδρευσης και κυρίως τα έργα ορεινής υδρονομίας, τα οποία είναι εξόχως έργα πολιτικής προστασίας. Και φυσικά η ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής για τη συγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με βάση τι ζητά η αγορά και όχι τα λόμπι τω Βρυξελλών, αφού όλα αφέθηκαν στην ΚΑΠ…
Έτσι έφτασε ο τόπος μας να θυμίζει Νότια Αφρική υπό καθεστώς «απαρχάϊντ». Οι μεταπράτες της Αθήνας, απομυζούν τον πλούτο που παράγουν οι ολοένα και λιγότεροι παραγωγοί στην περιφέρεια (αγρότες, κτηνοτρόφοι, βιοτέχνες, εργάτες σε φάμπρικες).
Οι τελευταίοι προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα εγγενή προβλήματα διάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας που τους αφήνει απροστάτευτους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό εκμεταλλεύονται ληστρικά το περιβάλλον, γη και υδάτινους πόρους για να επιβιώσουν.

Αυτό πηγάζει από την ανυπαρξία έργων υποδομής και υποβοήθησης της παραγωγικής διαδικασίας (έργα συλλογικά άρδευσης, έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης κλπ.) αλλά και του υψηλού κόστους ενέργειας και καυσίμων, ως κατάλοιπου των μνημονίων (τριπλάσιος ο ειδικός φόρος κατανάλωσης από το μέσο ευρωπαϊκό όρο) και της ανυπαρξίας τραπεζικής πίστης.
Έτσι στο τέλος, όταν θα έχει στερέψει ο ευλογημένος κάμπος της Θεσσαλίας από νερά και η γη του θα έχει απαξιωθεί από τη διάβρωση και την υπερεκμετάλλευση που οδηγεί σε υπογονιμότητα , θα έρθει η γενικευμένη εγκατάλειψη.

Τότε οι «Αφρικάνερς», αφού θα έχουν στερέψει οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, θα μας επιστρέψουν τον τόπο μας φτωχοποιημένο και ερημοποιημένο κοινώς «ρημαγμένο» , να τον διαχειριστούμε, όπως συνέβη με τη Νότια Αφρική που παραδόθηκε στους γηγενείς από τους αποικιοκράτες Μπόερς και τους Αφρικάνερς, όταν στέρεψαν τα ορυχεία διαμαντιών και χρυσού…

Υ.Γ. Στο χέρι μα είναι αυτή η εξέλιξη να αλλάξει. Στην ελληνική περιφέρεια εξακολουθούν να υπάρχουν οι υγιείς δυνάμεις παραγωγής της χώρας. Θα πρέπει από εδώ και στο εξής να αναγκάσουμε το πολιτικό μας προσωπικό να μας μετρά όχι μόνο ως ψήφους που κάθε δεκαετία λιγοστεύουν, αλλά κυρίως ως παραγωγούς εθνικού πλούτου, δίχως τον οποίο δεν θα έχουν και οι ίδιοι πολιτικό μέλλον…

*Ο Γιάννης Κολλάτος είναι δημοσιογράφος

Πηγή : thessaliatv.gr

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

Ένα σχόλιο της Ε.Δ.Υ.ΘΕ για την τοποθέτηση του Χρίστου Τσαντήλα - Του Κώστα Γιαννακού*

 

Με πολύ ενδιαφέρον διαβάσαμε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (4/10/2021) τις απόψεις που κατέθεσε ο φίλος γεωπόνος Χρίστος Τσαντήλας (ΧΤ) για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας.

Παρατηρούμε με ικανοποίηση ότι οι απόψεις του συμβαδίζουν σε γενικές γραμμές με το σκεπτικό των διεκδικήσεων της Επιτροπής μας, ότι πολλές από τις διαπιστώσεις του είναι κοινές και ότι  συμμερίζεται τις ίδιες ανησυχίες που και εμείς επανειλημμένα εκφράσαμε δημοσίως.

Ας μας επιτραπούν κάποιες διευκρινήσεις και λίγα ακόμη σχόλια στην τοποθέτηση του ΧΤ.

1.  Στην Επιτροπή Διεκδίκησης επίλυσης του Υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ) συμμετέχουν, ως γνωστόν, άτομα που δραστηριοποιούνται σε φορείς (επιμελητήρια, επιστημονικά σωματεία, συνεταιρισμούς κ.α), καθηγητές ΑΕΙ, επιστήμονες – επαγγελματίες, αυτοδιοικητικοί, αγρότες κλπ.

Η Ε.Δ.Υ.ΘΕ είναι εξ’ ορισμού «ανοιχτή» και ο ρόλος της είναι να αναδεικνύει τα προβλήματα (όπως εξάλλου πολύ συχνά κάνει και ο ΧΤ) και να προβάλλει τις λύσεις, είτε αυτές περιέχονται σε αποφάσεις που «δεσμεύουν» την διοίκηση και του πολιτικούς (πχ. Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων – ΣΔΥ), είτε ακόμη βασίζονται σε προτάσεις που επανειλημμένα και τεκμηριωμένα έχουν προκύψει από τον πλούσιο διάλογο που αναπτύχθηκε στη Θεσσαλία (και όχι μόνο) τα τελευταία 40 χρόνια (συνέδρια, ημερίδες, μελέτες ΑΕΙ, υπεύθυνη αρθρογραφία, εκδόσεις  κ.ο.κ.).

Με βάση όλα αυτά και επειδή το υδατικό - περιβαλλοντικό πρόβλημα «όχι μόνο δεν λύνεται αλλά συνεχώς επιδεινώνεται» όπως και ο ΧΤ διαπιστώνει, κρίναμε ότι επιβάλλεται ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ η εφαρμογή των ενδεδειγμένων λύσεων στο ζήτημα αυτό.

Επιλέξαμε συνεπώς  ένα πλαίσιο ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ απέναντι στα κέντρα αποφάσεων (Κυβέρνηση, αυτοδιοίκηση, κόμματα κλπ.), προσαρμοσμένο στις σημερινές συνθήκες.

Η δραστηριοποίηση μας στην κατεύθυνση αυτή θεωρήθηκε αναγκαία δεδομένου ότι (θα συμφωνήσει σε αυτό ο ΧΤ), όσο και εάν αναπτύσσεται ο «οργανωμένος δημόσιος διάλογος», δεν αρκεί από μόνος του, χρειάζεται και πολιτική πίεση με συμμετοχή φορέων και οργανώσεων.

Ναι λοιπόν, δεν είμαστε κάποιος «θεσμοθετημένος» φορέας, ούτε διεκδικήσαμε κάτι τέτοιο. Μας κινητοποιεί η αγωνία για την δραματική κατάσταση στη Θεσσαλία. Πιστεύουμε  στον αγώνα που κάνουμε και πρόσωπα σαν το ΧΤ θα ήταν σημαντικό να συνδράμουν στην προσπάθεια μας.

2.   Ο ΧΤ εκτιμά ότι «θα πρέπει να αναλύσουμε όλες τις παραμέτρους» που συνθέτουν το υδατικό – περιβαλλοντικό πρόβλημα της Θεσσαλίας.

Αυτή είναι και η δική μας αφετηρία. Γι’ αυτό ακριβώς οι αναλύσεις μας ξεκινάνε από τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί ή αναμένεται στο μέλλον να προκύψουν λόγω της εξελισσόμενης κλιματικής κρίσης. Με βάση αυτές τις αβεβαιότητες αναδείξαμε ως μείζον πρόβλημα για την Θεσσαλία την ΑΣΦΑΛΕΙΑ από σοβαρότατους κινδύνους ξηρασίας (αλλά και πλημμυρών) και την τεράστια ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ καταστροφή στα υδάτινα οικοσυστήματα (υπόγεια και επιφανειακά, που πρέπει να αποκατασταθούν), στην διάβρωση των εδαφών, στην αποτροπή της υφαλμύρυνσης κ.ο.κ.

Αποδείξαμε επίσης ότι «απάντηση» στα δύο βασικά αυτά θέματα αποτελεί η δημιουργία αποθεμάτων με την ταμίευση επιφανειακών υδάτων στη θεσσαλική περιφέρεια, εξαντλώντας «ΟΛΕΣ ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ και χωρίς εξαιρέσεις τις δυνατότητες που μας προσφέρονται» στο σκέλος της «προσφοράς» του υδατικού ισοζυγίου ΛΑΠ Πηνειού.

Παράλληλα, ως προς την «ζήτηση», προβάλλουμε με επιμονή την ανάγκη εξοικονόμησης νερού, περιορισμού των καταναλώσεων κλπ., επισημαίνοντας όμως ότι αυτό απαιτεί σχέδιο, νέες υποδομές μεταφοράς/διανομής νερού, σύγχρονα συστήματα άρδευσης/νέες τεχνολογίες και φυσικά δεν αρκούν τα ευχολόγια.

Εάν δημιουργηθούν οι ταμιευτήρες για τους δύο προαναφερθέντες κυρίαρχους στόχους (ασφάλεια, οικολογική αποκατάσταση), αυτά ως έργα «πολλαπλού σκοπού» θα εξυπηρετήσουν παράλληλα την γεωργία μέσω των αρδεύσεων (που σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα).

Ας μην μας διαφεύγει ότι από το ΣΔΥ έχει επιλεγεί η εξυπηρέτηση των αρδευτικών αναγκών  2,5 εκ. στρεμμάτων. Επίσης στο ΣΔΥ καθορίζονται και πρόσθετες  οικολογικές απαιτήσεις για αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί (πχ. επί πολλά χρόνια σημαντικές ποσότητες νερού θα δεσμεύονται για τεχνητό εμπλουτισμό προς αποκατάσταση ελλειμματικών υπόγειων υδροφορέων - συνολικό ύψος ελλείμματος 3 δις κ. μ. νερού !), καθιστώντας άκρως αναγκαία την ταμίευση όσο το δυνατόν περισσοτέρων ποσοτήτων νερού.

Τέλος οι ταμιεύσεις αυτές θα συμβάλλουν σημαντικά και στην ενεργειακή αυτονόμηση της Θεσσαλίας με ΑΠΕ μέσω της λειτουργίας υδροηλεκτρικών σταθμών (Μεσοχώρα, Συκιά και άλλους μικρότερους), καθώς και στην  πολύτιμη αποθήκευση  ενέργειας (σύστημα άντλησης – ταμίευσης) με βάση τον ταμιευτήρα Συκιάς.

 

3.  Ένα ακόμη βασικό ζήτημα που θίγει η σημαντική τοποθέτηση του ΧΤ είναι η «εκτροπή Αχελώου», που κατά την άποψή μας «τέμνεται» με όλους τους προαναφερθέντες άξονες επίλυσης του υδατικού.

Αρχίζουμε με μια επισήμανση : Δικαιολογημένα χρησιμοποιείται ο όρος «εκτροπή Αχελώου» (από όσους τον επιλέγουν), δεδομένου ότι αυτός ο όρος επικράτησε κατά την περίοδο έναρξης των σχετικών έργων (μέσα δεκαετίας 1980) και αυτός είναι ο επίσημος τίτλος των έργων σε όλες τις διοικητικές αποφάσεις.

Επειδή όμως «εκτροπή» ποταμού στην πράξη δεν υφίσταται, ορθώς κάποιοι επιλέγουν την χρήση του όρου «μεταφορά» υδάτων που, κατά την άποψή μας, ανταποκρίνεται πλήρως στην τεχνική – επιστημονική ορολογία.

Πρακτικά και οι δύο όροι στον διάλογο είναι αποδεκτοί.

Όσον αφορά τώρα στον «απλοποιημένο» τρόπο που ο μέσος συμπολίτης μας προσλαμβάνει την υπόθεση των υδάτων της Θεσσαλίας (συμφωνούμε απόλυτα με τον ΧΤ), αυτό δημιουργεί προβλήματα και συχνά άσκοπες τριβές, στοιχεία που εκμεταλλεύονται κάποιοι ανεύθυνοι πολιτικοί για να κρύψουν τις ευθύνες τους για την απαράδεκτη καταστροφική στασιμότητα στο υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας.

Γι’ αυτό το λόγο η Ε.Δ.Υ.ΘΕ ανέλαβε μια πρωτοβουλία να ζητήσει από το πολιτικό σύστημα (Βουλή, Κυβέρνηση, κόμματα, βουλευτές) την οριστική υπέρβαση της εκκρεμότητας των έργων Αχελώου.

ΟΧΙ λοιπόν άλλη ανοχή στα υπέρ/κατά της «εκτροπής» !

ΑΜΕΣΑ, χωρίς άλλη καθυστέρηση, συζήτηση του θέματος στη Βουλή ώστε, μέσα από δημοκρατικό «θεσμοθετημένο» διάλογο, να καταλήξουν επιτέλους είτε στην επικαιροποίηση της αρχικής απόφασης (την οποία εφάρμοζαν όλες οι Κυβερνήσεις από το 1984 έως το 2010) για ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ των έργων μεταφοράς (Ταμιευτήρας /ΥΗΕ Συκιάς και σήραγγα προς Μουζάκι), είτε να ανατρέψουν την απόφαση αυτή και να δρομολογήσει η Κυβέρνηση την ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ (κατεδάφιση) των έργων, «απελευθέρωση» του μπαζωμένου ποταμού Αχελώου και επαναφορά της φυσιολογικής/οικολογικής λειτουργίας του, με παράλληλη αποκατάσταση του τοπίου της περιοχής.

Άλλη λύση δεν προσφέρεται, ούτε με βάση την τεχνική επιστήμη, ούτε με βάση την οικολογική ευαισθησία, ούτε βεβαίως την πολιτική ηθική.

ΟΧΙ άλλη κοροϊδία στους Θεσσαλούς στο ζήτημα αυτό.

 

Με εκτίμηση

Για την ΕΔΥΘΕ

 *Κώστας Γιαννακός, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

Η άποψη του Πρωθυπουργού για τα υδατικά της Θεσσαλίας και η αντίδραση της αντιπολίτευσης - Του Φάνη Γέμτου*

Εκεί όμως που ο Πρωθυπουργός (Π) απογοήτευσε τους Θεσσαλούς αγρότες ήταν η απάντησή του στο ερώτημα για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Ο Π αναγνώρισε το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, αλλά δεν είπε τι θα κάνει να το αμβλύνει ή ακόμη και να το λύσει. Τι θα κάνει να βελτιώσει την κατάσταση τόσο από πλευρά ζήτησης - κατανάλωσης όσο και από πλευράς προσφοράς.

Για να μειωθεί η ζήτηση πρέπει να ληφθούν μέτρα ορθολογικής άρδευσης, χρήση συστημάτων όπως η στάγδην με μεγάλη απόδοση χρήσης του νερού από τις καλλιέργειες όπου είναι δυνατό (κάτι που πρέπει να κάνουν οι αγρότες γενικότερα και το έχουν κάνει σε μεγάλο ποσοστό της Ανατολικής Θεσσαλίας), αλλά και έργα μείωσης των απωλειών κατά τη μεταφορά του νερού, κάτι που πρέπει να γίνει συντεταγμένα με έργα που πρέπει να σχεδιάσει και εκτελέσει η Πολιτεία. Ακούσατε κάτι σχετικό ;
Αλλά εκεί που μας εξέπληξε ήταν στο σκέλος της προσφοράς του νερού που μπαίνει στο ισοζύγιο.

Η απάντηση δεν αναφέρθηκε στα έργα ταμίευσης που θα έκλειναν τον κύκλο. Η απάντηση όμως για τα έργα Αχελώου και το φράγμα της Συκιάς ήταν τουλάχιστον περίεργη.

Το έργο έχει «συνταγματικής και τεχνικής φύσης δυσκολίες».

Δηλαδή ; Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει πώς θα γίνει η ανάπτυξη των χώρας ; Ορίζει ποια έργα μπορούν να γίνουν και ποια όχι ; Ορίζει αν μπορούν να γίνουν ταμιευτήρες και πού ;

Νομικά προβλήματα μπορούν να έχουν οι μελέτες των έργων από παραλήψεις της διοικήσεως, οπότε παρεμβαίνει το ΣτΕ.

Αλλά το Σύνταγμα ; Και τεχνικά προβλήματα ; Ένα έργο κατασκευασμένο κατά 70% έχει τεχνικά προβλήματα ; Ποια είναι ; Να τελειώσει η επένδυση της σήραγγας μεταφοράς με τα στοιχεία που είναι ήδη έτοιμα στο εργοτάξιο στο εξωτερικό της ; Ή να κατασκευαστεί το φράγμα ;

Υπάρχουν θέματα που πρέπει να λυθούν, όπως πού και πόση ΥΕ θα παραχθεί προς κάθε πλευρά ροής (προς τον Αχελώο ή προς τη Θεσσαλία) για να αποσβέσει το έργο, και να αντιμετωπιστεί το θέμα του Μοναστηριού του Μυρόφυλλου.

Βεβαίως χρειάζονται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ρύθμιση της ροής των υδάτων κ.λπ., αλλά δεν νομίζω ότι αυτά είναι σημαντικά τεχνικά προβλήματα που δεν λύνονται σχετικά εύκολα.

Βέβαια ο Π δεν θυμήθηκε ότι για το έργο αυτό δεσμεύτηκε αρκετές φορές και προεκλογικά και μετεκλογικά.

Τόσο το 2017 σε συνδιάσκεψη της ΝΔ για τη Θεσσαλία δεσμεύτηκε για μια ήπια μεταφορά 250.000.000 κ. μ. νερού (μαζί και ο σημερινός υπουργός Υποδομών που είναι ο ιδιοκτήτης του έργου της Συκιάς), αλλά και στη ΔΕΘ το 2019 και αργότερα στα Τρίκαλα επανέλαβε τη δέσμευση για τη μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον θεσσαλικό Αχελώο στη λεκάνη του Πηνειού. Έχει τόσο ασθενή μνήμη ;

Ο Π δεν αναφέρθηκε καθόλου σε άλλα έργα ταμίευσης νερού στη Θεσσαλίας.

Ένα μέρος βέβαια το διόρθωσε την επομένη με τη δέσμευση για το φράγμα του Ενιπέα που θα γίνει με έργο ΣΔΙΤ. Το έργο είχε δεσμευτεί να γίνει όταν επισκέφτηκε την περιοχή μετά τον «Ιανό». Ίσως δεν του θύμισαν ότι είχε υποσχεθεί και το Φράγμα στο Μουζάκι, δηλαδή τα δύο φράγματα, που αν είχαν κατασκευαστεί θα είχαν αποτρέψει μεγάλο μέρος των ζημιών από τον «Ιανό» και φυσικά θα είχαν εξοικονομήσει χρήματα από αποζημιώσεις αρκετά για να κατασκευαστούν τα φράγματα.

Η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη από τη θεραπεία, αλλά οι πολιτικοί μας προτιμούν τις αποζημιώσεις.

Καθώς τα έγραφα αυτά, βγήκε η αντιπολίτευση για να επιβεβαιώσει την αδυναμία του πολιτικού συστήματος της χώρας να λύσει τα χρόνια προβλήματά της και ιδιαίτερα της Θεσσαλίας που περιλαμβάνουν και τη διαχείριση των υδάτων.

Ένας αγροτο-συνδικαλιστής αναφέρθηκε σε όλα τα προβλήματα τιμών εφοδίων κ.λπ. και ούτε κουβέντα για τα υδατικά προβλήματα.

Εκεί όμως που έμεινα έκπληκτος ήταν η αντίδραση από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φαίνεται να πιστεύουν ότι από τη στιγμή που θα δημιουργήσεις μια λίστα με πιθανά έργα ταμίευσης, π.χ. με τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων του 2017 (σχέδια Φάμελλου), από εκεί και πέρα ο σχεδιασμός και η εκτέλεση των έργων είναι δουλειά κάποιου άλλου (Περιφέρειας, Δημάρχων, ίσως του Θεού της Ελλάδος) αλλά όχι της Κυβέρνησης.

Κάτι ανάλογο είχε πει και ο κ. Φάμελλος στην τελευταία του επίσκεψη. Πραγματικά τα ΣΔΥ προτείνουν έργα και υπεύθυνους φορείς για την υλοποίηση της ταμίευσης νερού. Μόνο που έχουν συνήθως 2-3 φορείς και υποθέτω ότι αυτή είναι η συνταγή να μην κάνει κανείς τίποτα. Δεν αμφιβάλλω ότι η Περιφέρεια Θεσσαλίας έστρεψε το ενδιαφέρον της κυρίως σε δρόμους και κόμβους και όχι σε έργα ταμίευσης νερού που προσωπικά θα θεωρούσα εξίσου σημαντικά. Αλλά ο βουλευτής του κυβερνώντος συνασπισμού της χώρας για 4,5 χρόνια, που στα μισά από αυτά ήταν υφυπουργός Γεωργίας της Κυβέρνησης και δεν προώθησε ούτε μία μελέτη για ταμιευτήρα (όπως του Ενιπέα ή του Μουζακίου), ούτε ένα έργο ταμίευσης όπου υπήρχαν μελέτες (π.χ. φράγμα Πύλης ή Φράγμα στα Δελέρια) να εγκαλεί την Περιφέρεια Θεσσαλίας για αυτό και τι έκανε το 2007 είναι τουλάχιστον περίεργο.

Ο αποπροσανατολισμός των Θεσσαλών από τους πολιτικούς μας είναι εμφανής. Φαίνεται ότι μόνο αν δημιουργηθεί ένα ισχυρό κίνημα από τη βάση του θα πιέσει τους πολιτικούς να δράσουν θετικά.

Είναι αναγκαία συνθήκη να αποτρέψουμε την ερημοποίηση της Θεσσαλίας. Θα αποφασίσουμε να κινηθούμε ; Στα χέρια μας είναι.

Η Επιτροπή Διεκδίκησης Επίλυσης των Υδατικών της Θεσσαλίας (ΕΔΥΘΕ) ξεκίνησε μια τέτοια προσπάθεια.

Ελπίζουμε στην ανταπόκριση όλων.

*Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

Πότε θα δώσουν απαντήσεις ; Αυτά που δεν είπε η Ρένα Δούρου !

 

Αυτό που συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των υδάτων στη Θεσσαλία σχεδόν δεν έχει προηγούμενο. Σαν να ακούς μια κασέτα να παίζει συνεχώς το ίδιο τραγούδι.

Χθές Παρασκευή (1/10/201), η (εξ Αττικής)  κ. Ρένα Δούρου (ΡΔ), υπεύθυνη του ΣΥΡΙΖΑ για το περιβάλλον, μιλώντας από την Καρδίτσα σε τηλεοπτική συζήτηση με τον Γιάννη Κολλάτο,  επανάλαβε, ρηχά και μονότονα, όσα εδώ και καιρό ακούμε για την (υποτιθέμενη) πολιτική τους στα νερά και φυσικά την «Εκτροπή Αχελώου», χωρίς βεβαίως να δίνει απαντήσεις σε κρίσιμα θέματα και κυρίως χωρίς να αναλαμβάνει συγκεκριμένες πολίτικες δεσμεύσεις.

1.   Η ΡΔ ισχυρίστηκε ότι η Εκτροπή Αχελώου είναι «καταστροφική» και ότι δεν «αποτελεί λύση» στο υδατικό πρόβλημα Θεσσαλίας.

Ρωτάμε : Τότε γιατί, όταν ήταν κυβέρνηση,  οι υπουργοί της Χρ. Σπίρτζης (στη Βουλή αλλά και σε επίσκεψη του στον Δήμαρχο Καρδίτσας) και Β. Κόκκαλης δεσμεύτηκαν ότι θα ολοκληρώσουν τα έργα, δίνοντας ψεύτικες υποσχέσεις στους Θεσσαλούς ;

Κανείς τέλος πάντων δεν οφείλει μια εξήγηση για αυτή την κοροϊδία ; Και τι εχέγγυα μας δίνει η ΡΔ ότι από δω και στο εξής, σε πιθανή νέα διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα σταματήσουν τις ψευτιές και την εξαπάτηση του κόσμου ;

2.   Η ΡΔ ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δικαιώθηκε» στην υπόθεση της εκτροπής Αχελώου.

Ρωτάμε : Εφόσον κατά την άποψή τους δεν χρειάζεται η εκτροπή Αχελώου, γιατί επί τεσσεράμισι χρόνια δεν εκπόνησαν τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες για την καθαίρεση των «άχρηστων» και παράλληλα επιβλαβών έργων Αχελώου ;

Γιατί δεν μερίμνησαν να υπολογιστεί το ύψος της απαιτούμενης δαπάνης καθαιρέσεων και οικολογικής αποκατάστασης ;

Γιατί δεν κατεδάφισαν τα ημιτελή έργα και δεν φρόντισαν να αποκαταστήσουν την φυσιολογική λειτουργία του πολύπαθου ποταμού, απομακρύνοντας μπάζα, χώματα και μπετά, ώστε να υπηρετήσουν στην πράξη, έντιμα και ηθικά, τις οικολογικές τους ευαισθησίες ;

Τέλος, γιατί δεν έλαβαν υπόψη τους τις προτάσεις των ειδικών (δες έκθεση εμπειρογνωμόνων 2010 και 2018 στον Χρ. Σπίρτζη), οι οποίοι εντόπισαν τεράστιους κινδύνους για καταστροφές (δυστυχώς πολύ πιθανές) από τυχόν πλημμυρικά φαινόμενα που θα υπάρξουν στην περιοχή των έργων ;

Πόση ανευθυνότητα πια και πόσα ακόμη ψέματα «σηκώνει» αυτή η υπόθεση ;

3.   Η ΡΔ ισχυρίστηκε ότι «είναι ντροπή που επαναφέρουν» την εκτροπή Αχελώου (εννοεί την ΝΔ).

Ρωτάμε : Γιατί δεν αξιοποιούν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να αποτρέψουν αυτή την…… ντροπή (!) από την Κυβέρνηση της ΝΔ ;

Γιατί δεν την υποχρεώνουν σε σχετική συζήτηση στη Βουλή, ώστε να ανατραπεί οριστικά το πρόγραμμα εκτέλεσης έργων Αχελώου (εφόσον αυτό προτείνουν) που έρχεται από το παρελθόν και βρίσκεται σε στασιμότητα, ώστε να πάψει πλέον να υφίσταται αυτή η εκκρεμότητα, η τόσο θλιβερή για το κύρος της χώρας και για την αξιοπιστία της πολιτικής ;

Γιατί δεν επιδιώκουν, όπως εξάλλου έχουν δημοκρατικό καθήκον, να ξεκαθαρίσει το τοπίο σε αυτή την υπόθεση και να κόψουν τον δρόμο στη ΝΔ και προσωπικά στον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη, ώστε να σταματήσει να εμπαίζει και αυτός τους Θεσσαλούς, άλλοτε με υποσχέσεις (παρόμοιες με εκείνες των υπουργών ΣΥΡΙΖΑ….) ότι θα γίνουν τα έργα και άλλοτε με προσχηματικές «διαπιστώσεις» (μετά από είκοσι έξι μήνες διακυβέρνησης !) ότι υπάρχουν «συνταγματικά προβλήματα» ;

4.   Η ΡΔ ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε «σοβαρό σχεδιασμό» (για το υδατικό της Θεσσαλίας).

Ρωτάμε : Γιατί ως κυβέρνηση δεν εφάρμοσε ούτε κατ’ ελάχιστον αυτό το σχεδιασμό ;

Επίσης, ως αξιωματική αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, ποια συγκεκριμένα έργα ταμίευσης (και όχι αόριστα σχέδιο διαχείρισης κλπ.) ζητά από την κυβέρνηση της ΝΔ  να ενταχθούν ΑΜΕΣΑ προς υλοποίηση στη Θεσσαλία ;  

Ποια έργα ζητά συγκεκριμένα (και όχι αόριστα αντιπλημμυρικά κλπ.) να συμπεριληφθούν στο Ταμείο  Ανάκαμψης ;

Επιπλέον η ΡΔ, ως υπεύθυνη για το περιβάλλον και σε περίπτωση επανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση, με ποιες δράσεις, από ποιους ταμιευτήρες νερού και (κυρίως) με ποιο  χρονοδιάγραμμα δεσμεύεται να αποκατασταθούν τα ελλείμματα των μονίμων αποθεμάτων νερού (δες ΣΔΥ 2017),που δημιουργήθηκαν από τις υπεραντλήσεις στους υπόγειους υδροφορείς και που ανέρχονται σε 3 δις κυβικά μέτρα νερού ;

Όλα αυτά τα ερωτήματα τα θέσαμε δημοσίως, σε κεντρικά αλλά και σε τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλοι τους, κατά συνήθεια, τοποθετήθηκαν με την τακτική .... «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».

Προφανώς δεν ελπίζουμε σε κάτι περισσότερο και από την ΡΔ.

Όσο για τους Θεσσαλούς, συνεχίζουν να  βιώνουν την θλίψη από τα πολιτικά παιχνίδια και τις ψεύτικες υποσχέσεις, τουλάχιστον από τις  δύο τελευταίες κυβερνήσεις.

Όμως ας είναι όλοι τους βέβαιοι (ακόμη και για εκείνα τα κόμματα που απέχουν πλήρως από την συζήτηση για το υδατικό και οικολογικό δράμα της Θεσσαλίας), ότι η πολιτική της εξαπάτησης, των ψεύτικων υποσχέσεων και των ανούσιων  καυγάδων τους δεν «πιάνει» πλέον στον κόσμο.

Πολύ σύντομα ο κόσμος αυτός, με τους φορείς και τις οργανώσεις του, θα δείξει την δύναμή του και θα επιβάλλει τις λύσεις που χρειάζεται ο τόπος μας στο πρόβλημα των υδάτων.

 

*Γιαννακός Κώστας, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κ.

 Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

Θα συνεχίσουμε σταθερά να αποκαλύπτουμε όσους συστηματικά προσπαθούν να εξαπατήσουν του Θεσσαλούς για την επίλυση του υδατικού προβλήματος - Του Κώστα Γκούμα*

 

Την περίοδο αυτή και μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι (παρατεταμένος καύσωνας, απουσία βροχοπτώσεων κλπ.), το υδατικό – περιβαλλοντικό ζήτημα τίθεται σε πρώτη προτεραιότητα από την μεγάλη πλειοψηφία των σκεπτόμενων πολιτών και των αγωνιούντων παραγωγών στη Θεσσαλία.

Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει για την Κυβέρνηση, τους αρμόδιους υπουργούς και τους βουλευτές μας, οι οποίοι απλώς το προσπερνάνε, διοχετεύοντας την επικοινωνιακή τους προσπάθεια σε άλλους τομείς της επικαιρότητας.

Όμως, η απραξία της κυβέρνησης στα υδατικά, σε συνδυασμό με τις ατυχείς δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη στην ΔΕΘ και την παντελή απουσία σχολιασμού ή έστω μιας στοιχειώδους πίεσης από τους τοπικές οργανώσεις της ΝΔ και τους βουλευτές της, είχε σαν αποτέλεσμα η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρήσει όλα αυτά ως ευκαιρία ώστε να αρθούν  οι αρνητικές εντυπώσεις από την δική τους αποτυχημένη κυβερνητική περίοδο με την, σχεδόν απόλυτη, στασιμότητα στα υδατικά έργα και στις σχετιζόμενες με τα νερά πολιτικές, που πρακτικά ουδέποτε  εφαρμόστηκαν.

Παρατηρούμε λοιπόν αυξημένη συχνότητα δημοσίων παρεμβάσεων αυτή την περίοδο από τάσεις και μεμονωμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που όμως, όπως συνήθως, προσπερνούν την ουσία και με όσα ψέματα μπορούν να «περάσουν» στην κοινή γνώμη, αποφεύγουν να αγγίξουν τα πραγματικά προβλήματα και προσπαθούν ανεπιτυχώς να εμφανιστούν (χάρις και στον Κυρ. Μητσοτάκη…) ως δικαιωμένοι στην υπόθεση των έργων Άνω Αχελώου !

Οι τελευταίες παρεμβάσεις του Β. Ζωγράφου (ΒΖ) [ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 25/9/2021 και larissanet.gr,17/9/2021]  επιβεβαιώνουν απόλυτα τα παραπάνω :

1.   Ισχυρίζεται ο ΒΖ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε σε «διάλογο για τα αρδευτικά νερά στη Θεσσαλία, με θέσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις». Εμείς αντίθετα, από το 2015 έως το 2017, γίναμε μάρτυρες πλήθους αντιφατικών τοποθετήσεων και υποσχέσεων, άλλοτε ότι «θα ολοκληρώσουν» τα έργα Αχελώου (Υπουργοί Χρ. Σπίρτζης 2015/ Βουλή, Β. Κόκκαλης/ 29-8-2017 κλπ.), άλλοτε ότι «θα σκεφθούν» την παραγωγή ΥΗ ενέργειας στη Συκιά Αχελώου (Τσίπρας 2017, συνέδριο) και άλλοτε, σε τελείως διαφορετικό ύφος, να σκορπούν μίσος κατά των έργων μεταφοράς (εκτροπής) υδάτων αλλά και κατά του ΥΗΕ Μεσοχώρας (διάφορα τοπικά στελέχη, οικολογικό τμήμα κλπ.).

Εάν αυτά θεωρούνται από τον ΒΖ «διάλογος» με την κοινωνία, δικαίωμά του. 

Σε εμάς μοιάζουν με ένα αλαλούμ θέσεων και τα εντάσσουμε σε μια τακτική με στόχο τις συγχύσεις στην κοινή γνώμη και την αποφυγή ανάληψης δεσμεύσεων, από μια Κυβέρνηση χωρίς καθαρές θέσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι θεσσαλικές οργανώσεις επί κυβερνήσεως Τσίπρα ουδέποτε είχαν λόγο σε κάποια συντεταγμένη, θεσμικά κατοχυρωμένη, συζήτηση για όλα αυτά.

Όσο για το ισχύον τότε  Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ), που είχε νομίμως θεσμοθετηθεί τον Σεπτέμβριο του 2014 σε εφαρμογή της Οδηγίας 60/2000 της ΕΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί τρία χρόνια το είχε «γραμμένο στα παλιά της  παπούτσια» και φυσικά δεν το εφάρμοσε (επειδή είχε αντιδράσεις στο εσωτερικό της), καταδικάζοντας την Θεσσαλία σε στασιμότητα.

Το 2017, μετά από χρόνια αναμονής, έγινε όντως η επίσημη τυπική διαβούλευση επί του ΣΔΥ που υποβλήθηκε προς αναθεώρηση εκείνου του 2014. 

Επειδή όμως το «αγκάθι» για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποκλειστικά η παρεμπόδιση ολοκλήρωσης των έργων Αχελώου και επειδή γνώριζαν  ότι οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση επίλυσης του υδατικού και αντιμετώπισης των ελλειμμάτων θα έθετε σε δυσμενή θέση τα στελέχη του και ενδεχομένως θα αναδείκνυε και εσωκομματικές αντιδράσεις, ο Σ. Φάμελλος, με γραπτή εντολή στους μελετητές αναθεώρησης του ΣΔΥ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ρητά να ασχοληθούν με τα έργα Αχελώου και να επεξεργαστούν σενάρια όπου θα συνυπολογίζονταν τα νερά του Αχελώου στο υδατικό ισοζύγιο της Θεσσαλίας !

Αυτό λοιπόν θεωρεί ως «διάλογο» ο ΒΖ και προσπαθεί να το παίξει διαλλακτικός ! Και όλα τα γεγονότα που προαναφέραμε εντέχνως τα αποσιωπά και παρότι δεν τα αμφισβητεί αποφεύγει να δώσει μια απάντηση, αν και προκλήθηκε.

Ας μας πει λοιπόν τώρα πόσο απέχουν από την πραγματικότητα οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιήσαμε για «φαρισαϊσμό» και «προσπάθεια εξαπάτησης» ;

Το συμπέρασμα είναι ότι ουδέποτε έγινε ένας πραγματικός και ουσιαστικός διάλογος από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία, τις οργανώσεις της Θεσσαλίας και το λαό της, ούτε φυσικά στη Βουλή, που κατά την άποψή μας ήταν επιβεβλημένο.

Επί τεσσεράμισι χρόνια απέφευγαν να δεσμευτούν τι θα γίνει επιτέλους με τις εκκρεμότητες σε ένα από τα μεγαλύτερα σε εξέλιξη έργα στη χώρα. 

Με αυταρχικές επιλογές και ψυχρές διοικητικές διαδικασίες επιβλήθηκε από τα πάνω η ιδεοληπτική αντίληψη, η μόνη που ήταν «ανεκτή» στο εσωτερικό του κόμματος αυτού για το υδατικό της Θεσσαλίας, δηλαδή να μην ενισχυθεί περαιτέρω η Θεσσαλία με νερά Αχελώου.

Επιπλέον επιβλήθηκε ένα αόρατο πέπλο σιωπής (κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει σήμερα στη ΝΔ εκπορευόμενο από το επιτελείο Μητσοτάκη) για τυχόν τοποθετήσεις  προβληματισμού η/και προτροπής ολοκλήρωσης των έργων, επιτρέποντας μόνο την γνωστή ατάκα ότι «είμαστε κατά της εκτροπής Αχελώου», κάτι που εκ των προτέρων γνώριζαν ότι από μόνο του δεν δίνει διέξοδο στην εκκρεμότητα των έργων.

2.   Ο ΒΖ θεωρεί ότι το ΣΔΥ του 2017 (ΣΥΡΙΖΑ) έχει «ισχύ νόμου του κράτους» και παριστάνει τώρα ότι στο όνομα της …Δημοκρατίας πρέπει να το εφαρμόσουμε και να αξιοποιήσουμε τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ (κάτι στο οποίο φυσικά συμφωνούμε).

Όμως από εδώ προκύπτει ένα άλλο ερώτημα : Το ΣΔΥ του 2014 δεν ήταν «νόμος του κράτους» ; Γιατί δεν τον εφάρμοσε η τότε Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, με την ολοκλήρωση, μεταξύ άλλων, και των έργων Αχελώου ; Ή μήπως τότε επέλεξε να «σκίσει» το ΣΔΥ, όπως «έπραξε» και με τα μνημόνια ;

3.   Ο ΒΖ δηλώνει ότι «ως κόμμα εξετάσαμε την ολοκλήρωση της εκτροπής» (εννοεί τα έργα ταμιευτήρα Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι) και θεωρεί ότι κατά την άποψη τους «ελέγχεται η σκοπιμότητα της επένδυσης ως προς την ορθότητά της».

Και εμείς ευλόγως θα αναρωτηθούμε : Με ποιον έκαναν την «εξέταση» του τόσο σημαντικού αυτού θέματος ; Υπήρξαν νεότερα στοιχεία, άγνωστα στην κοινή γνώμη ; Εκπονήθηκε από την Κυβέρνηση τους κάποια νεότερη μελέτη σκοπιμότητας ; 

Και εάν ναι γιατί δεν δημοσιοποιήθηκε, γιατί δεν τέθηκε σε διαβούλευση και γιατί δεν οδηγήθηκε στη Βουλή για συζήτηση, ώστε με πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες να εγκριθεί πολιτικά και να νομιμοποιηθεί η ανατροπή των αντίθετων (μη «ορθών») αποφάσεων που είχαν έως τότε ληφθεί από ΟΛΕΣ τις προηγούμενες Κυβερνήσεις (1984 – 2014) πάνω στο θέμα αυτό ;

Φαίνεται ότι κάτι τέτοιες διαδικασίες είναι περιττές για τους δημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ, τους βολέψαν καλύτερα οι αυταρχικές πρακτικές των υπουργών τους.

Και επειδή όπως λέει ο ΒΖ για τα έργα Αχελώου «απαιτούνταν εθνικοί πόροι που δεν μπορούν να διατεθούν» (!) έκανε σε προηγούμενη παρέμβαση του ένα ανεπίτρεπτο «φούσκωμα», διπλασιάζοντας (!) τις δαπάνες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των έργων, δηλαδή μια λαθροχειρία για την οποία «παρέλειψε» να απολογηθεί και διαμαρτυρήθηκε και από πάνω, προσφέροντας μας  όμως με ….μεγαλοψυχία (!) συγχώρεση για την δήθεν «γλωσσική εκτροπή».

 Όχι λοιπόν, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, αλλά για συνειδητούς χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν στις πρακτικές τους.

4.   Τέλος θέσαμε επανειλημμένα στο ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα τι προτείνουν σήμερα, υπό τις παρούσες συνθήκες, να γίνει με τα ημιτελή έργα Αχελώου.

Και όπως το φανταστήκαμε απάντηση δεν πρόκειται να δώσουν. Να  σκεφθεί δε κανείς ότι επί Κυβέρνησης  Τσίπρα (2017), έκανε επίσκεψη σε όλα τα ημιτελή έργα ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης  Γιάννης Δραγασάκης, συνοδευόμενος από τον δήμαρχο Λαρισαίων  Απ. Καλογιάννη (και ένα στέλεχος του κόμματος που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή).

Τι έκαναν λοιπόν εκεί οι δύο αυτοί πολιτικοί άνδρες ; Τι γνώμη σχημάτισαν για την προοπτική ολοκλήρωσης των έργων ; Γιατί δεν είχαν την δημοκρατική ευαισθησία και την πολιτική υπευθυνότητα να ενημερώσουν το λαό για τα συμπεράσματά τους ;

Γιατί ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ (και άλλα κόμματα) για κάθε επίσκεψη ή/και ενέργειες στελεχών τους εκδίδουν δελτία τύπου, η επίσκεψη αυτή ΟΥΤΕ καν ανακοινώθηκε, σχεδόν αποσιωπήθηκε ;

Υπεράνω όλων το κόμμα (!) λοιπόν και η προστασία του από οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. 

Η «γραμμή» ήταν και παραμένει σταθερή : ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ  ΑΧΕΛΩΟΥ !

Στην κατεύθυνση αυτή λοιπόν, το τι θα γίνει με τα έργα είναι (σύμφωνα με τον ΒΖ) ένα «άλλης τάξης ζήτημα» !

Τι να σου κάνει όμως και η Ελληνική γλώσσα ; Όσο πλούσια και εάν είναι, δεν μπορεί να «κρύβει»  για πάντα την τακτική της πολιτικής εξαπάτησης. 

Το γεγονός λοιπόν ότι το ποτάμι (Αχελώος) είναι «μπαζωμένο» επί δεκαετίες από ημιτελή έργα που εκτελούνται, το γεγονός  ότι παρεμποδίζεται η ροή του καθώς και η επικινδυνότητα που δημιουργεί η όλη κατάσταση, ούτε  τους απασχολεί, ούτε τους συγκινεί.

Όπως το ίδιο ακριβώς σήμερα συμβαίνει και με την Κυβέρνηση της ΝΔ. Και ίσως είναι αυτό που δίνει και στον ΣΥΡΙΖΑ …κουράγιο να συνεχίσουν, με απόλυτη δικομματική σύμπνοια, την τακτική «παραγνώρισης» του κρίσιμου αυτού προβλήματος, προσπαθώντας να αποκοιμίσουν  τον θεσσαλικό λαό και καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση μπορεί να συνεχίζεται χωρίς δυσάρεστες επιπτώσεις !.

Με απλά λόγια για την ώρα ας το «θάψουμε» και αργότερα βλέπουμε……

Ας γνωρίζουν όμως πως και εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε την πρόθεση να τους αφήσουμε σε ησυχία. Θα αποκαλύπτουμε στο θεσσαλικό λαό τα ανεύθυνα παιχνίδια τους και συνεχίσουμε ανυποχώρητοι τον αγώνα μας.

Εξάλλου με τον αγώνα όλων μας τα χρόνια που πέρασαν, καταφέραμε να ξεπεράσουμε ένα πλήθος εμποδίων που έσπερναν «διάφοροι» (ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστής) και φθάσαμε, μετά από είκοσι χρόνια (!) στασιμότητας, σήμερα το ΥΗ έργο της Μεσοχώρας να είναι σχεδόν έτοιμο, αναμένοντας μόνο την αδειοδότησή του (έργο που οι ανεύθυνοι του ΣΥΡΙΖΑ, έως το 2017, ζητούσαν να κατεδαφιστεί…), αλλά και το φράγμα Συκιάς να βρίσκεται στο 65% εκτέλεσης του φυσικού του αντικειμένου και η σήραγγα των 17,4 χιλιομέτρων (για την μεταφορά υδάτων προς Μουζάκι) να είναι πλήρως διανοιγμένη, μερικώς επενδυμένη και να βρίσκεται αντίστοιχα στο 85% εκτέλεσης του φυσικού της αντικειμένου.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ΑΣΧΕΤΑ ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, να αναδεικνύουμε όλες τις πλευρές του υδατικού προβλήματος, την υποκρισία αλλά και το έλλειμμα πολιτικής επί του θέματος, από όπου και εάν αυτή προέρχεται, και θα επιμείνουμε ότι η μόνη έντιμη, πολιτικά ηθική και δημοκρατική λύση είναι το θέμα να συζητηθεί στη Βουλή και να ληφθούν άμεσα οι αναγκαίες αποφάσεις.

Και από την στάση τους απέναντι στο αίτημα μας αυτό θα κρίνουμε και τα κόμματα αλλά και τους πολιτικούς μας εκπροσώπους.

Η Θεσσαλία δεν πρόκειται να παραδοθεί (και μάλιστα αμαχητί) στα  τερτίπια κάποιων  πολιτικών ηγετών χωρίς όραμα και κάποιων άβουλων και συχνά υποταγμένων στα κομματικά ιερατεία  κυβερνητικών στελεχών, που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν ζήσει την αγωνία ενός παραγωγού να ψάχνει να βρει νερό για να ποτίσει το χωράφι του, ούτε την βαθιά θλίψη των πολιτών από την καταστροφή των οικοσυστημάτων του τόπου τους, την ίδια ώρα που κάποιοι, μετά από δεκαετίες (!), ανακαλύπτουν προσχηματικά «συνταγματικά» προβλήματα ή έλλειψη πόρων για ολοκλήρωση του μεγαλύτερου αναπτυξιακού έργου της Θεσσαλίας.

 

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κ.Ε

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb