Επίλυση του υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας ή εκτροπή Αχελώου ; Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

Πλήρης οικολογική καταστροφή χωρίς ενίσχυση από Αχελώο !

«Η θέση μας είναι ότι οι προαναφερθέντες στόχοι του ΣΔΛΑΠ, ειδικά με τη διατήρηση των τεράστιων καταναλώσεων για τα 2,5 εκατ. στρ., ΔΕΝ μπορούν να επιτευχθούν χωρίς ενίσχυση από τον Αχελώο, γι’ αυτό και είμαστε αντίθετοι στην «απένταξη» των έργων αυτών από το ΣΔΛΑΠ του 2017.

...Κατά την άποψή μας, στα επόμενα χρόνια η συσσώρευση υδατικών ελλειμμάτων διαρκώς θα αυξάνεται και πολλά υδατικά οικοσυστήματα, όπως ήδη εντοπίζουν οι επιστήμονες του ΣΔΛΑΠ, θα έχουν οδηγηθεί σε κατάρρευση και οικολογική καταστροφή !

Συνεπώς η απόφαση για ενίσχυση ή όχι του ΥΔΘ πρέπει να ληφθεί ΑΜΕΣΑ».
Αυτό υποστηρίζει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., διευκρινίζοντας ότι τα έργα εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, αλληλοσυμπληρώνονται και υπηρετούν από κοινού τους βασικούς στόχους του Σχεδίου Διαχείρισης των νερών της λεκάνης Πηνειού. 

Όλες τις ερωτήσεις της «Ε.τ.Δ.» (από 20/9/2021) με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Πιο συγκεκριμένα:

ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕτΔ» :

Στον διάλογο που αναπτύσσεται γύρω από το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας καταγράφονται απόψεις που ουσιαστικά αντιπαραθέτουν την υλοποίηση των κατευθύνσεων που καταγράφει το Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (γνωστό ως ΣΔΛΑΠ) του Υδατικού Διαμερίσματος Θεσσαλίας (ΥΔΘ) με τα έργα «Εκτροπής Αχελώου» (Ε.Αχ.), θέτοντας επιπλέον το ερώτημα «Ποιο είναι το ζήτημα ; Η επίλυση του υδατικού προβλήματος ή η εκτροπή Αχελώου ; » (δες και πρόσφατο άρθρο κ. Β. Κορκίζογλου - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,11/3/2022). Ποια είναι η άποψή σας ;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ. :

1. Η εφαρμογή των κατευθύνσεων του ΣΔΛΑΠ για το ΥΔΘ είναι μία θέση κοινά αποδεκτή από όλους τους πολίτες, τους φορείς και τις οργανώσεις της Θεσσαλίας [εξάλλου οι κατευθύνσεις αυτές, όπως και τα έργα με τις δράσεις – μέτρα που καταγράφονται στο ΣΔΛΑΠ, αποτελούν ουσιαστικά το συμπύκνωμα όλων των επιστημονικών, τεχνικών και πολιτικών προτάσεων των θεσσαλικών (και όχι μόνο) οργανώσεων κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια].

Συνεπώς, η εφαρμογή του ΣΔΛΑΠ είναι εκ των  ων ουκ άνευ.
Από την πλευρά μας εξειδικεύουμε αυτές τις κατευθύνσεις και επισημαίνουμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα αυτού του εν πολλοίς θεωρητικού σχεδίου.

Ειδικότερα προτείνουμε την εκπόνηση και θεσμική αποδοχή ενός εφαρμοστικού πλάνου (masterplan) που θα προσδιορίζει λεπτομερώς τα έργα, τις δράσεις και πολιτικές, θα θέτει προτεραιότητες με ορθολογικά (και όχι πελατειακά ή άλλα) κριτήρια, θα προσεγγίζει με ακρίβεια τους προϋπολογισμούς και τις πηγές χρηματοδότησης και φυσικά θα ορίζει δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα.

Επιπλέον επιμένουμε στην άλλη βασική προϋπόθεση, δηλαδή την ενίσχυση του διοικητικού μηχανισμού διαχείρισης υδάτων στο ΥΔΘ, με ταυτόχρονη αναμόρφωση του ξεπερασμένου θεσμικού πλαισίου (π.χ. δημιουργία φορέα διαχείρισης στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών).
Χωρίς αυτές τις δύο προϋποθέσεις, η εφαρμογή του ΣΔΛΑΠ θα παραμένει σε επίπεδο θεωρητικής συζήτησης…

2. Σε ό,τι αφορά τα έργα Ε.Αχ., η ιδέα της ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού του ΥΔΘ από τον Αχελώο έρχεται από παλιά, ενώ παράλληλα τα έργα αυτά κατασκευάστηκαν εν μέρει (παραμένουν ημιτελή) από το 1985 !

Η ενίσχυση – μεταφορά προς το ΥΔΘ προφανώς δεν ταυτίζεται με την επίλυση του υδατικού προβλήματος (η οποία προϋποθέτει επίσης όλα όσα προαναφέραμε), ούτε αποτελεί μία «εναλλακτική» λύση σε σχέση με τα έργα/δράσεις του ΣΔΛΑΠ του ΥΔΘ.

Το αντίθετο, τα δύο αυτά αλληλοσυμπληρώνονται και «υπηρετούν» από κοινού τους βασικούς στόχους του ΣΔΛΑΠ, δηλαδή την εφαρμογή γενικά ενός συστήματος βιώσιμης διαχείρισης υδάτων στο πλαίσιο της Οδηγίας 60/2000 και της αντίστοιχης Ελληνικής νομοθεσίας, την εξασφάλιση αποθεμάτων απέναντι στους κινδύνους ξηρασίας/ερημοποίησης, την αποκατάσταση υπόγειων (κυρίως), αλλά και επιφανειακών οικοσυστημάτων (ποτάμια) που εδώ και χρόνια υποβαθμίζονται, και τέλος την ανταπόκριση στις ανάγκες του πρωτογενή τομέα (που έχουν δημιουργηθεί ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000) και είναι αποδεκτές από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, την αυτοδιοίκηση και τις οργανώσεις των παραγωγών (δηλαδή διατήρηση αρδευομένων εκτάσεων στα επίπεδα των 2.500.000 στρεμμάτων, όπως προβλέπεται στο ΣΔΛΑΠ με έτος αναφοράς το 2007).

Η θέση μας είναι ότι οι προαναφερθέντες στόχοι του ΣΔΛΑΠ, ειδικά με τη διατήρηση των τεράστιων καταναλώσεων για τα 2,5 εκατ. στρ., ΔΕΝ μπορούν να επιτευχθούν χωρίς ενίσχυση από τον Αχελώο, γι’ αυτό και είμαστε αντίθετοι στην «απένταξη» των έργων αυτών από το ΣΔΛΑΠ του 2017.
Όμως όποια άποψη και εάν έχει κάποιος στο θέμα της ενίσχυσης (ή όχι), ούτε η φύση ούτε οι ανάγκες στήριξης του αγροδιατροφικού τομέα μας επιτρέπουν να «δοκιμάσουμε» κατά τα επόμενα 20 - 30 χρόνια (τόσο αναμένεται, υπό τις καλύτερες οικονομικές κ.ά. προϋποθέσεις να υλοποιηθούν όλα τα προτεινόμενα έργα και να επιτευχθεί η εξοικονόμηση των 185 εκατ. κυβικών μέτρων νερού που προβλέπονται στο ΣΔΛΑΠ), εάν θα πετύχει ή όχι το σχέδιο αυτό χωρίς την ενίσχυση.
Κατά την άποψή μας, στα επόμενα χρόνια η συσσώρευση υδατικών ελλειμμάτων διαρκώς αυξάνεται και πολλά υδατικά οικοσυστήματα, όπως ήδη εντοπίζουν οι επιστήμονες του ΣΔΛΑΠ, θα έχουν οδηγηθεί σε κατάρρευση και οικολογική καταστροφή !

Συνεπώς η απόφαση για ενίσχυση ή όχι του ΥΔΘ πρέπει να ληφθεί ΑΜΕΣΑ.
Εξάλλου και τα έργα Αχελώου, εγκαταλελειμμένα ήδη εδώ και δώδεκα χρόνια, αποκλείεται να παραμένουν εσαεί στη σημερινή τους κατάσταση (οικολογική καταστροφή στο ποτάμιο οικοσύστημα Αχελώου, κίνδυνοι καταστροφών από πλημμύρες κ.λπ.), εν αναμονή του αποτελέσματος εφαρμογής του ΣΔΛΑΠ (2017).

Συνοπτικά, εάν τα έργα Ε.Αχ. μας χρειάζονται, τα ολοκληρώνουμε και τα αξιοποιούμε πολλαπλώς (αρδευτική χρήση, ηλεκτροπαραγωγή, οικολογικά αποθέματα).

Εάν κριθεί ότι δεν τα χρειαζόμαστε (το απευχόμαστε), τότε παρέλκει η συνέχιση και ολοκλήρωσή τους, οπότε τα κατεδαφίζουμε πάραυτα για να μη δημιουργούν πρόσθετα περιβαλλοντικά κ.λπ. προβλήματα.
[Σημείωση : Ειδικά για τις λανθασμένες εντυπώσεις που καλλιεργούνται σε ό,τι αφορά τον ρόλο του ΣτΕ, τις δεσμεύσεις που δημιουργούν οι αποφάσεις του και τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις οφείλουν να αξιολογήσουν τις «επιταγές» του ΣτΕ, παραπέμπουμε σε δημοσιευμένα κείμενα του «Όμηρου» ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 1/2, 8/2, 15/2, 22/2 & 1/3/2022, αλλά θα επανέλθουμε και με κάποια άλλη αφορμή).

Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ. :

Κώστας Γκούμας,

Τάσος Μπαρμπούτης

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb