Γιατί ο καθένας χώρια ; Τι εμποδίζει τον συντονισμό και την ενιαία δράση ;

Όλο και περισσότερες παρεμβάσεις για θέματα υδάτων και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό στα ΜΜΕ της περιοχής μας.

Και όπως φαίνεται, σε γενικές γραμμές, κινούνται σε μια κοινή κατεύθυνση όσον αφορά στο υδατικό έλλειμμα και την ανάγκη κάλυψης του με έργα στην Λεκάνη Πηνειού αλλά και στην ενίσχυση της Θεσσαλίας με νερά από την Λεκάνη Αχελώου, στην ανάγκη βελτίωσης της διαχείρισης των υδάτων (φορέας διαχείρισης), στην τροποποίηση των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ), στην αξιοποίηση του υδατικού δυναμικού μας για παραγωγή ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας στην Δυτική Θεσσαλία (Συκιά και Μεσοχώρα), στην ανάγκη χωροταξικού σχεδιασμού για τις λοιπές ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, αιολικά) κ.α.

Προχθές ορισμένες από τις θέσεις αυτές παρουσίασε εκτενώς το ΤΕΕ/Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας σε τηλεδιάσκεψη με αρμόδιο Υπουργό.

Πριν λίγο καιρό, σε ημερίδα που διοργάνωσαν από κοινού το ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ με τον Γεωπονικό Σύλλογο Λάρισας, ανέπτυξαν τις ίδιες θέσεις που έγιναν αποδεκτές από τους Γεωτεχνικούς και άλλους συμμετέχοντες φορείς .

Ίδιες ακριβώς απόψεις αλλά και την αγωνία του για την πορεία των ημιτελών έργων Άνω Αχελώου παρουσίασε με δημόσια δήλωσή του, ο εκπρόσωπος της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας, κ. Θανάσης Νασιακόπουλος.

Την παρουσία της δηλώνει και η Εταιρία Θεσσαλικών Μελετών (ΕΘΕΜ) με συχνή αρθρογραφία του προέδρου και των μελών της στα τοπικά ΜΜΕ.

Σε όλα αυτά ας προσθέσουμε και την τακτική παρουσίαση πολλών και τεκμηριωμένων απόψεων σε πληθώρα επιμέρους ζητημάτων (γεωργία, κλιματική αλλαγή, έδαφος, ΑΠΕ, κλπ.), από εκπροσώπους αγροτών, από επιστήμονες, από βετεράνους της πολιτικής κλπ., που εξειδικεύουν όλα αυτά, βοηθώντας αποφασιστικά στην ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι θέσεις που διαμορφώθηκαν μέσα από διάλογο, συνέδρια, ημερίδες, συσκέψεις κλπ. τα τελευταία δέκα χρόνια και μέσα από κοινή δράση όλων των οργανώσεων που προαναφέραμε (και όχι μόνο), παραμένουν σε ισχύ, δικαιώνονται από τις εξελίξεις, γίνονται κτήμα του κόσμου της Θεσσαλίας και φυσικά τις έχει αποδεχθεί η πλειοψηφία των πολιτικών στελεχών όλων των κομμάτων [πλην φυσικά ορισμένων που για προφανείς λόγους αποφεύγουν να μας εξηγήσουν πως θα λυθούν τα προβλήματα της υδατικής ασφάλειας από την ξηρασία, της οικολογικής αποκατάστασης των υδροφορέων, των αρδεύσεων στην γεωργία της Θεσσαλίας και τι θα κάνουν με τα ημιτελή ή σχεδόν ολοκληρωμένα έργα επί του Άνω Αχελώου, για τα οποία προτάσσουν μόνο την αντίρρησή τους (κατά της ολοκλήρωσης !), χωρίς την παραμικρή πρόταση για την αξιοποίησή τους].

Εκτός όμως από τα συμπεράσματα, ανακύπτουν και ερωτήματα.

Γιατί δεν αναλαμβάνει κανείς από όσους παράγοντες αναφέραμε μια πρωτοβουλία για κοινή δράση των Θεσσαλών, ώστε να προβάλλουν ενιαία τις τεκμηριωμένες θέσεις τους και να απαιτήσουν μαχητικά τη υλοποίηση των πολιτικών και των έργων, που, ούτως ή άλλως, περιλαμβάνονται και στις κυβερνητικές υποσχέσεις ;

Γιατί η συγκεκριμένη Κυβέρνηση Μητσοτάκη τυγχάνει μιας ιδιότυπης «ασυλίας» σε σχέση με όσα γνωρίσαμε στο παρελθόν επί Κυβέρνησης Τσίπρα ;

Μήπως τελικά η κομματική τοποθέτηση (ή ίσως και οι πολιτικές φιλοδοξίες ;) των βασικών εκπροσώπων των φορέων που προαναφέραμε, ανακόπτει την μαχητικότητά τους, μετριάζει την ένταση στην διατύπωση των αιτημάτων, αλλοιώνει (ίσως και ακυρώνει) την διάθεση για κοινή πολιτική δράση απέναντι στην Κυβέρνηση, περιορίζοντας την τακτική τους στην αναζήτηση ισορροπιών ;

Μήπως αδικούμε κάποιους εάν πούμε ότι οι (σχετικά συχνές) επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες θα μπορούσαν να θεωρηθούν περισσότερο σαν «υπηρεσιακού» ή «ενημερωτικού» χαρακτήρα συνεργασίες, παρά σαν συναντήσεις στις οποίες οι Θεσσαλοί κρούουν τον «κώδωνα του κινδύνου» για τα επείγοντα ζητήματα και τους κίνδυνους που μας απειλούν ;

Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο λοιπόν σε όλα αυτά τα ερωτήματα που (αντικειμενικά) προκύπτουν, οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης, οι εκπρόσωποι των βασικών επιμελητηρίων, αγροτικών – συνεταιριστικών φορέων κλπ. να τοποθετηθούν με παρρησία και ειλικρίνεια και να δώσουν απάντηση στην πράξη, αναλαμβάνοντας από κοινού συντονισμό και πρωτοβουλίες. Μπορούμε να ελπίζουμε ;

Είδωμεν ….

Ο αιρετικός