Ο Γιάνης Βαρουφάκης στη Θεσσαλία : Μα ούτε μια κουβέντα για τα νερά ; Φ. Γέμτος* - Κ. Γιαννακός* - Τ. Μπαρμπούτης*

 

Στα μέσα του περασμένου μήνα, εκπροσωπώντας την Επιτροπή Διεκδίκησης για την επίλυση του Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ), αποδεχθήκαμε πρόσκληση και ενημερώσουμε την κοινοβουλευτική ομάδα του ΜέΡΑ25 στη Βουλή.

Είχε προηγηθεί στις αρχές του χρόνου, χωρίς να έχουν μιλήσει ποτέ για τα θεσσαλικά προβλήματα, ένα δημοσίευμα του βουλευτή κ. Κρίτωνα Αρσένη κατά της Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο αφορούσε τα νερά της Θεσσαλίας και την εκτροπή Αχελώου, καταγγέλλοντας τη μη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων (του 2017 και όχι του 2014), αλλά και την «εγκατάλειψη» της Θεσσαλίας στη λειψυδρία (πολύ σωστά εφόσον τίποτε δεν κινείται), τη μη επίλυση του προβλήματος της «σπατάλης» νερού (ομοίως) κ.λπ. (δες ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 27-1-2021).

Σκεφθήκαμε λοιπόν ότι μια συζήτηση με το ΜέΡΑ25 για το υδατικό της Θεσσαλίας θα είχε ενδιαφέρον και θα έδινε την ευκαιρία να επικεντρώσουμε τη συζήτηση στην επίλυσή του.

Φαίνεται ότι τα στελέχη του ΜέΡΑ25 δεν είχαν έως τότε μια σφαιρική ενημέρωση για όλες τις πλευρές που συνθέτουν το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, γι’ αυτό και φροντίσαμε μετά από λίγες ημέρες να αποστείλουμε ολοκληρωμένο υπόμνημα, με αναφορές στα θέματα ασφάλειας, ξηρασίας, πλημμυρών, πρωτογενούς τομέα, οικολογικής καταστροφής υδροφορέων (ποτάμια, υπόγεια νερά κ.λπ.), διάβρωσης εδαφών κ.ά., υποδεικνύοντας παράλληλα τα έργα και τις δράσεις που προτείνουμε ως λύση.

Όταν μάλιστα πληροφορηθήκαμε την επίσκεψη του αρχηγού τους κ. Γ. Βαρουφάκη (εφεξής ΓΒ) στη Λάρισα, τους παρακαλέσαμε να τον ενημερώσουν για το υπόμνημά μας, ελπίζοντας και στις δικές του τοποθετήσεις επί του υδατικού – οικολογικού.

Ήρθε πράγματι στις 30/6 ο κ. ΓΒ στη Λάρισα για να ενημερώσει τους Θεσσαλούς για τις θέσεις του στα «αγροτικά θέματα». Όμως, από τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ, διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι στο μέγιστο ζήτημα των υδάτων της Θεσσαλίας, που αναπόσπαστα συνδέεται με το παρόν και το μέλλον της γεωργίας, δεν έγινε η παραμικρή αναφορά!
Ο κ. ΓΒ περιορίστηκε σε παρατηρήσεις για την ΚΑΠ και την ΕΕ, σε προτάσεις για τη δανειοδότηση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και το συνταξιοδοτικό των αγροτών.

Εύλογο λοιπόν το ερώτημα : Αυτά μόνο είναι τα προβλήματα της γεωργίας της χώρας και ιδιαίτερα της Θεσσαλίας ;

Δεν βρέθηκε κάποιος συνεργάτης του να του πει πως εδώ στη Θεσσαλία για τους αγρότες το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το νερό ;

Δεν σκέφθηκε κάποιος να τον ενημερώσει για τη μεγάλη ενεργειακή κατανάλωση και το υψηλό κόστος παραγωγής λόγω νερού, που τείνει σε ορισμένες περιπτώσεις να ξεπεράσει τα 80 ή και 90 ευρώ ανά στρέμμα ;
Ούτε για το οξυμένο οικολογικό πρόβλημα, που κυρίως προκαλείται και εντείνεται μέσα από τη διαδικασία της πρωτογενούς παραγωγής ;
Ούτε για το τεράστιο υδατικό έλλειμμα, στην αγωνιώδη αναζήτηση των αγροτών για νερό από υπόγειους υδροφορείς ή από τα ποτάμια που κυριολεκτικά «στεγνώνουν» το καλοκαίρι, καταστρέφοντας τα οικοσυστήματα. Ούτε λέξη για τις απειλές που βιώνουμε από ξηρασία, τη διάβρωση εδαφών.

Και βέβαια δεν αναφέρθηκε ούτε στις χαμηλές αποδόσεις της πρωτογενούς παραγωγής και στο περιορισμένο εισόδημα των αγροτών, που εδώ και δεκαετίες, στις αρδευόμενες καλλιέργειες, κινείται στα χαμηλά επίπεδα των 200 - 250 (κατά μέσο όρο) ευρώ/στρ., πολύ μακριά από αντίστοιχα εισοδήματα άλλων χωρών, που, έχοντας (μεταξύ άλλων) επιλύσει το θέμα των αρδεύσεων, τα εισοδήματά τους κινούνται στον αστερισμό των 1.000 - 1.500 ευρώ/στρ. (π.χ. Ισραήλ). Και επειδή ο ίδιος ο κ. ΓΒ έθεσε (ορθώς) την απαράδεκτη πρακτική να δεσμεύονται γόνιμες εκτάσεις για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων, δεν αναρωτήθηκε ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν έναν καλλιεργητή να επιλέξει να «δώσει» το χωράφι του αντί να το καλλιεργήσει ο ίδιος ;
Σαν να μην υπάρχουν όλα αυτά για τον κ. ΓΒ, σαν να μη σχετίζονται με τα «αγροτικά θέματα».

Όσο καλή διάθεση και να έχουμε απέναντι σε ένα νέο κόμμα όπως το ΜέΡΑ25, στην απουσία βουλευτή Θεσσαλίας, στην περιορισμένη εμπειρία των στελεχών του, είναι δυνατόν να θεωρήσουμε «τυχαίο» γεγονός την παντελή έλλειψη αναφοράς στο θέμα των υδάτων στη Θεσσαλία ;
Θα μπορούσε για παράδειγμα, ο κ. ΓΒ να επισκεφθεί την Πτολεμαΐδα και να μην πει ούτε μια κουβέντα για τον λιγνίτη ; Προφανώς όχι.

Εμείς θεωρούμε ως πιο πιθανή εξήγηση ότι ο κ. ΓΒ και το ΜέΡΑ25 έχουν προσκολληθεί στη γνωστή αδιέξοδη αντίληψη ότι η Θεσσαλία δεν χρειάζεται ενίσχυση του υδατικού της δυναμικού από την όμορη λεκάνη απορροής του Αχελώου και συντάσσονται με τη γνωστή ακραία καταστροφική άποψη για την κατεδάφιση των έργων επί του Αχελώου.

Η αντίληψη αυτή είναι ριζωμένη στο κόμμα, καθώς τα ίδια μας είπαν και τα στελέχη της κοινοβουλευτικής ομάδας που επισκεφτήκαμε. Και επειδή (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν διαθέτουν την πολιτική τόλμη να πουν ευθέως στον θεσσαλικό λαό τι ακριβώς σκέπτονται, δηλαδή τη μείωση των αρδευόμενων εκτάσεων και το γκρέμισμα των ημιτελών έργων που κόστισαν εκατομμύρια ευρώ με επιπλέον κόστος, επιλέγουν τη γνωστή πολιτικάντικη τακτική της «παράκαμψης» του υδατικού πετώντας την μπάλα στην εξέδρα...

Μακάρι η δυσπιστία μας απέναντι στον κ. ΓΒ και στο κόμμα του να είναι αβάσιμη.
Εμείς πάντως καλούμε τους φίλους του κόμματος αυτού, ανεξάρτητα από τις επιλογές που έχουν κάνει κάποια στελέχη τους κεντρικά, να δουν καθαρά και χωρίς προκαταλήψεις το υδατικό - οικολογικό - αναπτυξιακό πρόβλημα της Θεσσαλίας.

Τότε θα διαπιστώσουν ότι θέσεις για το «αγροτικό» στη Θεσσαλία χωρίς σύνδεση με το υδατικό πρόβλημα, αποτελούν εγκεφαλικές προσεγγίσεις, που δεν μπορούν να αγγίξουν τις προοπτικές της οικονομίας και της κοινωνίας στην περιοχή μας και μας οδηγούν μονίμως σε αδιέξοδα και ερημοποίηση της περιοχής.

*Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

*Γιαννακός Κώστας, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,
*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔ-Θ.

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Η δωρεάν άρδευση, οι πεδινές λιμνοδεξαμενές, τα πρόχειρα φράγματα και τα αδιέξοδα του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας - Του Κώστα Γκούμα*

 

Μαζί με τον υδράργυρο, που στο θεσσαλικό κάμπο έφθασε στα ύψη, την ίδια παράλληλη ανοδική πορεία ακολουθεί και η αγωνία απελπισμένων καλλιεργητών στην αναζήτηση νερού για να ποτίσουν, επιλέγοντας όποια πρόσφορη λύση είναι εφικτή στον καθένα, χωρίς να υπολογίζει ώρες δουλειάς, κόστος άρδευσης, οικολογικές επιπτώσεις κλπ.

Οι χιλιάδες γεωτρήσεις όμως εξακολουθούν να αποτελούν την κύρια πηγή προέλευσης αρδευτικού νερού και να παραμένουν η βάση για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών  της Θεσσαλίας (πάνω από 70%) με τις γνωστές δυσμενείς - μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στους υπόγειους υδροφορείς και στο κόστος παραγωγής των καλλιεργειών. Ταυτόχρονα ο Πηνειός που κάθε χρόνο το καλοκαίρι ενισχύεται με νερά από τον Ταυρωπό και διασώζεται πρόσκαιρα, στην συνέχεια «στραγγίζεται» σε όλο το μήκος του από τους θεσσαλούς αρδευτές, ενώ τα «πρόχειρα φράγματα» που κατασκευάζονται (και γκρεμίζονται τον Σεπτέμβριο) με δαπάνη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ κάθε χρόνο, διακόπτουν την συνεχή ροή του ποταμού, καταστρέφουν την όποια ζωή υπάρχει και τον επιβαρύνουν περιβαλλοντικά...

Έτσι,  στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται και πάλι οι πεδινές λιμνοδεξαμενές και η «δωρεάν» άρδευση (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 28/6/2021), τα μικρά πρόχειρα φράγματα (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 29/6/2021), και γενικά πρακτικές ανεδαφικές, ανορθόδοξες και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.

Την εικόνα συμπληρώνουν διάφοροι πολιτικοί ή/και αυτοδιοικητικοί παράγοντες που σιγοντάρουν αυτές τις «λύσεις», ενθαρρύνουν λανθασμένες νοοτροπίες και δημιουργούν ψευδαισθήσεις ότι «λύνουν» προβλήματα και δημιουργούν υδατικές υποδομές.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι πολύ σημαντικό. Δεν απορρίπτουμε συλλήβδην την χρησιμότητα κάποιων πεδινών λιμνοδεξαμενών ή/και κάθε μεγέθους (μικρών – μεσαίων κλπ.) φραγμάτων – ταμιευτήρων. Αντίθετα θεωρούμε ότι, υπό προϋποθέσεις, τέτοια μικρής σχετικά κλίμακας έργα θα μπορούσε να είναι χρήσιμα και αποτελεσματικά.

Και οι προϋποθέσεις αυτές είναι :

Ø Η ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδιασμού των αναγκαίων βασικών έργων ταμίευσης και μεταφοράς – διανομής του νερού, ώστε να καλύπτονται πλήρως οι αρδευτικές ανάγκες μιας ευρύτερης περιοχής.

Στο πλαίσιο αυτό και στο βαθμό που δεν είναι εφικτή η εξυπηρέτηση των αρδευτικών αναγκών μιας μεμονωμένης περιοχής ή ομάδας αρδευτών, τότε μόνο επιβάλλεται η εξέταση εναλλακτικών λύσεων με την κατασκευή μικρών έργων ταμίευσης – λιμνοδεξαμενών, με καθαρά συμπληρωματικό και τοπικό χαρακτήρα.

Όταν όμως οι Κυβερνήσεις αδιαφορούν συστηματικά για την υλοποίηση κρίσιμης σημασίας και πολλαπλού σκοπού βασικών περιφερειακών έργων ταμίευσης νερού (Πύλη, Μουζάκι, Νεοχώρι, Ελασσόνα, Σκοπιά  Φαρσάλων κλπ.), όταν οι τοπικοί  - αυτοδιοικητικοί παράγοντες έχουν σχεδόν παραιτηθεί από την διεκδίκηση – απαίτηση για επιστημονικό, ορθολογικό προγραμματισμό (masterplan) και ιεράρχηση των σχετικών αναγκαίων  έργων, τότε μοιραία αρκούνται στις πρόχειρες (και σαφώς αντιοικονομικές) κατασκευές, στις πιθανά επιβλαβείς ( οικονομικά και περιβαλλοντικά) λύσεις, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίσουν την συμπάθεια των αγροτών – ψηφοφόρων….

Ø Αυτά τα έργα, για να είναι πραγματικά αποδοτικά, θα έπρεπε να διαθέτουν σωστές τεχνικές μελέτες, υπολογισμό κόστους – οφέλους και αξιολόγηση τυχόν περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όταν αυτά δεν υπάρχουν, παρατηρούνται σπατάλες οικονομικών και φυσικών πόρων (γη, νερό), υπέρμετρη ενεργειακή κατανάλωση από τις «διπλές ή/και τριπλές» αντλήσεις που συνήθως απαιτούνται (μία για άντληση νερού πχ. από το ποτάμι και την μεταφορά του στην λιμνοδεξαμενή, μία για την πλήρωση της και μία για τις αρδεύσεις) και σε τελική ανάλυση υπερβολικά υψηλό κόστος για κάθε κυβικό νερού που καταναλώνεται για την άρδευση.

Και ας μην παραλείψουμε ότι στο τέλος κάθε αρδευτικής περιόδου (συχνά και ενδιάμεσα όταν υπάρχει κίνδυνος πλημμυρών), κάποια από αυτά τα έργα (πχ. πρόχειρα φράγματα) πρέπει να καθαιρούνται, με πρόσθετο οικονομικό κόστος και περιβαλλοντική επιβάρυνση. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα τελευταία 30 χρόνια, μόνο τα πρόχειρα φράγματα (από το 1992 που άρχισαν να κατασκευάζονται κάθε χρόνο στον Πηνειό και αργότερα στον Ενιπέα) μας κόστισαν πάνω από 10 εκατ. ευρώ !

Όμως όλα αυτά που προαναφέραμε, φαίνεται ότι για κάποιους αποτελούν «ψιλά γράμματα» και, αντί να πρωτοστατούν στις πιέσεις προς τις Κυβερνήσεις για προγραμματισμό και υλοποίηση των αναγκαίων έργων, επιλέγουν τις εύκολες λύσεις και τον λαϊκισμό.

Παλαιότερα, οι λαϊκιστές πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί είχαν ποντάρει στην πολιτική της ανοχής απέναντι σε όσους προβαίναν σε ανορύξεις παράνομων γεωτρήσεων και συχνά τους επιβράβευαν (με την νομιμοποίησή τους), παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών επιστημόνων, με τις γνωστές επιπτώσεις στο οικοσύστημα (τα συσσωρευμένα ελλείμματα φθάνουν στα 3 δις κ. μ. υπόγειου νερού) και στις αρδευτικές δυνατότητες της Θεσσαλίας. Σήμερα ο λαϊκισμός μετέφερε το πεδίο δράσης του από τις γεωτρήσεις στο δήθεν «δωρεάν» νερό ή/και «δωρεάν» κατανάλωση ενέργειας (πχ. φωτοβολταϊκά σε αγρότες).

Δυστυχώς όμως τίποτε δεν προσφέρεται δωρεάν, ούτε από την οικονομία, ούτε από την φύση.

Με αυτή την πανάθλια  διαχείριση νερού,  κάποια στιγμή όλοι εμείς αλλά  και οι επόμενες γενιές, θα πληρώσουν τον λογαριασμό είτε σε χρήμα (πχ. τεράστιο κόστος παραγωγής στον αγρότη), είτε σε οικολογική υποβάθμιση, είτε και στα δύο ταυτόχρονα.

Στο σημείο αυτό θα σημειώσουμε ότι όλη η φιλολογία για «μικρά» φράγματα και ταμιευτήρες έχει συνδεθεί και με κάποια οικολογική ρητορική, που εύκολα επηρεάζει όσους δεν εμβαθύνουν στο θέμα αυτό. Λένε δηλαδή ότι τα «μικρά» έργα έχουν περιορισμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε σχέση με εκείνες από ένα μεγάλο φράγμα – ταμιευτήρα. Όταν όμως κάποιος υπεισέλθει στον πυρήνα του προβλήματος, θα διαπιστώσει ότι η ανάγκη εξισορρόπησης του υδατικού ισοζυγίου και κάλυψης της ζήτησης για αρδευτικό νερό, απαιτεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό ταμιευτήρων, οι οποίοι, εάν είναι μόνο «μικροί», αθροιστικά επιφέρουν πολύ μεγαλύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από ότι θα συνέβαινε με έναν (ισοδύναμου όγκου ταμίευσης) κατά πολύ μεγαλύτερο ταμιευτήρα, με το αντίστοιχο έργο  μεταφοράς  νερού.

Και, για να μην το ξεχνάμε, πάντοτε πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και το κόστος του νερού στον τελικό καταναλωτή (αγρότη), που, όταν προέρχεται από έναν σημαντικού όγκου (μεγάλου ή/και μεσαίου) ταμιευτήρα, χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση, το κόστος αυτό είναι εντυπωσιακά χαμηλότερο.

Αυτή λοιπόν την εξαπάτηση περί «οικολογικών» μικρών έργων πρέπει να την απορρίψουν οι θεσσαλοί αγρότες και να σκεφθούν ότι όλα αυτά εκπορεύονται συνειδητά από κάποιους, αφενός γιατί είναι ευκολοχώνευτα, αφετέρου για να δικαιολογήσουν την καταστροφική ιδεοληπτική  αντίληψη ορισμένων, ότι δήθεν «νερά υπάρχουν», ότι  δεν χρειάζεται να ενισχυθεί το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας και ότι τα έργα του Αχελώου πρέπει να κατεδαφιστούν.

Και να θυμίσουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια που οι φορείς αυτών των αντιλήψεων βρέθηκαν στην εξουσία (ΣΥΡΙΖΑ,  οικολόγοι), ούτε τον απαιτούμενο προγραμματισμό έργων πραγματοποίησαν, ούτε μικρά ή μεγάλα έργα κατασκεύασαν, ούτε καν φρόντισαν για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της αναγκαίας εξοικονόμησης νερού και μείωσης των υπερκαταναλώσεων, που και αυτή από μόνη της ισοδυναμεί με ένα μεγάλο έργο !

Σήμερα, όλοι μαζί, η αδρανούσα Κυβέρνηση της ΝΔ με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και η «ευαίσθητη» οικολογικά αντιπολίτευση, σαν ουδέτεροι παρατηρητές, παρακολουθούν σιωπηλοί το εξελισσόμενο δράμα στον θεσσαλικό κάμπο.

Και ενώ συνεχίζεται η επιδείνωση του ελλειμματικού υδατικού ισοζυγίου, η καταστροφή της φύσης, η μείωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών μας προϊόντων, η επί χρόνια καθήλωση του αγροτικού εισοδήματος και η σταδιακή αναγκαστική εγκατάλειψη αρδευόμενων εκτάσεων, οι Θεσσαλοί απομακρύνονται  (με σημαντική ευθύνη της αυτοδιοίκησης) από το πεδίο των διεκδικήσεων για ουσιαστική επίλυση ενός από τα σημαντικότερα προβλήματα της περιοχής μας.

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Συμφωνεί για το πρόβλημα, διαφωνεί για τις λύσεις ; Σκέψεις μετά την επίσκεψη του κ. Φάμελλου στη Θεσσαλία - Του Φάνη Γέμτου*

Ο πρώην υπουργός περιβάλλοντος των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τομεάρχης Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκε τη Θεσσαλία στις 7 και 8 Ιουνίου. Στις 8/6 έδωσε συνεντεύξεις στα ΜΜΕ της περιοχής και το μεσημέρι εμφανίστηκε στη Θεσσαλία TV. Ένα μεγάλο μέρος των θεμάτων αναφέρονταν στο υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Είναι ευχάριστο το πρόβλημα αυτό να βρεθεί στο κέντρο του ενδιαφέροντος πολιτικών και να γίνει αντιληπτή η κρισιμότητά του.

Ο κ. Φάμελλος αναγνώρισε ως κύριο πρόβλημα της Θεσσαλίας τη διαχείριση των υδάτων. Αναγνώρισε τον μεγάλο κίνδυνο από την εξάντληση των υπόγειων υδροφορέων, την είσοδο θαλασσινού νερού, το τεράστιο κόστος άντλησης του νερού, τη μείωση των αρδευόμενων εκτάσεων, του εισοδήματος των αγροτών και της θεσσαλικής οικονομίας. 

Μάλιστα αναγνώρισε την ανάγκη διατήρησης των 2.500.000 αρδευόμενων. Τάχθηκε επίσης υπέρ της λειτουργίας του Υ/Η έργου της Μεσοχώρας, ενώ δεν πρότεινε την καταστροφή των έργων της Συκιάς. 

Υποθέτω ότι αυτό εννοούσε όταν απέφυγε να απαντήσει σε ευθεία σχετική ερώτηση, ενώ είπε ότι πρέπει να συντηρηθεί η σήραγγα μεταφοράς νερού και υπονόησε ότι μπορεί να μελετηθεί το έργο ως Υ/Η. Φαίνεται το πρόβλημα περιορίζεται στη μεταφορά του νερού ! 

Είπε όμως και πολλά άλλα σχετικά με το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας που χρειάζονται σχολιασμό.

1. Αναφέρθηκε στην απόφαση του ΣτΕ που λύνει «τον γόρδιο δεσμό» των έργων της Συκιάς και τα σταματά οριστικά. Είχα τη γνώμη ότι την οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική μιας δημοκρατικής χώρας ορίζουν οι εκλεγμένες από τον λαό Κυβέρνηση και Βουλή. Το ΣτΕ ελέγχει αν οι πράξεις της διοικήσεως είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα της χώρας και τους κανόνες της ΕΕ. Επομένως η απόρριψη των αιτιάσεων της προσφυγής της Περιφέρειας, της ΕΘΕΜ κ.λπ. για τα σχέδια διαχείρισης δεν αναφέρεται στο περιεχόμενο των σχεδίων αλλά στις διαδικασίες. Δεν ξέρω επίσης αν ετέθη στο ΣτΕ η νομιμότητα της ακόλουθης παραγράφου των ΣΔΥ του 2017:

Σελίδα 66139 (203) του ΦΕΚ ΤΒ 4682/29-12-2017:

«...Τα μέτρα εξετάσθηκαν και εντάχθηκαν στο Σχέδιο της 1ης αναθεώρησης του Υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας, κατόπιν σχετικής κατεύθυνσης της ΕΓΥ (σχετικό έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα, αριθμός πρωτοκόλλου 521/14-7-2017), σύμφωνα με την οποία ζητείται η εξέταση και νέων προτεινόμενων έργων μόνο εντός του Υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας...».

Που είχε ως αποτέλεσμα να αφαιρεθεί η λύση της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο των ΣΔΥ του 2014 και να αντικατασταθεί από μικρούς τοπικούς ταμιευτήρες απροσδιόριστης θέσης και κόστους.

2. Ο κ. Φάμελλος αναφέρθηκε στη διαθεσιμότητα ενός ποσού ενός δισ. ευρώ (κάπου αλλού έγινε 600 εκατομμύρια) που περίμενε τις προτάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης για να διατεθεί. Αν κατάλαβα καλά περίμενε τους Δημάρχους ή ίσως την Περιφέρεια να ωριμάσουν τα έργα ή ίσως να τα προτείνουν για να χρηματοδοτηθούν. Μόνο ο δήμαρχος Κιλελέρ αντέδρασε και πρότεινε ένα έργο που εντάχθηκε στο ΠΔΕ. Τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων Χάλκης προϋπολογισμού 2,4 εκατομμυρίων! Και αφορά 10 εκατομμύρια κ. μ. νερού που θα αντληθούν από τον Πηνειό, αν έχει βέβαια νερό. Όταν το έλλειμμα των υπόγειων υδροφορέων εκτιμάται σε 3 δισ. κ. μ. Για το έργο αυτό ακόμη δεν έχει γίνει η μελέτη! Προφανώς ο κ. Φάμελλος περίμενε από τον δήμαρχο Μουζακίου να ωριμάσει το Φράγμα Μουζακίου και των Φαρσάλων το Φράγμα Ενιπέα. Ο δήμαρχος Λαρισαίων θα έπρεπε να υποβάλει πρόγραμμα για τη μείωση της κατανάλωσης νερού από τους αγρότες της Γιάννουλης, Φαλάνης κλπ. 

Επομένως, κακώς απευθυνόμαστε στην Κεντρική Κυβέρνηση. Οι τοπικοί μας άρχοντες φταίνε. 

Τι λένε οι τοπικοί μας άρχοντες ; Μέχρι τώρα δεν διάβασα κάποια αντίδρασή τους.

3. Ο κ. Φάμελλος υποστήριξε ότι τα εσωτερικά νερά της λεκάνης του Πηνειού είναι αρκετά για την άρδευση των 2.500.00 στρεμμάτων. Δηλαδή υπάρχει ποσότητα 1,125 δισ. κ.μ. νερού (με 450 κ.μ. νερού/ στρ. κατανάλωση - στόχος μετά τα μέτρα εξοικονόμησης που υποτίθεται ότι κάποιος πρέπει να τα πάρει μιας και με ευχές δεν επιτυγχάνονται) και άλλο 10% για ύδρευση και τη βιομηχανία περίπου 1,250. Γνωρίζει αν υπάρχουν αυτά τα νερά από τις βροχοπτώσεις σε υψόμετρο πάνω από τα 200 μέτρα στο εσωτερικό της Θεσσαλίας; Μάλλον δεν υπάρχουν ακόμη και αν συγκεντρώσουμε όλα τα νερά, κάτι αδύνατον γιατί ένα ποσοστό θα πρέπει να καταλήγει στη θάλασσα μέσω των ποταμών για να διατηρηθεί η οικολογική ισορροπία.

4. Πάνω σε αυτά προσθέστε ότι κατά τον κ. Φάμελλο και τους μελετητές θα πρέπει στα επόμενα 60 χρόνια να διαθέτουμε 50 εκατομμύρια κ.μ. νερού για να αποκαταστήσουμε τους υπόγειους υδροφορείς από τους οποίους είχαμε υπεραντλήσει 3 δισ. κ.μ. το 2017. Σήμερα θα έχουν προστεθεί και μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια κ.μ. με την αδράνεια που δείξαμε. Τώρα πόσο περιβαλλοντικά ορθό είναι να περιμένουμε 60 χρόνια για την αποκατάσταση είναι ένα ερώτημα. Η μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο μέσω της Συκιάς αντί να χύνονται στο Ιόνιο και η γρήγορη αποκατάσταση των υδροφορέων αποκλείονται. Αυτό δεν είναι άρνηση της πραγματικότητας και εμμονή σε στερεότυπα ;

5. Ενδιαφέρουσα η άποψη του κ. Φάμελλου για τα Φ/Β σε γόνιμες πεδινές εκτάσεις. Πολύ χρήσιμη. Φοβάμαι όμως ότι τη δυνατότητα κάλυψης του 1% τη γόνιμης γεωργικής γης προϋπήρχε της σημερινής κυβέρνηση και θα πρέπει να πιέσουμε να αλλάξει άμεσα.

Η επίσκεψη του κ. Φάμελλου ήταν μια καλή ευκαιρία να συζητηθεί το θέμα της διαχείρισης των υδατικών πόρων της Θεσσαλίας. 

Δεν υπήρξε όμως καμία αντίδραση ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση ούτε από τους φορείς των αγροτών ούτε από την πλευρά της κυβέρνησης. 

Όλοι σε αδράνεια και η οικολογική καταστροφή φαίνεται να πλησιάζει. Θα ανησυχήσουν όταν θα είναι πια αργά.

(Οι εικόνες δείχνουν τι πρέπει να γκρεμιστεί στη Συκιά για να γίνει περιβαλλοντική αποκατάσταση όπως την εννοούν οι «οικολόγοι»).

*Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Η κλιματική κρίση και το...ανύπαρκτο σχέδιο της Ελλάδας – Του Γιάννη Κολλάτου*

 

Όλο και περισσότερο γίνεται καθαρό ότι η κλιματική κρίση αποτελεί μια πραγματικότητα, την οποία εκείνοι που έχουν την ευθύνη διαχείρισης των πολιτικών και αναπτυξιακών προβλημάτων οφείλουν χωρίς άλλη καθυστέρηση να την εντάξουν σαν βασική παράμετρο στους σχεδιασμούς τους, γιατί η πορεία που ακολουθούμε είναι πραγματικά αδιέξοδη.

Η Θεσσαλία, όπως και o δημοσιογράφος Γιάννης Κολλάτος επισημαίνει, βιώνει τα αποτελέσματα της νέας αυτής πραγματικότητας  στον πρωτογενή τομέα με σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία της περιοχής μας.

Οι κατευθύνσεις επίλυσης των προβλημάτων έχουν χαραχθεί εδώ και πολύ καιρό το ίδιο και οι διεκδικήσεις των φορέων.

Ας προχωρήσουμε με αυτές και ας προσπαθήσουμε να τις μετατρέψουμε σε εφαρμοσμένες πολιτικές και υλοποίηση έργων από τις κυβερνήσεις.

Παραθέτουμε το πλήρες άρθρο του Γιάννη Κολλάτου* :

[Με άγριες διαθέσεις άρχισε το καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη με τα ακραία καιρικά φαινόμενα να κάνουν την εμφάνισή τους σχεδόν παντού με την κλιματική αλλαγή να αποτελεί τον κοινό παρανομαστή, ενώ η Ελλάδα μετρά πληγές που δύσκολα θα επουλωθούν στην αγροτική της οικονομία.

Η κλιματική κρίση είναι εδώ και απειλεί τον πλανήτη καθώς το βόρειο ημισφαίριο πυρπολείται στην κυριολεξία στις αρχές του καλοκαιριού. Θάνατοι στον Καναδά και στο Όρεγκον των ΗΠΑ από πρωτοφανή καύσωνα, στη Λεμεσό της Κύπρου πρωτοφνείς πυρκαγιές με 4 νεκρούς, λιώσιμο των πάγων στη Γροιλανδία και τον Αρκτικό ωκεανό. Θερμοκρασίες ρεκόρ 49,5 βαθμών στον Καναδά και 48,5 στη Σιβηρία, παρατεταμένος καύσωνας δύο εβδομάδων στη Μεσόγειο.
Στην Ελλάδα καταγράφηκαν θερμικές υπερκυτταρικές καταιγίδες που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή 100.000 στρεμμάτων στην Καρδίτσα από χαλαζόπτωση και στη συνέχεια από τον καύσωνα που ακολούθησε, καταστροφή και σε καλλιέργειες πεπονιών και καρπουζιών στο δήμο Σελλάνων. Οι αγρότες στα αλώνια ανακαλύπτουν ότι οι σοδειές είναι μειωμένες λόγω των άστατων καιρικών συνθηκών που επικράτησαν φέτος, με διαδοχικούς παγετούς και λίβες. Η οικονομική καταστροφή μόνο στον πρωτογενή τομέα της χώρας υπερβαίνει μέχρι στιγμής τα 500 εκατομμύρια ευρώ και ο ΕΛΓΑ αναζητεί πόρους από τα κρατικά ταμεία για αν ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, ενώ εκκρεμεί το αίτημα των χωρών του μεσογειακού νότου για έκτακτη οικονομική βοήθεια από τα ταμεία της Ε.Ε.

Οι ακραίες θερμοκρασίες στην Κίνα, σε συνδυασμό με την έλλειψη υδροηλεκτρικής ενέργειας προκάλεσαν μπλακάουτ σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές πόλεις της χώρας τον Ιούνιο. Μια σπάνια και βραχείας διάρκειας υποτροπική καταιγίδα εμφανίστηκε στις ακτές της Αργεντινής και της Ουρουγουάης, καύσωνας ταλαιπωρεί τον Καναδά και τις βορειοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, ενώ η ξηρασία πλήττει όλες τις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ αφήνοντάς τις στο έλεος των δασικών πυρκαγιών.

Όλα αυτά δείχνουν ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη. Ενώ οι μετεωρολόγοι γνώριζαν εδώ και αρκετές εβδομάδες ότι το φετινό καλοκαίρι θα ήταν βίαιο, η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο σκληρή καθώς τα ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο και ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται. Περισσότερα από 60 άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας του καύσωνα στο Ορεγκον και άνω των 300 χάθηκαν στη Βρετανική Κολούμπια. Οι ΗΠΑ είναι επικεφαλής των οικονομικών ζημιών από καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα, με σύνολο 944,8 δις δολάρια από το 1998 μέχρι το 2017. Η Κίνα έρχεται δεύτερη με 492,2 δις δολάρια και η Ιαπωνία Τρίτη με 376,3 δις, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα κόστισαν στις ΗΠΑ 45,4 δις δολάρια ετησίως από το 1980 μέχρι το 2021. Συνολικά, καταγράφηκαν δύο δωδεκάδες καταστροφές με ζημιά 1 δις δολαρίων εκάστη το 2020, οι οποίες προκάλεσαν τον θάνατο 262 ανθρώπων με κόστος 96,4 δις δολάρια. Η συχνότητα τέτοιων φαινομένων αυξάνεται σταθερά.

Για την Καρδίτσα η θωράκιση της από την κλιματική κρίση είναι πλέον μονόδρομος έχοντας υποστεί τεράστιο πλήγμα από τη θεομηνία Ιανός. Έχει γίνει αντιληπτό ότι αυτό που ονομάστηκε «θεομηνία του αιώνα», μπορεί να επαναληφθεί πολύ σύντομα, και αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, να έχει ακόμη πιο οδυνηρές συνέπειες. Πλέον δεν είναι ικανά μόνο τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκιση στον κάμπο, με τις διανοίξεις ποταμών, να συγκρατήσουν τα χειμέρια νερά και την ορμή των χείμαρρων, αλλά απαιτούνται και έργα ορεινής υδρονομίας και όχι φυσικά αποψίλωση δασών για την κατασκευή αιολικών πάρκων. Απαιτούνται φράγματα στα πρανή των βουνών στον Ενιπέα και στον Πάμισο (Μουζακίου), στον Καλέντζη και το Μέγα, τον Ιταλικό και τον Καράμπαλη. 

Τι θα συμβεί σε μία ενδεχόμενη θεομηνία στα ορεινά της Αργιθέας μέσα στην κοιλάδα των έργων του φράγματος της Συκιάς ;
Που θα κατευθυνθούν αυτά τα νερά ;

Πόσο ορατό είναι το ενδεχόμενο να θρηνήσουμε θύματα κάτω από τη Δρακότρυπα στην ευρύτερη περιοχή του Μουζακίου ; Ενδιαφέρει άραγε την πολιτεία ή κάποιοι ο αναμένουν ως “από μηχανής θεό” για να λυθούν τα χέρια τους και να πάψουν να ασχολούνται με τον Αχελώο, που είναι έργο δημόσιο και αντίκειται στα συμφέροντα των ιδιωτών επενδυτών της ενέργειας ;

Η ελληνική πολιτεία, αναλώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες σε έργα κυρίως οδοποιίας που είναι τα «εύκολα» και εκεί κατηύθυνε το σύνολο σχεδόν των κοινοτικών πόρων. Η κλιματική κρίση όμως κατέδειξε πως από εδώ και στο εξής άλλα έργα θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα. Τα έργα πολιτικής προστασίας. Στο Βόλο έφτασαν 10 ημέρες καύσωνα για να καταδείξουν την ανυπαρξία έργων αποθήκευσης νερού για την ύδρευση του πολεοδομικού συγκροτήματος.

Είναι καλό να εγκαινιάζονται έργα βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και να κόβονται κορδέλες σε πεζοδρομήσεις και κυκλικούς κόμβους, αλλά σε λίγα χρόνια στο θεσσαλικό κάμπο, δεν θα έχουμε νερό όχι για να ποτίσουμε αλλά για να πιούμε. Τα φράγματα λοιπόν δεν μας προστατεύουν μόνο από πλημμύρες, δεν μας δίνουν νερό για την άρδευση και την ανάπτυξη δυναμικών καλλιεργειών ή υδροηλεκτρική «πράσινη» ενέργεια, αλλά αποτελούν και αποθήκες νερού για ένα μέλλον που προδιαγράφεται -λόγω κλιματικής κρίσης- δυσοίωνο με ξηρασίες και ελλείψεις πόσιμου νερού.

Η κλιματική κρίση μας δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να επιβιώσουμε. Είναι δρόμος δύσκολος απαιτεί σχεδιασμό, δεν έχει πολιτική άμεση ανταπόδοση, δεν δίνει ψήφους στη διάρκεια μιας θητείας, αλλά είναι... μονόδρομος αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Πρέπει να αλλάξουμε ρότα, αυτή είναι αδιέξοδη.]

* Ο Γιάννης Κολλάτος είναι δημοσιογράφος του thessaliatv.gr

Πηγή : thessaliatv.gr

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

 

Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και τα προβλήματα της Θεσσαλίας

 

Συνεχίζοντας τις επιτυχημένες πρωτοβουλίες και το πρόγραμμα επαφών με κυβερνητικά στελέχη και πολιτικούς παράγοντες, η Επιτροπή Διεκδίκησης για την επίλυση  του Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ) είχε πριν λίγες ημέρες τηλεδιάσκεψη με τον αρμόδιο για το περιβάλλον Υφυπουργό κ. Γ. Αμυρά.

Εκ μέρους της επιτροπής, ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ Δημήτρης Ντογκούλης παρουσίασε συνοπτικά στον υφυπουργό την δραματική κατάσταση των υδάτων της Θεσσαλίας, την διάβρωση των εδαφών, την πορεία ερημοποίησης τμημάτων του θεσσαλικού κάμπου, καθώς και τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις από την αδυναμία της Πολιτείας να αντιμετωπίσει τα θηριώδη υδατικά ελλείμματα και να ανακόψει την καταστροφική αυτή πορεία με τεχνικά έργα και πολιτικές δράσεις.

Για να γίνει κατανοητό από τους αναγνώστες, ο Υπουργός Περιβάλλοντος έχει την ευθύνη γενικά για τον σχεδιασμό, τον προγραμματισμό δράσεων αλλά  και τον συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων Υπουργείων στην προσπάθεια αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Ειδικά για τα υδατικά, η αρμόδια γραμματεία υπάγεται απευθείας στην αρμοδιότητά του, εξ’ ου και ο λόγος που η Ε.Δ.Υ.ΘΕ επεδίωξε την συνάντηση αυτή.

Ας σημειωθεί επίσης ότι την περίοδο αυτή αναμένεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος η ανάθεση της εκπόνησης της 2^ης αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ) για τα δύο υδατικά διαμερίσματα που αφορούν στη Θεσσαλία, δηλαδή την λεκάνη απορροής (ΛΑΠ) Πηνειού και την ΛΑΠ Αχελώου (Δυτική Θεσσαλία και Δυτική Στερεά Ελλάδα).

Και, όπως επισημάναμε στον κ. Αμυρά, οι προσδοκίες μας ότι με την έγκριση (η πρώτη φορά το 2014) και εφαρμογή του ΣΔΥ θα υπήρχε βελτίωση της άθλιας και καταστροφικής διαχείρισης υδάτων, αλλά και της κακής κατάστασης των υδατικών οικοσυστημάτων (ποτάμια, υπόγεια νερά της Θεσσαλίας, κάτι που αποτελεί βασική επιταγή της Οδηγίας 60/2000 της ΕΕ), δυστυχώς διαψεύσθηκαν παταγωδώς.

Το ΣΔΥ, με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων, υπήρξε μια τυπική γραφειοκρατική ανταπόκριση προς την σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία και παραμένει «σχέδιο επί χάρτου», που όλοι οι πολιτικοί υπεύθυνοι αποφεύγουν  να μπούνε στην ουσία του, αδιαφορώντας επιπρόσθετα για την ενίσχυση του διοικητικού μηχανισμού διαχείρισης υδάτων που (υποτίθεται) θα εφαρμόσει – υλοποιήσει τις δράσεις και τα έργα που προβλέπονται σε αυτό !

Κάνοντας μια αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, θυμάμαι τον πολιτικό «ντόρο» που ξεσήκωναν πριν μερικά χρόνια, διάφορες οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολιτικοί φορείς (πχ. ο τότε Συνασπισμός της αριστεράς), κάνοντας μάλιστα επίδειξη «προοδευτικότητας», που μαχητικά διεκδικούσαν να αποσπαστεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων (τότε ΥΠΕΧΩΔΕ), έτσι ώστε να μετατραπεί σε αυτόνομο Υπουργείο, το οποίο θα χαράσσει την στρατηγική και τις επιμέρους πολιτικές  για το περιβάλλον.

Να λοιπόν που, εδώ και χρόνια, αυτό έγινε πράξη.

Να λοιπόν που τόσες και τόσες Κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) διέθεταν και διαθέτουν πλέον το κατάλληλο επιτελικό όργανο για περιβαλλοντική πολιτική.

Να λοιπόν που ο τομέας των υδάτων θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο σπουδαίων πρωτοβουλιών, αφενός για την οργάνωση της θεσμικής λειτουργίας του τομέα (πχ. φορέας διαχείρισης κατά υδατικό διαμέρισμα, αναδιοργάνωση Δ/νσεων Υδάτων, διάκριση αρμοδιοτήτων και εξασφάλιση τεχνολογικών μέσων για την παρακολούθηση της εφαρμογής των Οδηγιών, νόμων και του ΣΔΥ), αφετέρου για την  υλοποίηση των δράσεων και έργων που θα αντιμετωπίσουν το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας.

Δυστυχώς, χωρίς διάθεση μηδενισμού, καμία από τις «πράσινες» και «εκσυγχρονιστικές» Κυβερνήσεις της δεκαετίας 2010 δεν ανέλαβε ουσιαστικές πρωτοβουλίες.

Όλοι εκείνοι οι «φασαριόζοι» οικολόγοι που ζητούσαν ξεχωριστό Υπουργείο Περιβάλλοντος, είτε ευρισκόμενοι και συνεργαζόμενοι (προσφέροντας το ανάλογο άλλοθι) εντός των κομμάτων εξουσίας είτε ως ανεξάρτητες πολιτικές οντότητες, ουδέποτε πρόβαλλαν την ανάγκη νέου πλαισίου διαχείρισης υδάτων, ουδέποτε εκπόνησαν οι ίδιοι ένα νομοσχέδιο ή/και απαίτησαν από μια Κυβέρνηση την τόσο αναγκαία θεσμική ανασυγκρότηση.

Ούτε βεβαίως και από την σημερινή Κυβέρνηση διαφάνηκε έως τώρα διάθεση για κάτι ανάλογο.

Όσο δε για τους Θεσσαλούς (τοπικές κομματικές οργανώσεις  και βουλευτές), ελάχιστες έως μηδαμινές ήταν οι πιέσεις στις Κυβερνήσεις για αλλαγή πορείας στο υδατικό με έργα και δράσεις στη Θεσσαλία.

Για να επανέλθουμε στον κ. Αμυρά, άκουσε με προσοχή τις ενστάσεις μας για την πολιτική της Κυβέρνησης (που έως σήμερα κινείται ανάμεσα στην απραξία και την έλλειψη ενδιαφέροντος) και τις ανησυχίες μας για τους κινδύνους που μας απειλούν (οικολογι-κούς, οικονομικούς, κοινωνικούς).

Ο κ. Υφυπουργός δεσμεύτηκε για νέα επαφή με την Ε.Δ.Υ.ΘΕ για πιο ενδελεχή εξέταση των προβλημάτων.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον. Όμως, εάν ο κ. Αμυράς θα μείνει τελικά στην ιστορία σαν ένας καλός Υπουργός Περιβάλλοντος, αυτό θα κριθεί όχι από τα λόγια, αλλά από τις πολιτικές πρωτοβουλίες που θα αναλάβει, τις πολιτικές που θα επεξεργαστεί και θα δρομολογήσει και, σε τελική ανάλυση, εάν ο ίδιος και η Κυβέρνηση του θα αφήσουν κάποιο ουσιαστικό αποτύπωμα στο υδατικό – οικολογικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, που χωρίς αμφιβολία βρίσκεται στα όρια συναγερμού.

Στο χέρι τους λοιπόν είναι εάν θα ακολουθήσουν και αυτοί την στασιμότητα που παρέλαβαν από τους προηγούμενους ή αν θα αφουγκραστούν την αγωνία των Θεσσαλών και θα ανταποκριθούν  (το ελπίζουμε) στα αιτήματα των καιρών !

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Η ύδρευση της Λάρισας

 

Εμφανίζονται κατά καιρούς δημοσιεύματα που καλλιεργούν φόβους και αμφιβολίες για την ποιότητα και την υγιεινή του πόσιμου νερού.

Αυτή τη φορά κάποια μέσα και ιστοσελίδες έβαλαν στο στόχαστρο και την ΔΕΥΑ Λάρισας, προκαλώντας την οργισμένη απάντηση των αρμόδιων από την Δημοτική Επιχείρηση και την Ένωση των ΔΕΥΑ.

Ο ισχυρισμός των δημοσιευμάτων περιστρέφεται σε δήθεν υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών στο πόσιμο νερό, κάτι που δεν ευσταθεί, δεδομένου ότι (όπως απάντησαν με στοιχεία οι αρμόδιοι) οι μετρήσεις αποδεικνύουν ότι το ύψος των τιμών στα νιτρικά βρίσκεται πάντοτε κάτω από τα επιτρεπόμενα  όρια και κανένας κίνδυνος δεν υπάρχει για τους καταναλωτές.

Προφανώς καθόλου δεν συμμεριζόμαστε τις ανεύθυνες ανακοινώσεις των αμφιβόλου σοβαρότητας ΜΜΕ, που εύκολα αναπαράγουν την κινδυνολογία χωρίς να ελέγξουν την προέλευση και την σκοπιμότητα εκείνων που τις διοχετεύουν στην κοινή γνώμη.

Εμείς πάντως, από όλο αυτό το θόρυβο που κάθε τόσο δημιουργείται γύρω από το πόσιμο νερό της Λάρισας, έχουμε να συμβάλλουμε με μια μόνο παρατήρηση.

Όπως ορθά αναφέρουν και τα ρεπορτάζ (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας, 29/6/2021), τα νιτρικά στο πόσιμο νερό «είναι αποτέλεσμα της μόλυνσης των υπόγειων αποθεμάτων νερού από πρόσθετα τροφών και κατά κύριο λόγο από αλόγιστη χρήση αζωτούχων γεωργικών λιπασμάτων..».

Και εμείς προσθέτουμε ότι ειδικά στην Ανατολική Θεσσαλία και στην περιοχή της Λάρισας η κατάσταση των υπόγειων υδάτων, από κάθε άποψη (αντλήσεις από μόνιμα μη ανανεώσιμα αποθέματα, ρύπανση κλπ.) έχει υπερβεί εδώ και χρόνια τα όρια συναγερμού.

Φυσικά ο αγώνας των στελεχών της ΔΕΥΑΛ και η άγρυπνη παρακολούθηση της ποιότητας σε καθημερινή βάση μας προστατεύουν από τυχόν προβλήματα.

Μήπως όμως ήρθε η ώρα, οι έχοντες την πολιτική διαχείριση του προβλήματος, να αναζητήσουν άλλες εναλλακτικές λύσεις υδροδότησης από επιφανειακά νερά (ταμιευτήρες, πχ. στην περιοχή Ελασσόνας) ώστε, σταδιακά, οι δαπανηρές αντλήσεις και η συνεχής ανησυχία για νιτρικά και άλλες απειλές, να αποτελέσουν παρελθόν οριστικά ;

Μήπως οφείλουν κάποια υπεύθυνη ενημέρωση στους συμπολίτες μας για τα θέματα αυτά ;

Και για να κλείσουμε, υπενθυμίζουμε ότι πριν 33 χρόνια, κάτω από την πίεση ειδικών συνθηκών, λόγω ανευθυνότητας των αρμοδίων και ανοχής της αυθαίρετης διαχείρισης των υδάτων στον Πηνειό (παράνομα φράγματα, υπεραντλήσεις, ρύπανση κλπ.) η ΔΕΥΑΛ υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την υδροδότηση από το ποτάμι της Λάρισας.

Η επιλογή της χρήσης νερού για την ύδρευση, από γεωτρήσεις πέριξ της πόλης θεωρήθηκε τότε ως μεταβατική φάση, ώστε κάποια στιγμή να περάσουμε σταδιακά στην ορθολογική, εκσυγχρονιστική και απολύτως φυσιολογική λύση των πολλαπλού σκοπού επιφανειακών ταμιεύσεων νερού, κάτι που δυστυχώς καθυστερεί.

Η περίπτωση του ταμιευτήρα Ν. Πλαστήρα και ο σύνδεσμος Ύδρευσης Καρδίτσας, δείχνει εδώ και χρόνια το σωστό δρόμο….

Σχετικά κείμενα στο ypethe.gr :

- Ένα από τα πολλαπλά μηνύματα του πρόσφατου σεισμού στη Θεσσαλία αφορά στις υδρεύσεις τωνπόλεων και οικισμών 

- Και πάλι το πολύπαθο φράγμα Αγιονερίου Ελασσόνας……..

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb