Υδροηλεκτρικό Μεσοχώρας : Οι δογματικοί της κατεδάφισης απομονώνονται, οι καθυστερήσεις και τα εμπόδια παραμένουν... (Γκούμας Κώστας – Τάσος Μπαρμπούτης)*

 

Η πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Ενέργειας κ. Κ. Σκρέκα στην Μεσοχώρα Τρικάλων και η συνάντηση που είχε με κατοίκους του χωριού και μέλη του Συνδέσμου Κατακλυζόμενων Μεσοχώρας (ΣΚΜ), μας θύμισε ένα περιστατικό που συνέβη αρκετά χρόνια πριν (Οκτώβριος 2014), όταν το Τεχνικό Επιμελητήριο είχε οργανώσει μια ενημερωτική επίσκεψη στο φράγμα της Μεσοχώρας και στον αντίστοιχο υδροηλεκτρικό σταθμό (ΥΗΣ), λίγο νοτιότερα, στη θέση «Γλύστρα».

Πλησιάζοντας στο χωριό, μια ομάδα κατοίκων, μέλη της τότε συλλογικότητας «Αχελώου Ρους» (μετέπειτα  «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS») και του ΣΚΜ, πληροφορημένοι για την επίσκεψη του ΤΕΕ  και με επικεφαλής ένα μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ που κατάγεται από την Μεσοχώρα [Σημ. : την περίοδο εκείνη (2014) ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε στην εξωφρενική θέση για  κατεδάφιση του ήδη ολοκληρωμένου έργου, όπως  και σήμερα δηλώνει αντίστοιχα ότι  θα πραγματοποιήσει  στο ημιτελές φράγμα Συκιάς ! ], υποχρέωσαν τον οδηγό να σταματήσει, απαιτώντας από τους περίπου 40 μηχανικούς, αυτοδιοικητικούς κλπ.  επιβάτες του να κατέβουν από το λεωφορείο, χωρίς καν να τους υποβάλλουν έστω μια ευγενική παράκληση, εάν οι ίδιοι το επιθυμούν, να τους ενημερώσουν   για τις απόψεις τους

Μάλιστα ο επικεφαλής, έμπλεος «δημοκρατικής ευαισθησίας», δήλωσε  πως δεν  πρόκειται να επιτραπεί η συνέχιση του ταξιδιού  εάν  δεν παρακολουθήσουν την ενημερωτική «διάλεξη» που εκείνος είχε ετοιμάσει (δες την σχετική ανακοίνωση και ρεπορτάζ του 2014, που ανασύραμε από το αρχείο μας).

Για την ιστορία, παρότι υπήρξαν αντιδράσεις από τους μηχανικούς - επισκέπτες για την ανοίκεια και αυταρχική αυτή συμπεριφορά που θύμιζε άλλες εποχές, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε τελικά την σχετική παράσταση που επιδίωκε προς τους απρόθυμους ακροατές του, οι οποίοι βεβαίως δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πληροφορηθούν από τον «επαναστάτη» θιγόμενο κάτοικο τους λόγους για τους οποίους το κόμμα του και η συλλογικότητα «απαιτούν» την κατεδάφιση του έργου.....

Επανερχόμενοι όμως στην πρόσφατη επίσκεψη του κ. Σκρέκα και την ανακοίνωση του ΣΚΜ, αξίζει να σημειωθεί ότι επαίρονται πως  «.....σταματώντας την αυτοκινητιστική πομπή.... απηύθυνε πρόσκληση (!!) στον κ. υπουργό να συζητήσουν.....».

Προφανώς δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε με τις πρακτικές και κατά μείζονα λόγο με τις  θέσεις του ΣΚΜ, οι οποίοι εξάλλου εκπροσωπούν μια ελάχιστη  μαχητική μειοψηφία  και έχουν εδώ και χρόνια απομονωθεί από τους λίγους κατοίκους του χωριού και την μεγάλη πλειοψηφία των υπολοίπων ενδιαφερομένων που κατάγονται από εκεί.

Η μεγάλη αυτή πλειοψηφία  το μόνο που προσδοκά είναι πότε επιτέλους θα εκλείψει αυτή η εκκρεμότητα, πότε θα προσδιοριστεί το ύψος και πότε θα εισπράξουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται, όπως ήδη συνέβη σε διπλανά χωριά (Αρματολικό) και άλλους ιδιοκτήτες γης και εγκαταστάσεων στην ευρύτερη κατακλυζόμενη περιοχή, οι οποίοι φυσικά  ουδέποτε είχαν συμμεριστεί τις προτάσεις για κατεδάφιση του έργου.

[Σημ.: εάν υπάρχουν  κάποιοι σκεπτόμενοι ανάμεσα στα λίγα μέλη του ΣΚΜ, αφήνοντας στην πάντα τις συναισθηματικού τύπου γενικότητες  για «πατρίδα», για «περιβάλλον», για «ιστορία», για «φαραωνικά έργα» και όλα τα σχετικά, θα έπρεπε υπεύθυνα, αν μη τι άλλο, να ενημερώσουν την κοινή γνώμη  από που αντλούν το δημοκρατικό δικαίωμα να προβάλλουν   την εξωφρενική τους αξίωση να κατεδαφιστεί ένα ήδη κατασκευασμένο έργο αξίας 600 εκ ευρώ, που πλέον το στηρίζει το σύνολο των κομμάτων της Βουλής και του λαού, το οποίο εξάλλου κατασκευάστηκε με «δικά» μας χρήματα.

Οφείλουν επίσης να ενημερώσουν την κοινή γνώμη και όλους όσοι παρακολουθούν το θέμα αυτό, από ποια πηγή προτείνουν να εξευρεθούν τα δεκάδες (ίσως εκατοντάδες ;) εκατ. ευρώ που θα απαιτηθούν για την κατεδάφιση του φράγματος και των εγκαταστάσεων του ΥΗΣ στη Γλύστρα  (η ιδιωτική εταιρία ΔΕΗ ΑΕ προφανώς δεν προτίθεται να τα διαθέσει....) και ποιους τελικά θα ήταν δίκαιο να επιβαρύνουν οι δαπάνες αυτές (μήπως τον ελληνικό λαό ;).

Όσο δεν το πράττουν η αξιοπιστία των θέσεων τους βρίσκεται «υπό του μηδενός» και δεν αξίζει η οποία συζήτηση μαζί τους, κάτι βεβαίως που δεν ισχύει για τους  φορείς που πραγματικά εκπροσωπούν  τους κατοίκους, που είναι  αφενός ο Δήμος Πύλης και αφετέρου  ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος Μεσοχώρας κλπ.].

Επανερχόμενοι στην ουσία του θέματος και την επίσκεψη του Υπουργού κ. Σκρέκα στην περιοχή, ας μας επιτραπούν κάποια σχόλια και παρατηρήσεις.

Παρότι απομένουν ακόμη κάποιες συμπληρωματικές εργασίες (πχ. παρεμβάσεις στις μονώσεις  στην επιφάνεια του επί χρόνια εγκαταλειμμένου  φράγματος, εργολαβία για την γεωλογική υποστήριξη σε ένα τμήμα του χωριού - τομέας Δ -  που δεν θα κατακλυστεί, όπως επιβλήθηκε  το 2017 με την  αδειοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλες εργασίες κοκ), η ανησυχία προκύπτει από το γεγονός  ότι ακόμη δεν έχει  εκπονηθεί η πολεοδομική μελέτη και το σχέδιο μετέγκαταστασης όσων από τους ιδιοκτήτες ακίνητων ενδιαφέρονται για ένα οίκημα στην νέα θέση του οικισμού, ούτε βεβαίως προχωρούν οι σχετικές υποδομές (δρόμοι, δίκτυα, κοινόχρηστοι  χώροι κλπ.) στην υπό μελέτη περιοχή.

Η βασική δυσκολία είναι πως κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι ο αριθμός των ενδιαφερομένων να λάβουν αποζημιώσεις και να εγκαταλείψουν το χωριό και πόσοι ενδιαφέρονται για «μετέγκατασταση», ώστε να υπάρξουν κάποια πραγματικά δεδομένα για τις  σχετικές μελέτες και για τις   επόμενες κινήσεις.

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι κυβερνήσεις  αγνοούν την υποχρέωση τους να οριστεί εκ των προτέρων και χωρίς εκβιαστικά τετελεσμένα το ακριβές ύψος των αποζημιώσεων, με νομοθετική ρύθμιση, όπως είχε  γίνει και παλαιοτέρα από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (Ν. 3066/2002 και Ν. 3734/2009)

Ας σημειωθεί πως μετά την «στροφή» της κυβέρνησης Τσίπρα που εγκατέλειψε την πολιτική της «κατεδάφισης» και προχώρησε (θέλοντας και μη) στην αδειοδότηση της Μεσοχώρας (2017), υπήρξε γραπτή αλλά και «δια ζώσης» παρέμβαση του Δημάρχου Πύλης προς τον τότε Υπουργό Ενέργειας κ. Σταθάκη, με την οποία ζητούσε να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για τις αποζημιώσεις ώστε να διευκολυνθούν οι θιγόμενοι κάτοικοι στις οριστικές τους επιλογές και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.

Δυστυχώς ο τότε Υπουργός απλά αγνόησε το σχετικό αίτημα, η  τύχη του εγγράφου δεν έγινε γνωστή, το θέμα δεν πήγε στη Βουλή  και ουσιαστική πρόοδος δεν υπήρξε, ενώ λίγο αργότερα η υπουργική απόφαση αδειοδότησης «ακυρώθηκε» από το ΣτΕ !

Ως προς τις αποζημιώσεις, παρόμοια υπήρξε  έως σήμερα και η αντιμετώπιση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Παρότι εκδόθηκε νέα απόφαση αδειοδότησης του έργου, ουδεμία πρωτοβουλία  αναλήφθηκε για συζήτηση στη Βουλή.

Όμως ο κ. Σκρέκας κατά την πρόσφατη επίσκεψη του έδωσε για πρώτη φορά ένα συγκεκριμένο δείγμα των προθέσεων τους.

Αν και ήταν κάπως αντιφατικό, δηλαδή παρόντος του αναπληρωτή Διευθύνοντος Συμβούλου της ΔΕΗ να υπόσχεται ο υπουργός (αντί της επιχείρησης) πως θα υπολογισθούν οι αποζημιώσεις (δες ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 27/9/2022), μένουμε στην ουσία και σημειώνουμε πως αυτή η κίνηση είναι καταρχήν θετική !

Δεν ξεκαθαρίστηκε βέβαια από τον κ. Υπουργό εάν και πότε θα προωθήσει σχετική νομοθετική ρύθμιση.

Και, μιας και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, όσο αυτό δεν συμβαίνει οι υποσχέσεις της κυβέρνησης (και της ΔΕΗ) βρίσκονται στον αέρα, χωρίς ουσιαστική κατοχύρωση των ενδιαφερομένων, που  δυστυχώς  «το έργο αυτό το έχουν ξαναδεί».

Επιμένουμε, για πολλοστή φορά, ότι μια καθαρή πολιτική ΑΠΟΦΑΣΗ στο καθοριστικό ζήτημα των αποζημιώσεων θα ήταν μια πράξη δικαιοσύνης προς τους ενδιαφερομένους που ζούνε με τον εφιάλτη της εμπλοκής τους σε  ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες.

Εκτός αυτού όμως μια τέτοια απόφαση  θα αποτελούσε και  μια αποτελεσματική πολιτική πράξη απομόνωσης  των λίγων ανεύθυνων  που προτείνουν την κατεδάφιση του ολοκληρωμένου ενεργειακού συγκροτήματος, ενώ παράλληλα θα έθετε τέλος  στην καλλιέργεια συγχύσεων και μίσους κατά του έργου, που βρίσκουν σαν συνοδοιπόρους κάποιους αμετανόητους ψευτοοικολόγους και αντιεξουσιαστές (χαρακτηριστικό το  «αποτύπωμα» τους με   συνθήματα μίσους πάνω στο σώμα του φράγματος). 

Και στο σημείο θα  επισημάνουμε δυο σημεία που μας έκαναν εντύπωση από την σχετική ανακοίνωση της  τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Τρικάλων, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη Σκρέκα.

Η πρώτη επισήμανση αφορά στο  θετικό γεγονός πως στο κόμμα αυτό στηρίζουν πλέον σταθερά την ανάγκη ολοκλήρωσης του ΥΗ έργου, παρόλο που οι  δικαστές του ΣτΕ, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την έκδοση της πρώτης ακυρωτικής τους απόφασης, συνεχίζουν «δογματικά» να στέκονται απέναντι στην λειτουργία της Μεσοχώρας, καθιστώντας το έργο «παράνομο», έτσι  όπως συνήθιζαν να το ονομάζουν έως το 2017 και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ [σημ. : δεν χρησιμοποιούμε την προσθήκη ΠΣ, δεδομένου ότι, όπως εμείς εκτιμούμε, κανένας  προοδευτικός πολίτης δεν θα στήριζε ποτέ τους παραλογισμούς της κατεδάφισης του έργου που  εκπορεύονταν από το οικολογικό τμήμα (και όχι μόνο) του ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την εποχή].

Η δεύτερη (και πιο ουσιαστική) επισήμανση είναι πως, μέσα σε όλες τις   συνήθεις αντιπολιτευτικές της εκφράσεις  (προεκλογικό σόου, αοριστίες, καθυστερήσεις κλπ.), η ανακοίνωση απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στην ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης στη Βουλή για όλες τις εκκρεμότητες [τις οποίες πάντως, ορθώς, επισημαίνει] και ιδιαίτερα στην απόλυτη προτεραιότητα του  εξωδικαστικού προσδιορισμού των τιμών αποζημίωσης που, όπως προαναφέραμε, και ο κ. Σταθάκης επί ΣΥΡΙΖΑ είχε απορρίψει, παρότι αποτελεί κρίσιμη παράμετρο επιτάχυνσης των διαδικασιών, των αναγκαίων πολεοδομικών μελετών  αλλά και της εξυγίανσης του πολιτικού κλίματος γύρω από την «πολύπαθη» Μεσοχώρα.

Μήπως είναι ώρα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να απαιτήσουν αυτήν την νομοθετική ρύθμιση  και να αποκαταστήσουν, έστω με καθυστέρηση, την λανθασμένη επιλογή του κ. Σταθάκη ;

Συμπερασματικά, έχουν να γίνουν ακόμη σοβαρά βήματα έως την λειτουργία του ΥΗΕ Μεσοχώρας.

Οι υγιείς δυνάμεις της περιοχής πρέπει επιτέλους να περάσουν από την «αφωνία» στην συστηματική και υπεύθυνη ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Δεν πρέπει να  αφήσουν (προφανώς  δεν το επιδιώκουν) άλλο  χώρο στους ανεύθυνους και τους δογματικούς, που με τα συνήθη συναισθηματικού και φιλοπεριβαλλοντικού τύπου επιχειρήματα τους, εκμεταλλευόμενοι  έντεχνα  την αργή πορεία του θέματος από τις κυβερνήσεις και το περιορισμένο ενδιαφέρον των πολιτικών  για την ταχεία υπέρβαση των εκκρεμοτήτων.

Και όπως επανειλημμένα έχουμε γράψει, καταλυτής των εξελίξεων θα είναι ο άμεσος προσδιορισμός των δίκαιων αποζημιώσεων  και με αυτό το κριτήριο οι νοήμονες Μεσοχωρίτες θα πρέπει,  κατά την άποψη μας, να κρίνουν όλα τα κόμματα και  όλους τους αυτοδιοικητικούς τους εκπροσώπους κατά  την κρίσιμη προεκλογική περίοδο.

Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Η διαχείριση των έργων Αχελώου από τις τελευταίες κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και από τα άλλα κόμματα - (Των Κώστα Γιαννακού – Κώστα Γκούμα – Τάσου Μπαρμπούτη)*

 

Η πρόσφατη δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για κατεδάφιση των ημιτελών έργων  Αχελώου, ήταν η αφορμή να εξετάσουμε και να σχολιάσουμε (για άλλη μια φορά) την γενικότερη διαχείριση αυτού του ζητήματος από τις τελευταίες κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και την στάση ορισμένων  άλλων κομμάτων.

Είναι πραγματικά θλιβερό που μια τέτοια «πρόταση» (και μάλιστα «ολοκληρωμένη», όπως φιλάρεσκα   την αποκαλούν οι εμπνευστές της) για κατεδάφιση έργων αξίας εκατοντάδων εκατ. ευρώ  κατατίθεται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για  την Ευρώπη συνολικά και για την Θεσσαλία ειδικότερα (ενεργειακή και παράλληλα  διατροφική κρίση, απειλή ξηρασίας, διάβρωση εδαφών, τεράστιες ανάγκες αποθεμάτων για οικολογική  αποκατάσταση υπόγειων - κυρίως - υδροφορέων κοκ).

Σχετικά με  την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα υπενθυμίσουμε πως για στον πολιτικό αυτό χώρο η «εκτροπή Αχελώου» αποτελούσε  ανέκαθεν ένα εμβληματικό ζήτημα.

Γύρω από αυτήν  είχαν συσπειρώσει και είχαν «εξαργυρώσει» εκλογικά την στήριξη διάφορων συλλογικοτήτων (οικολογικές οργανώσεις, αντιεξουσιαστές, τοπικές ομάδες κλπ.).

Αναλαμβάνοντας όμως την διακυβέρνηση  βρέθηκαν μπροστά σε πρωτόγνωρα για εκείνους διλήμματα.

Συμβατό με τις προεκλογικές τους θέσεις  θα ήταν να απευθυνθούν αμέσως στη Βουλή ζητώντας την ακύρωση της ακολουθούμενης επί 30 χρόνια πολιτικής υλοποίησης των έργων, να ακυρώσουν τις σχετικές διοικητικές αποφάσεις, να παραγγείλουν στην διοίκηση  μελέτες (τεχνικές, περιβαλλοντικές)  καθαίρεσης των προ φραγμάτων και του υπερχειλιστή  στη Συκιά, να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση της εσωτερικής επένδυσης και της της φραγής της σήραγγας προς Μουζάκι (σημ. : αυτά  υποχρεωτικά θα εκτελεστούν είτε ολοκληρωθούν είτε κατεδαφιστούν τα έργα στη Συκιά), με παράλληλη  αποκατάσταση του τοπίου στις περιοχές των έργων, αυτό δηλαδή που υποκριτικά  προτείνουν  τώρα, με καθυστέρηση ....οκτώ ετών !

Εννοείται πως, μετά την έγκριση των μελετών, την διαβούλευση, την περιβαλλοντική αδειοδότηση  και την εξασφάλιση της απαραίτητης χρηματοδότησης, τα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησης τους ήταν υπεραρκετά για να  «κλείσουν» πλήρως την υπόθεση αυτή.

 [Σημ. : Επειδή σε πρόσφατη ανακοίνωση τους λοιδορούν την ΕΔΥΘΕ ότι «αγνοεί» τα  προβλήματα χρηματοδότησης, παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία του κόστους των ημιτελών έργων (ολοκλήρωσης ή/και της ενδεχόμενης κατεδάφισης).

Κατά μια πρώτη εκτίμηση, η  δαπάνη ολοκλήρωσης και φραγής  (θυροφράγματα) της σήραγγας μεταφοράς  ανέρχεται (σημερινές τιμές) σε 60 -70 εκατ. ευρώ.

Επίσης  η δαπάνη καθαίρεσης των προ φραγμάτων και του υπερχειλιστή από σκυρόδεμα στη Συκιά, η απομάκρυνση του τεράστιου όγκου χωματισμών και σκυροδεμάτων από την περιοχή των έργων και εναπόθεση τους σε επιλεγμένες θέσεις μακριά από το ποτάμιο οικοσύστημα και η πλήρης αποκατάσταση του τοπίου, θα απαιτήσουν δημόσια δαπάνη όχι μικρότερη των 200 εκατ. ευρώ.

Και για να υπάρξει ένα μέτρο σύγκρισης, η απλή ολοκλήρωση του φράγματος Συκιάς (χωρίς ΥΗ Σταθμό), σύμφωνα με εκτίμηση των υπηρεσιών του υπουργείου, θα απαιτήσει σε σημερινές τιμές ακόμη 180 εκατ. ευρώ συν 20 - 30  εκατ. για τροποποίηση μελετών και λίγες επιπλέον απαλλοτριώσεις που  δεν πραγματοποιήθηκαν].

Όπως όλοι γνωρίζουμε, τίποτε  από όσα προαναφέραμε  δεν έπραξε η κυβέρνηση Τσίπρα.

Φαίνεται πως  «ζύγισαν» από την μια πλευρά τις τεράστιες αντιδράσεις που θα προκαλούσε μια τέτοια καταστροφική επιλογή  και από την άλλη το περιορισμένο όφελος θα είχαν σε «οικολόγους» και αντιεξουσιαστές, μέσα και έξω από το κόμμα τους, οπότε  χωρίς δισταγμό επέλεξαν να «σέρνουν» το θέμα αυτό, με διάφορα προσχήματα, παραμύθια  και αμφίσημες  δηλώσεις, αρχικά ότι «θα» το συνεχίσουν, στη συνέχεια με αόριστες υποσχέσεις για υδροηλεκτρική αξιοποίηση κοκ.

Για να διατηρήσουν δε τις αναγκαίες ισορροπίες, σε συνδυασμό και με το απόλυτα δικαιολογημένο αίτημα της «δίκης» τους ηγεσίας στη ΔΕΗ  (και πολλών άλλων στελεχών που διέθεταν στοιχειώδεις ευαισθησίες) για άμεση αδειοδότηση της Μεσοχώρας, αποφάσισαν να «θυσιάσουν» την Μεσοχωρα, να αλλάξουν δηλαδή την (πραγματικά παράλογη  και εξωπραγματική) θέση  τους για κατεδάφιση   και να  αδειοδοτήσουν το τόσο πολύτιμο ΥΗΕ, περιορίζοντας στο εξής την ρητορική τους στο γνωστό «είμαστε κατά της εκτροπής Αχελώου».

Ας σημειωθεί ακόμη (η παράμετρος αυτή ισχύει και για την σημερινή  κυβέρνηση) πως τα έργα  Αχελώου επί πολλά χρόνια δεν είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον κάποιων  ισχυρών  επιχειρηματικών ομίλων και κανένας από αυτούς δεν τους «πίεζε» να τα επανεκκινήσουν.

Αντίθετα, σε άλλες περιπτώσεις και σε άλλους τομείς, κάποια ισχυρά συμφέροντα πίεζαν ανοικτά για «επενδύσεις».

Σε κάποιες από αυτές εκδηλωθήκαν ισχυρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ  (περίπτωση Λάτση - Ελληνικού), όμως η κυβέρνηση Τσίπρα επέδειξε την ανάλογη «διαλλακτικότητα» και οι «επενδύσεις»  προχώρησαν.

Μ’ αυτά και με αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ έφθασε στην σημερινή του θέση για κατεδάφιση των έργων.

Σε κάποιες «απαντήσεις» που επιχείρησαν προ ημερών στελέχη του, μετά τις αντιδράσεις που υπήρξαν, αποδίδουν στην ΕΔΥΘΕ  «σκοπιμότητα», «εμμονές» κλπ.

Η πραγματικότητα είναι πως  τα υψηλόβαθμα στελέχη που διατύπωσαν την πρόταση κατεδάφισης δεν προέβησαν με νεότερη ανακοίνωση τους σε κάποια ανασκευή της αρχικής τους δήλωσης, απλώς επέλεξαν να βάλουν «μπροστά» τοπικά στελέχη  ως ανάχωμα στις αντιδράσεις.

Σε ότι αφορά στις εκ των υστέρων εξηγήσεις τους, ομολογούν πως ουδέποτε ο ΣΥΡΙΖΑ «πίστεψε στην οικονομική σκοπιμότητα» των έργων Αχελώου.

Όμως η εκτίμηση και διαβούλευση για την σκοπιμότητα ενός έργου γίνεται ΠΡΙΝ την έναρξη εργασιών και είναι εντελώς παράλογο να έρχεται μια μεταγενέστερη κυβέρνηση, παραβιάζοντας την δημοκρατική αρχή «συνέχειας του κράτους» (σ.σ. σας θυμίζει κάτι κύριε Τσίπρα ;) και να ακυρώνει την ολοκλήρωση ενός έργου με έναν τέτοιο αδιανόητο ισχυρισμό.

Επίσης  τι νόημα έχει να ψεύδονται  ότι δήθεν το ΣτΕ «δικαίωσε την επιλογή» τους (!), λες και το Δικαστήριο μελέτησε ή αξιολόγησε την οικονομική σκοπιμότητα, ενώ είναι γνωστό ότι οι ακυρωτικές του αποφάσεις αφορούσαν τελείως διαφορετικά ζητήματα (πχ. αποφάσεις της Διοίκησης) ;

Κλείνοντας, νομίζουμε πως τελευταία ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, εάν θέλει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του στο υδατικό πρόβλημα, στην προοπτική των έργων Αχελώου και να κριθεί δίκαια από το λαό, είναι αναγκαίο να παρουσιάσουν ΑΜΕΣΑ στο προεκλογικό τους πρόγραμμα μια καθαρή δεσμευτική θέση, να αποφύγουν τις γνωστές αοριστίες «κατά» των έργων,  να μην  τσαλαβουτούν σε απατηλούς ισχυρισμούς και ψέματα  λέγοντας ποτέ ότι θα «ολοκληρώσουν» τα έργα, πότε ότι θα τα αξιοποιήσουν ενεργειακά και πότε ότι θα τα κατεδαφίσουν.

Πάντως, ευτυχώς για τους ίδιους, δεν μπήκαν στον πειρασμό να αμφισβητήσουν το παραμικρό από όσες παλαιότερες άκρως αντιφατικές και προσχηματικές δηλώσεις και «υποσχέσεις» τους  παραθέσαμε τεκμηριωμένα σε προηγούμενο σημείωμα μας (scripta manent).

Σε ότι αφορά τώρα στη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά, η παρελκυστική τους τακτική, πέρα από ρητορικές διαφοροποιήσεις, αποτελεί επί της ουσίας την συνέχιση της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ.

Η τετραετία που διανύσαμε «αφήνει» την υπόθεση αυτή στο ίδιο σημείο που την παρέλαβαν από τους προηγουμένους, που μετά την ανέλπιστη (;)  αυτή εξέλιξη «τρίβουν τα χέρια τους» από χαρά !

Υπάρχουν φυσικά διακηρυγμένες προθέσεις για ολοκλήρωση των έργων από τοπικά στελέχη και βουλευτές της ΝΔ, όμως  αυτές  στάθηκε αδύνατο να οδηγήσουν σε θετικό αποτέλεσμα, δεδομένης της αρνητικής στάσης του πρωθυπουργού (όπως ανεπίσημα παραδέχονται  και οι ίδιοι).

Ακόμη και για την  σήραγγα μεταφοράς προς Δρακότρυπα, η οποία ως γνωστόν καταρρέει,  τα κυβερνητικά  επιτελεία παραπληροφόρησης των πολιτών απέφυγαν να ενημερώσουν (το ίδιο έπραξε και ο ΣΥΡΙΖΑ) πως από το 2011  (!)  υφίσταται απόφαση της επιτροπής αναστολών του ΣτΕ (αριθμ. 268) που είχε κάνει ΔΕΚΤΗ την «εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών» και την «λήψη μέτρων» για την «αποτροπή του κινδύνου κατάρρευσης της ήδη διανοιγείσας σήραγγας του Αχελώου». [σημ. : η απόφαση υπογράφεται και από τους τότε συμβούλους κ. Π. Πικραμένο, σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και από την κα Αικ. Σακελλαροπούλου, σημερινή ΠτΔ !].

Τώρα  στη ΝΔ ισχυρίζονται προσχηματικά  ότι δήθεν δεν μπορούν να κάνουν κάτι  εφόσον δεν αναθεωρήθηκε ακόμη το Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων (που είναι απόλυτα ψευδές), άρα «φταίει» ο ΣΥΡΙΖΑ που ακύρωσε τα έργα κοκ, κανείς τους όμως, ούτε  βεβαίως   οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες που πρόκεινται στο χώρο, με τις δήθεν «αγωνιστικές» τους περγαμηνές, δεν τόλμησαν να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ  ΔΗΜΟΣΙΑ από τον πρωθυπουργό «τους» την άμεση συζήτηση στη Βουλή για την επικύρωση, τουλάχιστον, της πολιτικής βούλησης ότι θα  ολοκληρωθούν τα έργα.

Για αυτούς, τα όρια του αγώνα τους για τα  υδατικά και οικολογικά προβλήματα της Θεσσαλίας  τελειώνουν εκεί που αρχίζουν να ενοχλούν τις ιδεοληψίες του «οικολόγου» αρχηγού τους, που ναι μεν  ο ίδιος (δυστυχώς….) δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τους επικείμενους κινδύνους, διαθέτει όμως ένα σημαντικό αριθμό πολιτικών και αυτοδιοικητικών στελεχών πρόθυμων να  προστατεύσουν το πληττόμενο κύρος του, εν αναμονή βεβαίως των «χρισμάτων» και της προσωπικής στήριξης από τον ηγέτη και το περιβάλλον του, χάρις στα οποία αρνούνται να αρθρώσουν έστω και μια ευγενική διαμαρτυρία για την καταστροφική του απραξία.

Τέλος, σε ότι αφορά στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, φαίνεται ότι η  επικέντρωση τους στο ΜΕΙΖΟΝ  υδατικό - περιβαλλοντικό - αναπτυξιακό ζήτημα της Θεσσαλίας και οι πρωτοβουλίες τους  είναι περιορισμένες, ενώ η πίεση που ασκούν στην κυβέρνηση για συζήτηση στη Βουλή είναι αναιμική, παρότι φαίνεται καθαρά πως και οι δυο «μονομάχοι» αποφεύγουν «όπως ο διάολος το λιβάνι» να πραγματοποιήσουν μια τέτοια συζήτηση.

Υπενθυμίζουμε τέλος, ότι και για δυο από τα παλαιότερα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) τα πράγματα κατά το παρελθόν ήταν εντελώς διαφορετικά.

Τότε είχαν σημαντική συμβολή  στην υλοποίηση των έργων (ΠΑΣΟΚ), αλλά και συμμετοχή - στήριξη με προβεβλημένα στελέχη τους  (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) στο ισχυρό κίνημα διεκδίκησης των έργων που είχε αναπτυχθεί στην Θεσσαλία.

Ας ελπίσουμε πως μπροστά στην κρισιμότητα των στιγμών, στην απραξία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στις χυδαίες απειλές του ΣΥΡΙΖΑ για κατεδάφιση έργων θα επιλέξουν την εκ νέου δραστηριοποίηση τους στην υπόθεση των υδάτων, προς όφελος της Θεσσαλίας και του λαού της.

Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να καταστρέψει τα έργα του Αχελώου - Επίσκεψη μελών ΕΔΥΘΕ στα έργα Αχελώου

 

Την Πέμπτη 22/9/22 αντιπροσωπεία της ΕΔΥΘΕ [ καθηγητής Φ. Γέμτος,  Γ. Χατζής πρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας,  Φ. Αλεξάκος πρ. Νομάρχης, πρ. Δήμαρχος Καρδίτσας, Δημ. Αρχοντής, πρ. Δήμαρχος Καρδίτσας, Τ. Μπαρμπούτης, ΔΣ ΕΘΕΜ] πραγματοποίησε συμβολική επίσκεψη στην περιοχή των εγκαταλειμμένων έργων εκτροπής Αχελώου και συγκεκριμένα στην έξοδο της σήραγγας μεταφοράς των υδάτων (Δρακότρυπα) και στην θέση των έργων  φράγματος  Συκιάς επί του Αχελώου.

Είναι γνωστό  πως η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, ακολουθώντας την πολιτική που «παρέλαβε» από την προηγουμένη  κυβέρνηση Τσίπρα, επέλεξε  μια πολιτική αδρανοποίησης των έργων αυτών (παρά τις παλαιότερες υποσχέσεις και διακηρύξεις)  και επέβαλε στα κυβερνητικά στελέχη μια τακτική  σιγής και αποσιώπησης του σοβαρού αυτού πολιτικού ζητήματος, και όλα αυτά παρά τις  πολύ δύσκολες συνθήκες  σε σχέση με το υδατικό – οικολογικό - ενεργειακό πρόβλημα της Θεσσαλίας, με επικίνδυνες επιπτώσεις και απειλές  στον διατροφικό τομέα,  έλλειψη υδάτινων αποθεμάτων για περίπτωση παρατεταμένης ξηρασίας, ενεργειακή κρίση και  ανεπάρκεια, και τέλος έντονη υποβάθμιση των υδάτινων οικοσυστημάτων (υπόγειων και επιφανειακών). 

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπερβαίνοντας τα «εσκαμμένα», διάλεξαν σαν κατάλληλη την συγκεκριμένη συγκυρία για να δηλώσουν απερίφραστα την πρόθεση τους, όταν γίνουν κυβέρνηση, να κατεδαφιστούν τα ημιτελή έργα.

Με την συμβολική παρουσία της επιτροπής μας στα έργα και εκτιμώντας ότι με τις θέσεις μας εκφράζουμε την συντριπτική πλειοψηφία των θεσσαλών πολιτών, επιδιώκουμε να στείλουμε μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση πως σε κανέναν δεν θα επιτρέψουμε να καταστρέψει ότι δημιουργήθηκε με σκληρή εργασία 25 ετών (1985 - 2010), για έργα αξίας 500 εκατ. ευρώ από δημόσιες δαπάνες (δηλαδή χρήματα όλων μας) και  από έξι  δημοκρατικά εκλεγμένες  κυβερνήσεις που είχαν την στήριξη των αποφάσεων στη Βουλή με συντριπτικές (κυριολεκτικά) πλειοψηφίες.

Εάν τώρα κάποιοι «ενδιαφέρονται», για λόγους που δεν είναι της παρούσης, να ακυρώσουν τις παλαιότερες αποφάσεις και να προβούν στο καταστροφικό εγχείρημα της κατεδάφισης των έργων, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ να αναζητήσουν την επικύρωση από την ΒΟΥΛΗ αυτής της  χυδαίας πολιτικής τους επιλογής, όπως εξάλλου ζητήσαμε εδώ και ένα χρόνο (με σχετική ΑΝΑΦΟΡΑ προς  τον πρόεδρο της Βουλής), να πράξει η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα, μια πρόταση που δυστυχώς αγνοήθηκε και οδηγηθήκαμε πλέον σε κυνικές  «θέσεις» σαν αυτή που αναφέραμε. 

Όλες αυτές τις απόψεις, είχαμε την ευκαιρία να τις εκθέσουμε και στον Δήμαρχο Αργιθέας κ. Ανδρέα Στεργίου και τα στελέχη της Δημοτικής αρχής κ. κ. Παπαδήμο και Πούλιο που είχαν την καλοσύνη να δεχθούν την επιτροπή μας στην έδρα του Δήμου τους, στο Ανθηρό, και να ανταλλάξουμε μαζί τους απόψεις για συντονισμό της κοινής μας προσπάθειας. Τους ευχαριστούμε.

 Για  την Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

Γιαννακός Κώστας, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,

Κοτσιμπογεώργος Ηλίας, Αντιπρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας,

Ντογκούλης Δημήτρης, Πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ

 

Η έξυπνη γεωργία ως απάντηση στην επελαύνουσα κλιματική αλλαγή - Του Φάνη Γέμτου*

 

                                     

Η κλιματική αλλαγή φαίνεται να βρίσκεται μπροστά μας και να έρχεται ταχύτερα από ό,τι πιστεύαμε. 

Τα φαινόμενα έντονων βροχοπτώσεων έγιναν συχνότερα. Περίεργες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και παγετοί. Εκτεταμένοι καύσωνες ακόμη και σε περιοχές της Βόρειας Ευρώπης. Φαινόμενα ξηρασίας σε πολλές περιοχές.

Καλοκαιρινές χαλαζοπτώσεις. Όλα αυτά επηρεάζουν τον πρωτογενή τομέα που πρέπει να προσαρμοστεί, καθώς θα αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. 

Απαιτούν, όμως, αλλαγές σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, αλλά και στη συμπεριφορά του καταναλωτή που πρέπει να ενισχύσει τις τάσεις ανάπτυξης μιας βιώσιμης αλυσίδας διατροφής. 

Η Ε.Ε. έχει εκπονήσει μια σειρά από σχέδια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων με περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του Πλανήτη, αλλά και πολιτικές που να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας της διατροφής. 

Η πράσινη πολιτική, η πολιτική από το αγρόκτημα στο πιάτο του καταναλωτή, η πολιτική για τη βιοποικιλότητα και η Κοινή Αγροτική Πολιτική, στοχεύουν στην ανάπτυξη μιας βιώσιμης γεωργίας ανθεκτικής στις συνθήκες που αναμένονται στα επόμενα χρόνια. 

Παράλληλα έχουν αρχίσει διαδικασίες για ανάπτυξη μιας πολιτικής προστασίας του εδάφους, κάτι που λείπει μετά την ακύρωση της σχετικής πρότασης το 2006. Ενώ αναπτύσσονται δράσεις για την προστασία του φυσικού πόρου του νερού, αλλά και για την ανάπτυξη μιας ανθρακοδεσμευτικής γεωργίας για την αφαίρεση διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. 

Όλα αυτά στοχεύουν στην ανάπτυξη μιας γεωργίας που θα καλύπτει τα τρία στοιχεία της αειφορικής ή βιώσιμης παραγωγής : αειφορική διαχείριση του περιβάλλοντος (παραγωγή με προστασία του), αειφορική κοινωνία (εξασφάλιση της ζωής των αγροτικών κοινωνιών) και την οικονομική αειφορία (ικανοποιητικά εισοδήματα).

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλά από τα μέτρα που προτείνονται έχουν δημιουργήσει αρκετές αντιρρήσεις. Η μείωση της χρήσης παρασιτοκτόνων κατά 50% ίσως είναι ένας υπερβολικά φιλόδοξος στόχος για τα επόμενα επτά χρόνια. Ιδιαίτερα αν πάμε στις λεπτομέρειες των δραστικών ουσιών που θα απαγορευτούν, καθώς αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, όλα τα ζιζανιοκτόνα του βαμβακιού που θα κάνουν αδύνατη την καλλιέργεια. 

Το ίδιο ισχύει για τη μείωση της χρήσης αζωτούχων λιπασμάτων κατά 20%. Είναι βέβαιο ότι θα μειώσει τις αποδόσεις των καλλιεργειών. 

Ας έχουμε στο μυαλό μας το πάθημα της Σρι Λάνκα που κατήργησε τα αζωτούχα λιπάσματα και μείωσε τις αποδόσεις κατά 70%, προκαλώντας καταστροφή των αγροτών που επαναστάτησαν. 

Μείωση αποδόσεων θα έχουμε και από τη μετατροπή του 25% των καλλιεργούμενων εκτάσεων σε βιολογικά. Είναι βέβαιο ότι η μη χρήση χημικών (λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων) θα μειώσει τις αποδόσεις τουλάχιστον κατά 30%, ενώ τα επιτρεπόμενα σκευάσματα είναι ιδιαίτερα υψηλού κόστους. 

Είναι τώρα καιρός να ακολουθήσουμε πρακτικές που μειώνουν τις αποδόσεις, ακόμη και αν περιορίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον; Είναι κάτι που χρειάζεται συζήτηση, αλλά φαίνεται ότι η ισχυρή οικολογική ομάδα της Ε. Επιτροπής δεν έχει διάθεση να το κάνει. Θα δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

Όλα αυτά τα προγράμματα της Ε.Ε. στοχεύουν στην ανάπτυξη μιας κλιματικά έξυπνης γεωργίας – KEA (Climate Smart Agriculture - CSA). HKEA, σύμφωνα με τον FAO, είναι η ανάπτυξη καλλιεργητικών πρακτικών που θα οδηγήσουν σε μεταβολές του συστήματος αγρο-διατροφής προς «πρασίνισμα» (μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον) και ανθεκτικότητα στις κλιματικές αλλαγές που αναμένονται. 

Στόχος της ΚΕΑ είναι η εφαρμογή πρακτικών που θα οδηγήσουν στους στόχους αειφορίας που έχει θεσπίσει ο ΟΗΕ (17) και της συμφωνίας του Παρισιού. Οι τακτικοί αναγνώστες θα θυμούνται προηγούμενα κείμενα που αναφέρονται στους στόχους αειφορίας του ΟΗΕ, αλλά και στον στόχο 0,4% αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους κάθε χρόνο που έθεσε ανάμεσα σε άλλους η συμφωνία του Παρισιού.

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ «ΚΑΛΥΤΕΡΑ»

Η ΚΕΑ στοχεύει στην επίτευξη τριών βασικών στόχων : Βιώσιμη αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας και των εισοδημάτων. Προσαρμογή και οικοδόμηση ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και μείωση ή/και εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, όπου είναι δυνατόν.

Ο FAO έχει αναπτύξει ένα στρατηγικό σχέδιο 2022-2031 που βασίζεται στα Τέσσερα «Καλύτερα» : Καλύτερη παραγωγή, καλύτερη διατροφή, καλύτερο περιβάλλον και καλύτερη ζωή για όλους, χωρίς να αφήνει κανέναν πίσω. 

Αυτό συμβαδίζει με τις πρακτικές της ΚΕΑ, που προφανώς διαφοροποιείται ανάλογα με τους τοπικούς κοινωνικοοικονομικούς, περιβαλλοντικούς και κλιματικούς παράγοντες. 

Ο FAO συνιστά να εφαρμοστεί η προσέγγιση μέσω πέντε σημείων δράσης : Επέκταση της βάσης δεδομένων για την ΚΕΑ, υποστήριξη πλαισίων πολιτικής, ενίσχυση εθνικών και τοπικών θεσμών, ενίσχυση χρηματοδότησης και επιλογών χρηματοδότησης και εφαρμογή πρακτικών ΚΕΑ σε τοπικό επίπεδο.

Η ΚΕΑ προτείνει σειρά πρακτικών για τη συντήρηση των φυσικών πόρων, όπως το έδαφος (προστασία από διάβρωση, αύξηση της οργανικής ουσίας με εφαρμογή τεχνικών της γεωργίας συντηρήσεως – αμειψισπορές, καλλιέργειες φυτοκάλυψης, περιορισμό της αναμόχλευσης του εδάφους), καλή διαχείριση του νερού, περιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας και γενικότερα των εισροών, με ταυτόχρονη όμως αύξηση της παραγωγικότητας της γεωργίας που είναι κρίσιμα στοιχεία για την αποτροπή ελλείψεων προϊόντων διατροφής και πρώτων υλών. Όλες αυτές οι μεταβολές θα βρεθούν μπροστά μας και θα πρέπει να προσαρμοστούμε για να πετύχουμε τους στόχους της ΚΕΑ. 

Οι πολιτικές της Ε.Ε. θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τις ελληνικές κυβερνήσεις για να κατευθύνουν την αγροτική μας παραγωγή προς την κατεύθυνση της ΚΕΑ, για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων στο άμεσο μέλλον. 

Για την ώρα ασχολούμαστε με (συνδεδεμένες) επιδοτήσεις και αποζημιώσεις. 

Να δούμε πότε θα ασχοληθούμε σοβαρά με την πρωτογενή παραγωγή της χώρας.

* Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής  του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

ΣΥΡΙΖΑ : Από την «εγκατάλειψη» των έργων Αχελώου στην «κατεδάφιση» - Μια ιστορία ανευθυνότητας και αναλγησίας - (Κώστας Γκούμας - Τάσος Μπαρμπούτης)*

 

Η πρόσφατη κοινή δήλωση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που προτείνει ξεκάθαρα την  κατεδάφιση των εγκαταλειμμένων έργων Αχελώου, αποτελεί μία ακόμη ένδειξη για τις πραγματικές προθέσεις του κόμματος σχετικά με την τύχη των έργων αυτών. 

Προφανώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια είναι η ανταπόκριση   των φίλων, μελών και στελεχών του κόμματος αυτού, ειδικά στη Θεσσαλία, απέναντι σε μια τέτοια προκλητική, επιπόλαιη και πρόχειρη πολιτική τοποθέτηση (αυτό μένει να φανεί).

Ούτε φυσικά γνωρίζουμε την  σκοπιμότητα που, για ένα τόσο σοβαρό θέμα και στην συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, προκάλεσε την «δήλωση» των τεσσάρων στελεχών, και μάλιστα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, καθώς δεν προέκυψε (τουλάχιστον δεν ανακοινώθηκε κάτι σχετικό)  μέσα από τις συνήθεις   διαδικασίες που διέπουν την λειτουργία των κομμάτων (κάποια συζήτηση ή/και απόφαση στις τοπικές οργανώσεις, στην κοινοβουλευτική ομάδα, στην Κ.Ε. κοκ)

Κατά την δική μας εκτίμηση, μια ισχυρή τάση εντός του ΣΥΡΙΖΑ, από τα πρώτα κιόλας χρόνια της κατασκευής των έργων Αχελώου, επιδίωκε την δημιουργία ενός εχθρικού κλίματος  στην κοινή γνώμη  με σκοπό  την διακοπή και στη συνέχεια καθαίρεση των έργων, ειδικά τότε που η πρόοδος τους ήταν ακόμη περιορισμένη. Όμως, με την πάροδο του χρόνου και όταν η πρόοδος στα τρία έργα (φράγματα Μεσοχώρας και Συκιάς, σήραγγα εκτροπής) καθώς και οι απορροφημένοι οικονομικοί πόροι είχαν  υπερβεί  ένα αξιόλογο μέγεθος, ήταν πλέον δύσκολο και επικοινωνιακά παράτολμο να θέτουν ευθέως ζήτημα κατεδάφισης των έργων.

Έτσι στον ΣΥΡΙΖΑ επισήμως καθιερώθηκε η ρητορική ότι «είμαστε ΚΑΤΑ της εκτροπής Αχελώου» και ο ανομολόγητος πόθος της κατεδάφισης «αντικαταστάθηκε» από πολιτικά και επικοινωνιακά τεχνάσματα, από προσχηματικές τοποθετήσεις και οβιδιακές μεταμορφώσεις στελεχών του χώρου, χωρίς βεβαίως τον παραμικρό σεβασμό στους πολίτες, που αναγκαστικά τους παραμύθιαζαν με άφθονα ψέματα, τοποθετήσεις διπλής ανάγνωσης  κλπ.

Ας μας επιτραπεί   στα επόμενα να τεκμηριώσουμε αυτές τις πραγματικά «σκληρές»  κρίσεις μας.

Για λόγους οικονομίας του χώρου θα περιοριστούμε μόνο  στα χρόνια από την  διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (2015) έως σήμερα.

1. Δεκέμβριος 2015 στη Βουλή, η απάντηση του υπουργού  Χρ. Σπίρτζη σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Κ. Τσιάρα: «…η ήπια εκτροπή των 250 εκατ. κ.μ. νερού ετησίως από τον Αχελώο (σημ. : επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά) σε σύνολο των 2 δις κ. μ. νερού, αποτελεί ένα μικρό μόνο ποσοστό (των υδάτων)…οι εναπομένουσες, μετά την εκτροπή, ποσότητες νερού στον ήδη ρυθμισμένο υδραυλικά Αχελώο, ακόμα και στο δυσμενέστερο υδρολογικά σενάριο, θα υπερεπαρκούν…. (σημ. : για την Αιτωλοακαρνανία)». Επίσης αναφέρει ότι «Για υπέρτατους λόγους προστασίας της ανθρώπινης ζωής, του δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας του επενδεδυμένου κεφαλαίου, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΗΡΑΓΓΑΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΣΥΚΙΑΣ (η υποσημείωση στο σχετικό έγγραφο είναι του υπουργού !).

[Υπάρχει άραγε περίπτωση ο πρώην υπουργός, πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ και κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να προβεί σήμερα σε ένα σχόλιο για την «πρόταση» περί κατεδάφισης ;

Σίγουρα θα ήταν πράξη εντιμότητας με ιδιαίτερη πολιτική σημασία].

2.Στη συνέχεια, χωρίς και πάλι να υπάρξει κάποια συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο ή στη Βουλή για αλλαγή πορείας σχετικά με τα έργα Αχελώου, χωρίς να μεσολαβήσουν κάποιες ενέργειες  (διοικητικές αποφάσεις, μελέτες κλπ.), είτε για «ξεμπλοκάρισμα» των έργων είτε για νέο σχεδιασμό προσαρμοσμένο στην λεγομένη «μικρή εκτροπή» των 250 εκατ. κ.μ. νερού, η κυβέρνηση Τσίπρα και το κόμμα ακολουθήσε μια γραμμή καθησυχασμού για όσους ανησυχούσαν και καλλιέργειας ελπίδων για τους αφελείς.

Ενδεικτικά :

-Συνάντηση αντιπροσωπείας του ΔΣ της ΕΘΕΜ με αντιπροσωπεία της Κ.Ε. στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ (19/9/2017), με επικεφαλής την κα Καλαμαρά και παρουσία του στελέχους (μηχανικού, συμβούλου του υπουργού Π. Σκουρλέτη) κας Μπαρκούτα. Η θέση τους ήταν πως «Τα έργα Εκτροπής Αχελώου δεν είναι επιλογή μας, τα βρήκαμε», ενώ σχετικά με το φράγμα Συκιάς η επικεφαλής εκπρόσωπος δεσμεύτηκε ότι «Θα το μελετήσουμε με το τμήμα Ενέργειας ώστε  το φράγμα να κατασκευασθεί ΜΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΥΨΟΣ» (η επισήμανση δική μας).

Σχετικά με την τύχη της σήραγγας μεταφοράς δήλωσαν πως  «Θα το δούμε μελλοντικά και θα σας ενημερώσουμε» ! ! (σημ. : ουδέποτε υπήρξε σχετική ενημέρωση). Φυσικά ουδεμία αναφορά έγινε για  προοπτική κατεδάφισης των έργων.

- Την ίδια χρονιά (2017), αυτήν ακριβώς τη γραμμή ακολουθήσε και  ο κ. Τσίπρας στην  κορυφαία εκδήλωση  (Αναπτυξιακό Συνέδριο) του ΣΥΡΙΖΑ στη Λάρισα, όπου δεσμεύτηκε να «εξετάσει» την μετατροπή της Συκιάς σε αμιγώς ΥΗ έργο, κάτι που δεν  έπραξε και βεβαίως ουδέποτε έδωσε έστω μια εξήγηση για το φιάσκο των υποσχέσεων του.

- Λίγες εβδομάδες αργότερα, η βουλευτίνα Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ κα Παναγιώτα Βράντζα, πάντα καλοπροαίρετη και σταθερά τοποθετημένη στην άποψη της για ολοκλήρωση της Συκιάς, με αναβαθμισμένες τις ελπίδες της από τις δηλώσεις Τσίπρα, έγραφε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας (11/10/2017): «Η θέση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη και για τα δυο φράγματα (Μεσοχώρας, Συκιάς).Το φράγμα Μεσοχώρας θα λειτουργήσει άμεσα και αυτό της Συκιάς θα ολοκληρωθεί, ώστε να παράξουν πολύτιμη για τη χώρα καθαρή ηλεκτρική ενέργεια».

Δυστυχώς και αυτή όπως και όλοι οι καλοπροαίρετοι πολίτες διαψεύστηκε….

- Την ίδια ακριβώς περίοδο, ο ένας από τα τέσσερα στελέχη που προαναφέραμε, ο τότε υπουργός κ. Φάμελλος, ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Λάρισας (11/10/2017) «τι θα απογίνουν τα ημιτελή έργα ; Υπάρχει κάποια πρόβλεψη...ολοκλήρωσης των υδροηλεκτρικών (σημ. : του Αχελώου) ;».

Και η απάντηση του «υπεύθυνου» υπουργού : «Βασική μας επιλογή (σημ. : με το Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων) είναι να μην μειωθούν οι αρδευόμενες εκτάσεις στην περιοχή…Στη συνέχεια ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ» (η επισήμανση δική μας).

Προφανώς ο κ. Φάμελλος την περίοδο εκείνη, με την  έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων, περιορίστηκε στην επίτευξη του στόχου του ΣΥΡΙΖΑ να εξαιρέσει την μεταφορά (εκτροπή) των υδάτων από τον Αχελώο στον κάμπο.

Όμως, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις σε όσους έθεταν ερωτήματα για την τύχη των ημιτελών έργων, με αμφίσημες δηλώσεις όπως αυτή που προαναφέραμε, άφηνε «ανοικτό» το θέμα της υδροηλεκτρικής αξιοποίησης !

Λίγους μήνες αργότερα, το 2018, με την έγκριση του ενεργειακού σχεδιασμού (ΕΣΕΚ), από κοινού με τον κ. Σταθάκη, εξαίρεσαν το φράγμα Συκιάς ΚΑΙ από την παραγωγή ΥΗ ενέργειας, αφήνοντας το έργο αυτό κυριολεκτικά στον αέρα ! Και όλα αυτά χωρίς ουσιαστική διαβούλευση και χωρίς συζήτηση στη Βουλή.

Φυσικά ουδέποτε αισθάνθηκε την ανάγκη, ούτε ο ίδιος ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, να απολογηθούν για την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων και την εξαπάτηση των πολιτών.

Να σημειωθεί ακόμη πως, λίγες μόνο ημέρες μετά την παράλογη δήλωση των τεσσάρων στελεχών περί κατεδάφισης των έργων, επανέρχεται  ο κ. Φάμελλος, με ψέματα και λαθροχειρίες, με σκοπό να αμβλύνει τις εντυπώσεις που προκάλεσε η αχαρακτήριστη νέα θέση του κόμματος του, προσπαθώντας να χειραγωγήσει ξανά τους συμπολίτες μας.

Όπως αναφέρει σε νεότερη (18/9/2022) δήλωση του στη Θεσσαλία - Τηλεόραση, με τον όρο «αποκατάσταση» δεν εννοούσαν την κατεδάφιση αλλά  «να απελευθερωθεί η ροή από το μπάζωμα της κοίτης του Κουμπουριανίτη» !

Όμως παρέλειψε να ενημερώσει ότι στην επίμαχη  δήλωση τους (σημείο υπ. αριθμ. 4) προτείνεται επιπρόσθετα και χωρίς περιστροφές η «ακύρωση του φράγματος Συκιάς» και όχι μόνο η (αυτονόητη μετά την κατεδάφιση) «αποκατάσταση», πίσω από την οποία  «κρύβεται» ο κ. Φάμελλος για να παραπλανήσει  τον κόσμο.

Και η έννοια της λέξης  «ακύρωση» είναι απόλυτα σαφής  και, δυστυχώς για τον κ. Φάμελλο, δεν επιδέχεται κάποιας διαφορετικής ερμηνείας.

Εκτός πια και εάν η Ελληνική γλώσσα  σταδιακά «προσαρμόζεται» αναλόγως, έτσι ώστε να υπηρετήσει τις κυνικές επικοινωνιακές στοχεύσεις του ανεύθυνου πρώην υπουργού.

3. Κατά την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβρέθηκε στην αντιπολίτευση (μετά το καλοκαίρι 2019), το παραμύθιασμα συνεχίστηκε  με περίσσεια υποκρισία  και με βαθιά περιφρόνηση στο δικαίωμα του θεσσαλικού λαού να γνωρίζει  την σαφή θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την τύχη των έργων Αχελώου.

Ενδεικτικά :

- Το Τμήμα Ανάπτυξης της ΝΕ Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 5/1/2021) διατύπωνε την άποψη πως «Πρέπει να ολοκληρωθεί η Μεσοχώρα ως αυτόνομο υδροηλεκτρικό έργο…..με νέα ΜΠΕ….από τη ΔΕΗ ….(και) ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ……ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ (οι  υπογραμμίσεις δικές μας)  η επόμενη ημέρα για τα ημιτελή έργα της Συκιάς και για την αποκατάσταση της σήραγγας εκτροπής…».

Άντε να δούμε τώρα το Τμήμα Ανάπτυξης της ΝΕ Λάρισας πως θα υποδεχθεί την «κοινή δήλωση» των τεσσάρων και πως θα εξηγήσουν  τι τέλος πάντων, επί μια πενταετία, «εξέταζαν» ώστε να καταλήξουν στην κατεδάφιση !

Και εάν τελικά αποδεχθούν ως θετική την θέση αυτή, ας μας εξηγήσουν τι άλλαξε από το 2017 που τότε έπρεπε να  «προστατεύουμε» τα ημιτελή έργα, ενώ τώρα πρέπει να τα κατεδαφίσουμε.

- Γιατί ως κυβέρνηση έλαβαν αποφάσεις (άραγε για «ξεκάρφωμα» ;) δέσμευσης χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό (ΣΑΕ/Σπίρτζης) με σκοπό την  «συντήρηση» των έργων, για τα οποία  την σχετική σύμβαση και την εκταμίευση χρημάτων ΗΔΗ ΥΛΟΠΟΙΕΙ η σημερινή κυβέρνηση, ενώ μάλιστα δέχεται και κριτική  από τον ΣΥΡΙΖΑ για καθυστερήσεις  συντήρησης των έργων αυτών,  που εκείνοι σήμερα θέλουν να κατεδαφίσουν ! (Άννα Βαγενά, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 21/2/2022) : «έχουν περάσει δυο χρόνια και η σήραγγα δεν έχει καθαριστεί» !!!).

Συμπερασματικά, όλα αυτά τα χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ έθεσαν ως προτεραιότητα να μπλοκάρουν την ολοκλήρωση των έργων Αχελώου με προοπτική, όπως αποδείχθηκε, την οριστική εγκατάλειψη και εν τέλει την κατεδάφιση τους.

Για την επίτευξη του στόχου αυτού δυο πράγματα ήταν απολύτως αναγκαία :  να αποφύγουν πάση θυσία μια ολοκληρωμένη συζήτηση και (κυρίως αυτό) απόφαση στη Βουλή και παράλληλα  να παραμυθιάζουν τον κόσμο με ψεύτικες υποσχέσεις για την ΥΗ αξιοποίηση.

Προφανώς τα περιθώρια αυτής της επικοινωνιακής τακτικής και της εξαπάτησης έχουν εξαντληθεί και, όπως ήταν αναμενόμενο, η πρόταση για «κατεδάφιση» βρέθηκε στο προσκήνιο χωρίς άλλα προσχήματα.

Ας γνωρίζουν όμως πως ούτε οι Θεσσαλοί ούτε οι νοήμονες πολίτες στη χώρα αυτή, που πονάνε την «δική» τους πολύτιμη επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στα έργα αυτά, θα τους επιτρέψουν να υλοποιήσουν τα καταστροφικά τους «οράματα».

Σύντομα θα το διαπιστώσουν και οι ίδιοι και ο «συνοδοιπόρος» τους πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, που με την σιωπή και την απραξία του στρώνει τον δρόμο σε αυτή την αδιανόητη και καταστροφική για τη Θεσσαλία προοπτική.

Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb