Δράσεις κοινής λογικής για την ενέργεια - Του Φάνη Γέμτου*

 

Μιας και άρχισα τη συζήτηση για την ενέργεια είναι ευκαιρία να την προχωρήσω λίγο. Η χώρα και εμείς οι πολίτες βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά σε μια δύσκολη συγκυρία, καθώς το κόστος ενέργειας είναι δυσβάστακτο. 

Μέχρι τώρα είχαμε βολευτεί με το φθηνό φυσικό αέριο που οι κινήσεις Πούτιν μας ανέτρεψαν. Είναι όμως λάθος μας ότι μέχρι σήμερα δεν αξιοποιούμε τις πηγές που έχουμε, αλλά μάλλον τις σπαταλούμε γιατί χρειάζονται δουλειά για να τις αξιοποιήσουμε.

Αν στις επόμενες εβδομάδες πάτε με το αυτοκίνητο προς το Πήλιο και κοιτάξετε προς τους ελαιώνες θα δείτε καπνούς να υψώνονται. Είναι οι καπνοί από τα κλαδιά του κλαδέματος ελιών που καίγονται κάθε χρόνο μόλις βελτιωθεί ο καιρός. 

Θα μπορούσαν αυτά τα κλαδιά, αλλά και τα κλαδιά από τα οπωροφόρα και τα αμπέλια μας να μας ζεσταίνουν τον χειμώνα σχεδόν δωρεάν ; Μάλλον ναι. Σημειώνω ότι το κάθε στρέμμα παράγει περίπου μισό τόνο ξηρών κλαδιών με ισοδύναμο ενέργειας περίπου 200 κιλά πετρελαίου (250 λίτρα). Άλλα 250 κιλά το στρέμμα υπολείμματα παράγουν τα χωράφια με βαμβάκι και άλλα 1.000 το καλαμπόκι. 

Υπάρχουν πολλές ιδέες για συστήματα τηλεθέρμανσης που θα μπορούσαν να καλύψουν χωριά και μικρές πόλεις, αλλά μάλλον τα έχουμε ξεχάσει. Πεδίο λαμπρό για τους Δήμους μας. Λίγη φαντασία και πολλή δουλειά χρειάζεται.

Πριν από λίγους μήνες ανακοινώθηκε ένα πρόγραμμα για διαχωρισμό των ζυμώσιμων υλικών των σκουπιδιών μας αν θυμάμαι καλά σε καφέ κάδους. Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι τα σκουπίδια μας έχουν 60% ζυμώσιμα που θα μπορούσαν από τη μια πλευρά να μειώσουν τους όγκους των σκουπιδιών που θάβουμε, από την άλλη να παράγουν μεθάνιο με χρήση του για παραγωγή ενέργειας, αλλά και τη χρήση του υπολείμματος της ζύμωσης που έχει σημαντική περιεκτικότητα σε άζωτο για τη λίπανση των καλλιεργειών μας. Πολύ χρήσιμο με τις υψηλές τιμές των αζωτούχων λιπασμάτων της περιόδου αυτής, αλλά και στο μέλλον. 

Ας μην ξεχνάμε ότι με την πολιτική από το χωράφι στο πιάτο του καταναλωτή θα πρέπει να μειώσουμε ως το 2030 τα χημικά αζωτούχα λιπάσματα κατά 20%. Διάβασα ότι ο Δήμος Κιλελέρ έχει αναλάβει μια τέτοια προσπάθεια και ελπίζω να έχουμε την πρώτη επιτυχημένη εφαρμογή στην περιοχή. 

Επομένως υπάρχουν πηγές που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε και να αμβλύνουμε το πρόβλημα από το κόστος των υδρογονανθράκων.

Βεβαίως η χώρα έχει και άλλες πηγές που δεν αξιοποιεί. Μία από αυτές είναι η γεωθερμία. Βέβαια και αυτή καταφέραμε να τη δυσφημίσουμε όταν μια μονάδα της ΔΕΗ κατάφερε να βάψει κόκκινη μια παραλία σε ένα νησί, καθώς δεν έλαβε υπόψη τα στοιχεία σιδήρου που με το οξυγόνο γίνονται κόκκινα οξείδια. 

Διάβασα ότι το ΥΠΕΝ θα προκηρύξει πρόγραμμα αξιοποίησης των πεδίων που έχουμε, αλλά υποθέτω ότι πάλι οι οικολόγοι του «όχι» θα είναι μπροστά για διαμαρτυρίες.

Οι οικολόγοι του «όχι» είναι αντίθετοι και στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων που πιθανώς έχουμε. Διαμαρτύρονται για τις σεισμικές έρευνες τόσο στην ξηρά (περιοχές Δυτικής Ελλάδας) όσο και στη θάλασσα. Το αστείο είναι ότι δεν ζητούν επίσης την άμεση διακοπή της χρήσης των υδρογονανθράκων. Οι εισαγόμενοι δεν πειράζουν, ενώ οι δικοί μας κάνουν κακό στο περιβάλλον, στα ψάρια και δεν ξέρω σε τι άλλο. Πρέπει εδώ να πούμε ότι το 2050 πρέπει να έχουμε οικονομία μηδενικών εκπομπών. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα χρησιμοποιούμε καθόλου άνθρακα, αλλά όσο διοξείδιο του άνθρακα παράγουμε θα πρέπει αντίστοιχο να αφαιρούμε. Είναι πιθανό να χρησιμοποιούμε υδρογονάνθρακες για παραγωγή π.χ. πλαστικών ή άλλων απαραίτητων χημικών και να απορροφούμε τις αντίστοιχες εκπομπές με άλλες τεχνικές. Επομένως πιθανόν να τα χρειαστούμε στο μέλλον και καλό είναι να τα αξιοποιήσουμε.

Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η είδηση ότι σχεδιάζουμε με τους Βούλγαρους να κατασκευάσουν πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εμείς να εισάγουμε ηλεκτρική ενέργεια από αυτούς. 

Δεν είδα πουθενά διάψευση, οπότε μάλλον είναι αληθινή η είδηση. Πάλι εμείς είμαστε εναντίον της πυρηνικής ενέργειας όταν την παράγουμε εμείς, αλλά όταν την εισάγουμε αλλάζει το πράγμα ; 

Άλλωστε σήμερα εισάγουμε από τη Βουλγαρία ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται από πυρηνικά εργοστάσια και κανείς «οικολόγος» δεν διαμαρτύρεται. Το προτιμούμε από τα δικά μας ΥΗ. Τα ΥΗ θα μείωναν σίγουρα τις εισαγωγές, καθώς θα μείωναν τη ζήτηση αιχμής.

Προσωπικά είμαι αντίθετος με την ενέργεια από σχάση ουρανίου, διότι υπάρχουν περιορισμένα αποθέματα, επομένως πάλι θα είμαστε δέσμιοι ολιγοπωλίων. Κυρίως όμως διότι τα απόβλητα θα παραμείνουν ραδιενεργά και επικίνδυνα για περισσότερα από 2.000 χρόνια, μια κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. 

Παρ’ όλα αυτά θα έπρεπε να συζητήσουμε το θέμα και αν δεν υπάρχουν άλλες λύσεις να εκτιμήσουμε την κατάσταση. 

Η χώρα μας όμως είναι προικισμένη με τεράστιους πόρους ΑΠΕ. 

Ήλιο και πολλά πετροβούνια και άγονες ή περίπου εκτάσεις για να εγκαταστήσουμε Φ/Β. 

Τεράστιο αιολικό δυναμικό που αν αξιοποιήσουμε δεν χρειαζόμαστε άλλη ενέργεια εκτός από αποθήκευση που ήδη αναπτύσσονται λύσεις. 

Πολλά βουνά με υδραυλικό δυναμικό για παραγωγή ΥΗ ενέργειας.

Μια συζήτηση των κομμάτων με όλα τα στοιχεία στο τραπέζι και αποφάσεις μακροχρόνιες που θα ακολουθηθούν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ατεκμηρίωτες αντιρρήσεις διαφόρων ομάδων ακτιβιστών θα μας πάει στο επιθυμητό, δηλαδή στην κάλυψη των αναγκών μας με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος και προσαρμογή στην κλιματική κρίση για τις επόμενες δεκαετίες μέχρι το 2050.

*Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Να καλλιεργήσουμε ό,τι μας δίνει συγκριτικά πλεονεκτήματα - Από τους Κώστα Γιαννακό* και Φάνη Γέμτο*

 

Υπάρχει πρόβλημα επισιτιστικής ασφάλειας για τη χώρα ; 

Μια Εθνική Αγροτική Πολιτική είναι απαραίτητη, αλλά πού πρέπει να κατευθύνεται ;

Στην παραγωγή προϊόντων που δεν είμαστε ανταγωνιστικοί ; 

Κύριο όμως πρόβλημα είναι να διατηρήσουμε και να αυξήσουμε την παραγωγή αγροτικών προϊόντων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι πολεμικές συγκρούσεις που ακολούθησαν προκάλεσαν πολλά προβλήματα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Προκλήθηκαν ελλείψεις ενεργειακών πόρων, καθώς η Ρωσία καλύπτει μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Αποτέλεσμα έκρηξη κόστους ενέργειας, αλλά και κίνδυνος να υπάρξουν κρίσιμες ελλείψεις σε εφόδια για τη γεωργική παραγωγή. Καθώς πολλά προϊόντα παράγονται από φυσικό αέριο, όπως για παράδειγμα τα αζωτούχα λιπάσματα, η αύξηση του κόστους τους μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των καλλιεργειών και των αποδόσεων. Ήδη κάποιοι παραγωγοί προτίμησαν ξηρικές καλλιέργειες αντί για ποτιστικές και υπάρχουν αμφιβολίες αν πραγματικά εφάρμοσαν τα λιπάσματα που έπρεπε. Ο κίνδυνος επισιτιστικής κρίσης είναι μπροστά μας και θα εκδηλωθεί με ελλείψεις στα ράφια και αύξηση των τιμών. Και αν στην Ευρώπη τα πράγματα δεν θα είναι τραγικά, καθώς η Ε.Ε. είναι αυτάρκης σε πολλά προϊόντα, φοβάμαι ότι σε άλλες περιοχές, όπως Αφρική και Ασία, οι ελλείψεις θα οδηγήσουν σε σημαντικές κρίσεις που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσουν.

Ο κίνδυνος της επισιτιστικής ασφάλειας «ξύπνησε» το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ανέδειξε όμως ταυτόχρονα και την άγνοια των προβλημάτων του πρωτογενούς τομέα από την κεντρική πολιτική σκηνή.

Η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΑΤ άρχισαν να δίνουν επιδοτήσεις. Για το ηλεκτρικό ρεύμα τον Δεκέμβριο. Λίγο αργά και πολλοί αγρότες είχαν ήδη σπείρει χειμερινές καλλιέργειες χαμηλού κύκλου εργασιών και εισοδήματος. Εξήγγειλε επιδοτήσεις για λιπάσματα ή για καλλιέργειες όπως το καλαμπόκι που θα δοθούν όμως μετά από έναν χρόνο. Οι αγρότες όμως δεν έχουν ρευστότητα για να καλύψουν το αυξημένο κόστος παραγωγής, καθώς αγροτική πίστη δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχει κίνδυνος μείωσης των λιπασμάτων που εφαρμόζουν, με αποτέλεσμα μείωση της παραγωγής. Μήπως το σωστό είναι να δοθεί άμεσα η επιδότηση για τα λιπάσματα, ζωοτροφές κ.λπ. ώστε να μπορέσουν να καλλιεργήσουν οι αγρότες όπως πρέπει για να εξασφαλίσουν υψηλή παραγωγή; Το σκέφτηκε κανείς; Την προηγούμενη Δευτέρα στην εκπομπή Θεσσαλών Γη από τη ΘΕΣΤΟ μάθαμε ότι φέτος αναμένεται μείωση της καλλιέργειας βιομηχανικής ντομάτας κατά 30%. Διότι το κόστος είναι τόσο υψηλό που ο κίνδυνος αποτυχίας για τους αγρότες είναι τεράστιο. Αλλά η μείωση της παραγωγής τοματοπολτού για έναν χρόνο δεν θα έχει επίπτωση στην απώλεια αγορών που θα μας επηρεάσουν στο μέλλον; Αν τα φετινά προβλήματα, μας κάνουν να χάσουμε αγορές, αυτό θα είναι μαζί μας για πολλά χρόνια. Δεν άκουσα κανέναν να ασχολείται με το θέμα.

Η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΑΤ πρότειναν να σπείρουμε τα χωράφια σε αγρανάπαυση με ηλίανθο για να καλύψουμε το έλλειμμα. Αυτό μάλλον δεν γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε.Ε. Απ’ ό,τι φαίνεται η σόγια ή κάποιο άλλο εαρινό ψυχανθές είναι η λύση που επιτρέπεται να καλλιεργηθούν αυτά τα χωράφια. Η σόγια μπορεί να καλλιεργηθεί και μετά από χειμερινό σιτηρό όπου υπάρχει διαθέσιμο νερό και να δώσει μια επιπλέον παραγωγή. Ακούσατε κάποιον από το κράτος των Αθηνών να ασχολείται σοβαρά και όχι με γενικότητες με το θέμα; Υπάρχει κάποιο σχέδιο να βοηθηθούν οι αγρότες με συμβουλές κ.λπ. ; Δεν άκουσα τίποτα.

Η αντιπολίτευση πρόβαλε τις δικές της απόψεις. Ο κ. Τσίπρας πρότεινε να βάλουμε σιτάρι αντί για βαμβάκι. Πώς θα γίνει αυτό; Ο πρώην υπουργός Γεωργίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αραχωβίτης με τον Δημήτρη Μπιλάλη, καθηγητή Γεωργίας του ΓΠΑ, πρότειναν στρατηγικές καλλιέργειες. Ο ορισμός καλύπτει όλες τις καλλιέργειες αλλά πιο κάτω στο άρθρο ορίζουν τα σιτηρά, το ρύζι, τις πατάτες, τα ψυχανθή και τα κτηνοτροφικά φυτά. Προσθέτουν και τις ελιές. Μια αμυντική λογική κατάλληλη για τις απομονωμένες οικονομίες του 1950 και του ‘60. Από τότε η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει πολλά. Σήμερα θα πρέπει να καλλιεργήσουμε ό,τι μας δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα. Τι ταιριάζει στο κλίμα μας; Τι ταιριάζει στα μικρά αγροκτήματα; Η απάντηση μάλλον πάει στα οπωροκηπευτικά και όχι στο μαλακό σιτάρι, ακόμη και αν μια χρονιά θα υπάρχει στενότητα προσφοράς. Μήπως η κρίση είναι ευκαιρία για μια σοβαρή συζήτηση για μια αναδιάρθρωση των καλλιεργειών; Να ορίσουμε τις καλλιέργειες που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα για να παράγουμε προϊόντα υψηλής αξίας που θα μας εξασφαλίσουν εισόδημα και εξαγωγές για να ζήσουμε. Θα πρέπει το κράτος των Αθηνών να σκύψει πάνω από τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα και να βρεθούν λύσεις. Να σταματήσουν τα ευχολόγια και να εκπονήσουν όλα τα κόμματα Εθνική Αγροτική Πολιτική, παράλληλα με την ΚΑΠ που θα εξασφαλίσει πραγματικά εισοδήματα στους αγρότες, αλλά και ασφάλεια στους καταναλωτές. Θα πρέπει να εφαρμοστεί στις επόμενες δεκαετίες από κάθε κόμμα και υπουργό για να πετύχουμε. Αυτό θα αλλάξει όλη τη χώρα, καθώς το αγροτικό εισόδημα διαχέεται σε όλη την οικονομία.

 

* Ο Κώστας Γιαννακός είναι πρόεδρος του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας.

* Ο Φάνης Γέμτος είναι ομότιμος καθηγητής Π.Θ.

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Ανοικτή επιστολή της Επιτροπής Διεκδίκησης επίλυσης Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ) προς τον Πρωθυπουργό

 

Η δραματική πορεία επιδείνωσης του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας μας οδήγησε εδώ και ένα χρόνο στην δημιουργία και ενεργοποίηση της ΕΔΥΘΕ.

Σήμερα οι εξελίξεις, σε όλα τα μέτωπα που συνδέονται με το υδατικό πρόβλημα  (κλιματική κρίση, ενεργειακή κρίση, γεωπολιτικές αναταραχές και πόλεμος, διατροφική απειλή, οικολογική απειλή στα υδάτινα οικοσυστήματα κλπ.), όχι απλώς επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες μας και τις περισσότερες από τις προβλέψεις μας αλλά, δυστυχώς, αντιμετωπίζονται από τις κυβερνήσεις σαν δεύτερης προτεραιότητας ζητήματα, με πλήρη απουσία των αναγκαίων συστηματικών παρεμβάσεων.

Όλα αυτά μας υποχρέωσαν να απευθυνθούμε ανοικτά στον πρωθυπουργό της χώρας, να αναδείξουμε για μια ακόμη φορά την ουσία των προβλημάτων  και παράλληλα να ελπίζουμε σε πιο έντονη δραστηριοποίηση των φορέων της περιοχής μας :

[Επιτροπή Διεκδίκησης επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας

(Ε.Δ.Υ.ΘΕ)

Ανοικτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό

κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

 Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ

Με την δημόσια παρέμβασή μας επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας τους προβληματισμούς και τις αγωνίες μας για το υδατικό ζήτημα, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Θεσσαλία.

Το πρόβλημα γίνεται έντονα επίκαιρο καθώς με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και το πόλεμο που συνεχίζεται έχει προκληθεί από τη μια πλευρά ενεργειακή κρίση και από την άλλη φόβοι για επισιτιστική ασφάλεια.

Η διαχείριση του νερού παίζει ουσιαστικό ρόλο σε όλα τα θέματα που προέκυψαν, ασκούν πιέσεις στη κοινωνία μας και για αυτό και θεωρούμε  υποχρέωσή μας να προβάλλουμε τις θέσεις μας.

Επί πλέον, επιλέξαμε αυτή την μορφή επικοινωνίας μαζί σας, δεδομένου ότι ήδη πλησιάζουμε στην συμπλήρωση τριών ετών άσκησης  εξουσίας από την κυβέρνησή σας χωρίς, δυστυχώς, χειροπιαστά αποτελέσματα στο εν λόγω θέμα, ενώ παράλληλα έχουν ελαχιστοποιηθεί τα χρονικά περιθώρια  ουσιαστικής προόδου στα πλαίσια της τρέχουσας τετραετίας.

Συγκεκριμένα :

1.Μας προκαλεί απορία (τουλάχιστον) το γεγονός ότι από τα κυβερνητικά επιτελεία δεν έγινε κατανοητό το πρόβλημα (υδατικής) ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και πόσο ευάλωτη είναι η Θεσσαλία στους κινδύνους  ΞΗΡΑΣΙΑΣ, η οποία είναι βέβαιο, όπως όλες οι επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν, ότι θα μας «επισκέπτεται» όλο και πιο συχνά και με όλο και μεγαλύτερη ένταση (κλιματική κρίση). Φέτος ξηρασία επικράτησε στην Ισπανία και Ιταλία και  το φαινόμενο φαίνεται να μετακινείται Ανατολικά.

Μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού είναι η δημιουργία επαρκών ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ ΝΕΡΟΥ, κάτι που μπορεί να διασφαλιστεί με την αξιοποίηση όλων των υδάτων που προσφέρει η γεωμορφολογία της περιοχής, δηλαδή  των δύο υδατικών διαμερισμάτων στα οποία ανήκει η περιφέρεια Θεσσαλίας (ΥΔ Δυτικής Ελλάδας/Αχελώος και ΥΔ Θεσσαλίας/Πηνειός).

Πολύ φοβούμαστε ότι η έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης της ξηρασίας και η απουσία επικέντρωσης στην δημιουργία των αναγκαίων αποθεμάτων (ταμιευτήρες και έργα μεταφοράς του νερού), θα μας βρούνε εντελώς απροετοίμαστους απέναντι  στα φαινόμενα και θα τρέχουμε και πάλι «πίσω» από τα γεγονότα (όπως πχ. έγινε και με τις πλημμύρες ή όπως συμβαίνει με την σπασμωδική αναζήτηση πηγών ενέργειας) προσφέροντας εκ των υστέρων σε εκείνους που θα πληγούν κάποια οικονομικά βοηθήματα και αποζημιώσεις.

Συνεπώς, και μόνο για τον λόγο της ασφάλειας, είναι ανεπίτρεπτη η στασιμότητα στην ολοκλήρωση του ταμιευτήρα Συκιάς και συνολικά του έργου μεταφοράς νερού από τον Άνω Αχελώο, που παραμένει επί 12 χρόνια «παγωμένο». Επίσης  ας μην αγνοούμε, αφενός τις οικολογικές επιπτώσεις από αυτήν την ιδιότυπη κατάσταση όπου ένα μεγάλο ποτάμι είναι «μπαζωμένο» επί πολλά χρόνια, αφετέρου τους σοβαρότατους κινδύνους καταστροφών και απώλειας ανθρώπινων ζωών σε περίπτωση έντονων πλημμυρικών φαινομένων, καθόλου σπάνια  στην περιοχή αυτή.

Πάντως, ακόμη  και εάν περιορίσουμε τον προβληματισμό μας στο ΥΔ Θεσσαλίας/ Πηνειού, θα παρατηρήσουμε ότι το μόνο έργο ταμίευσης που εξαγγέλθηκε  και αναμένεται να ενταχθεί σε πρόγραμμα χρηματοδότησης είναι ο, πολύτιμος οπωσδήποτε, ταμιευτήρας πολλαπλού σκοπού (ύδρευση, άρδευση, οικολογικό κλπ.) στη Σκοπιά Φαρσάλων.

Επιτρέψτε μας όμως να επισημάνουμε πως, όταν οι ετήσιες ανάγκες για όλες τις χρήσεις στο ΥΔΘ διαμορφώνονται στο επίπεδο των 1.100 – 1.450 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων (κ. μ.) νερού, η προσθήκη άλλων 60 εκατ. κ. μ. δεν είναι αρκετή για την κάλυψη των ετήσιων ελλειμμάτων ύψους  400 - 500 εκατ. κ. μ.

Κατά μείζονα λόγο, όταν και για άλλα  χρήσιμα έργα ταμίευσης πέριξ του θεσσαλικού κάμπου (Μουζάκι, Πύλη, Νεοχώρι, Ελασσόνα κλπ.) δεν υπήρξαν διαδικασίες «ωρίμανσης» (τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες, προγραμματισμός χρηματοδότησης κλπ.), ώστε οι επόμενες κυβερνήσεις να είναι σε θέση να εργαστούν για την υλοποίησή τους.

2. Σας μεταφέρουμε την έντονη δυσαρέσκεια κάθε σκεπτόμενου πολίτη για τον αποκλεισμό της υδροηλεκτρικής ενέργειας (ΥΗΕ) από τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, τον συστηματικό διαχωρισμό των υδάτων από τις άλλες ΑΠΕ (ήλιος, άνεμος) και κατ’ επέκταση την ανεξήγητη διστακτικότητα  που επιδεικνύει η κυβέρνηση σας  για τα έργα υδροηλεκτρικής αξιοποίησης των υδάτων του Άνω Αχελώου. Ειδικότερα :

Σε ότι αφορά στο (σχεδόν ολοκληρωμένο) έργο Μεσοχώρας, το οποίο ορθώς (επαν)αδειοδοτήσατε, παρατηρούμε μία στασιμότητα στις διαδικασίες.

Ζητούμε να κατανοήσετε ότι ο μόνος ασφαλής και σαφώς πιο σύντομος δρόμος για την παράκαμψη των εμποδίων και την συναίνεση των κατοίκων στην λειτουργία του έργου είναι ο προσδιορισμός των τιμών αποζημίωσης των θιγομένων με έγκριση νόμου από την Βουλή, όπως εξάλλου έπραξε επιτυχώς με τον Ν. 3734/2009 η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, άσχετα αν η ενέργειά της αυτή δεν ευοδώθηκε λόγω της παράλογης ακύρωσης του έργου από το ΣτΕ το 2009.

Σε ότι αφορά στο ΥΗΕ Συκιάς, σχεδόν τρία χρόνια τώρα, δεν έχει ούτε καν επιλεγεί ο ενεργειακός εταίρος, ο οποίος, σε συνεργασία με τον κύριο του έργου (Υπουργείο Υποδομών) θα μπορούσε να προσφέρει την τεχνογνωσία του στον επανασχεδιασμό του ταμιευτήρα και να αναλάβει την λειτουργία του ενεργειακού  σκέλους του έργου.

Είναι προφανές ότι αυτή η «παράλειψη» καταδικάζει σε αδράνεια την προοπτική υδροηλεκτρικής αξιοποίησης της Συκιάς, τόσο ωφέλιμης άλλωστε στην περίοδο που διανύουμε, η οποία χαρακτηρίζεται από την   υψηλή ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές, την εσπευσμένη επαναλειτουργία λιγνιτικών μονάδων, την «αναζήτηση» ενέργειας  σε γειτονικές χώρες από πυρηνικούς σταθμούς και βεβαίως τις πολύ υψηλές τιμές ενέργειας που καθηλώνουν τα νοικοκυριά και την οικονομία συνολικά. Όλα αυτά εκτιμούμε ότι θα έπρεπε να σας έχουν οδηγήσει σε υπέρβαση και των τελευταίων επιφυλάξεων για την σημασία του ΥΗΕ Συκιάς.

Επιπλέον, παρά τις οχλήσεις μας, δεν διαπιστώσαμε καμία ανταπόκριση της κυβέρνησής σας στην πρόταση για το  έργο αποθήκευσης ενέργειας με το σύστημα άντλησης – ταμίευσης των υδάτων της Συκιάς προς την περιοχή Μουζακίου.

Και είναι απορίας άξιο ότι η  κυβέρνηση σας επικροτεί (ορθώς) ένα παρόμοιο έργο αποθήκευσης μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας στην Αμφιλοχία, μέσω αξιοποίησης των υδάτων του ταμιευτήρα Καστρακίου (ΔΕΗ), το οποίο μάλιστα επιδοτήθηκε από την ΕΕ με 250 εκατ. ευρώ.

Άραγε γιατί μία πρόταση για ανάλογη μονάδα αποθήκευσης ενέργειας στον Άνω Αχελώο, με αρκετά προχωρημένα τα αντίστοιχα έργα, αντιμετωπίζεται με τόσο επιδεικτική αδιαφορία ; Άλλη είναι η αξία αποθήκευσης στην Αιτωλοακαρνανία και άλλη στη Θεσσαλία ;

3. Επιτρέψτε μας κύριε Πρωθυπουργέ να δηλώσουμε αδυναμία  να εξηγήσουμε το γεγονός ότι η αδιαμφισβήτητη  προσωπική σας οικολογική ευαισθησία δεν σας έχει οδηγήσει έως σήμερα να δείτε με προσοχή το μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα της Θεσσαλίας (ίσως το μεγαλύτερο στη χώρα μας) που βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, όπως αυτό της καταστροφής των υπόγειων υδροφορέων  από τις υπεραντλήσεις μόνιμων αποθεμάτων νερού.

Οι επιστήμονες που εκπόνησαν το Σχέδιο Διαχείρισης (ΣΔΛΑΠ) προσδιορίζουν το ύψος των συσσωρευμένων ελλειμάτων στα επίπεδα των 3 δισεκατομμυρίων κ. μ. νερού (!) και η ισχύουσα υπουργική απόφαση επιβάλλει την σταδιακή του αποκατάσταση μέσω εξοικονόμησης αποθεμάτων που θα διατίθενται αποκλειστικά για τον σκοπό αυτό.

Θεωρούμε περιττό να επαναλάβουμε όσα προαναφέραμε για τις δυνατότητες διασφάλισης τέτοιου ύψους αποθεμάτων.

Σημειώστε παρακαλούμε ότι η μεταφορά νερών από τον Αχελώο δεν σχετίζεται  μόνο με την ξηρασία, δεν συνδέεται μόνο με την κάλυψη αρδευτικών αναγκών αλλά συνδέεται απόλυτα και με την απόκρουση της προϊούσας οικολογικής καταστροφής.

Εκτός πια εάν και εσείς προσωπικά συντάσσεστε με την άποψη μιας μειοψηφίας που διαμορφώθηκε εδώ και χρόνια μέσα στον πολιτικό χώρο, που εκφράζεται και  από το ισχύον σήμερα ΣΔΛΑΠ, ότι δηλαδή τα νερά της λεκάνης Πηνειού αρκούν για όλες τις ανάγκες της Θεσσαλίας και περιττεύει η ενίσχυσή τους από τον Αχελώο.

Μήπως λοιπόν αυτό εξηγεί και την αδιαφορία των υπουργών σας, σχεδόν τρία χρόνια διακυβέρνησης, να μην έχουν υπογράψει ακόμη ούτε καν την σύμβαση (!) για την αναθεώρηση του ΣΔΛΑΠ ;

Είναι βέβαιο ότι στο θέμα αυτό οφείλετε στους Θεσσαλούς μία σαφή απάντηση.

4. Παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον την πολιτική συζήτηση για την διατροφική ασφάλεια της χώρας. Εκείνο που μπορούμε με απόλυτη βεβαιότητα να τονίσουμε είναι ότι για την αντιμετώπιση του διατροφικού προβλήματος η γεωργική γη ΔΕΝ αποτελεί από μόνη της την αναγκαία προϋπόθεση.

Χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και η υδατική επάρκεια, κάτι που για την Θεσσαλία σημαίνει διεύρυνση της έως σήμερα ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού της από τον Αχελώο (που εδώ και 60 χρόνια πραγματοποιείται εν μέρει μέσω του ταμιευτήρα Ν. Πλαστήρα) με την μεταφορά υδάτων και από τον ταμιευτήρα Συκιάς. Σε διαφορετική περίπτωση όλες οι πολιτικές για την διατροφική επάρκεια θα είναι επισφαλείς και οι κίνδυνοι είναι μπροστά μας.

Όλα όσα περιγράφουμε έχουν συμπεριληφθεί σε ειδική ΑΝΑΦΟΡΑ που εδώ και αρκετούς μήνες έχουμε αποστείλει προσωπικά σε εσάς, στους υπουργούς σας, στον Πρόεδρο της Βουλής και σε όλα τα πολιτικά κόμματα.

Ζητήσαμε από την κοινοβουλευτική  ομάδα του κυβερνώντος κόμματος μία συνάντηση να παρουσιάσουμε τα θέματα αυτά. Μας το αρνήθηκαν.

Ζητήσαμε να γίνει συζήτηση στη Βουλή για το υδατικό της Θεσσαλίας. Δεν είδαμε, έως σήμερα, ανταπόκριση,

Παρατηρώντας ότι οι υπουργοί σας πραγματοποιούν  πολλές συναντήσεις με βουλευτές, με πολιτευτές και άλλους παράγοντες, χωρίς όμως να έχουν δεχθεί μία συνάντηση με την επιτροπή μας, καθώς επίσης ότι δεν παρατηρείται ουσιαστική πρόοδος συνολικά στα ζητήματα αυτά, αναγκαζόμαστε να απευθυνθούμε σε εσάς προσωπικά, με την ελπίδα ότι θα δείξετε ενδιαφέρον να γνωρίσετε τις προτάσεις μας, να κατανοήσετε τις διεκδικήσεις μας και να δρομολογήσετε λύσεις, αξιοποιώντας, όσο είναι δυνατόν πιο παραγωγικά, το μικρό χρονικό διάστημα που απομένει έως τις επόμενες εκλογές.

Λάρισα 11 Απριλίου 2022

 Με εκτίμηση

Αλεξάκος Φώτης, πρώην Νομάρχης, πρώην Δήμαρχος Καρδίτσας, Αρχοντής Δημήτρης, πρ. Δήμαρχος Καρδίτσας, Αρχοντής Χαρίλαος, Αγρότης, Αναγνωστόπουλος Βασίλης, πρ. Νομάρχης Καρδίτσας, Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γιαννακός Κώστας, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, Γκούμας Κώστας, πρ. Πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ, Καλλές Γιάννης, πρόεδρος Εταιρίας Θεσσαλικών Μελετών (ΕΘΕΜ), Καλφούντζος Παναγιώτης, Πρόεδρος Συνεταιρισμού αγροτών Θεσσαλίας «ΘΕΣγη», Κοτσιμπογεώργος Ηλίας, Πρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας, Κυριάκης Γιώργος, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Τρικάλων, Κυρίτσης Κώστας, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Καρδίτσας, Κυρίτσης Νικόλαος, μέλος ΔΣ Αγροτικού Συν/σμού Θεσσαλών Τοματοπαραγωγών, Λάμπρος Κων/νος, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας, Μπαρμπούτης Τάσος, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, Ντογκούλης Δημήτρης, Πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ, Παπαδόπουλος Φώτης, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Λαρισαίων Αγροτών, Τζανακούλης Κώστας, πρ. Δήμαρχος Λαρισαίων, Τσιούρης Δημήτρης, Πρόεδρος ΤΟΕΒ Πηνειού, Τσινούλης Γιώργος, Γεωπόνος – αγρότης Χάλκης, Χονδρονάσιος Αλέκος – Αντιδήμαρχος Κιλελέρ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε....

 

Με συχνές αναφορές στο υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή μας μέσω παρεμβάσεων της Βουλευτού κας Άννας Βαγενά.

Και απέναντι σε μια κυβέρνηση που στέκεται παθητική και αμήχανη μπροστά στα τόσο σοβαρά προβλήματα, που περιορίζεται σε μια απλή ένταξη/ωρίμανση δύο μόνο σημαντικών έργων (αρδευτικό Ταυρωπού, φράγμα - ταμιευτήρας Σκοπιάς Φαρσάλων), είναι απόλυτα φυσιολογικό να έρχεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κάνει κριτική.

Όμως είναι πολύ μεγάλη η απόσταση από την εύλογη κριτική έως το να προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι το υδατικό πρόβλημα «λιμνάζει» τώρα επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη (ενώ δήθεν επί κυβερνήσεως Τσίπρα είχε …απογειωθεί !), να ισχυρίζεται η κα Βαγενά ότι «εμείς πραγματοποιήσαμε πάρα πολλά φράγματα» (!) και να ανησυχεί ότι «θα έχουμε εμφύλιο πόλεμο για το νερό» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 31 Μαρτίου 2022) [την στιγμή που ακόμη και σήμερα ξεχειλίζει το μίσος στις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα έργα  Άνω Αχελώου] και ότι επέλεξαν ως λύση «τα επιμέρους φράγματα» δήθεν επειδή «βλέπουμε ότι το έργο (Αχελώου) δεν μπορεί να προχωρήσει γρήγορα» (!!) [το οποίο οι ίδιοι πολεμούσαν λυσσαλέα].

Ειδικά μάλιστα τα αναφερόμενα στην τελευταία ανακοίνωση της ίδιας βουλευτή (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 6 Απριλίου 2022) για το πλήθος έργων και παρεμβάσεων που δήθεν έγιναν επί κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, δεν αντέχουν καν σε σοβαρό σχολιασμό (παρότι ήδη υπήρξαν σχετικές απαντήσεις, δες επιστολή Κ. Μεζάρη, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 8 Απριλίου 2022).

Είναι προφανές (και λογικό) οι παρεμβάσεις της κας Βαγενά να στηρίζονται σε βοήθεια από κεντρικό επιτελείο τεχνοκρατών του κόμματος της.

Θα τους συμβουλεύαμε όμως να φροντίσουν την επόμενη φορά να μην εκθέτουν την κα Άννα Βαγενά σε τόσες ανακρίβειες και αντιφάσεις εκμεταλλευόμενοι τις περιορισμένες γνώσεις της στα θέματα αυτά και ειδικά στα έργα Αχελώου και να την ενημερώσουν επιτέλους ότι η θέση τους είναι η κατεδάφιση των έργων αυτών.

Ας μην την χρησιμοποιούν ως μέσο χειραγώγησης της κοινής γνώμης και ας μην την αφήνουν εκτεθειμένη σε παράλογες τοποθετήσεις, όπως πχ. ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη καθυστερεί τα έργα (σημ. αυτό δεν επιδιώκουν ;) ή ότι δεν συντηρεί την σήραγγα (σημ. για ποιο λόγο άραγε  ;) και άλλα παρόμοια (δες τοποθέτηση κας Βαγενά στη εκδήλωση της ΠΕΔ Θεσσαλίας, 19/2/2022).

Τέλος το γεγονός ότι η κυβέρνηση και συνολικά τα στελέχη της ΝΔ (βουλευτές, τοπικές οργανώσεις,  κλπ.) δεν απαντούν σε όλα αυτά και πρακτικά ενθαρρύνουν την αντιπολίτευση σε αστήρικτες αιτιάσεις υπεράσπισης του έργου του ΣΥΡΙΖΑ για το υδατικό ζήτημα της Θεσσαλίας, δεν σημαίνει ότι όλοι εμείς που βιώνουμε τους κινδύνους και τις συνέπειες αυτής της απραξίας αμφοτέρων, τρώμε κουτόχορτο.

Δεν μένει πια παρά να δούμε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (από την οποία ακόμη περιμένουμε να …δεχθεί να μας συναντήσει ως Ε.Δ.Υ.ΘΕ) να αναλαμβάνει πρωτοβουλία συζήτησης του θέματος στη Βουλή, όπως δημόσια δεσμεύθηκε η κα Βαγενά (δες δήλωση της, 19/2/2022), για την οποία είμαστε βέβαιοι ότι το εννοεί όταν δηλώνει ότι «το θέμα είναι πολύ σοβαρό… να έρθει στη Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών».

Ισχύει άραγε το ίδιο και για τα κεντρικά της στελέχη ; Ίδωμεν.

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Απολύτως απαραίτητη η προώθηση των ΑΠΕ - Του Φάνη Γέμτου*

 

Πριν από λίγες εβδομάδες ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης αναφέρθηκε στη δυνατότητά μας να μειώσουμε την ενεργειακή κρίση αν είχαμε κάνει έγκαιρα τεχνικά έργα που θα επέτρεπαν την τροφοδοσία μας με φθηνή ηλεκτρική ενέργεια από εγχώριες, ανανεώσιμες και καθαρές πηγές. 

Αναφέρθηκε ονομαστικά στα ΥΗ έργα του Θεσσαλικού Αχελώου δηλαδή στις τεχνητές λίμνες της Μεσοχώρας και της Συκιάς που αν είχαν τελειώσει και λειτουργούσαν (πριν από τουλάχιστον 15 χρόνια) θα παρείχαν χαμηλού κόστους ηλεκτρική ενέργεια στο δίκτυο που θα μείωνε τις αυξήσεις του ρεύματος που όλοι αντιμετωπίζουμε. 

Θα μπορούσαν να παράγουν το 1,5% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουμε. Φυσικά θα μείωνε και την εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα (αέριο και πετρέλαιο) που οι τιμές τους αυξάνονται με κάθε αναταραχή στις αγορές. 

Βέβαια ο κ. Υπουργός επένδυσε τον λόγο του με ακρότητες που πολλές φορές τον κάνουν να χάνει το δίκιο του. Αλλά κυριολεκτικά μίλησε τη φωνή της κοινής λογικής. Φυσικά όλοι οι θιασώτες το «όχι σε όλα» αντέδρασαν με πρώτους τους Αιτωλοακαρνάνες που φοβούνται ότι θα χάσουν το ιδιόκτητο νερό τους, όπως θεωρούν το νερό του Αχελώου. Ακόμα και το νερό των βροχοπτώσεων των Θεσσαλικών βουνών ιδιοκτησία τους είναι ! 

Το ατύχημα είναι ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος δυστυχώς τους ακούει και αναστέλλει σειρά έργων και δράσεων που πραγματικά θα μείωναν την εξάρτησή μας από εισαγόμενα καύσιμα.

Ας δούμε τη λογική του «όχι σε όλα». Οποιαδήποτε πράξη μας, αν την αναλύσουμε θα βρούμε κάποια λιγότερο ή περισσότερο αρνητικά στοιχεία. 

Σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε και διάφορα συναισθηματικά στοιχεία και δημιουργούμε τον μύθο γιατί δεν πρέπει να γίνει ένα έργο. Με τη λογική αυτή αντί να συζητάμε πώς θα παράγουμε την ενέργεια που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε ασχολούμαστε με το γιατί δεν πρέπει να γίνουν τα απαραίτητα έργα για την εξασφάλισή της. 

Να μη γίνουν Υδροηλεκτρικά γιατί είναι Φαραωνικά και καταστρέφουν το περιβάλλον. 

Να μη γίνουν αιολικά εκεί που φυσάει αέρας (βουνά, ακτογραμμές, νησιά) γιατί χαλούν το τοπίο. 

Να μη γίνουν Φ/Β στο Γεντίκι γιατί εκεί έβοσκε τα πρόβατα ο παππούς και είναι μερικά χιλιόμετρα από τη Χασάμπαλη. Φυσικά ούτε κουβέντα για την καταστροφή γόνιμης γης που θα απειλήσει την επάρκεια τροφίμων. 

Να μη γίνει εξόρυξη υδρογονανθράκων στη χώρα γιατί τα πλοία για τις σεισμικές έρευνες ενοχλούν τις φάλαινες.

Βέβαια σε όλα αυτό προστίθενται και διάφορα επιχειρήματα όπως η καταστροφή του κοτετσιού της γιαγιάς, η «εξαφάνιση» των μελισσών από τον Κίσσαβο, η μείωση των γεννήσεων των προβάτων κλπ. 

Αυτό είναι ένα πλαίσιο που αντιστέκεται σε κάθε τεχνικό έργο που πρέπει να γίνει χωρίς να συζητούμε τις επιπτώσεις από τη μη εκτέλεση ή περάτωση των έργων. Όλοι θέλουμε να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια μας, τρεχούμενο νερό, θέρμανση και ψύξη. 

Επομένως η πρώτη συζήτηση που πρέπει να γίνει είναι πώς θα τα εξασφαλίσουμε αυτά και να επιλέξουμε τι είναι αυτό που θέλουμε με το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό κόστος και φυσικά να υποστούμε τις συνέπειες των αποφάσεων. Π.χ. να κόβουμε το ηλεκτρικό τις ώρες που δεν δουλεύουν τα Φ/Β ή όταν δεν φυσά αέρας.

Οι πολιτικοί της χώρας (οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις) αποφάσισαν την αντικατάσταση του λιγνίτη με φυσικό αέριο προκειμένου να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και το κόστος ρύπων που έκανε τη χρήση του λιγνίτη ασύμφορη. 

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών αποφάσισαν να μην επενδύσουν σε ΥΗ έργα. Μάλιστα τα δύο ΕΣΕΚ (Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και Κλίμα) φρόντισαν να έχουν ΥΗ ενέργεια μονό της Μεσοχώρας και μόνο μετά από παρεμβάσεις η τελευταία κυβέρνηση πρόσθεσε και τη Συκιά. Το γιατί είναι ένα μυστήριο. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς έχουμε αξιοποιήσει μόνο το 35% των δυνατοτήτων αξιοποίησης υδατοπτώσεων της χώρας. Γιατί δεν αξιοποιούμε και τα υπόλοιπα και προτιμούμε το φυσικό αέριο; Το φυσικό αέριο δίνει μονάδες βάσης που παράγουν συνεχώς ενέργεια και χρειάζονται, αλλά θα μπορούσαν να είναι λιγότερες και ένα μέρος να καλύπτεται από ΥΗ ενέργεια.

Ας δούμε όμως ποια είναι η απάντηση που πρέπει να δώσουμε στην ενεργειακή κρίση που αντιμετωπίζουμε. 

Πρώτο στοιχείο ότι οι ΑΠΕ είναι φθηνότερες από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο (με συνηθισμένες τιμές). Επομένως πρέπει να τις προωθήσουμε. 

Πρώτα τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Χρειαζόμαστε μεγάλες επενδύσεις για να καλύψουμε μεγάλο μέρος των αναγκών. Με τη λογική όχι εδώ όχι εκεί δεν πρόκειται να προχωρήσουμε. 

Οι δύο μορφές ενέργειας έχουν ένα πρόβλημα. Η παραγωγή τους δεν είναι συνεχής. Επομένως θα χρειαστούμε κάποιας μορφής αποθήκευση για να καλύψουμε τη ζήτηση. 

Τα ΥΗ έχουν δύο σημαντικά πλεονεκτήματα που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Μπορούν να καλύψουν ζήτηση αιχμής. Δηλαδή αν έχουμε καύσωνα και υπάρχει μεγάλη ζήτηση με το πάτημα ενός κουμπιού σε λίγα λεπτά παράγουμε ενέργεια και ενισχύουμε το δίκτυο. Επί πλέον με τη μέθοδο της άντλησης-ταμίευσης μπορούμε να αποθηκεύσουμε ενέργεια όταν περισσεύει και να ισορροπήσουμε την αιολική και ηλιακή ενέργεια. 

Σήμερα έχουμε δύο ΥΗ έργα το ένα τελειωμένο (Μεσοχώρα) και το άλλο ημιτελές (Συκιά) που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε 2- 3 χρόνια αν το αποφάσιζε η πολιτική ηγερία του τόπου. 

Παράλληλα να προχωρήσουν πολλά έργα ταμίευσης νερού με ταυτόχρονη παραγωγή ενέργειας που θα εξασφάλιζαν νερό για ύδρευση-άρδευση, προστασία από πλημμύρες, αποθήκευση νερού για περιόδους ξηρασίας και όλα αυτά με αξιοποίηση εγχώριων πόρων. 

Επομένως ο κ. Γεωργιάδης θα έπρεπε ταυτόχρονα με τα όσα είπε να προτρέψει την κυβέρνηση που μετέχει να εκπονήσει άμεσα σχέδιο περάτωσης των ημιτελών έργων (όπως το υπονόησε), αλλά και εκπόνηση ενός σχεδίου αξιοποίησης του υδραυλικού δυναμικού της χώρας που θα συμβάλει στην απεξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας και εξάρτηση από κάθε παραγωγό φυσικού αερίου ή πετρελαίου.

*Ο Φάνης Γέμτος είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας]

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Να διευκολυνθούν οι Οργανισμοί Ύδρευσης για αποφασιστική μείωση του κόστους ενέργειας - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

[ Να διευκολυνθούν οι Οργανισμοί Ύδρευσης για αποφασιστική μείωση του κόστους ενέργειας - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

...Με δεδομένη την πολύ δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, θεωρείται αναγκαία υποχρέωση των κομμάτων εξουσίας να διευκολύνουν τους οργανισμούς ύδρευσης για αποφασιστική μείωση του κόστους ενέργειας.

Επιπλέον, πέραν των ευνοϊκών τιμολογίων, είναι απαραίτητη και η κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, αλλά και η μείωση του ΦΠΑ έτσι ώστε, εκτός από την ελάφρυνση των καταναλωτών νερού και των χρηστών της αποχέτευσης, να διασφαλιστεί και η βιωσιμότητα των αντίστοιχων επιχειρήσεων, η οποία απειλείται ευθέως από την άδικη αντιμετώπισή τους από όλες τις κυβερνήσεις έως σήμερα.
Και με όλα αυτά, δεν μπορούμε να μη σκεφτόμαστε πόσο ευνοϊκότερη θα ήταν η κατάσταση στον ενεργειακό τομέα εάν είχαν αξιοποιηθεί οι δυνατότητες που υπάρχουν στη χώρα μας - και στη Θεσσαλία ειδικότερα με Μεσοχώρα και Συκιά - για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτό υποστηρίζει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., αναφερόμενη στις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης σε Ύδρευση-Αποχέτευση και τη στρέβλωση χρήσης υπόγειων υδάτων.

Αναλυτικά :

ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕτΔ»:

Ανάμεσα στις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης (που εκδηλώθηκε το φθινόπωρο του 2021 και απογειώθηκε με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία) συμπεριλαμβάνονται και οι τομείς της ΥΔΡΕΥΣΗΣ - ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ πόλεων και οικισμών.

Ποιες είναι οι συνέπειες αυτές και ποιες οι προοπτικές αντιμετώπισής τους ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:

Σε μια περίοδο κατά την οποία ήδη τα νοικοκυριά δέχονται «επίθεση» ακρίβειας και επιβάρυνσης του κόστους ζωής από πολλές κατευθύνσεις (διατροφή, μετακινήσεις, θέρμανση κ.λπ.), όπως όλα δείχνουν, σύντομα θα προστεθεί και το κόστος ενέργειας των οργανισμών Ύδρευσης - Αποχέτευσης (για τη Θεσσαλία οι αντίστοιχες ΔΕΥΑ) που αναμένεται να επιβαρύνει τις τιμές των υπηρεσιών που προσφέρουν, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις τους σε ενέργεια είναι ιδιαίτερα υψηλές (αντλιοστάσια, εγκαταστάσεις βιολογικών καθαρισμών κ.λπ.).

Ας σημειωθεί επίσης ότι οι δαπάνες ενός νοικοκυριού για ύδρευση και αποχέτευση είναι απολύτως ανελαστικές και οι υπηρεσίες αυτές αποτελούν κρίσιμο στοιχείο για τη δημόσια υγεία.
Θα αναφερθούμε σε τρεις βασικές παραμέτρους που επιβαρύνουν το κόστος υπηρεσιών των ΔΕΥΑ.

1. Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, στη χρέωση της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουν, οι ΔΕΥΑ αντιμετωπίζονται ως ...οικιακοί καταναλωτές (!) με αντίστοιχα επιβαρυμένο τιμολόγιο. Για τον λόγο αυτόν το βασικό τους αίτημα είναι να υπαχθούν σε ένα ευνοϊκό τιμολόγιο χρέωσης της ηλεκτρικής ενέργειας, όπως εξάλλου συμβαίνει σε αρκετούς μεγάλους καταναλωτές, κατά μείζονα λόγο που οι υπηρεσίες που προσφέρουν έχουν αδιαμφισβήτητο κοινωνικό χαρακτήρα. Το αίτημα αυτό είναι πολύ παλιό, δυστυχώς όμως έως σήμερα οι πολιτικοί διαχειριστές δεν το έχουν κάνει αποδεκτό.

2. Μετά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, αν και (εκτός της ΔΕΗ) προστέθηκαν αρκετοί νέοι ενεργειακοί όμιλοι, φαίνεται ότι ο ανταγωνισμός δεν είναι υγιής και έχουμε οδηγηθεί σε ιδιαίτερα υψηλή κερδοφορία των ολιγοπωλίων της ενέργειας (σημ. το θέμα αυτό απασχόλησε πρόσφατα ακόμη και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό που, όπως δήλωσε, η Κυβέρνηση προτίθεται να πάρει μέτρα).

Στο ίδιο θέμα τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος της Ένωσης των ΔΕΥΑ (και δήμαρχος Ρεθύμνης) κατά την πρόσφατη συνέλευση της ΚΕΔΕ, επισημαίνοντας ότι «το κόστος ενέργειας από το 2012 έως το 2021 αυξήθηκε κατά 100% (!!)» και απορροφήθηκε από τις ΔΕΥΑ και τους καταναλωτές.
Επίσης, πολύ εύστοχα, ο έμπειρος αυτοδιοικητικός σημείωσε ότι αποτελεί «άσχημο τρόπο να δημιουργούνται (μέσω των δημοπρασιών προθεσμιακών προϊόντων ηλεκτρικής ενέργειας) υπερκέρδη, τα οποία καρπούται ο επιχειρηματίας (όταν κερδίζει), ενώ όταν χάνει επινοεί τη ρήτρα αναπροσαρμογής».

Θα προσθέσουμε ακόμη και τα λόγια του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή (και άριστου γνώστη της οικονομίας) κ. Γ. Κύρτσου, ο οποίος, στην ίδια κατεύθυνση με τον κ. Μαρινάκη, διαπιστώνει μία «στρέβλωση της ψευτοαγοράς» ενέργειας και θεωρεί ότι υπάρχει «βίαιη μεταφορά εισοδήματος και πλούτου σε βάρος της κοινωνίας» (19 Μαρτίου 2022).
Όλα αυτά προφανώς επηρεάζουν δυσμενώς τους τομείς ύδρευσης - αποχέτευσης.
Με δεδομένη, λοιπόν, την πολύ δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, θεωρείται αναγκαία υποχρέωση των κομμάτων εξουσίας να διευκολύνουν τους οργανισμούς ύδρευσης για αποφασιστική μείωση του κόστους ενέργειας.

Επιπλέον, πέραν των ευνοϊκών τιμολογίων, είναι απαραίτητη και η κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, αλλά και η μείωση του ΦΠΑ, έτσι ώστε, εκτός από την ελάφρυνση των καταναλωτών νερού και των χρηστών της αποχέτευσης, να διασφαλιστεί και η βιωσιμότητα των αντίστοιχων επιχειρήσεων, η οποία απειλείται ευθέως από την άδικη αντιμετώπισή τους από όλες τις κυβερνήσεις έως σήμερα.
Και με όλα αυτά, δεν μπορούμε να μη σκεφτόμαστε πόσο ευνοϊκότερη θα ήταν η κατάσταση στον ενεργειακό τομέα εάν είχαν αξιοποιηθεί οι δυνατότητες που υπάρχουν στη χώρα μας για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Ειδικά στη Θεσσαλία η εικόνα θα ήταν τελείως διαφορετική εάν στη δύσκολη σημερινή συγκυρία ήταν διαθέσιμα τα δύο σημαντικά ΥΗΕ Μεσοχώρας και Συκιάς, για τα οποία πλέον επιβάλλεται η επιτάχυνση των διαδικασιών ολοκλήρωσης και λειτουργίας τους.

3. Η τρίτη παράμετρος, στην οποία θα αναφερθούμε, συνδέεται με τη γενικότερη πολιτική υδάτων και αφορά στις επιχειρήσεις ύδρευσης.
Ως γνωστό, στο Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του πληθυσμού για ύδρευση καλύπτεται από υπόγειους υδροφορείς (συνολικά σε ποσοστό που προσεγγίζει το 80%), με ιδιαίτερα ενεργοβόρες διαδικασίες (αντλήσεις, μεταφορά κ.λπ.), ενώ μόνο ένα μικρό μέρος των υδρεύσεων πραγματοποιείται από επιφανειακούς ταμιευτήρες (Ν. Πλαστήρας, Σμόκοβο κ.ά.) και ελάχιστα από φυσικές πηγές.
[Σημ. εκτός της ενεργειακής διάστασης, τα υπόγεια νερά ολοένα και περισσότερο επιβαρύνονται πολλαπλώς (νιτρικά, βαρέα μέταλλα κ.ά.), κάτι που δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα στην ποιότητα και την υγιεινή του πόσιμου νερού].

Η έλλειψη προοπτικής αυτής της κατάστασης και η προφανής απόκλιση από τους θεσμοθετημένους κανόνες υγιούς και βιώσιμης διαχείρισης (π.χ. αντλήσεις από μόνιμα αποθέματα υπόγειων υδάτων), οδηγεί στην αυτονόητη ανάγκη δημιουργίας περισσότερων αξιόλογου όγκου ταμιευτήρων πολλαπλού σκοπού και στις δύο υδρολογικές λεκάνες της Θεσσαλίας (Πηνειού, Αχελώου), που θα υποκαταστήσουν σημαντικό αριθμό γεωτρήσεων, ώστε να αντιστραφεί στο ορατό μέλλον αυτή η απαράδεκτη εικόνα, αλλά και οι αντίστοιχες οικονομικές επιβαρύνσεις.
Άλλωστε οι ταμιευτήρες αυτοί (Συκιάς επί του Άνω Αχελώου και περιμετρικά της λεκάνης Πηνειού, όπως Μουζάκι, Πύλη, Νεοχωρίτης, Σκοπιά Φαρσάλων, Ελασσόνα και άλλα μικρότεροι), εκτός της βέλτιστης αντιμετώπισης των υδρευτικών αναγκών, αναμένεται παράλληλα να συμβάλλουν στην αντιπλημμυρική προστασία, στην ενίσχυση των υπόγειων υδροφορέων και στην κάλυψη των αρδευτικών αναγκών.

Για την ΕΔΥΘΕ*

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ]

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Όλες τις ερωτήσεις της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Δευτέρας («Ε.τ.Δ.»), από 20/9/2021 μέχρι σήμερα, με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Οι διεθνείς εξελίξεις δείχνουν τον δρόμο και για τη Θεσσαλία - (Κ. Γιαννακού - Κ. Γκούμα - Τ. Μπαρμπούτη)*

 

Οι έντονες γεωπολιτικές αναταραχές της τελευταίας περιόδου, με αποκορύφωμα τον πόλεμο στην Ουκρανία, δημιούργησαν στην χώρα μας ένα νέο τοπίο σε ότι αφορά τον ενεργειακό τομέα, την διατροφική ασφάλεια και τις προοπτικές της εθνικής οικονομίας γενικότερα.

Όλοι πλέον επανεξετάζουν τις πολιτικές τους και σχεδιάζουν για την «επόμενη μέρα» στις συνθήκες της νέας  κρίσης, που  αναμένεται να έχει διάρκεια, ένταση και αβεβαιότητες ακόμη μεγαλύτερες από τις σημερινές.

Μεταφέροντας αυτούς τους προβληματισμούς  στην Θεσσαλία, διαπιστώνουμε ότι όλες οι παράμετροι που  συνθέτουν  το μείζον υδατικό της πρόβλημα καθίστανται επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε.

Πρώτη παρατήρηση λοιπόν είναι πως επιβάλλεται, όλοι εκείνοι που διαχειρίζονται το μέλλον της Θεσσαλίας, να εγκαταλείψουν τις άγονες πολιτικές αντιπαλότητες και την απαράδεκτη αποστασιοποίησή τους από αναγκαίες και επείγουσες αποφάσεις.

Μία από τις βασικές παραμέτρους του υδατικού ζητήματος, ίσως η πιο επίκαιρη, είναι η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ στα ορεινά της Δυτικής Θεσσαλίας, με την υδροηλεκτρική αξιοποίηση των υδάτων του Άνω Αχελώου και μάλιστα σε συνθήκες ιδανικές.

Είναι γνωστό ότι, στα πλαίσια της πολιτικής απολιγνιτοποίησης, οι ενεργειακοί σχεδιασμοί των κυβερνήσεων Αλ. Τσίπρα και Κυρ. Μητσοτάκη (ΕΣΕΚ 2018 και 2020 αντίστοιχα) προέβλεπαν ως καύσιμο «γέφυρα» το φυσικό αέριο (ΦΑ), ενώ ταυτόχρονα αμφότεροι είχαν εξοβελίσει πλήρως την υδροηλεκτρική ενέργεια (ΥΗΕ), προσφέροντας, όπως αποδείχθηκε, απλόχερα περιθώρια ασύδοτης κερδοφορίας στα γνωστά ενεργειακά ολιγοπώλια της χώρας μας.

Τώρα πλέον που το ΦΑ τίθεται εκ των πραγμάτων στο περιθώριο της Ευρωπαϊκής πολιτικής, είναι σκόπιμο να αλλάξουν προσέγγιση, επανεξετάζοντας την επέκτασή της ΥΗΕ στο ενεργειακό σύστημα.

Συνεπώς, για   τα έργα Αχελώου οφείλουν  να καθορίσουν άμεσα, με αποφάσεις   της  Βουλής, το ύψος των  αποζημιώσεων των  κατοίκων της Μεσοχώρας, επιταχύνοντας με τον τρόπο αυτό τις διαδικασίες λειτουργίας του πολύτιμου αυτού ΥΗ έργου και παράλληλα να επιλέξουν, χωρίς άλλη καθυστέρηση, τον ενεργειακό εταίρο του έργου της Συκιάς, ώστε να δρομολογηθεί ο επανασχεδιασμός και αυτής της ενεργειακής μονάδας.

Ειδικά για τα νερά του ταμιευτήρα Συκιάς επιβάλλεται η οριστικοποίηση της επιλογής παραγωγής ενέργειας ΚΑΙ προς την κατεύθυνση του Μουζακίου, αξιοποιώντας έτσι την δυνατότητα, μέσω του συστήματος άντλησης – ταμίευσης, για  ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ της ενέργειας, ένα θέμα που πλέον αποκτά κρίσιμη σημασία στην χώρα μας.

Και δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστες τις σπασμωδικές κινήσεις που βλέπουμε σήμερα να γίνονται, είτε για αποθήκευση ενεργειακών αποθεμάτων, είτε για συμπράξεις σε παραγωγή ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς (!) στη Βουλγαρία (δες πρόσφατη συνέντευξη του Βούλγαρου πρωθυπουργού στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ), ενώ συνεχίζουν να αγνοούν την ΥΗΕ και τις προτάσεις  πολλών επιστημόνων και φορέων (τοπικά και πανελλαδικά) που ζητούν την ολοκλήρωση και  ένταξη στο σύστημα των, ημιτελών έως σήμερα, ΥΗ έργων στον Αχελώο….

Αποδείχθηκε τελικά ότι η, οπωσδήποτε δύσκολη, ισορροπία ανάμεσα στις παραμέτρους της περιβαλλοντικής προστασίας, της ενεργειακής ασφάλειας και των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας με κοινωνική ευαισθησία, ΔΕΝ είναι δυνατόν να επιτευχθεί με λογικές που  απομονώνουν  (η/και υπερεκτιμούν μονομερώς) την μία από αυτές τις παραμέτρους,  περιορίζοντας στην πράξη τις επιλογές που τους προσφέρονται.

Αυτό ακριβώς συνέβη στα έργα ΥΗ ενέργειας με τις εμμονικές  ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, με την «οικοτρομοκρατία» ανεύθυνων ψευτοοικολόγων και με τις ανεπίτρεπτες ταλαντεύσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, που σπατάλησε σχεδόν τρία χρόνια, χωρίς να έχει ακόμη δρομολογήσει την επανεκκίνηση των έργων Αχελώου, παρα τις προσωπικές του δεσμεύσεις.

Ούτε καν στην υποχρέωση για  αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΛΑΠ) Θεσσαλίας δεν ανταποκρίθηκε, αφού έως και σήμερα οι υπουργοί του δεν υπέγραψαν την σχετική σύμβαση με τους μελετητές !

Ας φροντίσουν τουλάχιστον, στον λίγο χρόνο που απομένει έως τις εκλογές, να φέρουν το θέμα αυτό στη Βουλή, να μιλήσουν όλοι με καθαρό λόγο (και όχι με «ευχές» όπως κάνουν σήμερα οι βουλευτές και οι προσκείμενοι στη ΝΔ αυτοδιοικητικοί), να οριστικοποιήσουν την απόφαση για ολοκλήρωση του ταμιευτήρα Συκιάς και της σήραγγας μεταφοράς και να «κόψουν» οριστικά τις προσδοκίες του ΣΥΡΙΖΑ για  κατεδάφιση των έργων.

Υπενθυμίζουμε ότι, με αποφάσεις  υπουργών επί κυβερνήσεως  ΣΥΡΙΖΑ, επιτεύχθηκε πλήρως (σε διοικητικό επίπεδο) η εξαίρεση των έργων Αχελώου από οποιονδήποτε μελλοντικό σχεδιασμό και για όλες τις πιθανές χρήσεις τους (ενέργεια, αρδεύσεις, αποθέματα για αντιμετώπιση της ξηρασίας, οικολογική αποκατάσταση υπόγειων υδροφορεων κλπ.).

Παρέμεινε όμως μετέωρο το βήμα της   κατεδάφισης των «Φαραωνικών» και «παράνομων» (όπως τα αποκαλούν)  έργων, που αντικειμενικά αποτελεί την  μόνη επιλογή που είναι συμβατή με τις έως τώρα ενέργειες τους, κάτι όμως  που  δεν έχουν το θάρρος να ομολογήσουν.

Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίστηκε για μια ακόμη φορά σε μια αδιέξοδη ρητορική, όπως είχε συμβεί και παλαιοτέρα, με το ίδιο ακριβώς διακύβευμα (κατεδάφιση), με το έργο Μεσοχώρας, για το οποίο μετά το 2017 υποχρεώθηκαν σε αλλαγή πορείας 180 μοιρών!

Βεβαίως το υδατικό ζήτημα της Θεσσαλίας δεν περιορίζεται μόνο στην ενεργειακή του διάσταση. Με τον πόλεμο της Ουκρανίας  ο διατροφικός τομέας αποκτά άλλη βαρύτητα για τη χώρα μας και η Θεσσαλία βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο του προβληματισμού, με τις διεξόδους που προσφέρει.

Όμως, για να υπάρχει η στοιχειώδης ασφάλεια στους νέους σχεδιασμούς, δεν θα πρέπει να αγνοείται η απειλή ξηρασίας, η οποία σε συνθήκες κλιματικής κρίσης αναμένεται να εμφανίζεται πιο έντονα και πιο συχνά.

Συνεπώς τα αποθέματα νερού είτε μέσω του ημιτελούς ταμιευτήρα Συκιάς (επί του Αχελώου), είτε με έργα, αξιόλογου όγκου ταμιεύσεις, στο Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας (Σκοπιά, Μουζάκι, Πύλη, Νεοχώρι, Ελασσόνα ή/και άλλα μικρότερα), είναι άκρως αναγκαία και πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για θεωρητικές αναλύσεις και περισσότερο χάσιμο χρόνου.

Και ας πάψουν επιτέλους όλες οι κυβερνήσεις να συναγωνίζονται η μία την άλλη ποιος έκανε περισσότερα φράγματα και αρδευτικά δίκτυα και να αντιμετωπίζουν, επιπόλαια και ευκαιριακά, την επίλυση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας σαν ένα «άθροισμα» έργων, ατάκτως επιλεγμένων, συχνά με τυχαίες ή/και πελατειακού τύπου αποφάσεις.

Ένα ολοκληρωμένο master plan που θα καθορίζει στόχους και προτεραιότητες, αφενός για τα έργα εξοικονόμησης νερού (δίκτυα μεταφοράς, διανομής και σύγχρονα αρδευτικά συστήματα), αφετέρου για τους ταμιευτήρες που προαναφέραμε, επιβάλλεται να εκπονηθεί άμεσα και να αποτελέσει γνώμονα πολιτικών και χρηματοδοτικών επιλογών για τα επόμενα 20 – 30 χρόνια. Πρόκειται για κάτι που οφείλουμε στις επόμενες γενιές.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε αποτελεσματικά στην υποκατάσταση του υπόγειου νερού - που σήμερα αντλείται από μεγάλο αριθμό γεωτρήσεων από τα μόνιμα αποθέματα (οικολογική καταστροφή) - με επιφανειακό νερό ταμιευτήρων.

Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να «επιστρέψουμε» στους υπόγειους υδροφορείς (όπως ορίζεται από το ΣΔΛΑΠ)  τα 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού που «κλέψαμε» από τα οικολογικά τους αποθέματα όλα αυτά τα χρόνια.

Μόνο έτσι θα προστατεύσουμε τα ποτάμια οικοσυστήματα που καταπονούνται μέχρι … «θανάτου» κάθε καλοκαίρι.

Μόνο έτσι θα προσφέρουμε προοπτική στους νεότερους αγρότες να παραμείνουν στον τόπο τους και να μην βλέπουν με πόνο την γη τους να μετατρέπεται σε φωτοβολταϊκά πάρκα παραγωγής ……κέρδους για ευκαιριακούς «επενδυτές».

Να λοιπόν πως θα πρέπει να κινηθεί, έστω και τώρα, η σημερινή κυβέρνηση, ώστε να καλύψει το έλλειμμα πολιτικής που την διέκρινε κατά την τρέχουσα τριετία, να «κερδίσει» πολύτιμο έδαφος για το καλό του τόπου και να παραδώσει το υδατικό πρόβλημα στην επόμενη κυβέρνηση, όχι άλυτο και «εκκρεμές» όπως η ίδια το παρέλαβε από την προηγούμενη, αλλά δρομολογημένο και θωρακισμένο με τις αναγκαίες αποφάσεις και επιλογές.

Γνωρίζουμε πως οι κριτικές μας τοποθετήσεις συχνά ενοχλούν τα κόμματα εξουσίας (και όχι μόνο).

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο αίτημα που υπέβαλλε η Ε.Δ.Υ.ΘΕ προς την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ για συνάντηση και παρουσίαση των διεκδικήσεων μας, η απάντησή τους (αρμόδιος ο Γενικός Γραμματέας της ΚΟ, βουλευτής κ. Ι. Μπούγας) ήταν αρνητική !

Το ίδιο επιδιώξαμε με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλα αυτά, έως σήμερα, το αίτημα που υποβλήθηκε δεν έχει γίνει αποδεκτό.

Και όμως, εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι στις κρίσιμες αυτές στιγμές  απαιτείται διάλογος και αποφασιστικότητα στις επιλογές.

Ας το ξανασκεφθούνε λοιπόν….

*Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,

 *Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

 *Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb