Το ενεργειακό πρότζεκτ της Ελβετίας ολοκληρώθηκε : Μία τεράστια «μπαταρία» νερού !

 

Οι σοβαροί και υπεύθυνοι πολιτικοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις σε άλλες χώρες της Ευρώπης (και στον κόσμο ολόκληρο) επιλέγουν τα νερά (πχ. στις Άλπεις, δες σχετικό δημοσίευμα στο moneyreview.gr και σχετικό άρθρο στο thessaliatv.gr) να τα συγκεντρώνουν σε ταμιευτήρες και να παράγουν ενέργεια με το σύστημα άντλησης - ταμίευσης, δημιουργώντας έτσι το πιο οικολογικό, σύγχρονο και (για την ώρα) το μοναδικό βιώσιμο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας.

Και εμείς εδώ στη Θεσσαλία, που ήδη διαθέτουμε έτοιμους ή μισο - κατασκευασμένους ταμιευτήρες νερού επί του Αχελώου, που έχουμε σχεδόν έτοιμους αγωγούς για την μεταφορά του νερού και παραγωγή της ενέργειας, αρνούμαστε να ολοκληρώσουμε τα έργα και να τα θέσουμε σε λειτουργία, προφανώς για να προστατεύσουμε το δήθεν οικολογικό προφίλ του κ. Μητσοτάκη ή για να μην αντιδράσουν οι δογματικοί κατά της ΥΗ ενέργειας στο εσωτερικό του κόμματος του κ. Τσίπρα.

Όταν όμως  έργα  με το ίδιο σύστημα παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας γίνονται από ιδιωτικές εταιρείες (πχ. ΤΕΡΝΑ στην Αμφιλοχία), αξιοποιώντας ταμιευτήρα νερού (στο Καστράκι που προσφέρεται από την ΔΕΗ), τότε  τα δυο κόμματα εξουσίας  το χαιρετίζουν, η ΕΕ το χρηματοδοτεί (250 εκατ. ευρώ), οι υποκριτές  των δήθεν οικολογικών οργανώσεων  κρύβονται για να ξαναεμφανιστούν επιλεκτικά κατά των «άλλων» έργων Αχελώου, αυτών στη Θεσσαλία.

Και βεβαίως οι αυτοδιοικητικοί μας εκπρόσωποι, που ως λέοντες «μάχονται» για την «εκτροπή Αχελώου», απέναντι στους ηγέτες τους μετατρέπονται σε ...αμνούς, ώστε να μην διακινδυνεύσουν τα μικροκομματικά (και όχι μόνο....) οφέλη τους.

ΠΗΓΕΣ :  moneyreview.gr  - thessaliatv.gr 

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Πως μπορούμε να εκτιμήσουμε τις επιπτώσεις του τρόπου ζωής μας στο οικοσύστημα του Πλανήτη ; - Του Φάνη Γέμτου*

Οι ερωτήσεις που σας γίνονται για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις του τρόπου ζωής σας από το υπολογιστικό πρόγραμμα του ιστότοπου του Global Footprint Network φαίνονται στον Πίνακα που σας παραθέτω στα Αγγλικά (αν κάποιος θέλει να το τρέξει και να διαπιστώσει τις επιπτώσεις της ζωής του) και σε μετάφραση. 

Μπορείτε να δείτε εύκολα ότι ζητά πληροφορίες για τη διατροφή μας. Η κατανάλωση ζωικών προϊόντων είναι αναμφίβολα απαιτητική σε πόρους. Μην ξεχνάτε ότι για την παραγωγή ενός κιλού κρέατος μηρυκαστικού (μοσχάρι, αρνί) χρειάζονται 7 κιλά τροφής, ενώ για το χοιρινό 3,5, εκτός από τις εκπομπές μεθανίου που είναι αέριο του θερμοκηπίου και αμμωνίας από τη διαχείριση των αποβλήτων.

Μια μείωση της κατανάλωσης κρέατος θα είχε θετική επίδραση στο οικολογικό αποτύπωμα.

Δεν μπορώ να πω να το καταργήσουμε, καθώς δεν ξέρω τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην υγεία μας.

Το ίδιο ισχύει για τα μεταποιημένα ή συσκευασμένα προϊόντα (κατανάλωση ενέργειας, παραγωγή αποβλήτων) ή για τη μεταφορά από μεγάλες αποστάσεις.

Η κατοικία μας και η κατανάλωση ενέργειας είναι σημαντικά στοιχεία του αποτυπώματος. Τύπος κατοικίας, μόνωση κ.λπ. ποσοστό από ΑΠΕ του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνουμε, όλα μπαίνουν στη ζυγαριά.

Η παραγωγή σκουπιδιών είναι επίσης κρίσιμο στοιχείο. Η σημερινή έκδοση κάνει σύγκριση με τους γείτονες. Παλιότερη έκδοση αναφερόταν στο ποσοστό που ανακυκλωνόταν.

Οι μετακινήσεις μας είναι άλλο ένα στοιχείο της ζωής μας. Η χρήση αυτοκινήτου για τις μετακινήσεις ή η χρήση ΜΜΜ, ο τύπος του αυτοκινήτου και η κατανάλωση καυσίμου, η χρήση από ένα ή περισσότερα άτομα, όλα συμβάλλουν στο αποτύπωμα της ζωής μας. Η χρήση αεροπλάνου είναι επίσης ένα στοιχείο σπατάλης πόρων. Η προσπάθεια μείωσης της χρήσης του αεροπλάνου για μικρές αποστάσεις με υποκατάσταση με τρένα είναι ένα σημαντικό στοιχείο βελτίωσης της κατάστασης.
Πίνακας με ερωτήσεις για τον υπολογισμό της μέρας υπέρβασης της δυνατότητας του Πλανήτη με βάση τον τρόπο ζωής μας (πίνακας).
Νομίζω ότι τρέχοντας το υπολογιστικό εργαλείο καταλαβαίνουμε καλύτερα τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων μας και μας βοηθά να κάνουμε τη ζωή μας φιλικότερη για το περιβάλλον και να βοηθήσουμε να παραδοθεί μια καλύτερη Γη στις επόμενες γενιές.

Η εκτίμηση του οικολογικού αποτυπώματος για περιοχές λαμβάνει υπόψη τις πρακτικές που ακολουθούνται για τη διαχείριση των δασών και των καλλιεργειών, βοσκοτόπων, των αλιευτικών περιοχών και των καλυμμένων χώρων (πόλεις, τεχνικά έργα), και το αποτύπωμα άνθρακα κυρίως από τα Μέσα Μεταφοράς.

Έγιναν πολλές προσπάθειες να συζητηθούν μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης. Αναπτύχθηκε μια δράση «Η Δύναμη των δυνατοτήτων» – «Power of Possibility» με προτάσεις για δράσεις.

Όποιος/-α ενδιαφέρεται μπορεί να βρει πληροφορίες στον ιστότοπο : 

https://www.overshootday.org/power-of-possibility/.
Για τον αγροτικό τομέα οι δράσεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 

Θα αναφερθώ συνοπτικά :

Εγκατάσταση ηλιακών συλλεκτών και μικροδικτύων σε αγροτικές περιοχές (στέγες σπιτιών, αποθηκών κ.λπ. και όχι σε γόνιμες εκτάσεις) θα μετακινούσε τη μέρα υπέρβασης κατά 8 ημέρες, βελτίωση της εκτροφής βοοειδών με χρήση δασο-αγροτικών εκτάσεων κατά 5 ημέρες, καλύτερη διαχείριση της βόσκησης κατά 2,2 μέρες, βελτίωση της διαχείρισης νερού και αποβλήτων κατά 21 μέρες, βελτίωση της καλλιέργειας ρυζιού κατά 1,2 μέρες, συν-καλλιέργεια δέντρων και καλλιεργειών κατά 21 μέρες μέχρι το 2050, προστασία των τυρφωδών εδαφών κατά 4 ημέρες, εφαρμογή τεχνικών αναγεννητικής γεωργίας κατά 1,9 μέρες, ενώ σύνδεση μικρών παραγωγών και καταναλωτών θα έχει θετικά αποτελέσματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι λύσεις υπάρχουν και θα αναπτύσσονται συνεχώς. Ένα στοιχείο που θέλω να τονίσω είναι ότι όλοι πρέπει να συμβάλλουμε. 

Δεν είναι δουλειά του κράτους ή κάποιου άλλου, αλλά ο καθένας μας πρέπει να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του. Χρειάζεται συζήτηση για να ενημερωθούμε τι πρέπει να κάνουμε.
Αυτό που δεν βλέπω, είναι διάθεση να ασχοληθούμε με το θέμα στη χώρα μας. 

Ειδικά στον γεωργικό τομέα αντί να προωθήσουμε καλλιεργητικές τεχνικές που θα βελτιώσουν το οικολογικό αποτύπωμα της χώρας, εμείς ασχολούμαστε με επιδοτήσεις και αποζημιώσεις, χωρίς πρόγραμμα και στόχους. 

Το ίδιο κάνουμε και με τη διαχείριση των υδάτων, αλλά και των αποβλήτων της διαβίωσής μας. 

Ας ελπίσουμε ότι θα αρχίσει μια συζήτηση για να τεθούν τα θέματα έξω από το γνωστό πελατειακό σύστημα του χαϊδέματος αυτιών.

*Ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής  του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Ζοφερό σενάριο για την θεσσαλική γη – Μείωση βαμβακιού και σιτηρών κατά 70%

 

«Η ερημοποίηση της θεσσαλικής πεδιάδας οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην έλλειψη αρδεύσιμου νερού», λέει ο καθηγητής.

Άλλη μια φωνή από τον επιστημονικό χώρο προστίθεται σε εκείνες που εκφράζουν την αγωνία για την δραματική πορεία υποβάθμισης του θεσσαλικού κάμπου, με τεράστιες συνέπειες στο περιβάλλον, στην παραγωγή, στην οικονομία συνολικά της περιοχής και στην κοινωνία (ιδιαίτερα) των αγροτών.

Ο καθηγητής στο τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος σε συνέντευξη του στο CNN Greece, προειδοποιεί για την διαμορφούμενη τάση εγκατάλειψης μεγάλων τμημάτων του θεσσαλικού κάμπου, την προοδευτική ερημοποίηση και τα ελλείμματα σε σιτηρά, βαμβάκι κλπ.

Άραγε πως αξιοποιούν αυτές τις, επί της ουσίας, πολιτικές επισημάνσεις οι κυβερνώντες ;

Ή μήπως, στα «κλειστά» τους γραφεία, με γνώμονα τα εκλογικά οφέλη, επεξεργάζονται την  «βέλτιστη» πολιτική διαχείρισης των  επιδοτήσεων, αποζημιώσεων και επιδομάτων, που χρόνια τώρα αποδείχθηκε ότι, από μόνα τους, δεν επιφέρουν μια ουσιαστική αλλαγή πορείας και  αναβάθμιση του πρωτογενούς τομέα ;

Και από κοντά οι συνήθεις χειροκροτητές αυτοδιοικητικοί - στελέχη των εκάστοτε κυβερνώντων, που προσδοκούν και αυτοί μικροοφέλη από την διαχείριση των βοηθημάτων, ξεχνώντας πως η βασική τους αποστολή θα έπρεπε να είναι η πίεση για την  υλοποίηση των τεκμηριωμένων διεκδικήσεων φορέων και επιστημόνων στην περιοχή μας.... 

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Από την Θεσσαλία στην....Σρι-Λάνκα ! - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Όπως προκύπτει από καθημερινά ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, η ενεργειακή και επισιτιστική κρίση έχει κοινά χαρακτηριστικά και ανάλογες συνέπειες σε πολλές χώρες του κόσμου.

Θα μπορούσατε, για πληρέστερη κατανόηση των ζητημάτων που μας απασχολούν, να συνδέσετε το Ελληνικό «πρόβλημα» με κάποιες γνωστές καταστάσεις σε άλλες χώρες του κόσμου ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Η παγκόσμια οικονομική και γεωπολιτική αναταραχή βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη με πολλαπλές συνέπειες σε λαούς, σε χώρες, σε οικονομικά μοντέλα αλλά και σε πολιτικές ηγεσίες.

Και προφανώς η κρίση που βιώνουμε δεν περιορίζεται  μόνο στην ενεργειακή «απειλή» που εκδηλώθηκε τον περασμένο χρόνο και οξύνθηκε ακόμη περισσότερο από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Επεκτείνεται, δυστυχώς, η πιο σωστά μετεξελίσσεται και σε επισιτιστική κρίση , προκαλεί ύφεση και καταστρέφει οικονομίες πολλών χωρών, επηρεάζοντας με δραματικό τρόπο την ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας και επιφέροντας ανάλογες πολιτικές ανακατατάξεις .

Την εικόνα αυτή  απέδωσε εύστοχα σε πρόσφατο άρθρο της στον Οικονομικό Ταχυδρόμο (23/7/2022) η Μαργαρίτα Βεργολιά, με τον τίτλο : [Από την Ιταλία έως την Σρι-Λάνκα, μια.....πολιτική κρίση «δρόμος» !].

Και πολύ σωστά παρατηρεί πως οι  κλυδωνισμοί και  καταρρεύσεις κυβερνήσεων σε πολλές χώρες 

(Ιταλία, Βρετανία, Ισραήλ, Βουλγαρία, Παναμάς, Σρι-Λάνκα κα) έχουν «κοινό παρονομαστή», εκτός από τον  covid-19, την ενεργειακή κρίση, την επισιτιστική επισφάλεια, την  δραματική επιβάρυνση των εισαγωγών, την εκτίναξη του πληθωρισμού κλπ.

Έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στην σταθερή και άρρηκτη σχέση των τριών βασικών αγαθών, του «νερού», της «τροφής» και της «ενέργειας», καθώς  και στα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται στην κοινωνία (πρώτα από όλα), στην οικονομία και στην παραγωγή, όταν η ευαίσθητη μεταξύ τους ισορροπία διαταράσσεται από άλογες πολιτικές, από έλλειψη σεβασμού τις ανάγκες διαβίωσης των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού, από υποτίμηση των κινδύνων ενεργειακής (και επισιτιστικής) εξάρτησης και τις αντίστοιχες λανθασμένες επιλογές.

Και, σε όσους μας παρακολουθούν, τους κινδύνους αυτούς, σε ότι αφορά στην Ελλάδα, τους είχαμε επισημάνει πολύ  πριν την εκδήλωση της πρόσφατης  πολυπαραμετρικής κρίσης που βιώνουμε. 

Σχολιάσαμε, για παράδειγμα (δες ενδεικτικά τον σχετικό σύνδεσμο μιας παλαιότερης τοποθέτησης του 2016),  την χωρίς περίσκεψη επέκταση του εισαγόμενου ορυκτού αερίου που, με βάση τους σχεδιασμούς των δυο τελευταίων κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) και στο όνομα της απολιγνιτοποίησης, εξακοντίστηκε η  ενεργειακή εξάρτηση σε δυσθεώρητα ύψη, με συνέπειες που τότε υποτιμήθηκαν ενώ τώρα γίνονται ορατές «δια γυμνού οφθαλμού».

Οι «διαφορές» των δυο αυτών κυβερνήσεων, που εντοπίζονται κυρίως στα χρονικά περιθώρια  της διαδικασίας απανθρακοποίησης, καθόλου δεν εμπόδισαν την  δημιουργία πλήθους μονάδων ενέργειας από ορυκτό αέριο.

Με βάση μάλιστα τις προτεραιότητες τους  και σε συνδυασμό με την διάθεση να εξυπηρετήσουν επιχειρηματικά συμφέροντα, απέκλεισαν από τον σχεδιασμό τους την   εγχώρια υδροηλεκτρική (ΥΗ) ενέργεια και παράλληλα  οδηγηθήκαμε στην αθρόα εισαγωγή τεχνολογικού εξοπλισμού  (επιβάρυνση εμπορικού ισοζυγίου) και στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών, χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό και μέτρα εξασφάλισης απόλυτης προστασίας σε ευαίσθητα ορεινά οικοσυστήματα.

Επίσης ας μην ξεχνάμε την χωρίς κανέναν έλεγχο  δραματική μείωση (ειδικά στη Θεσσαλία)  υπερπολύτιμων γεωργικών εκτάσεων, οι οποίες «παραδίδονται» σε επενδυτές φωτοβολταϊκών από πολλούς φτωχούς (και όχι μόνο) ιδιοκτήτες/αγρότες που επιδιώκουν  μια λίγο καλύτερη οικονομική απόδοση και αύξηση του εισοδήματος τους....

[Σημείωση : οι παρατηρήσεις μας προφανώς δεν έχουν να κάνουν  με τις μηδενιστικές απόψεις να μην αξιοποιηθούν ο ήλιος και ο άνεμος για την παραγωγή ενέργειας, επιμένουμε όμως στην σημασία της πιο βασικής ΑΠΕ, αυτής του ΝΕΡΟΥ, και την ανάγκη συν αξιοποίησης της με τις προαναφερθείσες (υποδεέστερης απόδοσης  ενεργειακά και  επιχειρησιακά) μορφών παραγωγής].

Πρόσφατα, οι δραματικές και απρόβλεπτες εξελίξεις σε μια μακρινή χωρά της Ασίας, την Σρι-Λάνκα, κέντρισαν  το ενδιαφέρον πολλών αναλυτών (αλλά και το δικό μας....), ιδιαίτερα όταν διαπιστώθηκε η ομοιότητα σε αρκετές  πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση του προέδρου Ρατζαπάκσα (δες τον Οικονομικό Ταχυδρόμο και το σχετικό άρθρο του  Γ. Αδαλή, SLpress.gr, 18/7/22) και η οποία τελικά κατέρρευσε υπό το κράτος της χρεωκοπίας.

Όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα, η κυβέρνηση αυτής της χώρας είχε πριν λίγα χρόνια επιλέξει (με βάση «συμβουλές» της Ινδής ακτιβίστριας Βαντάνα Σίβα) την απόλυτη εφαρμογή  μιας «πράσινης» πολιτικής, με πλήρη κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και την κατά 100% παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ !

Φαίνεται όμως πως αυτή η «μεταμοντέρνα», όπως θεωρήθηκε, αντίληψη  επεκτάθηκε και στον επισιτιστικό τομέα, με την κατάργηση παραδοσιακών καλλιεργειών και παράλληλη εφαρμογή προγράμματος  βιολογικών προϊόντων, καθώς και την  καθολική απαγόρευση όλων των χημικών λιπασμάτων !

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση κατά 75% (!) της πρωτογενούς παραγωγής.

Ενδεικτικά αποτελέσματα ήταν η αύξηση κατά 500% των τιμών σε λαχανικά,  η ανάγκη εισαγωγής σε ρύζι ύψους 500 εκατ. δολαρίων (παρότι πριν το 2021 η χώρα αυτή ήταν αυτάρκης στο ρύζι), ενώ πάνω από 1,5 εκ φτωχοί αγρότες οδηγήθηκαν στην καταστροφή και στην έξοδο από το επάγγελμα.

Με  γεγονότα σαν αυτά, η χώρα οδηγήθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 57% (!), το νόμισμα υποτιμήθηκε, οι αποθήκες τροφίμων αδειάσαν κυριολεκτικά και, φυσικά, οι κυβερνήτες εκδιωχθήκαν βιαίως....

Προσέξτε όμως : Από τις καθ` ολοκληρία «πράσινες» επενδύσεις που υπήρξαν στην Σρι-Λάνκα τα τελευταία χρόνια και  με βάση το παγκόσμια καθιερωμένο  περιβαλλοντικό πρότυπο ESG Investment Fund s, η χώρα αυτή εκτοξεύθηκε στην 1η θέση (!!) στον κόσμο, ξεπερνώντας την έως τότε «πρωταθλήτρια» Σουηδία, ενώ, ακόμη και μετρά την κοινωνικοοικονομική και πολιτική της κατάρρευση, παραμένει έως σήμερα στην 4η θέση παγκοσμίως !

Να λοιπόν που όταν κανείς έχει πάνω του την ευθύνη διακυβέρνησης μιας χώρας ΔΕΝ επιτρέπεται να θεωρεί τους πολίτες (και δη τους πιο ευαίσθητους οικονομικά) σαν μηχανές (που τους αλλάζουν ένα γρανάζι....) και να τους επιβάλλει χωρίς περίσκεψη απότομες «στροφές» στον ενεργειακό (πχ.) η τον αγροτικό  τομέα.

Αντίθετα, οι  όποιες αλλαγές πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, την μείωση της γεωπολιτικής και ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και όχι βεβαίως τις «επιθυμίες» επενδυτών που στο νου τους έχουν συνήθως τα κέρδη τους.

Όταν μια κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις για την ενέργεια (αλλά και τον πρωτογενή τομέα)  ΔΕΝ μπορεί να μην προβαίνει σε εκτεταμένο διάλογο με το λαό και τις οργανώσεις  του, ΔΕΝ επιτρέπεται να έχει το βλέμμα της στραμμένο στο εσωτερικό του κόμματος για να  ικανοποιήσει  τον υπέρμετρο οικοδογματισμό ορισμένων στελεχών της (σημ. : τα είκοσι χρόνια της ανεκμετάλλευτης Μεσοχώρας, ενός πολύτιμου ολοκληρωμένου  ΥΗ έργου, και η ετεροχρονισμένη αναγκαστική «κωλοτούμπα» του ΣΥΡΙΖΑ το 2017, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή....).

Επίσης, όταν ένας πρωθυπουργός, μέσα από επιλογές «μάρκετινγκ», επιδιώκει  «να χτίσει ένα πράσινο προφίλ για τον ίδιο και την κυβέρνηση του» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24/7/22, άρθρο εκπροσώπων των περιβαλλοντικών οργανώσεων WWF και Greenpeace για τον κ. Μητσοτάκη), τότε εύκολα η κατάσταση μπορεί να εκτροχιαστεί και οι συνέπειες μιας κρίσης να είναι πολλαπλασιαστικές.

Είναι βέβαιο ότι η Σρι-Λάνκα και η Ελλάδα, παρά τις (αρκετές) ομοιότητες στις επιλογές που περιγράψαμε, έχουν και πολλά χαρακτηριστικά στα οποία διαφέρουν.

Οι εξελίξεις όμως και κυρίως τα βάσανα όλων αυτών των ανθρώπων που σήμερα βιώνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση από άφρονες πολιτικές των ηγετών τους, δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους, όχι μόνο από την ανθρωπιστική πλευρά, αλλά και την οριακή τρέχουσα κατάσταση που απειλεί με σοβαρότατες επιπτώσεις την χώρα μας, την ΕΕ, ακόμη και στην ισχυρή Γερμανία, όπου «αρχίσαν να ηχούν τα καμπανάκια για ύφεση», για έναν πολύ δύσκολο χειμώνα και όπου ήδη ο καγκελάριος Σόλτς (αλλά και οι «πράσινοι» συγκυβερνήτες του....)  αμφισβητούνται έντονα.

Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Όλες τις ερωτήσεις της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Δευτέρας («Ε.τ.Δ.»), από 20/9/2021 μέχρι σήμερα, με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Ελλειμματική σε ενέργεια η Θεσσαλία επειδή δεν αξιοποιεί επαρκώς τα νερά της - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

ΕΡΩΤΗΣΗ : Οι εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα είναι ραγδαίες και συγκλονιστικές, προκαλούν δε σημαντική αβεβαιότητα στην ΕΕ, όπως  φυσικά (λόγω της  ενεργειακής εξάρτησης) και  στην ευάλωτη χώρα μας.

Πως συνδέεται το ζήτημα αυτό με τη Θεσσαλία και τις διεκδικήσεις που προβάλλει η Επιτροπή για το υδατικό πρόβλημα (Ε.Δ.Υ.ΘΕ) ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Το τρίπτυχο «ΝΕΡΟ – ΤΡΟΦΗ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ», με τα τρία αυτά  κοινωνικά αγαθά άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, αποτελεί θέμα εξαιρετικής σημασίας για την Θεσσαλία, εφόσον καθορίζει αποφασιστικά τις προοπτικές αειφόρου ανάπτυξης και ευημερίας των πολιτών της και ειδικά των πιο ευάλωτων οικονομικά και κοινωνικά στρωμάτων του πληθυσμού της περιοχής (μικρομεσαίους αγρότες - κτηνοτρόφους, μισθωτούς κλπ.).

Και τα τρία αυτά στοιχεία, την περίοδο που διανύουμε, βρίσκονται στο επίκεντρο έντονου προβληματισμού, δεδομένου ότι επηρεάζονται άμεσα από την κλιματική κρίση αλλά και τις μεγάλες γεωπολιτικές αναταραχές.

Στο σημερινό μας σημείωμα θα επικεντρωθούμε στο ενεργειακό ζήτημα και ειδικότερα πως αυτό αποτυπώνεται στην Θεσσαλία.

Θα παραθέσουμε παρατηρήσεις, στοιχεία και θέσεις, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων και την εξαιρετική παρουσίαση του καθηγητή του Ε.Μ. Πολυτεχνείου κ. Νίκου Μαμάση (εφεξής ΝΜ) κατά την πρόσφατη ημερίδα (17/6/22) της Ε.Δ.Υ.ΘΕ στην αίθουσα του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ. 

1. Σύμφωνα με στοιχεία του ΝΜ , στην  Θεσσαλία καταγράφεται «η μεγαλύτερη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας  για γεωργική χρήση από τις δεκατρείς περιφέρειες» της χώρας και η οποία ανέρχεται στο 22% της συνολικής (αντίστοιχης) ζήτησης !! (Σημ.: είναι εξάλλου γνωστό ότι μόνο οι 33.000 αρδευτικές γεωτρήσεις καταναλώνουν ετησίως ηλεκτρική ενέργεια ύψους 700 GWh, ισοδύναμης περίπου με την διετή παράγωγη ενός ΥΗ Σταθμού όπως αυτός της Μεσοχώρας).

Παρότι το Διοικητικό Διαμέρισμα  Θεσσαλίας (ΔΔΘ)  καταλαμβάνει το 10,7% της έκτασης της χώρας και κατοικείται  από το 6,8% του πληθυσμού της, η ζήτηση ενέργειας ανέρχεται αντίστοιχα στο 8% της συνολικής (στοιχεία ΝΜ).

Με δεδομένο ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Θεσσαλία για την ώρα περιορίζεται κυρίως στην παραγομένη από τον ΥΗΣ Ν. Πλαστήρα (και κάποιες άλλες μονάδες μικρότερης κλίμακας), η Θεσσαλία καθίσταται εξόχως ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ (και) στον ενεργειακό τομέα.

Αυτό συμβαίνει επειδή δεν αξιοποιούνται οι μεγάλες δυνατότητες που προσφέρονται από την αξιοποίηση του υδατικού της δυναμικού.

Και αυτό έχει να κάνει πρώτα και κύρια με το δυτικό ορεινό της τμήμα και τα νερά του π. Άνω Αχελώου, επί του οποίου τα σχετικά έργα (Μεσοχώρα, Συκιά)  παραμένουν ημιτελή και αναξιοποίητα.

Όμως για την ΥΗ Ενέργεια στη Θεσσαλία υπάρχει ένα πλήθος  μελετών (ΕLLECTROWATT και άλλων μεταγενέστερων), οι οποίες δείχνουν πως, πλην του Ν. Πλαστήρα και των δυο προαναφερθέντων ΥΗΕ στον Αχελώο, πολλά  άλλα ΥΗ έργα  θα μπορούσαν να αποδώσουν μεγάλες ποσότητες «πράσινης» ενέργειας, όπως   το Μουζάκι / Πευκόφυτο (με  μεταφορά), αλλά και οι περιφερειακοί ταμιευτήρες (πέραν εκείνου του Σμοκόβου) μέσα στην λεκάνη απορροής του Πηνειού (δηλαδή ανεξάρτητα από την εκτροπή), όπως Πύλη, Νεοχώρι, Παλαιοδερλί κλπ., συνεισφέροντας παραγωγή της τάξεως των  55 GWh ετησίως (στοιχεία ΝΜ).

Ας σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι ΔΔΘ, παρά τις μεγάλες αρδευτικές καταναλώσεις, ΔΕΝ είναι εξ ορισμού  ελλειμματικό σε νερό, είναι όμως ελλειμματικό το Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας (ΥΔΘ), δεδομένου ότι το ορεινό δυτικό τμήμα της Θεσσαλίας, με βάση τον   υδατικό διαχωρισμό, «ανήκει» στο ΥΔ  Δυτικής Στερεάς.

Και ενώ   θεωρείται  αυτονόητη  η «διασύνδεση» των δυο αυτών ΥΔ μέσα στην ίδια περιφέρεια (!),  με την μεταφορά υδάτων από τον Αχελώο  προς τον θεσσαλικό κάμπο, κάτι τέτοιο έχει «απαγορευτεί» από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα, με τις «ευλογίες» (όπως στη συνέχεια προέκυψε)  της ΝΔ και  του μεγάλου  ανταγωνιστή τους στην εξουσία, του κ. Μητσοτάκη, υπό την «σιωπηρή» ανοχή και πρακτικά την έμμεση στήριξη των ηγετικών στελεχών    της αυτοδιοίκησης της περιοχής μας....

Με άλλα λόγια, σε αυτές τις συνθήκες, οι τραυματικές  επιλογές του πολιτικού συστήματος και η στρεβλή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον υδατικό τομέα (ανεπαρκής ταμίευση χειμερινών υδάτων και εγκατάλειψη έργων μεταφοράς από Αχελώο, ταυτόχρονα με τις ανεξέλεγκτες τις αρδευτικές καταναλώσεις), αφενός  οδηγούν   σε αδιέξοδα την οικονομία (υψηλό κόστος, ανεπαρκείς αρδεύσεις κλπ.) και το περιβάλλον στη Θεσσαλία, αφετέρου επιφέρουν αντίστοιχες αρνητικές συνέπειες και στον ενεργειακό τομέα, καθιστώντας τη Θεσσαλία ελλειμματική και ιδιαίτερα ευάλωτη. 

2. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα δυο τελευταία σχέδια για την ενέργεια (ΕΣΕΚ) που εγκρίθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ (2018) και επί ΝΔ (2020), η ΥΗΕ βρίσκεται κυριολεκτικά υπό διωγμό, με την Μεσοχώρα να αποτελεί το μόνο  νέο έργο που αποφασίστηκε να αδειοδοτηθεί, ενώ αντίθετα το ημιτελές έργο της Συκιάς απλώς....αγνοείται !

Η επίσημη θέση των ΕΣΕΚ για το ενεργειακό μείγμα της χώρας στοχεύει στην γνωστή σε όλους «απανθρακοποίηση», στα πλαίσια της παγκόσμιας (υποτίθεται) προσπάθειας για την εξάλειψη των εκπομπών CO2 έως το 2050.

Ας σημειωθεί όμως πως η συμμετοχή της Ελλάδας στις βλαπτικές για την ατμόσφαιρα εκπομπές αερίων, εκτός του ότι είναι  κυριολεκτικά απειροελάχιστη, είναι παράλληλα αναντίστοιχη των άλλων χωρών.

Ενδεικτικά, με βάση στοιχεία  του έτους 2020 (δες ΝΜ), στην  χώρα μας αντιστοιχούσαν ετησίως εκπομπές 5 τόνων CO2 ανά κάτοικο, την ίδια ώρα που στις ΗΠΑ οι αντίστοιχες εκπομπές ήταν περίπου τριπλάσιες (!), στην ΕΕ αυξημένες κατά 20% (μ.ο.), στην Κίνα κατά 50-60% κοκ.

Παρόλα αυτά οι επιλογές του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα ήταν η όσο γίνεται πιο γρήγορη απολιγνιτοποίηση, με ταυτόχρονη υποκατάσταση της λιγνιτικής παραγωγής από εισαγόμενο ορυκτό (φυσικό υποτίθεται) αέριο.

Έτσι, αντί για την αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πηγών και την ανάπτυξη της χώρας, οδηγηθήκαμε στην εκτόξευση της ενεργειακής εξάρτησης και η χώρα μας ανακηρύχθηκε «πρωταθλήτρια» στις ενεργειακές τιμές και την αντίστοιχη ενεργειακή φτώχεια....

Είναι προφανές πως η ηθικά επιβαλλόμενη κοινωνική στόχευση της ενεργειακής πολιτικής έπαψε να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του σχεδιασμού των κυβερνήσεων και κυρίως των δυο τελευταίων, αλλοιώθηκε και παρεξέκλινε του στόχου της, στρεβλώθηκε και προσαρμόστηκε ώστε να υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες, είτε πολιτικές  είτε επιχειρηματικές.  

Και οι εξελίξεις αυτές, με την σφοδρή πλέον γεωπολιτική αναταραχή (πόλεμος στην Ουκρανία, μέτρα κατά της Ρωσίας από τις ΗΠΑ, ΕΕ κλπ.), επιβεβαιώνουν όλο και περισσότερο τους διανοητές και τους  πολιτικούς αναλυτές που ισχυρίζονται πως η ευαισθησία για την κλιματική αλλαγή είναι μάλλον υποκριτική και πολύ συχνά αποτελεί άλλοθι για εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρηματικών στόχων και συμφερόντων.

Εξάλλου κάποιες επιλογές δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν διαφορετικά.

Έγραφε, ενδεικτικά, στις 15/7/22 ο Γ. Κολλάτος σε άρθρο του στη Θεσσαλία Τηλεόραση πως «Δεν μπορεί η Ευρώπη να κατασκευάζει με 9 δις ευρώ το υψηλότερο φράγμα του κόσμου στο Τατζικιστάν για την απεξάρτηση της Ασίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και στην Ελλάδα να τα περιμένουμε όλα από το πανάκριβο LNG που μεταφέρουν τα τάνκερ των Ελλήνων εφοπλιστών η από την εισαγωγή ρεύματος από το πυρηνικό εργοστάσιο στη Βουλγαρία και να το παίζουμε οικολόγοι του Twitter». (Και να μην κατασκευάζουμε ΥΗ έργα, θα συμπληρώναμε εμείς).

Επίσης δεν μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε την είδηση (δες Capital.gr, 6/7/22) πως το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, με βάση την ταξινόμηση της ΕΕ,  αποδέχθηκε την  «ένταξη της πυρηνικής ενέργειας (!) και του φυσικού αερίου (!) στον κατάλογο των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων»  και πως «η Επιτροπή πιστεύει ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις σε δραστηριότητες φυσικού αερίου και πυρηνικής ενέργειας μπορούν να συμβάλλουν στην πράσινη μετάβαση». Είναι δυνατόν ;

3. Τι προτείνουμε :

α) Εφόσον θέλουμε να εγκαταλείψουμε τον λιγνίτη, άλλα και να μην εξαρτόμαστε από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, να δημιουργηθούν το ταχύτερο, υδροηλεκτρικοί ταμιευτήρες για παραγωγή ενέργειας βάσης.

β) Εφόσον ούτως η άλλως, προγραμματίζουμε έναν αριθμό αιολικών πάρκων (ανεμογεννήτριες) στη χώρα, να τα συνδυάσουμε με την δημιουργία αντλησοταμιευτικών υδροηλεκτρικών έργων, ώστε να αξιοποιούμε την παραγόμενη αιολική ενέργεια, που για διάφορους λόγους (πχ. ώρες χαμηλής ζήτησης) δεν είναι δυνατόν να απορροφήσει από το δίκτυο (πρακτικά αχρηστεύεται), εγκαθιστώντας με τον τρόπο αυτόν καινοτόμα «υβριδικά» συστήματα αποθήκευσης  αυτής της πράσινης και  υψηλής αξίας ηλεκτρικής ενέργειας.

Και οι δυο παραπάνω προτάσεις ταιριάζουν απόλυτα με την ολοκλήρωση και την ενεργειακή αξιοποίηση των έργων Άνω Αχελώου.

Δυστυχώς όμως, παρότι το έχουμε  επανειλημμένα  προτείνει, παρά τα αδιαμφισβήτητα θετικά χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα της ΥΗΕ, παρά τον ευεργετικό συνδυασμό των έργων Αχελώου με την ασφάλεια της  Θεσσαλίας έναντι της ξηρασίας και την δημιουργία αποθεμάτων απόλυτα αναγκαίων για την οικολογική αποκατάσταση των υδροφορέων της περιοχής μας που βρίσκονται υπό κατάρρευση, μέχρι σήμερα κυριαρχεί η στασιμότητα και η εγκατάλειψη.

Πάντως, ενόψει των εκλογών,  για τα κόμματα εξουσίας θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κρύβονται πίσω από την απραξία τους χωρίς εξηγήσεις . Ίδωμεν...

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Όλες τις ερωτήσεις της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Δευτέρας («Ε.τ.Δ.»), από 20/9/2021 μέχρι σήμερα, με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

28 Ιουλίου : Η μέρα που η χρήση φυσικών πόρων ξεπερνά τις δυνατότητες του πλανήτη - Του Φάνη Γέμτου*

 

Τι είναι αυτή η ημερομηνία ; Είναι ο χρόνος που η κατανάλωση της ανθρωπότητας σε οικολογικούς ή βιολογικούς πόρους και υπηρεσίες ξεπερνούν τη δυνατότητα της Γης να τις ανακτήσει και ξαναδημιουργήσει μέσα σε αυτόν τον χρόνο.

Διατηρούμε αυτό το έλλειμμα χρησιμοποιώντας οικολογικούς πόρους και σωρεύοντας απόβλητα στο περιβάλλον, όπως για παράδειγμα τα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.

Ουσιαστικά ο Πλανήτης έχει τη δυνατότητα να αναπαράγει και αποκαθιστά τα στοιχεία που καταναλώνονται από τη διαβίωση των ανθρώπων. Οι δυνατότητες αυτές δεν είναι απεριόριστες. Γι’ αυτό ο αυξημένος πληθυσμός της Γης και η αυξημένη χρήση πόρων καταναλώνουν τις δυνατότητες αυτές πολύ ταχύτερα από την ταχύτητα αναπαραγωγής τους.

Η ημερομηνία αυτή σημαίνει ότι σχεδόν για πέντε μήνες τον χρόνο καταναλώνουμε βιολογικούς πόρους που δεν θα αποκατασταθούν και επομένως δεν θα υπάρχουν για τις επόμενες γενιές. Είναι ουσιαστικά ένα σήμα κινδύνου για τη διατήρηση της ζωής στον Πλανήτη, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Μας επισημαίνει ότι πρέπει να βελτιώσουμε τον τρόπο διαβίωσής μας για να προστατεύσουμε τον Πλανήτη, αλλά και να εξασφαλίσουμε συνθήκες επιβίωσης των επόμενων γενεών.

Πώς εκτιμάται αυτή η ημέρα ; Την εκτιμά η ερευνητική ΜΚΟ (Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση) Global Footprint Network (Παγκόσμιο Δίκτυο Αποτυπώματος).

Στηρίζεται σε δεδομένα που συνδυάζονται με λογικές υποθέσεις για να εκτιμηθεί η επίπτωση της διαβίωσης της ανθρωπότητας στο περιβάλλον.

Στο διάγραμμα φαίνεται η ημερομηνία του έτους που ξεπερνούμε τα όρια από το 1970 μέχρι σήμερα. Μπορούμε να δούμε ότι το 1970 η Γη μπορούσε να καλύψει την κατανάλωση και τη διαβίωση των κατοίκων του Πλανήτη. 

Από τότε η κατάσταση χειροτερεύει κάθε χρόνο και πλέον χρειαζόμαστε περισσότερο από έναν και μισό πλανήτη για να καλύψει τις ανάγκες μας με τον τρόπο που ζούμε. 

Τονίζω ιδιαίτερα τον τρόπο που ζούμε, γιατί αυτό έχει άμεση σχέση με την επιβάρυνση του Πλανήτη. Όπως φαίνεται από το διάγραμμα, το 2021 η μέρα υπέρβασης ήταν η 29η Ιουλίου, ενώ το 2020 με την πανδημία του Covid στα τέλη Αυγούστου. Ο περιορισμός της ζωής μας (μείωση κινήσεων, κατανάλωσης κ.λπ.) είχε θετικές επιπτώσεις. Κάτι καλό έκανε και αυτός ο ιός, αλλά καλά είναι να μη μας ξαναέρθει.

Ας δούμε πώς εκτιμάται αυτή η ημέρα. Ο υπολογισμός στηρίζεται στην εκτίμηση του οικολογικού αποτυπώματος. Έχω γράψει παλαιότερα για τους δείκτες εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των καλλιεργειών με τα αποτυπώματα άνθρακα, νερού και το οικολογικό. 

Είχα κάνει τη σύγκριση των μεθόδων αειφορικής παραγωγής στο σκληρό σιτάρι, όπως ακατεργασία και εφαρμογή των προτάσεων του granoduro.net για σπορά, λίπανση, ψεκασμούς κ.λπ., που έδωσαν σημαντικά μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Θυμίζω ότι το οικολογικό αποτύπωμα είναι ένας σύνθετος δείκτης που συνδυάζει διάφορα αποτυπώματα. Το οικολογικό αποτύπωμα ορίζεται ως μέτρο της κατανάλωσης φυσικών πόρων από μια κοινωνία για την κάλυψη των αναγκών της (γη, νερό κ.λπ.) και συγκρίνει την ανθρώπινη κατανάλωση πόρων και την παραγωγή απορριμμάτων με την ικανότητα της γης να αναγεννάται, να παράγει πόρους και να απορροφά τα απόβλητα. 

Βασίζεται σε ένα μοντέλο που «μετατρέπει» τις διάφορες καταναλωτικές ανάγκες σε έκταση βιο-παραγωγικής γης, δηλαδή πόση παραγωγική γη σε εκτάρια χρειάζονται (globalhectare, gha) για να καλύψει τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ουσιαστικά, εκτιμάται η οικολογική – βιολογική ικανότητα της Γης που διαιρείται με το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας. Το πηλίκο πολλαπλασιάζεται με τις μέρες του έτους και έτσι προκύπτει η μέρα του έτους που ξεπερνάμε το όριο. Ο υπολογισμός γίνεται για κάθε χώρα ή περιοχή της Γης, αλλά μπορεί να γίνει και για τον κάθε έναν από εμάς.

Στο διάγραμμα που παρήγαγε η ΜΚΟ δείχνει τις χώρες με τις μεγαλύτερες καταναλώσεις πόρων. Το Κατάρ φαίνεται να είναι ο πρωταθλητής με ημέρα υπέρβασης του ορίου τον Φεβρουάριο. Η.Π.Α. και Καναδάς τον Μάρτιο. Οι ευρωπαϊκές χώρες και η χώρα μας υπερβαίνουμε το όριο τον Μάιο. Η Κίνα είναι και αυτή στην περιοχή μας. Φτωχότερες χώρες της Αφρικής, Νότιας Αμερικής και Ασίας βρίσκονται προς το τέλος του έτους και υπάρχουν κάποιες που έχουν πολύ μικρή κατανάλωση πόρων.
Πώς γίνεται ο υπολογισμός ; Ουσιαστικά γίνεται ένα ισοζύγιο ανάμεσα στους διαθέσιμους και καταναλισκόμενους πόρους. Στους διαθέσιμους πόρους εκτιμάται η βιο-ικανότητα κάθε περιοχής που μελετάται (κράτος, πόλη κ.λπ.) που περιλαμβάνει τις καλλιεργούμενες εκτάσεις και λιβάδια, τα δάση, τα αλιευτικά αποθέματα και τις κτισμένες περιοχές. Η εκτίμηση του οικολογικού αποτυπώματος περιλαμβάνει τη ζήτηση τροφίμων και πρώτων υλών από τη γεωργία, τη ζωική και αλιευτική παραγωγή, την ξυλεία και άλλα προϊόντα του δάσους, χώρους για τις τεχνικές υποδομές, αλλά και τα δάση που απορροφούν του διοξείδιο του άνθρακα.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να δούμε λίγο αναλυτικότερα πώς γίνονται οι υπολογισμοί για να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε για να μειώσουμε το αποτύπωμα της ζωής μας και τις επιπτώσεις στον Πλανήτη. Μπορεί να γίνουν συνολικοί υπολογισμοί, αλλά και υπολογισμοί για τον κάθε έναν από εμάς με ένα υπολογιστικό εργαλείο που θα αναφερθώ στο επόμενο σημείωμα.

*Ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής  του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb