Οι προσδοκίες που δημιουργούνται από την νέα (2η) αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) Θεσσαλίας - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

Να μη χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά η υπογραφή της νέας μελέτης ΣΔΛΑΠ

…Στην πρόσφατη Συνάντηση ΠΕΔ Θεσσαλίας - βουλευτών - δημάρχων - Ε.Δ.Υ.ΘΕ., πολλοί βουλευτές της ΝΔ πρότειναν συνάντηση με τον ΥΠΕΝ κ. Κ. Σκρέκα για το ΣΔΛΑΠ.

Το αίτημά τους συμπεριλήφθηκε στις αποφάσεις της σύσκεψης. Δεν γνωρίζουμε τι θα μας πει ο κ. Υπουργός για τους 32 χαμένους μήνες. Πάντως, όποια και εάν είναι η δικαιολογία του, δεν αναπληρώνεται ο χαμένος χρόνος της κυβερνητικής τους θητείας.
Όσον αφορά την επικείμενη υπογραφή τής (νέας) μελέτης του ΣΔΛΑΠ, αυτή ΔΕΝ θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά σαν κάποια σημαντική πολιτική ενέργεια. Ελπίζουμε να πρυτανεύσει η σεμνότητα και η συναίσθηση των επιπτώσεων από την αποτυχημένη διαχείριση της υπόθεσης αυτής και κατ’ επέκταση της τύχης των έργων Αχελώου, που υπομονετικά αναμένουν την επανένταξή τους σε σχέδιο υλοποίησης... Αυτό αναφέρει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τη σημασία και τις προσδοκίες που δημιουργεί η αναθεώρηση του ΣΔΛΑΠ Θεσσαλίας. 

Όλες τις ερωτήσεις της «Ε.τ.Δ.» (από 20/9/2021) με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Πιο συγκεκριμένα :  

ΕΡΩΤΗΣΗ :
Μεγάλη συζήτηση γίνεται για τη νέα (2η) αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) που αφορά τη Θεσσαλία. Ποια είναι η σημασία του; Τι προσδοκίες δημιουργούνται (όταν αυτό εγκριθεί) ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ. :

Τα σχέδια αυτά εκπονούνται σε εφαρμογή της Οδηγίας 60/2000 της Ε.Ε. που σκοπό έχει να πετύχει την καλή κατάσταση των υδάτων στην Ε.Ε.
Τα σχέδια καταγράφουν την ποσοτική, ποιοτική - οικολογική κατάσταση των υδάτων σε όλα τα Υδατικά Διαμερίσματα (Υ.Δ.) της χώρας μας, μελετούν και παρακολουθούν την εξέλιξη του υδατικού ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης νερού, διαμορφώνουν κατευθύνσεις και προτείνουν μέτρα, δράσεις και έργα για την επίλυση των προβλημάτων, μετά από διαβούλευση με φορείς και πολίτες. Στο τέλος της διαδικασίας αυτής εγκρίνονται όλα αυτά με την έκδοση σχετικής Υπουργικής Απόφασης, η οποία ισχύει έως την αναθεώρηση των ΣΔΛΑΠ (που γίνεται κάθε έξι χρόνια).

Ας σημειωθεί ότι στην υποχρέωση εκπόνησης ΣΔΛΑΠ η χώρα μας ανταποκρίθηκε με μεγάλη καθυστέρηση και μετά από καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Η Θεσσαλία ανήκει σε δύο Υ.Δ., το δυτικό-ορεινό τμήμα της ανήκει στο Υ.Δ. Δυτικής Στερεάς Ελλάδας (λεκάνη απορροής Αχελώου), ενώ το κεντρικό και ανατολικό της τμήμα ανήκει στο Υ.Δ. Θεσσαλίας (λεκάνη απορροής Πηνειού).

Τα πρώτα ΣΔΛΑΠ που αφορούν την περιοχή μας εγκρίθηκαν το 2014 (Κυβέρνηση Σαμαρά) και η πρώτη (1η) αναθεώρησή τους έγινε το 2017 (Κυβέρνηση Τσίπρα).

Το γεγονός ότι έγινε (για πρώτη φορά) η επιστημονική καταγραφή της κατάστασης των υδάτων, ότι παρακολουθούνται τα υδάτινα οικοσυστήματα σε τακτά χρονικά διαστήματα και ότι δόθηκαν οι κατευθύνσεις επίλυσης των προβλημάτων τους, οι οποίες απέκτησαν και «θεσμικό» χαρακτήρα με Υ.Α., αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό.
Δυστυχώς όμως τα ΣΔΛΑΠ δεν έτυχαν της ανάλογης προσοχής και (κυρίως) της ουσιαστικής εφαρμογής από τα όργανα της Πολιτείας, την Αυτοδιοίκηση και τους φορείς διαχείρισης νερού για τους εξής λόγους :
α) Οι κατευθύνσεις που καταγράφηκαν στα ΣΔΛΑΠ (έργα, δράσεις, πολιτικές κ.λπ.) δεν εξειδικεύτηκαν σε ένα εφαρμοστικό σχέδιο (masterplan), ώστε να αποτελέσει δεσμευτικό πλαίσιο συγκεκριμένων ενεργειών (με εξασφάλιση οικονομικών πόρων) από τις εκάστοτε κυβερνήσεις (δείτε παλαιότερη δημοσίευση στην ίδια στήλη).
β) Τα εντεταλμένα όργανα διοίκησης για τον έλεγχο της διαχείρισης υδάτων και την εφαρμογή των κατευθύνσεων τα ΣΔΛΑΠ είναι ανεπαρκώς στελεχωμένα και σχεδόν «ξεχασμένα» από τις κυβερνήσεις, οι οποίες ελάχιστο ενδιαφέρον επιδεικνύουν για την εφαρμογή τα ΣΔΛΑΠ και την επίτευξη των στόχων της Οδηγίας 60/2000, καθιστώντας τα στην πράξη «σχέδια επί χάρτου».

Οι προτάσεις μας για Φορέα Διαχείρισης Υδάτων με συμμετοχή χρηστών αγνοούνται συστηματικά από όλες τις κυβερνήσεις (φιλελεύθερες, προοδευτικές, «οικολογο» - αριστερές κ.λπ.), προφανώς για να μπορούν ανενόχλητα να χρησιμοποιούν τα ΣΔΛΑΠ για πολιτικά παιχνίδια (δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από αυτό που έκανε ο κ. Φάμελλος, επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο οποίος επέλεξε να τα χρησιμοποιήσει ως εργαλείο «εξοβελισμού» της εκτροπής Αχελώου, κόντρα στη θέληση των φορέων, των οργανώσεων και του λαού της Θεσσαλίας, χωρίς καν να αισθάνεται την ανάγκη να ενημερώσει την κοινή γνώμη τι ακριβώς θα πράξει με τα «άχρηστα» ημιτελή έργα!).

Η Κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη, όπως στην πράξη αποδεικνύεται, είχε τόσο μειωμένο ενδιαφέρον για τον τομέα των υδάτων και τα προβλήματα στη Θεσσαλία, ώστε στην (επιβεβλημένη) αναθεώρηση του ΣΔΛΑΠ Θεσσαλίας (σχέδιο Φάμελλου), δεν έχει έως σήμερα (εδώ και 32 μήνες διακυβέρνησης) υπογράψει ούτε καν τη σύμβαση για τη μελέτη της 2ης αναθεώρησης.
Φαίνεται πως αυτό θα γίνει το αμέσως προσεχές διάστημα, όμως η διαδικασία των 12 - 15 μηνών που απαιτείται μέχρι την έκδοση της σχετικής Υπουργικής Απόφασης, μας φέρνει στις ...εκλογές του 2023 (!!), αφήνοντας επί της ουσίας αναξιοποίητο ένα ουσιαστικό εργαλείο άσκησης υδατικής πολιτικής σε μία περιοχή με σοβαρά υδατικά προβλήματα.
Στο μεταξύ, τα στοχοποιημένα και συκοφαντημένα από τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έργα Αχελώου θα «σαπίζουν» πάνω στα βουνά, θα προκαλούν οικολογικές καταστροφές στο «μπαζωμένο» ποτάμι (προς τέρψη των «αντιπάλων» της εκτροπής Αχελώου), θα κινδυνεύουν με καταστροφές οι περιοχές των έργων σε περίπτωση πλημμυρών και φυσικά η επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ θα ...«κάαααθεται» και θα περιμένει έως ότου κάποιοι σοβαροί εκπρόσωποί μας να διαχειριστούν το θέμα αυτό με υπευθυνότητα.

Στην πρόσφατη Συνάντηση ΠΕΔ Θεσσαλίας - βουλευτών - δημάρχων - Ε.Δ.Υ.ΘΕ., πολλοί βουλευτές της ΝΔ πρότειναν συνάντηση με τον ΥΠΕΝ κ. Κ. Σκρέκα για το ΣΔΛΑΠ.

Το αίτημά τους συμπεριλήφθηκε στις αποφάσεις της σύσκεψης.

Δεν γνωρίζουμε τι θα μας πει ο κ. Υπουργός για τους 32 χαμένους μήνες. Πάντως, όποια και εάν είναι η δικαιολογία του, δεν αναπληρώνεται ο χαμένος χρόνος της κυβερνητικής τους θητείας.

Όσον αφορά την επικείμενη υπογραφή τής (νέας) μελέτης του ΣΔΛΑΠ, αυτή ΔΕΝ θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά σαν κάποια σημαντική πολιτική ενέργεια. Ελπίζουμε να πρυτανεύσει η σεμνότητα και η συναίσθηση των επιπτώσεων από την αποτυχημένη διαχείριση της υπόθεσης αυτής και κατ’ επέκταση της τύχης των έργων Αχελώου, που υπομονετικά αναμένουν την επανένταξή τους σε σχέδιο υλοποίησης....

*Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:

Κώστας Γκούμας,

Τάσος Μπαρμπούτης

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

 

Παγιδευμένοι και αμήχανοι αναζητούν διέξοδο - Κώστας Γκούμας *

 

Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν σημαντικά γεγονότα (ενεργειακή κρίση και στην συνέχεια ο πόλεμος στην Ουκρανία, έκρηξη ακρίβειας, προβλήματα στον αγροτικό τομέα κλπ.), τα οποία σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουν την οικονομία της Θεσσαλίας και κυρίως τον αγροδιατροφικό τομέα.

Όπως ήταν φυσικό, οι εξελίξεις αυτές έφεραν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το θέμα των υδάτων και, κατ’ επέκταση, την συζήτηση για την ενίσχυση του υδατικού δυναμικού της περιοχής μας από τον Αχελώο και  τις προοπτικές ολοκλήρωσης των εγκαταλειμμένων έργων στα βουνά των Αγράφων.

Τα πολιτικά επιτελεία, κυβέρνησης και κομμάτων, έπιασαν αμέσως δουλειά. Όχι φυσικά για την ουσία του προβλήματος αλλά (κυρίως) για την επικοινωνιακή του διάσταση και την διαχείριση του (πιθανού) πολιτικού κόστους από τις εύλογες αντιδράσεις φορέων και πολιτών.

Η κυβέρνηση, από το πρώτο διάστημα της θητείας της, έθεσε την υπόθεση έργων Αχελώου σε πολύ χαμηλή προτεραιότητα.

Η εκτίμηση μας είναι ότι αυτό αντανακλούσε κυρίως στην λανθασμένη εντύπωση που είχε για το θέμα αυτό ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, σε συνδυασμό με την επιδίωξη του να καλλιεργήσει ένα φιλοπεριβαλλοντικό προφίλ (δες επικοινωνιακή φιέστα με δεκάδες «οικολογικές» οργανώσεις, σχετικές δηλώσεις κλπ. Οκτώβριος 2019), θεωρώντας ότι η αποστασιοποίηση του από την «εκτροπή Αχελώου» εξυπηρετεί τον στόχο αυτό. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του στην ΔΕΘ όπου μίλησε για μία «πονεμένη ιστορία» και «συνταγματικές δυσκολίες», δίνοντας παράλληλα το στίγμα του και στους αρμόδιους υπουργούς.

Την ίδια περίοδο, ο ενεργειακός σχεδιασμός της κυβέρνησης και η προσπάθεια να «αφήσει» χώρο για επενδύσεις με βάση τα «εθνικά μας καύσιμα» (δες πρόσφατη δήλωση κυβερνητικού εκπροσώπου), δηλαδή αιολικά και φωτοβολταϊκά, έθεσε εκτός του κυβερνητικού σχεδιασμού την πιο σημαντική ΑΠΕ, την υδροηλεκτρική ενέργεια (όπως ακριβώς έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΕΣΕΚ του 2018). Οι επιλογές αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα την έλλειψη  ενδιαφέροντος για παραγωγή ΥΗ ενέργειας από το εγκαταλειμμένο φράγμα/ταμιευτήρα Συκιάς επί του Αχελώου.

Επίσης καθόλου αμελητέα επίδραση δεν είχαν και οι πιέσεις από την Αιτωλοακαρνανία, όπου οι φορείς και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πιέζουν την κυβέρνηση να μην αγγίξει το θέμα των έργων Αχελώου, προσδοκώντας μέσω αυτής της πίεσης, όπως προκύπτει και από δημοσιεύματα παραγόντων της ΝΔ στο Αγρίνιο, να υπάρξουν σημαντικά αντισταθμιστικά οφέλη για την (αδικημένη υποτίθεται) περιοχή τους.

Προφανώς, αυτή η οφθαλμοφανής  έλλειψη διάθεσης του Κυριάκου Μητσοτάκη να εξετάσει σοβαρά την τύχη των έργων Αχελώου και να δώσει την απαιτούμενη διέξοδο (ιδιαίτερα μετά από την πολυετή απραξία της προηγούμενης κυβέρνησης), σχετίζεται και με την απουσία αντιπολιτευτικής πίεσης από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα του κοινοβουλίου στο θέμα αυτό.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν ο Πρωθυπουργός να μην ορίσει ούτε καν  έναν (απαραίτητο) συντονιστή σε ένα τόσο σύνθετο πρόβλημα, στο οποίο  εμπλέκονται αρκετά Υπουργεία, και να μην απαιτήσει από τους υπουργούς του την άμεση άρση των  εμποδίων που έντεχνα είχε παρεμβάλει η κυβέρνηση Τσίπρα (αλλαγή χωροταξικού σχεδιασμού, αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων που ακύρωσε την προβλεπόμενη ενίσχυση της λεκάνης Πηνειού με νερά από τον Αχελώου, απένταξη του ΥΗ έργου Συκιάς από τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό). Και φυσικά ούτε λόγος για αναζήτηση ενεργειακού εταίρου (παλαιότερα ήταν η ΔΕΗ), ο οποίος σε συντονισμό με τον κύριο (ιδιοκτήτη) του έργου, δηλαδή το Υπουργείο υποδομών, θα ολοκλήρωνε τον αναγκαίο επανασχεδιασμό του ταμιευτήρα Συκιάς με βάση τα νέα δεδομένα και τις αποφάσεις του ΣτΕ (μικρότερος όγκος νερού για μεταφορά, υποβιβασμός στάθμης της λίμνης για προστασία της μονής στο Μυρόφυλλο, κ.α.).

Συνοπτικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ παγιδεύτηκαν από την ψευδαίσθηση ότι τα εγκαταλειμμένα επί 12 χρόνια έργα Αχελώου θα μπορούσαν εσαεί να μένουν εκεί πάνω στα βουνά χωρίς πολλαπλές συνέπειες. Δεν αξιολογήσαν ούτε καν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον «μπαζωμένο» και «πληγωμένο» ποταμό από την ύπαρξη των προφραγμάτων και του εκχειλιστή από σκυρόδεμα, έργα που έχουν διακόψει την ροή του ποταμού, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο οικοσύστημα. Αγνόησαν επίσης τις επίμονες υποδείξεις των φορέων της Θεσσαλίας και τις εκθέσεις πραγματογνωμόνων για τους κινδύνους καταστροφών από έντονα πλημμυρικά φαινόμενα.

Τώρα που άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες υπέρβασης της επικίνδυνης κατάστασης, αναζητούν διέξοδο, κυρίως επικοινωνιακή, πιθανά με νέες ανακοινώσεις για την επανεκκίνηση των έργων. Όμως, δυστυχώς, τα τρία αυτά χαμένα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω…

Και φυσικά, για την μη τήρηση των προεκλογικών τους υποσχέσεων, θα αναζητήσουν και πάλι κάποια λογικοφανή δικαιολογία, αναγκαία άλλωστε λόγω και των επερχόμενων εκλογών.

Σε ότι αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, οι θέσεις του «εναντίον της εκτροπής Αχελώου» είναι γνωστές. Όμως, από τις επαφές μας με μέλη και φίλους του κόμματος αυτού στη Θεσσαλία, διαπιστώσαμε ότι ελάχιστοι – πιθανότατα μόνο η ηγεσία τους – έχουν συνειδητοποιήσει την κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα πολιτεύτηκε με γνώμονα ότι τα έργα εκτροπής Αχελώου είναι «παράνομα» και αποδόμησε συστηματικά όλες τις παραμέτρους της σκοπιμότητάς του (αρδευτικό, ενεργειακό, περιβαλλοντικό, κάλυψη ελλειμμάτων κλπ.). Η θέση τους ήταν ότι το ζήτημα αυτό έχει τελειώσει, χωρίς όμως να ασχοληθούν, ως όφειλαν, με την προοπτική των εγκαταλειμμένων έργων και τις δραματικές επιπτώσεις που επιφέρει η απόφαση τους αυτή.

Με απλά λόγια ενήργησαν συνειδητά για να «εξοντώσουν» ένα  ενοχλητικό για τις ιδεοληψίες τους τεχνικό έργο, δημιούργησαν όμως ένα «κουφάρι» το οποίο αρνούνται να το θάψουν !

Και όταν τίθεται το ερώτημα τι θα γίνει με τον «άταφο νεκρό», δηλαδή τα ημιτελή έργα, με αοριστίες και υπεκφυγές, πετάνε την μπάλα στην εξέδρα.

Ενδεικτικά : Πριν λίγες ημέρες βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από την Αιτωλοακαρνανία,   υπέβαλε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή θεωρώντας «προσβλητική»….την εμμονή της κυβέρνησης να «νεκραναστήσει» το  «περιβαλλοντοκτόνο» έργο. 

Αντί όμως να απαιτήσει από τον αρμόδιο υπουργό Υποδομών την άμεση κατεδάφιση του, περιορίζεται στο «ερώτημα» (;) εάν ο υπουργός «θα αποφασίσει επιτέλους…υπέρ της βιώσιμης…διαχείρισης των υδατικών πόρων της περιοχής» (!!!).

Άλλος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από το 2019 και μετά τάσσεται κατά των έργων Αχελώου, αντιπαρέρχεται το επίδικο πολιτικό ζήτημα σχετικά με την τύχη των ημιτελών εγκαταλειμμένων έργων και τοποθετείται αόριστα «υπέρ της τήρησης της νομιμότητας» (!). Αναρωτήθηκε μάλιστα «για ποιόν Αχελώο μιλάνε» αφού δεν έγινε η αναθεώρηση του σχεδίου διαχείρισης ! (το άλλοθι…).

[Σημείωση : Ο ίδιος βουλευτής, πριν λίγα χρόνια, ως πολιτικό στέλεχος άλλου κόμματος, εξαπατώντας προφανώς τον θεσσαλικό λαό, είχε δημόσια ταχθεί ανεπιφύλακτα υπέρ των έργων εκτροπής Αχελώου ! ]

Συνοπτικά, στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν αιχμάλωτοι των ιδεοληψιών που κυριάρχησαν στο χώρο αυτό τα προηγούμενα χρόνια και στους φανατισμούς του παρελθόντος.

Βεβαίως, όταν έγιναν κόμμα εξουσίας, αναγκάστηκαν να διαχειριστούν με τα πραγματικά δεδομένα κάποιες δύσκολες αποφάσεις, όπως πχ. συνέβη με το ΥΗ έργο Μεσοχώρας για το οποίο (έως το 2017) ζητούσαν μαχητικά την κατεδάφισή του !

Τελικά, υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση, το αδειοδότησαν και τώρα τάσσονται υπέρ της ολοκλήρωσής και λειτουργίας του (παρά το γεγονός ότι το ΣτΕ παραμένει αρνητικό έως και σήμερα στο θέμα αυτό).

Δεν θα κάνουμε προβλέψεις πως θα τοποθετηθούν τελικά στο αντίστοιχο ζήτημα του (ΥΗ) ταμιευτήρα Συκιάς, της σήραγγας εκτροπής και της μεταφοράς υδάτων στη λεκάνη Πηνειού, έργα εναντίον των οποίων, έως και σήμερα, διαρρηγνύουν με πάθος τα ιμάτιά τους !

Ούτε γνωρίζουμε για πόσο ακόμη βασικά κεντρικά στελέχη του κόμματος θα παριστάνουν τον ανήξερο για τις δραματικές επιπτώσεις στο εξελισσόμενο οικολογικό έγκλημα αλλά και τους κινδύνους καταστροφών στην περιοχή των έργων Αχελώου, ένα θέμα για το οποίο αρνούνται να μιλήσουν καθαρά στα μέλη και τους φίλους του κόμματος, ειδικά στη Θεσσαλία.

Για ένα πράγμα όμως είμαστε βέβαιοι.

Η στασιμότητα σχετικά με τα έργα Αχελώου βολεύει πάρα πολύ την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η θέση τους  να μην επανεκκινήσουν τα έργα «καλμάρει» όλους όσοι, με βάση τις ιδεοληψίες τους, τα θεωρούν «κόκκινη γραμμή». Από την άλλη μεριά, το να μην κατεδαφίζονται τα «παράνομα» έργα, τους παρέχει μία ασφάλεια απέναντι στην  εύλογη αγανάκτηση που θα εκφράσει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού (αν ταχθούν υπέρ της κατεδάφισης), η οποία αντιλαμβάνεται την τεράστια σημασία των έργων αυτών.

Εξάλλου πολλά θα κριθούν από το εάν (και πότε) θα αναλάβουν ξανά κυβερνητικές ευθύνες (όπως συνέβη με την Μεσοχώρα, που από την «κατεδάφιση» φθάσαμε το 2017 στην αδειοδότηση….)

Τέλος, η ψευδαίσθηση ότι το «βήμα» τους στην υπόθεση αυτή μπορεί να παραμένει εσαεί «μετέωρο»,  τους επιτρέπει να αναβάλλουν (για την ώρα) την λήψη δύσκολων αποφάσεων.

Και στο θέμα αυτό, αντικειμενικά, η ΝΔ κάνει ότι μπορεί να τους εξυπηρετήσει…

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Οι αντιδράσεις στην Αιτωλοακαρνανία σχετικά με τα έργα Αχελώου και οι προτάσεις της Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την πρόσφατη αναταραχή και τις έντονες αντιδράσεις παραγόντων της γειτονικής Αιτωλοακαρνανίας σε σχέση με την τύχη των εγκαταλειμμένων έργων του Άνω Αχελώου.

Όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, οι αντιδράσεις αυτές οφείλονται, αφενός στις γνωστές δηλώσεις του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Αδ. Γεωργιάδη για τα έργα Αχελώου και τις αποφάσεις του ΣτΕ, αφετέρου στην «κινητικότητα» που παρατηρήθηκε στη Θεσσαλία για το ίδιο θέμα αλλά και την ανάθεση που έγινε σε εργοληπτική εταιρία για φύλαξη και συντήρηση στο χώρο των εργοταξίων.

Από τις αναρτήσεις και το ρεπορτάζ διάφορων τοπικών ιστότοπων (δες ενδεικτικά agrinionews.gr, 28/2/2022), προκύπτει ότι οι  φόβοι και  οι  αντιρρήσεις των γειτόνων μας πρακτικά επικεντρώνονται στην ανησυχία τους μήπως τελικά ολοκληρωθούν και λειτουργήσουν τα εγκαταλειμμένα έργα Άνω Αχελώου, δηλαδή το ΥΗ συγκρότημα Μεσοχώρας – Γλύστρας, το ΥΗΕ Συκιάς και η σήραγγα για μερική μεταφορά/εκτροπή υδάτων προς την λεκάνη απορροής Πηνειού.

Παραθέτουμε (ενδεικτικά) αποσπάσματα από τις σχετικές διατυπώσεις τους :

(Είμαστε) «….εναντίον κάθε απόπειρας επανάληψης του εγκληματικού εγχειρήματος…», «συντηρούν (με) μεθοδεύσεις το σενάριο επανεκκίνησης των έργων», «να σταματήσουν οριστικά και αμετάκλητα κάθε ενέργεια τους…» και άλλα παρόμοια. Θεωρούν μάλιστα την, κυριολεκτικά ασήμαντη, εργολαβία φύλαξης του 1,8 εκατ. ευρώ ως διαφαινόμενη «πρόθεση της κυβέρνησης…να προχωρήσει το έργο».

Προφανώς δεν έχουμε την παραμικρή πρόθεση να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τις γνωστές αιτιάσεις μιας άγονης αντιπαράθεσης  «υπέρ» η «κατά» της σκοπιμότητας  των έργων Αχελώου, κάτι που αναπτύχθηκε και στις δύο περιοχές τα τελευταία 35 χρόνια. Εξάλλου κάτι τέτοιο θα ήταν περιττό δεδομένου ότι και οι δύο πλευρές  διατηρούν τις παγιωμένες πλέον θέσεις τους.

Ας μας επιτραπούν όμως λίγες παρατηρήσεις για την κατάσταση όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί :

1. Παρατηρούμε συνολικά, ακόμη και από τις «ψύχραιμες» φωνές των εκπροσώπων στη γειτονική Περιφέρεια, την απουσία κάποιας συγκεκριμένης πρότασης σχετικά με την τύχη των έργων. Εμείς πιστεύουμε ότι, ακόμη και εάν διαφωνεί κανείς με την σκοπιμότητα των έργων που προαναφέραμε, δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι τα έργα αυτά έχουν, σε σημαντικό βαθμό, κατασκευασθεί. Συνεπώς, η επί 12 χρόνια εγκατάλειψη  τους αποτελεί μια πραγματική εκκρεμότητα, η ενεργοποίηση της κυβέρνησης (προς όποια κατεύθυνση) είναι επιβεβλημένη, ενώ η διατύπωση πρότασης από όλους τους ενδιαφερομένους για την διαχείριση του προβλήματος συνιστά υπεύθυνη στάση.

2. Σχετικά με την εργολαβία φύλαξης – συντήρησης των εργοταξίων, αν και την θεωρούμε ήσσονος σημασίας ζήτημα, συμμεριζόμαστε εν μέρει τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν, δεδομένου ότι θα έπρεπε, εδώ και χρόνια, να έχουν προηγηθεί οι αποφάσεις για την τύχη των έργων. Θεωρούμε μάλιστα άστοχη την υπογραφή από τον κ. Σπίρτζη (επί κυβερνήσεως Τσίπρα) της σχετικής ΣΑΕ για την χρηματοδότηση της μικρής αυτής  εργολαβίας, εφόσον δεν  είχαν ληφθεί οι βασικές πολιτικές αποφάσεις συνέχισης του έργου (προφανώς, σε περίπτωση μη συνέχισης των έργων, όπως είχε επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ, η συντήρηση και φύλαξη των εργοταξίων είναι περιττή….).

3. Διαβάσαμε δήλωση του Περιφερειάρχη κ. Φαρμάκη, ο οποίος είπε «όχι» σε ιδεολογικό ή τοπικιστικό φανατισμό, κάτι που σεβόμαστε απολύτως. Όμως, θέσεις σαν αυτή, έρχονται σε αντίθεση με  αιτιάσεις  περί «υδατικής αφαίμαξης» που γίνεται στην Αιτωλοακαρνανία «με μηδενικά ανταποδοτικά οφέλη», με αποτέλεσμα «…να παραμένει ο πιο παραμελημένος νομός της Ελλάδας» (Φ. Σκληρός, agrinionews.gr, 28/2/2022).

Δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι όλες αυτές οι αντιδράσεις στην γειτονική μας περιοχή εκδηλώνονται στα πλαίσια μιας συντονισμένης διεκδίκησης ανταποδοτικών οφελών.

Εξάλλου θα ήταν τουλάχιστον παράδοξο να θεωρείται «αδικημένη»  η Αιτωλοακαρνανία, με τις τόσο σημαντικές (διαχρονικά) αναπτυξιακές επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα (Κρεμαστά, Καστράκι, Στράτος, Δαφνοζωνάρα της ΤΕΡΝΑ και η αναμενομένη - πάλι της ΤΕΡΝΑ - στην Αμφιλοχία) αλλά και στον τομέα μεταφορών (γέφυρα Αντίρριου, Ιόνια οδός) και όχι μόνο.

Και εάν έχει κάποια βάση η διεκδίκηση τους αυτή, ας σκεφθούμε  τι αντισταθμιστικά θα μπορούσε να διεκδικήσει η ορεινή δυτική Θεσσαλία, όταν όλα αυτά τα χρόνια, πάνω από  μισό αιώνα, τα Αγραφιώτικα βουνά «προσφέρουν» με τα ποτάμια τους (θεσσαλικός Αχελώος, Αγραφιώτης, Ταυρωπός και άλλα μικρότερα) δισεκατομμύρια κ. μ. νερού στην λίμνη Κρεμαστών και την Αιτωλοακαρνανία για παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός άλλωστε που επέτρεψε και στήριξε ουσιαστικά την σημαντική αναπτυξιακή επένδυση του βωξίτη στην Βοιωτία, έχοντας καταστήσει την χώρα μας πρωτοπόρα στην επεξεργασία  αλουμινίου (εξαγωγές κλπ.).

Προφανώς δεν ζητούμε (ούτε έχουμε κάποια εξουσιοδότηση από κανέναν) αντισταθμιστικά οφέλη από την πολιτεία.

Την πραγματικότητα επισημαίνουμε και την περηφάνεια μας εκφράζουμε για την συνεισφορά του τόπου μας στην εθνική οικονομία.

Παρόλα αυτά, εάν οι φίλοι γείτονες έχουν κάποια στρατηγική διεκδίκηση, είναι προτιμότερο να το θέσουν ευθέως στην κυβέρνηση (εμείς θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα είχαμε αντίρρηση) και να εγκαταλείψουν τον πόλεμο κατά των έργων Άνω Αχελώου, που σε τελική ανάλυσή η εγκατάλειψη τους επί 12 χρόνια κανέναν δεν ωφελεί. 

4. O κ. Φαρμάκης δήλωσε επίσης ότι «εμπιστευόμαστε την δικαιοσύνη» η οποία όπως λέει, «μας δικαίωσε 5 φορές». Παρατηρούμε όμως ότι  το ΣτΕ έχει «κλείσει»  (απόφαση 26 του 2014) τις εκκρεμότητες  για την εκτροπή Αχελώου και δεν αναμένεται νέα εμπλοκή του  στην υπόθεση αυτή, παρά μόνον εάν στο μέλλον  εκδοθούν νέες αποφάσεις συνέχισης των έργων (και υπάρξουν σχετικές προσφυγές).

Τι αναμένει λοιπόν ο κ. Περιφερειάρχης από την δικαιοσύνη ;

Εκτός πια και εάν αναφέρεται μόνο στο έργο της Μεσοχώρας (για το οποίο το Περιφερειακό συμβούλιο γνωμοδότησε αρνητικά), όπου ενδεχομένως εκτιμά ότι θα γίνουν νέες προσφυγές κατά της αδειοδότησης του έργου, η οποία έγινε πρόσφατα από την κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη.

Από την πλευρά μας θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι  ο κ. Φαρμάκης  στηρίζει την πρόσφατη αυτή απόφαση της  κυβέρνησης και συναινεί  στην διακομματική αποδοχή λειτουργίας της Μεσοχώρας.

Η θέση της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ), σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, είναι διαυγής και σαφής.

Την παρουσιάσαμε με ειδική ΑΝΑΦΟΡΑ που υποβάλλαμε στη Βουλή, στα κόμματα, στην Κυβέρνηση.

Κατά την άποψή μας, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλοι να εγκαταλείψουμε τις άγονες αντιπαραθέσεις και το  πολεμικό κλίμα που (μεταξύ άλλων) δεν προσφέρει την δυνατότητα στους δύο γείτονες (Θεσσαλούς και Αιτωλοακαρνάνες) ούτε καν να συναντηθούν και να συνομιλήσουν !

Βασική μας διαπίστωση είναι ότι η κατάσταση στον Αχελώο και στην περιοχή των εγκαταλειμμένων έργων ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ !

Ο ποταμός, στη θέση των έργων στης Συκιάς, παραμένει «μπαζωμένος» και η ροή του γίνεται μέσα από παράπλευρες σήραγγες (bypass), με προφανείς τις οικολογικές επιπτώσεις στο ποτάμιο οικοσύστημα και ευρύτερα στη περιοχή.

Οι κίνδυνοι καταστροφών από έντονες πλημμύρες παραμένουν. Όπως δήλωνε προ μηνών στην ΕΦ-ΣΥΝ (Οκτ. 2021) ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γ. Παπαναστασίου, αναφερόμενος σε ένα άλλο ποτάμι στην περιοχή του, τα «πλημμυρικά φαινόμενα θα θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, αγροτικές εκτάσεις, πέτρινα γεφύρια…., συγκοινωνιακές υποδομές…».

Τον διαβεβαιώνουμε ότι ακριβώς οι ίδιοι  και ίσως μεγαλύτεροι κίνδυνοι (λόγω του τεράστιου όγκου χωματισμών και σκυροδεμάτων) ελλοχεύουν  και στα εγκαταλειμμένα έργα Αχελώου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για λόγους πολιτικής ηθικής και δημοκρατίας, η υπόθεση των έργων Αχελώου πρέπει άμεσα να συζητηθεί στη Βουλή και να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για την τύχη τους και τις προοπτικές τους. Αποφάσεις οι οποίες βεβαίως  θα πρέπει από όλους να γίνουν σεβαστές.

Εάν  τα έργα αυτά τα χρειαζόμαστε, άμεσα να αρχίσει η επανεκκίνησή τους, η ολοκλήρωση και λειτουργία τους.

Εάν κριθεί ότι δεν τα χρειαζόμαστε ή ότι τα εμπόδια που υπάρχουν είναι ανυπέρβλητα, τότε πρέπει άμεσα να κατεδαφιστούν.

Κλείνοντας προτείνουμε, από κοινού με το συντονιστικό όργανο των φίλων Αιτωλοακαρνάνων, να κάνουμε παρέμβαση στον Πρόεδρο της Βουλής, στα κόμματα και στα αρμόδια υπουργεία Υποδομών και Ενέργειας, απαιτώντας την αυτονόητη αυτή δημοκρατική διαδικασία.

 Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ

*Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,

*Γέμτος Φάνης,ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

*Κοτσιμπογεώργος Ηλίας, πρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας,

*Ντογκούλης Δημήτρης – πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ 

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

Οι «μουρλοί» εναντίον «λογικών» και στη μέση ο … Αχελώος - (Κώστας Γκούμας - Τάσος Μπαρμπούτης)*

ΥΗΕ Μεσοχώρας

 

Μεγάλη ταραχή, σε πολλά επίπεδα, προκάλεσαν κάποιες δηλώσεις του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Αδ. Γεωργιάδη για τα εγκαταλειμμένα έργα Αχελώου, τα οποία όπως ισχυρίστηκε (προφανώς εάν είχαν ολοκληρωθεί) «…θα προσέφεραν μεταξύ άλλων και μεγάλες φθηνές ποσότητες ρεύματος…».

Οι μεγαλύτερες όμως αντιδράσεις στις δηλώσεις του κ. Υπουργού προήλθαν από την άποψή του ότι τα έργα Αχελώου «…έχουν σταματήσει από την αντίδραση της Αριστεράς», καθώς και την προκλητική του κατάληξη ότι «…όταν σε κάθε προσπάθεια να αποκτήσουμε φθηνό ρεύμα, κάποιοι μουρλοί τρέχουν στο ΣτΕ και εμποδίζουν τις άδειες και τα έργα, δεν θα έχουμε ακριβό ρεύμα ; ».

Είναι προφανής η προσπάθεια του κ. Γεωργιάδη να κάνει έναν (ανεπιτυχή κατά την άποψη μας) αντιπερισπασμό στην πίεση που δέχεται η κυβέρνηση για την ανεξέλεγκτη ενεργειακή εξάρτηση στην οποία εκτέθηκε η χώρα μας (σε συνδυασμό με το ενεργειακό μίγμα που επέλεξε) και για τις απαράδεκτα υψηλές τιμές ενέργειας, επιχειρώντας ταυτόχρονα μία επίθεση στους ιδεολογικούς του αντιπάλους.

Δεν θα εμπλακούμε σε σχολιασμό της σκοπιμότητας αυτών των δηλώσεων.

Θα θέσουμε όμως ένα ερώτημα στον κ. Υπουργό : Γιατί η κυβέρνησή του, τον Δεκέμβριο του 2019, στο σχέδιο για την Ενέργεια (ΕΣΕΚ) που συνέταξε το ΥΠΕΝ, δεν συμπεριέλαβε ούτε ΕΝΑ νέο υδροηλεκτρικό έργο (που κατά τον κ. Γεωργιάδη  παράγουν φθηνή ενέργεια) και επέλεξαν να ταυτιστούν απόλυτα με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κατά των υδροηλεκτρικών έργων και με την μονομερή εξάρτηση από το φυσικό αέριο, όπως προέβλεπε και  το δικό τους «αριστερό» ΕΣΕΚ ; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Θα επιχειρήσουμε στα επόμενα να δούμε ποιοι τέλος πάντων ήταν αυτοί οι «μουρλοί» (που κατά τον κ. Υπουργό έτρεχαν υποβάλλοντας προσφυγές στο ΣτΕ κατά των έργων Αχελώου) και ποιοι ήταν οι «αποδέκτες» των αιτημάτων τους από το πολιτικό και το δικαστικό σύστημα.

Ας δούμε πχ. τους πρωταγωνιστές της τελευταίας προσφυγής που υπήρξε στο ΣτΕ και η οποία οδήγησε στην (ακυρωτική) απόφαση 26/2014 :

• Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Δήμος Αγρινίου, Μεσολογγίου και άλλες τοπικές οργανώσεις της Αιτωλοακαρνανίας.
• Παγκόσμιο Ταμείο για την φύση –WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρία για την προστασία περιβάλλοντος και πολιτιστικής κληρονομιάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία και άλλες «οικολογικές» οργανώσεις.

Ήδη οι τοπικές οργανώσεις που προαναφέραμε αντέδρασαν εντονότατα στις δηλώσεις Αδ. Γεωργιάδη. Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται ότι πρόκειται για ιδεολογικούς αντιπάλους του κ. Υπουργού.

Όσον αφορά στις «οικολογικές» οργανώσεις, όλες αυτές τελούν υπό την προστασία του Πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος μάλιστα σε μία εμβληματική συνάντηση με πολλές από αυτές τις οργανώσεις (συμπεριλαμβανομένων των…. «μουρλών» !), τον Οκτώβριο του 2019, έδωσε το στίγμα του στα θέματα αυτά. Σε κάθε περίπτωση μόνο εμπόδιο στην πολιτική του δεν τις θεωρεί !

Σε ανάλογη κίνηση, με πολιτικά μηνύματα, προέβη και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) κα Κ. Σακελλαροπούλου, σε δημόσια προνομιακή συνάντηση στο Ζάππειο με κάποιες από τις οργανώσεις αυτές.

Και περιττό να θυμίσουμε ότι ως «αποδέκτης» των προσφυγών τους, η κα ΠτΔ αλλά και ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Πικραμένος, αμφότεροι ως δικαστές (και στη συνέχεια πρόεδροι) του ΣτΕ, συνέβαλαν και προσωπικά στην έκδοση χαρακτηριστικά αντιφατικών και αναιτιολόγητα «εχθρικών» αποφάσεων για τα    έργα Αχελώου.

Ενδεικτικά, το 2000 το ΣτΕ απέρριψε τις αιτιάσεις των προσφευγόντων στο σύνολό τους, θεωρώντας ότι η εκτροπή Αχελώου δεν αντίκειται στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Αντίθετα, το ίδιο δικαστήριο, χωρίς σεβασμό ούτε καν στο «δικό του» δεδικασμένο, το 2014 αποφάσισε ακριβώς το αντίθετο !

Όσο για την πολύπαθη Μεσοχώρα, που δικαίως ο κ. Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι χάθηκαν τεράστιες ποσότητες «φθηνής» ηλεκτρικής ενέργειας, το ΣτΕ ακύρωσε το χρησιμότατο αυτό υδροηλεκτρικό έργο της ΔΕΗ  επειδή (υποτίθεται) δεν είχαν προβλεφθεί μέτρα προστασίας στο μοναστήρι Μυροφύλλου. Μόνο που δεν «πρόσεξαν» ότι το μοναστήρι αυτό ΔΕΝ βρίσκεται στην (υπό δημιουργία) τεχνητή λίμνη Μεσοχώρας αλλά σε άλλη λίμνη, εκείνη της Συκιάς !!

Και είναι τέτοιο το μίσος του ΣτΕ για το έργο αυτό που ακόμη και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να το αδειοδοτήσει (με σύμφωνη γνώμη όλου του πολιτικού συστήματος), οι δικαστές και πάλι το ακύρωσαν (2020) εντοπίζοντας διοικητικές παραλείψεις…..

Έτσι χάθηκαν πάνω από είκοσι (20) χρόνια λειτουργίας για το ΥΗΕ Μεσοχώρας.

Με απλά μαθηματικά και σύμφωνα με την ορολογία του κ. Γεωργιάδη, [«μουρλοί» και ΣτΕ] εναντίον [έργων Αχελώου] : 20 – 0 (!) και βεβαίως η άνιση αυτή μάχη συνεχίζεται…..

Είναι σαφές ότι οι δηλώσεις Αδ. Γεωργιάδη ενήργησαν σαν μία σπίθα σε ένα πολύ εύφλεκτο πολιτικό περιβάλλον για τα ζητήματα ενέργειας και τα έργα Αχελώου.

Στην πραγματικότητα  όμως, κυρίαρχο στοιχείο στην υπόθεση αυτή  είναι το τεράστιο έλλειμμα πολιτικής βούλησης αλλά και τόλμης από τις κυβερνήσεις, ώστε να διαχειριστούν υπεύθυνα και αποτελεσματικά ένα ακανθώδες πρόβλημα που έρχεται από το παρελθόν και το οποίο όλοι αποφεύγουν να το «αγγίξουν».

Οι δηλώσεις Κυρ. Μητσοτάκη στην ΔΕΘ («πονεμένη ιστορία» κλπ.) πιστοποιούν και τους δισταγμούς της σημερινής κυβέρνησης. Και στο θέμα αυτό, ο κατά τα άλλα λαλίστατος κ. Γεωργιάδης, θα έπρεπε να θυμηθεί ότι η ΝΔ, ούτε ως αντιπολίτευση πίεζε τον ΣΥΡΙΖΑ για τα έργα Αχελώου (παρότι ενημερώθηκε διεξοδικά και επανειλημμένα), ούτε ως κυβέρνηση έφερε το θέμα στη Βουλή για να το ξεκαθαρίσει.

Και φυσικά όλα αυτά δεν περνούν απαρατήρητα και στην γειτονική Αιτωλοακαρνανία, όπου πολλοί (κυρίως φιλικά προσκείμενοι προς την κυβέρνηση) τοπικοί παράγοντες βγήκαν στα «κάγκελα» φοβούμενοι μήπως προχωρήσουν τα έργα !

Στο δια ταύτα : Για να μην εκτίθεται ο κ. Πρωθυπουργός, για να μην επιτίθενται, φίλοι και εχθροί, στον κ. Γεωργιάδη, για να μην βρίσκονται σε άβολη θέση οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές Θεσσαλίας, για να σταματήσουν οι νοσηρές τοπικιστικές αντιπαλότητες, για να μειωθούν τα περιθώρια για πολιτικά παιχνίδια από ορισμένα κόμματα και οργανώσεις, και, κυρίως αυτό, για να εκλείψουν οριστικά τα οικολογικά προβλήματα και οι κίνδυνοι καταστροφών από πλημμύρες στα εγκαταλειμμένα έργα Αχελώου, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΌΦΑΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ή (εάν δεν τα χρειαζόμαστε) ΓΙΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΧΕΛΩΟΥ.

Είναι η μόνη έντιμη και πολιτικά ηθική διέξοδος από αυτόν τον σύγχρονο «γόρδιο δεσμό».

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

​- Από την ομάδα μας στο fb  

 

Άρρηκτες με τους αγρότες οι διεκδικήσεις της Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 

Ο κρίσιμος ρόλος του - γεωπολιτικά απρόβλεπτου...- φυσικού αερίου

Η δράση και οι διεκδικήσεις της Ε.Δ.Υ.ΘΕ. - έστω και εάν δεν γίνεται ορατό από την πρώτη ματιά - συνδέονται άρρηκτα με τα αιτήματα και τους αγώνες των αγροτών.

...Η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από ταμιευτήρες, όπως η Μεσοχώρα και η Συκιά και άλλους μικρότερους, π.χ. θα συμβάλλει στη μείωση των τιμών ενέργειας (και κατ’ επέκταση του υψηλού κόστους παραγωγής), κάτι που θα μπορούσε ήδη να συμβαίνει εάν οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων δεν την είχαν θέσει εκτός του σχεδιασμού τους και περιόριζαν αντίστοιχα τις εισαγωγές του πανάκριβου (και γεωπολιτικά «απρόβλεπτου», όπως διαπιστώνουμε τις τελευταίες ημέρες) φυσικού αερίου.

Αυτό υποστηρίζει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το εάν και κατά πόσο συνδέονται οι προτάσεις και η δράση της με τα αιτήματα των πρόσφατων -και όχι μόνο- αγροτικών κινητοποιήσεων.

Πιο συγκεκριμένα:

Όλες τις ερωτήσεις της «Ε.τ.Δ.» (από 20/9/2021) με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποια είναι η άποψή σας για τις αγροτικές κινητοποιήσεις ;

Πως σχολιάζετε τα αιτήματα που διατυπώνονται από τους αγρότες ;

Υπάρχει σύνδεση με τα αιτήματα αυτά και τις διεκδικήσεις που προβάλλει η η Επιτροπή  Διεκδίκησης επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ) ;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Είναι αυτονόητο ότι οι κινητοποιήσεις και τα αιτήματα των αγροτών θα ήταν αδύνατο να αφήσουν ασυγκίνητους τους φορείς, τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες, τους επιστήμονες και τους αγρότες που δίνουν τον δικό τους αγώνα μέσα από τις γραμμές της Ε.Δ.Υ.ΘΕ, δεδομένου ότι πρόκειται για μικρομεσαίους επαγγελματίες και γενικά το ανθρώπινο δυναμικό που υπηρετεί τον αγροδιατροφικό τομέα.

Όταν λοιπόν αυτοί αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και για την διατήρηση των νέων αγροτών στα χωράφια τους, το θέμα αφορά ΟΛΟΥΣ τους πολίτες, τους φορείς, αλλά και συνολικά την οικονομία της Θεσσαλίας, το ΑΕΠ της χώρας, την διατροφική ασφάλεια του πληθυσμού.

Σε σχέση με τα αιτήματα που προβάλλουν, θα μπορούσαμε να τα ξεχωρίσουμε σε τρεις γενικές κατευθύνσεις :

α) Μεγαλύτερο κύκλο εργασιών (τζίρος) με υψηλότερη αξία προϊόντων,

β)  Χαμηλότερό κόστος παραγωγής (ενέργεια, πετρέλαιο, αγροτικά εφόδια, φόροι κλπ.),

γ)  Προστασία από εξωγενείς παράγοντες είτε αυτοί αφορούν στις «απρόβλεπτες» και μη διαχειρίσιμες από τους ίδιους αλλαγές (πχ. ενέργεια, λοιπά κόστη, κ.ο.κ.), είτε επιπτώσεις από φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, ξηρασία, παγετός, ικανοποιητικές αποζημιώσεις από ΕΛΓΑ κ.α.).

Σε όλες αυτές τις κατηγορίες των αγροτικών αιτημάτων, η δράση και οι διεκδικήσεις της Ε.Δ.Υ.ΘΕ, έστω και εάν δεν γίνεται ορατό από την πρώτη ματιά, συνδέονται άρρηκτα με τις δικές τους.

Ειδικότερα :

 

v Ο κύκλος εργασιών γεωργίας/κτηνοτροφίας πανελλαδικά κινείται στα επίπεδα των 200 ευρώ/στρέμμα ενώ στη Θεσσαλία 300 ευρώ/στρέμμα. Όση βελτίωση και να υπάρξει στις παραμέτρους που επηρεάζουν το κόστος παραγωγής, τα περιθώρια για βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και το κέρδος από αυτές είναι αντικειμενικά περιορισμένα, ιδίως αν συνυπολογίσουμε και τον μικρό αγροτικό κλήρο.

ΜΟΝΟ με περισσότερο νερό μπορεί ο κύκλος εργασιών να κινηθεί σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα, είτε με αύξηση παραγωγής στις ίδιες καλλιέργειες που καταγράφονται σήμερα, είτε εάν υπάρξει στροφή σε άλλες που συνδέονται με τρόφιμα, κηπευτικά, δενδροκαλλιέργειες κλπ. και δεν υπάρχουν σήμερα οι προϋποθέσεις ανάπτυξής τους.

Με την δημιουργία υδατικών υποδομών (είτε με έργα εξοικονόμησης νερού – σύγχρονα δίκτυα μεταφοράς και διανομής νερού, είτε με περισσότερους ταμιευτήρες επιφανειακών υδάτων), άλλες χώρες με παρόμοιες ή/και χειρότερες κλιματικές συνθήκες και ποιότητα εδαφών (πχ. Ισραήλ) έχουν επιτύχει τζίρους αρκετά πάνω από τα 1000 ευρώ/στρέμμα.

Εμείς γιατί όχι ;

v Σε περίπτωση αύξησης της προσφοράς νερού, η μείωση του κόστους παραγωγής, μέσα από την δημιουργία υποδομών σαν αυτές που προαναφέραμε, είναι αυτονόητη και διαχρονικά πολύ πιο σταθερή. Και μόνο την εξωφρενική κατανάλωση ενέργειας των 33.000 γεωτρήσεων στον κάμπο εάν καταφέρουμε να τιθασεύσουμε (ανέρχεται στις 700 Gwh ανά έτος, δηλαδή δύο εργοστάσια της ισχύος της Μεσοχώρας «δουλεύουν» για να τις καλύψουν ενεργειακά !!), υποκαθιστώντας τις αντλήσεις από γεωτρήσεις με έργα ταμίευσης επιφανειακών νερών, τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά.

v Τα περιφερειακά έργα ταμίευσης γύρω από το θεσσαλικό κάμπο (Ενιπέας, Μουζάκι, Πύλη, Νεοχώρι κλπ.) θα επιδράσουν θετικά στη μείωση των ζημιών - καταστροφών από πλημμύρες, δεδομένου ότι, σε περίπτωση ισχυρών βροχοπτώσεων και κατακλυσμών, θα συγκρατούν σημαντικές και ιδιαίτερα κρίσιμες ποσότητες νερού, αποτρέποντας δύσκολα διαχειρίσιμες καταστάσεις πλημμυρικών φαινομένων.

v Επίσης η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από ταμιευτήρες όπως η Μεσοχώρα και η Συκιά (επί του Αχελώου) και άλλους μικρότερους θα συμβάλλει στην μείωση (συνολικά για την χώρα) των τιμών ενέργειας, κάτι που θα μπορούσε ήδη να συμβαίνει εάν οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων δεν είχαν θέσει εκτός του σχεδιασμού τους την υδροηλεκτρική ενέργεια και περιόριζαν αντίστοιχα τις εισαγωγές του πανάκριβου (και γεωπολιτικά «απρόβλεπτου») φυσικού αερίου.

v Τέλος, όπως επανειλημμένα έχουμε τεκμηριώσει, ο αγώνας μας για υδατικά έργα (είτε εξοικονόμησης, είτε ταμίευσης νερού) αποτελεί μία εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση προστασίας των υδάτινων οικοσυστημάτων, αναβάθμισης όσων βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης (πχ. υπόγεια νερά), προστασίας των εδαφών, ασφάλειας έναντι της ξηρασίας κ.ο.κ., δηλαδή τις παραμέτρους που συνιστούν την οικολογική διάσταση του υδατικού προβλήματος και η οποία δυστυχώς, παρότι οι συνθήκες αλλάζουν (προς το χειρότερο λόγω κλιματικής κρίσης) με ταχείς ρυθμούς, η Πολιτεία και ένα μέρος των πολιτών τις υποτιμούν ή/και τις παραβλέπουν.

Κλείνοντας, δεν έχουμε την αξίωση οι αγρότες να ενσωματώσουν στα αιτήματά τους (και μάλιστα σε περίοπτη θέση) τις δικές μας διεκδικήσεις για τα έργα και τις δράσεις στον υδατικό – περιβαλλοντικό τομέα.

Εξάλλου για εκείνους προέχει η μαζικότητα στις κινητοποιήσεις τους, οπότε ορθώς προβάλλουν τα θέματα της καθημερινότητας που αναγνωρίζονται πιο εύκολα από τους αγρότες και τους συσπειρώνουν στους αγώνες τους.

Γι’ αυτό θεωρούμε την δράση μας «συμπληρωματική» στους δικούς τους αγώνες, έστω και εάν κάποιοι (λίγοι ευτυχώς) θεωρούν τις προτάσεις μας ελιτίστικες, θεωρητικές ή/και «απολίτικες», αποφεύγοντας να στηρίξουν τις προσπάθειές μας.

*Για την ΕΔΥΘΕ :
Αρχοντής Χαρίλαος,
Γέμτος Φάνης,
Γιαννακός Κώστας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :
- Από την σελίδα μας στο fb​
- Από την ομάδα μας στο fb