Θα συνεχίσουμε σταθερά να αποκαλύπτουμε όσους συστηματικά προσπαθούν να εξαπατήσουν του Θεσσαλούς για την επίλυση του υδατικού προβλήματος - Του Κώστα Γκούμα*

 

Την περίοδο αυτή και μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι (παρατεταμένος καύσωνας, απουσία βροχοπτώσεων κλπ.), το υδατικό – περιβαλλοντικό ζήτημα τίθεται σε πρώτη προτεραιότητα από την μεγάλη πλειοψηφία των σκεπτόμενων πολιτών και των αγωνιούντων παραγωγών στη Θεσσαλία.

Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει για την Κυβέρνηση, τους αρμόδιους υπουργούς και τους βουλευτές μας, οι οποίοι απλώς το προσπερνάνε, διοχετεύοντας την επικοινωνιακή τους προσπάθεια σε άλλους τομείς της επικαιρότητας.

Όμως, η απραξία της κυβέρνησης στα υδατικά, σε συνδυασμό με τις ατυχείς δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη στην ΔΕΘ και την παντελή απουσία σχολιασμού ή έστω μιας στοιχειώδους πίεσης από τους τοπικές οργανώσεις της ΝΔ και τους βουλευτές της, είχε σαν αποτέλεσμα η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρήσει όλα αυτά ως ευκαιρία ώστε να αρθούν  οι αρνητικές εντυπώσεις από την δική τους αποτυχημένη κυβερνητική περίοδο με την, σχεδόν απόλυτη, στασιμότητα στα υδατικά έργα και στις σχετιζόμενες με τα νερά πολιτικές, που πρακτικά ουδέποτε  εφαρμόστηκαν.

Παρατηρούμε λοιπόν αυξημένη συχνότητα δημοσίων παρεμβάσεων αυτή την περίοδο από τάσεις και μεμονωμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που όμως, όπως συνήθως, προσπερνούν την ουσία και με όσα ψέματα μπορούν να «περάσουν» στην κοινή γνώμη, αποφεύγουν να αγγίξουν τα πραγματικά προβλήματα και προσπαθούν ανεπιτυχώς να εμφανιστούν (χάρις και στον Κυρ. Μητσοτάκη…) ως δικαιωμένοι στην υπόθεση των έργων Άνω Αχελώου !

Οι τελευταίες παρεμβάσεις του Β. Ζωγράφου (ΒΖ) [ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 25/9/2021 και larissanet.gr,17/9/2021]  επιβεβαιώνουν απόλυτα τα παραπάνω :

1.   Ισχυρίζεται ο ΒΖ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε σε «διάλογο για τα αρδευτικά νερά στη Θεσσαλία, με θέσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις». Εμείς αντίθετα, από το 2015 έως το 2017, γίναμε μάρτυρες πλήθους αντιφατικών τοποθετήσεων και υποσχέσεων, άλλοτε ότι «θα ολοκληρώσουν» τα έργα Αχελώου (Υπουργοί Χρ. Σπίρτζης 2015/ Βουλή, Β. Κόκκαλης/ 29-8-2017 κλπ.), άλλοτε ότι «θα σκεφθούν» την παραγωγή ΥΗ ενέργειας στη Συκιά Αχελώου (Τσίπρας 2017, συνέδριο) και άλλοτε, σε τελείως διαφορετικό ύφος, να σκορπούν μίσος κατά των έργων μεταφοράς (εκτροπής) υδάτων αλλά και κατά του ΥΗΕ Μεσοχώρας (διάφορα τοπικά στελέχη, οικολογικό τμήμα κλπ.).

Εάν αυτά θεωρούνται από τον ΒΖ «διάλογος» με την κοινωνία, δικαίωμά του. 

Σε εμάς μοιάζουν με ένα αλαλούμ θέσεων και τα εντάσσουμε σε μια τακτική με στόχο τις συγχύσεις στην κοινή γνώμη και την αποφυγή ανάληψης δεσμεύσεων, από μια Κυβέρνηση χωρίς καθαρές θέσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι θεσσαλικές οργανώσεις επί κυβερνήσεως Τσίπρα ουδέποτε είχαν λόγο σε κάποια συντεταγμένη, θεσμικά κατοχυρωμένη, συζήτηση για όλα αυτά.

Όσο για το ισχύον τότε  Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ), που είχε νομίμως θεσμοθετηθεί τον Σεπτέμβριο του 2014 σε εφαρμογή της Οδηγίας 60/2000 της ΕΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί τρία χρόνια το είχε «γραμμένο στα παλιά της  παπούτσια» και φυσικά δεν το εφάρμοσε (επειδή είχε αντιδράσεις στο εσωτερικό της), καταδικάζοντας την Θεσσαλία σε στασιμότητα.

Το 2017, μετά από χρόνια αναμονής, έγινε όντως η επίσημη τυπική διαβούλευση επί του ΣΔΥ που υποβλήθηκε προς αναθεώρηση εκείνου του 2014. 

Επειδή όμως το «αγκάθι» για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποκλειστικά η παρεμπόδιση ολοκλήρωσης των έργων Αχελώου και επειδή γνώριζαν  ότι οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση επίλυσης του υδατικού και αντιμετώπισης των ελλειμμάτων θα έθετε σε δυσμενή θέση τα στελέχη του και ενδεχομένως θα αναδείκνυε και εσωκομματικές αντιδράσεις, ο Σ. Φάμελλος, με γραπτή εντολή στους μελετητές αναθεώρησης του ΣΔΥ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ρητά να ασχοληθούν με τα έργα Αχελώου και να επεξεργαστούν σενάρια όπου θα συνυπολογίζονταν τα νερά του Αχελώου στο υδατικό ισοζύγιο της Θεσσαλίας !

Αυτό λοιπόν θεωρεί ως «διάλογο» ο ΒΖ και προσπαθεί να το παίξει διαλλακτικός ! Και όλα τα γεγονότα που προαναφέραμε εντέχνως τα αποσιωπά και παρότι δεν τα αμφισβητεί αποφεύγει να δώσει μια απάντηση, αν και προκλήθηκε.

Ας μας πει λοιπόν τώρα πόσο απέχουν από την πραγματικότητα οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιήσαμε για «φαρισαϊσμό» και «προσπάθεια εξαπάτησης» ;

Το συμπέρασμα είναι ότι ουδέποτε έγινε ένας πραγματικός και ουσιαστικός διάλογος από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία, τις οργανώσεις της Θεσσαλίας και το λαό της, ούτε φυσικά στη Βουλή, που κατά την άποψή μας ήταν επιβεβλημένο.

Επί τεσσεράμισι χρόνια απέφευγαν να δεσμευτούν τι θα γίνει επιτέλους με τις εκκρεμότητες σε ένα από τα μεγαλύτερα σε εξέλιξη έργα στη χώρα. 

Με αυταρχικές επιλογές και ψυχρές διοικητικές διαδικασίες επιβλήθηκε από τα πάνω η ιδεοληπτική αντίληψη, η μόνη που ήταν «ανεκτή» στο εσωτερικό του κόμματος αυτού για το υδατικό της Θεσσαλίας, δηλαδή να μην ενισχυθεί περαιτέρω η Θεσσαλία με νερά Αχελώου.

Επιπλέον επιβλήθηκε ένα αόρατο πέπλο σιωπής (κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει σήμερα στη ΝΔ εκπορευόμενο από το επιτελείο Μητσοτάκη) για τυχόν τοποθετήσεις  προβληματισμού η/και προτροπής ολοκλήρωσης των έργων, επιτρέποντας μόνο την γνωστή ατάκα ότι «είμαστε κατά της εκτροπής Αχελώου», κάτι που εκ των προτέρων γνώριζαν ότι από μόνο του δεν δίνει διέξοδο στην εκκρεμότητα των έργων.

2.   Ο ΒΖ θεωρεί ότι το ΣΔΥ του 2017 (ΣΥΡΙΖΑ) έχει «ισχύ νόμου του κράτους» και παριστάνει τώρα ότι στο όνομα της …Δημοκρατίας πρέπει να το εφαρμόσουμε και να αξιοποιήσουμε τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ (κάτι στο οποίο φυσικά συμφωνούμε).

Όμως από εδώ προκύπτει ένα άλλο ερώτημα : Το ΣΔΥ του 2014 δεν ήταν «νόμος του κράτους» ; Γιατί δεν τον εφάρμοσε η τότε Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, με την ολοκλήρωση, μεταξύ άλλων, και των έργων Αχελώου ; Ή μήπως τότε επέλεξε να «σκίσει» το ΣΔΥ, όπως «έπραξε» και με τα μνημόνια ;

3.   Ο ΒΖ δηλώνει ότι «ως κόμμα εξετάσαμε την ολοκλήρωση της εκτροπής» (εννοεί τα έργα ταμιευτήρα Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι) και θεωρεί ότι κατά την άποψη τους «ελέγχεται η σκοπιμότητα της επένδυσης ως προς την ορθότητά της».

Και εμείς ευλόγως θα αναρωτηθούμε : Με ποιον έκαναν την «εξέταση» του τόσο σημαντικού αυτού θέματος ; Υπήρξαν νεότερα στοιχεία, άγνωστα στην κοινή γνώμη ; Εκπονήθηκε από την Κυβέρνηση τους κάποια νεότερη μελέτη σκοπιμότητας ; 

Και εάν ναι γιατί δεν δημοσιοποιήθηκε, γιατί δεν τέθηκε σε διαβούλευση και γιατί δεν οδηγήθηκε στη Βουλή για συζήτηση, ώστε με πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες να εγκριθεί πολιτικά και να νομιμοποιηθεί η ανατροπή των αντίθετων (μη «ορθών») αποφάσεων που είχαν έως τότε ληφθεί από ΟΛΕΣ τις προηγούμενες Κυβερνήσεις (1984 – 2014) πάνω στο θέμα αυτό ;

Φαίνεται ότι κάτι τέτοιες διαδικασίες είναι περιττές για τους δημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ, τους βολέψαν καλύτερα οι αυταρχικές πρακτικές των υπουργών τους.

Και επειδή όπως λέει ο ΒΖ για τα έργα Αχελώου «απαιτούνταν εθνικοί πόροι που δεν μπορούν να διατεθούν» (!) έκανε σε προηγούμενη παρέμβαση του ένα ανεπίτρεπτο «φούσκωμα», διπλασιάζοντας (!) τις δαπάνες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των έργων, δηλαδή μια λαθροχειρία για την οποία «παρέλειψε» να απολογηθεί και διαμαρτυρήθηκε και από πάνω, προσφέροντας μας  όμως με ….μεγαλοψυχία (!) συγχώρεση για την δήθεν «γλωσσική εκτροπή».

 Όχι λοιπόν, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, αλλά για συνειδητούς χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν στις πρακτικές τους.

4.   Τέλος θέσαμε επανειλημμένα στο ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα τι προτείνουν σήμερα, υπό τις παρούσες συνθήκες, να γίνει με τα ημιτελή έργα Αχελώου.

Και όπως το φανταστήκαμε απάντηση δεν πρόκειται να δώσουν. Να  σκεφθεί δε κανείς ότι επί Κυβέρνησης  Τσίπρα (2017), έκανε επίσκεψη σε όλα τα ημιτελή έργα ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης  Γιάννης Δραγασάκης, συνοδευόμενος από τον δήμαρχο Λαρισαίων  Απ. Καλογιάννη (και ένα στέλεχος του κόμματος που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή).

Τι έκαναν λοιπόν εκεί οι δύο αυτοί πολιτικοί άνδρες ; Τι γνώμη σχημάτισαν για την προοπτική ολοκλήρωσης των έργων ; Γιατί δεν είχαν την δημοκρατική ευαισθησία και την πολιτική υπευθυνότητα να ενημερώσουν το λαό για τα συμπεράσματά τους ;

Γιατί ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ (και άλλα κόμματα) για κάθε επίσκεψη ή/και ενέργειες στελεχών τους εκδίδουν δελτία τύπου, η επίσκεψη αυτή ΟΥΤΕ καν ανακοινώθηκε, σχεδόν αποσιωπήθηκε ;

Υπεράνω όλων το κόμμα (!) λοιπόν και η προστασία του από οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. 

Η «γραμμή» ήταν και παραμένει σταθερή : ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ  ΑΧΕΛΩΟΥ !

Στην κατεύθυνση αυτή λοιπόν, το τι θα γίνει με τα έργα είναι (σύμφωνα με τον ΒΖ) ένα «άλλης τάξης ζήτημα» !

Τι να σου κάνει όμως και η Ελληνική γλώσσα ; Όσο πλούσια και εάν είναι, δεν μπορεί να «κρύβει»  για πάντα την τακτική της πολιτικής εξαπάτησης. 

Το γεγονός λοιπόν ότι το ποτάμι (Αχελώος) είναι «μπαζωμένο» επί δεκαετίες από ημιτελή έργα που εκτελούνται, το γεγονός  ότι παρεμποδίζεται η ροή του καθώς και η επικινδυνότητα που δημιουργεί η όλη κατάσταση, ούτε  τους απασχολεί, ούτε τους συγκινεί.

Όπως το ίδιο ακριβώς σήμερα συμβαίνει και με την Κυβέρνηση της ΝΔ. Και ίσως είναι αυτό που δίνει και στον ΣΥΡΙΖΑ …κουράγιο να συνεχίσουν, με απόλυτη δικομματική σύμπνοια, την τακτική «παραγνώρισης» του κρίσιμου αυτού προβλήματος, προσπαθώντας να αποκοιμίσουν  τον θεσσαλικό λαό και καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση μπορεί να συνεχίζεται χωρίς δυσάρεστες επιπτώσεις !.

Με απλά λόγια για την ώρα ας το «θάψουμε» και αργότερα βλέπουμε……

Ας γνωρίζουν όμως πως και εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε την πρόθεση να τους αφήσουμε σε ησυχία. Θα αποκαλύπτουμε στο θεσσαλικό λαό τα ανεύθυνα παιχνίδια τους και συνεχίσουμε ανυποχώρητοι τον αγώνα μας.

Εξάλλου με τον αγώνα όλων μας τα χρόνια που πέρασαν, καταφέραμε να ξεπεράσουμε ένα πλήθος εμποδίων που έσπερναν «διάφοροι» (ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστής) και φθάσαμε, μετά από είκοσι χρόνια (!) στασιμότητας, σήμερα το ΥΗ έργο της Μεσοχώρας να είναι σχεδόν έτοιμο, αναμένοντας μόνο την αδειοδότησή του (έργο που οι ανεύθυνοι του ΣΥΡΙΖΑ, έως το 2017, ζητούσαν να κατεδαφιστεί…), αλλά και το φράγμα Συκιάς να βρίσκεται στο 65% εκτέλεσης του φυσικού του αντικειμένου και η σήραγγα των 17,4 χιλιομέτρων (για την μεταφορά υδάτων προς Μουζάκι) να είναι πλήρως διανοιγμένη, μερικώς επενδυμένη και να βρίσκεται αντίστοιχα στο 85% εκτέλεσης του φυσικού της αντικειμένου.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ΑΣΧΕΤΑ ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, να αναδεικνύουμε όλες τις πλευρές του υδατικού προβλήματος, την υποκρισία αλλά και το έλλειμμα πολιτικής επί του θέματος, από όπου και εάν αυτή προέρχεται, και θα επιμείνουμε ότι η μόνη έντιμη, πολιτικά ηθική και δημοκρατική λύση είναι το θέμα να συζητηθεί στη Βουλή και να ληφθούν άμεσα οι αναγκαίες αποφάσεις.

Και από την στάση τους απέναντι στο αίτημα μας αυτό θα κρίνουμε και τα κόμματα αλλά και τους πολιτικούς μας εκπροσώπους.

Η Θεσσαλία δεν πρόκειται να παραδοθεί (και μάλιστα αμαχητί) στα  τερτίπια κάποιων  πολιτικών ηγετών χωρίς όραμα και κάποιων άβουλων και συχνά υποταγμένων στα κομματικά ιερατεία  κυβερνητικών στελεχών, που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν ζήσει την αγωνία ενός παραγωγού να ψάχνει να βρει νερό για να ποτίσει το χωράφι του, ούτε την βαθιά θλίψη των πολιτών από την καταστροφή των οικοσυστημάτων του τόπου τους, την ίδια ώρα που κάποιοι, μετά από δεκαετίες (!), ανακαλύπτουν προσχηματικά «συνταγματικά» προβλήματα ή έλλειψη πόρων για ολοκλήρωση του μεγαλύτερου αναπτυξιακού έργου της Θεσσαλίας.

 

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κ.Ε

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Ο πρωτογενής τομέας δεν θα γίνει παραγωγικότερος με ευχολόγια - Του Φάνη Γέμτου*

 

Στις 11 και 12/9/21 ο Πρωθυπουργός (Π) της χώρας βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για τη ΔΕΘ. Σε μια ομιλία και σε συνέντευξη Τύπου αναφέρθηκε στις επιτυχίες, αλλά και στις αστοχίες της Κυβέρνησης και εξήγγειλε μια σειρά μέτρων ενίσχυσης των νέων, των νοικοκυριών από την έκρηξη των τιμών, αλλά και μια σειρά φοροελαφρύνσεων.

Πολλά και ενδιαφέροντα μέτρα που πιστεύω θα σχολιαστούν από ειδικότερους από εμένα.

Αναφέρθηκε όμως και στον πρωτογενή τομέα. Πραγματικά στην ομιλία του αναφέρθηκε στη μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές ενώ από τις 45+ ερωτήσεις υπήρξαν και δύο που αναφέρθηκαν στη γεωργία της χώρας και τα προβλήματά της.

Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε και πάλι στη γνωστή φράση για τη σημασία του πρωτογενούς τομέα που όλοι οι πολιτικοί μας αναφέρουν χωρίς να πουν ποτέ πως αυτός θα γίνει παραγωγικότερος και πως θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας δημιουργώντας πλούτο για τους αγρότες και τη χώρα και τόσο αναγκαίες εξαγωγές.

Ας σχολιάσουμε τις προτάσεις του Πρωθυπουργού. Και πρώτα από όλα τη μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές. Από όσα γνωρίζουμε ο ΦΠΑ είναι φόρος που πληρώνει ο τελικός καταναλωτής και δεν επιβαρύνει το κόστος παραγωγής. Διότι ο κτηνοτρόφος πληρώνει μεν τον ΦΠΑ στις ζωοτροφές, αλλά τον συμψηφίζει με τον ΦΠΑ που εισπράττει από το γάλα ή το κρέας που πουλάει. Επομένως ο ΦΠΑ είτε είναι 13% είτε 6% δεν έχει διαφορά στο κόστος παραγωγής. Ίσως δίνει μια ανάσα ρευστότητας για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά μείωση του κόστους παραγωγής δεν επιτυγχάνεται με αυτήν τη μείωση παρ’ όλο που ο «καουμπόης» του Δαμασίου ενθουσιάστηκε.

Εκεί όμως που ο Πρωθυπουργός ήταν απογοητευτικός ήταν στην απάντησή του για τον πρωτογενή τομέα. Θεώρησε ότι η διαβούλευση για τη νέα ΚΑΠ που γίνεται από το ΥΠΑΑΤ είναι αρκετή για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Μάλιστα αναφέρθηκε και στο πρόγραμμα «από το χωράφι στο πιάτο του καταναλωτή» που είναι ένας από τους πυλώνες της «πράσινης» και αγροτικής πολιτικής της ΕΕ.

Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο λάθος που έγινε από τη δεκαετία του 1980 να καταργήσουμε ουσιαστικά την Εθνική Αγροτική Πολιτική και να στηριχτούμε τυφλά στην ΚΑΠ. Βέβαια η ΚΑΠ προσφέρει κάθε χρόνο περισσότερο από 2,5 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις στους αγρότες που σε πολλές περιπτώσεις έτσι όπως διαμορφώσαμε τη γεωργία μας με μεγάλες εκμηχανισμένες καλλιέργειες χωρίς πολλή δουλειά προσφέρει σχεδόν το μισό εισόδημα των αγροτών.

Γιατί ακόμη και με τις μειωμένες επιδοτήσεις των 35-40 ευρώ/στρέμμα που αναμένονται είναι σημαντικές για καλλιεργητές αροτριαίων καλλιεργειών (σιτάρι, βαμβάκι κ.λπ.) που είναι ζήτημα αν κερδίζουν 10-20 ευρώ/στρ.

Αυτό όμως είναι ενίσχυση των αγροτών να επιβιώσουν. Δεν είναι λύση για έναν παραγωγικό πρωτογενή τομέα. Η ΚΑΠ είναι μια οριζόντια πολιτική για όλη την ΕΕ.

Είναι η ίδια για τον Ολλανδό, Δανό και Έλληνα γεωργό.

Είναι ίδιες οι ανάγκες ; Σε κάποιους τομείς ναι. Όπως σε αυτό που αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός για την πολιτική από το χωράφι στο πιάτο του καταναλωτή. Εδώ αναφέρονται στόχοι για μείωση της παχυσαρκίας, της κατανάλωσης κρέατος και τη σπατάλη τροφών, μείωση των χημικών που εφαρμόζονται, μείωση της έκπλυσης στοιχείων και αύξηση της βιολογικής γεωργίας στο 25%.

Όλα αυτά είναι κοινοί στόχοι των 27 χωρών της ΕΕ.

Αυτοί είναι και οι δικοί μας στόχοι ; Να διατηρήσουμε τη χαμηλής παραγωγικότητας γεωργία μας με κύκλο εργασιών 200-300 ευρώ/στρ. και να μη στοχεύσουμε τα 1.800 ευρώ/στρ. των Ολλανδών ;

Οι Ολλανδοί έχουν αναπτύξει μια γεωργία που εξάγει κηπευτικά και λουλούδια σε όλο τον κόσμο.

Εμείς ; Δεν πρέπει να αξιοποιήσουμε την ποικιλία των μικροκλιμάτων και τον ήλιο μας για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί ώστε να παράγουμε και να εξάγουμε σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο ;

Αυτό το επιτυγχάνει μόνο μια Εθνική Αγροτική Πολιτική που θα θέσει στόχους αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών ώστε να αυξήσουμε και εμείς τον κύκλο εργασιών μας στα 500 και στα 1.000 και παραπάνω ευρώ/στρέμμα.

Η Θεσσαλία αντί να έχει 2% καλλιέργειες λαχανικών και 80% μεγάλες καλλιέργειες να έχει οπωροκηπευτικά 70% και μεγάλες καλλιέργειες 30%. Απλώς σκεφτείτε ότι αν αυξήσουμε στη χώρα τον κύκλο εργασιών κατά 100 ευρώ/στρ. το ΑΕΠ της χώρας θα αυξηθεί κατά 3,5 δισ. ευρώ πολύ περισσότερο από τις επιδοτήσεις που τώρα εισπράττουμε.

Αυτά ίσως δεν τα γνωρίζει ο Πρωθυπουργός.

Κανείς από τους συμβούλους του δεν τον ενημέρωσε ; Από το ΥΠΑΑΤ πάντως δεν μπορεί να υπάρχει ενημέρωση. Εκεί ασχολούνται με την ΚΑΠ και τις επιδοτήσεις. Τίποτα άλλο. Γιατί η ηγεσία μάλλον δεν γνωρίζει κάτι άλλο.

Όταν ορίστηκε υφυπουργός Γεωργίας ο κ. Οικονόμου (Γεωπόνος) μπήκε στη συζήτηση ο στόχος μιας Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής. Δεν ξέρω αν θα κατάφερνε να προωθήσει μια πολιτική αύξησης της παραγωγικότητας του πρωτογενούς τομέα, αλλά άρχισε μια συζήτηση. Γρήγορα τον απομάκρυναν για να συνεχίσουν με την ίδια ξύλινη γλώσσα των επιδοτήσεων.
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα για την ανακούφιση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο κόστος ενέργειας γενικότερα. Για τους αγρότες δεν υπάρχουν αντίστοιχα μέτρα ;

Μετά από λίγες μέρες φαίνεται ότι ίσως ισχύσει και για τους αγρότες.  Κάτι είναι και αυτό !

*Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

 

 

 

 

 

Άμεσα μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή – Του Φάνη Γέμτου*

 

 

Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε πολλές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή έχει αρχίσει να μας επηρεάζει ουσιαστικά.

Από τις καταστροφές του «Ιανού» τον περασμένο Σεπτέμβριο, τις υψηλές θερμοκρασίες του Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου και τους όψιμους παγετούς των δύο τελευταίων ετών, αλλά και τις υψηλές θερμοκρασίες του Ιουλίου που δεν είναι σπάνιες, όμως δεν κρατούν συνήθως τόσο, φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι επιπτώσεις στον πρωτογενή τομέα φαίνεται να είναι συνταρακτικές και οι απαιτήσεις για αποζημιώσεις των αγροτών τεράστιες. 

Η Πολιτεία έχει επικεντρωθεί στην εκτίμηση των ζημιών και στην καταβολή αποζημιώσεων. 

Σωστά κατά τη γνώμη μου, καθώς οι αγρότες έχουν ουσιαστικό πρόβλημα επιβίωσης και πρέπει να αποζημιωθούν.

Υπάρχει όμως ένα δεύτερο κατά τη γνώμη μου σημαντικότερο πρόβλημα : Η προσαρμογή μας στην κλιματική αλλαγή που έφτασε και η αντιμετώπιση των προβλημάτων. 

Πιο απλά η προετοιμασία μας για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.
Τι περιμένουμε από την κλιματική αλλαγή ;

Μείωση των βροχοπτώσεων πιθανώς κατά 20%. Δηλαδή τα 500 χιλιοστά βροχής τον χρόνο θα γίνουν 400 στην Ανατολική Θεσσαλία. Αυτό προφανώς σημαίνει μείωση του διαθέσιμου νερού. 

Το χειρότερο είναι ότι αυτές οι βροχοπτώσεις δεν θα είναι εκείνες οι ωραίες σιγανές (εκνευριστικές) βροχές των χειμώνων της Λάρισας που οι παλαιότεροι θυμόμαστε. Αλλά έντονες βροχοπτώσεις που δεν θα απορροφούνται εύκολα από το έδαφος και στα επικλινή εδάφη θα απορρέουν προκαλώντας διάβρωση των εδαφών και πλημύρες στα κατώτερα σημεία του ανάγλυφου. Ό,τι έγινε στην περίπτωση του «Ιανού» που ήταν ιδιαίτερα θεαματικά, αλλά μπορεί να συμβεί σε πολλά μικρότερης έντασης φαινόμενα που κάνουν σταδιακά ανάλογη ζημιά.
Αντίθετο πρόβλημα μπορεί να έχουμε από την έλλειψη βροχών για περιόδους. Δηλαδή από ξηρασία. Μια περίοδος με ξηρασία λίγων ετών μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην επιβίωσή μας. Σχεδόν το 70% των Θεσσαλών υδρεύεται από υπόγεια νερά που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, είτε εξαντλούνται είτε ρυπαίνονται από νιτρικά και γίνονται ακατάλληλα για πόση. 

Μια ξηρασία που θα αύξανε τις αντλήσεις νερού από τους ήδη σε μεγάλο ποσοστό εξαντλημένους υπόγειους υδροφορείς, θα προκαλέσει μεγαλύτερη ταπείνωση της στάθμης και φυσικά μεγαλύτερες ελλείψεις. Η καταστροφή για τις καλλιέργειες θα είναι τεράστια, ενώ η πιθανότητα εισόδου θαλασσινού νερού στους υδροφορείς πολύ μεγάλη. Άρδευση με υφάλμυρα νερά θα κατέστρεφε τα εδάφη και θα τα έκανε ακατάλληλα για παραγωγικές καλλιέργειες.

Έτσι πάμε για ερημοποίηση.

Η τρίτη ομάδα προβλημάτων είναι οι υψηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Αυτές προκαλούν είτε πρωϊμότερη ανάπτυξη καλλιεργειών και οι όψιμοι παγετοί βρίσκουν τις καλλιέργειες όπως το σιτάρι ή τον αρακά σε πιο ευαίσθητο στάδιο και κάνουν ζημιές. Είτε σε δενδρώδεις καλλιέργειες έξοδο από τον χειμερινό λήθαργο των φυτών νωρίτερα. Οπότε οι όψιμοι παγετοί καταστρέφουν κυρίως τους ανθοφόρους οφθαλμούς (αλλά και οφθαλμούς βλάστησης, όπως φέτος στα αμπέλια) καταστρέφοντας την παραγωγή.

Μια δεύτερη επίπτωση των υψηλών θερμοκρασιών του χειμώνα είναι να μη συμπληρωθούν οι βαθμο-ημέρες χαμηλών θερμοκρασιών που πολλά δέντρα χρειάζονται για να βγουν από το λήθαργο την άνοιξη και να έχουν κανονική καρποφορία. Διάφορα είδη δέντρων και διάφορες ποικιλίες έχουν διαφορετικές απαιτήσεις σε μέρες με χαμηλές θερμοκρασίες για να βγουν από τον λήθαργο. Αυτά πρέπει να μελετηθούν, ώστε να δοθούν οδηγίες στους αγρότες.

Τέταρτη ομάδα προβλημάτων θα προέλθει από περισσότερους καύσωνες. Οι ημέρες καύσωνα του καλοκαιριού έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στις καλλιέργειες. Κάποιες όπως το βαμβάκι μάλλον δεν θα έχουν πρόβλημα αν υπάρχει το απαραίτητο νερό. Άλλες όπως το καλαμπόκι θα έχουν προβλήματα μείωσης παραγωγής. Όλοι στη Θεσσαλία γνωρίζουμε ότι αν στην κρίσιμη περίοδο (φούντα και γονιμοποίηση) έχουμε λίβα ή καύσωνα, έχουμε μείωση της παραγωγής. Κάτι αντίστοιχο έχουμε και σε καλλιέργειες, όπως η σόγια, που δεν γονιμοποιούνται τα άνθη. Ζημιές θα έχουμε και σε δέντρα και αμπέλια.
Προβλήματα αντιμετωπίζει και η κτηνοτροφία, καθώς οι απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας επηρεάζουν τα ζώα. Τόσο οι απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας όσο και οι παγετοί και καύσωνες δημιουργούν μειώσεις στις αποδόσεις των ζώων, όπως μείωση της γαλακτοπαραγωγής που παραπονιούνται ότι είχαν οι προβατοτρόφοι από τους φετινούς παγετούς.

Τα πιο πάνω είναι μια χονδρική καταγραφή των προβλημάτων που έρχονται ή μήπως ήρθαν ; Τι κάνουμε εμείς ;

Για την ώρα μόνο πυροσβεστικές αποζημιώσεις που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ και δυστυχώς για την ώρα καμία προσπάθεια μακροχρόνιου προγραμματισμού αντιμετώπισης των προβλημάτων. Και φυσικά θα τρέχουμε πάλι για επιδοτήσεις και αποζημιώσεις αφού συμβούν τα γεγονότα. Ενώ θα έπρεπε άμεσα (θα έλεγα χθες) να εκπονήσουμε προγράμματα προσαρμογής και αντιμετώπισης των φαινομένων που ήδη συμβαίνουν ή είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμβούν. 

Ποιοι πρέπει να κάνουν τον προγραμματισμό ; 

Όλοι οι φορείς της διοίκησης. Από τους Δήμους που πρέπει να εξασφαλίσουν το νερό στους δημότες τους, αλλά καθώς στη Θεσσαλία δεν υπάρχει καθαρός αστικός Δήμος και τις ανάγκες των αγροτικών περιοχών των Δήμων τους. 

Ταυτόχρονα πρέπει να πιέζουν για να γίνουν τα απαραίτητα έργα. Φυσικά η Περιφέρεια που πρέπει να συντονίσει όλες τις προσπάθειας, αλλά και να πιέσει την Κεντρική Κυβέρνηση όπου δεν μπορεί να κάνει τις δράσεις μόνη της. 

Η Περιφέρεια έχει χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ και άλλα προγράμματα που μπορεί να κατευθύνει σε δράσεις μείωσης των προβλημάτων. Άλλωστε όλες οι Ευρωπαϊκές πολιτικές (ΚΑΠ, Ταμείο Ανάκαμψης κ.λπ.) έχουν κύριο πυλώνα την κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπισή της. 

Επιπλέον η Περιφέρεια έχει τις Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης που αντί να κάνουν τη γραφειοκρατία των επιδοτήσεων, καλό θα ήταν να βγουν στα χωράφια, να συμβουλεύουν και να κατευθύνουν τους αγρότες. 

Η Κεντρική Κυβέρνηση έχει τις περισσότερες αρμοδιότητες και πρέπει να πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη προγραμμάτων προσαρμογής. 

Τι πρέπει να περιλαμβάνουν αυτά ; Θα συνεχίσω την επόμενη Δευτέρα.

 *Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Bloomberg : Έρχεται πείνα παγκοσμίως… Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή με κάθε κόστος

 

Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή με κάθε κόστος

Την ώρα που όλοι οι αξιωματούχοι ασχολούνται με ήσσονος σημασίας θέματα, η επισιτιστική κρίση αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα.

Ειδικά όμως για την Ελλάδα, που λόγω των απεριόριστων δυνατοτήτων παραγωγής τροφίμων, θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί την παρούσα συγκυρία για να αναπτύξει τον πρωτογενή τομέα, να εξασφαλίσει την αυτάρκεια της και να ανατρέψει το εμπορικό ισοζύγιο μέσω των εξαγωγών τροφίμων, η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Φυτεύει σε εύφορη γη φωτοβολταϊκά, εξανεμίζει πολύτιμους πόρους σε επιδότηση ανεμογεννητριών και αδιαφορεί πλήρως για το παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας για το οποίο ήδη άλλες κυβερνήσεις παίρνουν σκληρά μέτρα. Δεν μιλάμε μάλιστα για μία μελλοντική κατάσταση η οποία θα μας δώσει χρόνο να αντιδράσουμε. Η κόλαση ήδη έχει ξεκινήσει.

Σύμφωνα με το Bloomberg, το κόστος των τροφίμων είναι το υψηλότερο τα τελευταία 50 χρόνια. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία εύρεσης εργατών στον κλάδο παραγωγής – διανομής τροφίμων, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.

Ενδεικτικό το γράφημα που παρουσιάζει το Bloomberg με στοιχεία από τις αναζητήσεις στην Google. «Έλλειψη εργατικού δυναμικού» είναι ο όρος.

Ο εφιάλτης ήδη έχει πάρει διαστάσεις ντόμινο. Τα αγαθά συμπαρασύρουν το ένα το άλλο, ξεκινώντας από τις πρώτες ύλες για την αγροτική παραγωγή, την κτηνοτροφία, τα σιτηρά, φτάνοντας μέχρι την απογείωση των τιμών στο ράφι αλλά και τις ελλείψεις που πλέον είναι εμφανείς.

Το ντόμινο μάλιστα θα συνεχιστεί με απρόβλεπτες γεωπολιτικές εξελίξεις. Από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση λόγω της πείνας, μέχρι τις διεθνείς συγκρούσεις που θα εξελιχθούν σε πολεμική σύρραξη ελεγχόμενης η ευρείας κλίμακας.

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα

Αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα θα καταστραφούμε. Αυτή η προειδοποίηση ακούγεται πλέον από χείλη ειδικών, η κυβέρνηση όμως φαίνεται να κωφεύει. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από την ψευδαίσθηση, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να πεινάσει ποτέ. Όσο ευλογημένη και αν είναι η πατρίδα μας, έχουμε συμβάλει τα μέγιστα ώστε να διαλύσουμε τον παραγωγικό ιστό της.

Δυστυχώς η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν έχει πατριωτική συνείδηση στον τομέα της κατανάλωσης, ανοίγοντας έτσι την κερκόπορτα για αθρόες εισαγωγές ακόμα και σε προϊόντα που η Ελλάδα έχει ανώτερη ποιότητα και απεριόριστες δυνατότητες παραγωγής.

Αυτή η έλλειψη πατριωτικής ευαισθησίας από τους καταναλωτές, αποθρασύνει τις βιομηχανίες τροφίμων και τις μεγάλες αλυσίδες αγορών, που μεγιστοποιούν το κέρδος με εισαγωγές υποδεέστερων ποιοτικά προϊόντων, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν συνέπειες στους τζίρους που καταγράφουν.

Η κυβέρνηση δεν δείχνει καμία διάθεση να επιβάλλει μία πολιτική εθνικού προστατευτισμού απέναντι στην λαίλαπα, με αποτέλεσμα ο Έλληνας παραγωγός να οδηγείται σε εξαθλίωση και νομοτελειακά να μειώνει την παραγωγή που μένει αδιάθετη.

Όταν μία χώρα έχει εξαρτηθεί σε τέτοιο βαθμό από τις εισαγωγές συνθλίβοντας το εμπορικό της ισοζύγιο, είναι πραγματικά στο χείλος του γκρεμού. Ακόμα και μία μικρή διακύμανση των τιμών μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλη την γραμμή εφοδιασμού, χωρίς να υπάρχει ο αντίστοιχος χρόνος αντίδρασης μέσω της ενίσχυσης της ντόπιας παραγωγής.

Όταν ακόμα και η κορυφαία παραγωγός σιτηρών στον κόσμο, η Ρωσία, επιβάλλει πλέον δασμούς στις εξαγωγές προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωση του λαού της, αλίμονο όταν το πρόβλημα γενικευτεί. Τότε θα βρεθούμε στο σημείο να δίνουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες με εισαγωγές, αλλά δεν θα υπάρχει προϊόν για να εισάγουμε. Και δεν θα υπάρχει παραγωγικός ιστός στην Ελλάδα για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Μία χώρα που πεινάει, είναι μία χώρα ευάλωτη σε εκβιασμούς και εξωτερικές απειλές. Εάν δεν προβούμε άμεσα σε ένα μεταρρυθμιστικό παραγωγή σοκ, το μέλλον της Ελλάδας θα είναι ζοφερό.

Οφείλουμε τώρα να μάθουμε να ζούμε με αυτά που έχουμε και να μάθουμε να παράγουμε για να έχουμε. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χάνεται ούτε 1 ευρώ σε αεριτζήδες, χρηματοοικονομικά όρνεα, αντιπαραγωγικές χοάνες. Η εξουσία θα πρέπει να καταλάβει ότι τα ξυπόλητα τάγματα δεν θα δείξουν ούτε «ευγένεια», ούτε «ωριμότητα», ούτε έλεος σε όσους εκείνη την κρίσιμη στιγμή θα βρίσκονται σε κυβερνητικούς θώκους.

Πηγή : agrocapital.gr – thessaliatv.gr

 

Αρκετά με την εξαπάτηση, ώρα για καθαρές και συγκεκριμένες πολιτικές δεσμεύσεις - Του Κώστα Γκούμα*

 

Τις ημέρες αυτές, μετά τις δηλώσεις Μητσοτάκη στην ΔΕΘ που ήδη σχολιάσαμε, τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ (Λάρισας) έχουν επιδοθεί σε μια οργανωμένη προσπάθεια εξαπάτησης σχετικά με όσα συμβαίνουν στην υπόθεση των υδάτων, του περιβάλλοντος και της γεωργίας στη Θεσσαλία.

Με περισσή υποκρισία επιχειρούν να παρουσιάσουν μία κατακερματισμένη εικόνα, έτσι ώστε να μπορούν εύκολα να την διαχειριστούν και να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη.

Ειδικότερα :

1. Κατηγορούν την κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη ότι ούτε τα έργα Αχελώου προχώρησε (τα οποία σημειωτέον είχε υποσχεθεί) αλλά ούτε «άλλα έργα, μικρότερης εμβέλειας, που να καλύπτουν το υδατικό έλλειμμα» της Θεσσαλίας, όπως προέβλεπε το αναθεωρημένο Σχέδιο διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ) του 2017.

Πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα. Όμως …ξεχνάνε (;) να μας πούνε πως  και η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα ΔΕΝ υλοποίησε παρόμοια έργα και δράσεις, καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας της. Αγνόησε πλήρως το ΣΔΥ του 2014 που παρέλαβε από την κυβέρνηση Σαμαρά.

Δεν ασχολήθηκε ούτε καν με τα άκρως απαραίτητα έργα εξοικονόμησης νερού (πχ. κλειστοί αγωγοί μεταφοράς και διανομής νερού), ούτε βεβαίως στη συνέχεια δρομολόγησε  τα  μικρά και μεσαία  (πλην Αχελώου) έργα, προϋπολογισμού ύψους 1,3 δις ευρώ που προβλέπει το αναθεωρημένο ΣΔΥ του 2017.

Στην πραγματικότητα καμία από τις δύο κυβερνήσεις δεν εργάσθηκε συστηματικά και επίμονα για την ωρίμανση, χρηματοδότηση και ένταξη υδατικών έργων και δράσεων που θα ανακούφιζαν τα καταπονημένα οικοσυστήματα των ποταμών και κυρίως των υπόγειων υδροφορέων.

Το αποτέλεσμα ήταν η κατάσταση της πλειοψηφίας των υδάτινων οικοσυστημάτων (με βάση τις προδιάγραφες της Οδηγίας 60/2000-ΕΕ), όπως τεκμηριωμένα καταγράφεται στο ΣΔΥ, να  είναι «ΚΑΚΗ», με ότι κίνδυνους αυτό συνεπάγεται.

Ομοίως, καμία  από τις δύο κυβερνήσεις δεν έλαβε την «επιτελική» μέριμνα να εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο πλάνο έργων «masterplan», ώστε να μπορεί να αξιολογήσει, με αντικειμενικά (και όχι πολιτικάντικα) κριτήρια, τα τεχνικά έργα που είναι αναγκαία, να χαράξει πολιτικές για τις δράσεις, να εξασφαλίσει τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται.

Να λοιπόν που δεν ήταν αρκετή η απλή καταγραφή έργων στο ΣΔΥ, που και αυτό το χρήσιμο εργαλείο το κατάντησαν …..στοιχείο επικοινωνιακής πολιτικής και μικροπολιτικής αντιπαράθεσης! Εξάλλου, όπως σωστά επισημαίνει ο βουλευτής τους Β. Κόκκαλης, «η ένταξη στο ΣΔΥ δεν σημαίνει και υλοποίηση» ενός έργου.

Και για να έχουν οι αναγνώστες ολοκληρωμένη την εικόνα, αμφότεροι παρακολουθούν «ανέμελοι» τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες χωρίς σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο (όπως όλες οι χώρες της ΕΕ), με περιορισμένη στελέχωση και πενιχρά τεχνικά μέσα, ελάχιστα πράγματα μπορούν να κάνουν για να ελέγξουν και να ανακόψουν την συνεχή επιδείνωση που προκαλούν κάθε χρόνο τα τεράστια υδατικά ελλείμματα της Θεσσαλίας.

2. Σε ότι αφορά στα έργα μεταφοράς (εκτροπής) Αχελώου, δηλαδή φράγμα Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι, η προσπάθεια εξαπάτησης απαιτούσε  τεκμηρίωση με κάποιους …αριθμούς.

Η εκτίμηση που διατυπώνουν για δαπάνη ενός (1) δισεκατομμυρίου ευρώ είναι σωστή.

«Παρέλειψαν» όμως να διευκρινίσουν ότι σχεδόν τα μισά από το ποσό αυτό αφορούν στο ΥΗΕ Μεσοχώρας, το οποίο ΔΕΝ συμπεριλαμβάνεται στα έργα εκτροπής !

[Ως γνωστόν, το έργο αυτό, ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από αρκετά χρόνια περιπλανήσεων και  αφού εγκατέλειψε την καταστροφική του θέση για....κατεδάφιση, επέλεξε τελικά  να το αδειοδοτήσει (2017)]

Τέτοια λαθροχειρία ομολογουμένως δεν την περιμέναμε. Φαίνεται  όμως ότι οι ιδεοληπτικές αγκυλώσεις, το μίσος για τα έργα Αχελώου αλλά και η αγωνιώδης προσπάθεια να επανέλθουν στην κυβέρνηση είναι τόσο ισχυρά κίνητρα, που οδηγούν ακόμη και στην  παραβίαση  στοιχειωδών κανόνων του διαλόγου.

Για την ιστορία (από πίνακα των υπηρεσιών του Υπουργείου Υποδομών, σε επικαιροποιημένες τιμές, Δεκ. 2013) :

Το φράγμα Συκιάς (μαζί με μελέτες, έργα πρόσβασης, μέρος απαλλοτριώσεων κλπ.) απορρόφησε 365 εκατ. ευρώ. Απομένουν 150 εκατ. για ολοκλήρωση (χωρίς ΥΗ Σταθμό).

Η σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι, πλήρως διανοιγμένη και εν μέρει επενδυμένη, απορρόφησε 228 εκατ. ευρώ. Απομένουν τα 2/3 της εσωτερικής επένδυσης και η τοποθέτηση θυροφραγμάτων, δηλαδή 65 εκατ. ευρώ.

Όσο για την «αμφίβολη» όπως λένε σκοπιμότητα του έργου, αυτή δεν αμφισβητήθηκε από το ΣτΕ (στο οποίο  την αποδίδουν για να προσδώσουν κύρος στην «εκτίμησή» τους), ούτε ήταν δυνατόν το Δικαστήριο  να εγκρίνει ή να απορρίψει μια οικονομοτεχνική μελέτη. Το ΣτΕ εξέδωσε ακυρωτικές αποφάσεις για διοικητικά θέματα ή παραλείψεις και επικέντρωσε στην τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και στην παραβίαση διεθνών συμβάσεων (πχ. σύμβαση Γρανάδας, κατάκλυση μοναστηριού Αγ. Γεωργίου, 2000). Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. 

3. Όμως ο φαρισαϊσμός για τα έργα άνω Αχελώου δεν σταματά εδώ. Επιστρατεύουν αόριστες ή αμφίσημες διατυπώσεις, σε μια προσπάθεια να κρύψουν την πολιτικάντικη τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στο θέμα αυτό και – κυρίως – για να αποφύγουν να πούνε τι εκείνοι προτείνουν να γίνει με τα έργα αυτά.

Θαυμάστε διατύπωση : «…ένα έργο ημιτελές, χωρίς να διαφαίνεται πιθανότητα να ολοκληρωθεί» (;). 

Και ρωτάμε εμείς :

Εάν είναι έτσι, γιατί ο υπουργός  Χρ. Σπίρτζης (Δεκ. 2015) στη Βουλή, σε σχετική ερώτηση, υποσχέθηκε ότι θα ολοκληρωθούν  τα έργα ;

Γιατί ο Αλ. Τσίπρας στη Λάρισα (Συνέδριο 2017) δήλωσε ότι «σκεπτόμαστε» την υδροηλεκτρική αξιοποίηση του ταμιευτήρα Συκιάς ; 

Γιατί ο τότε υφυπουργός ΥΠΑΑΤ Β. Κόκκαλης, κατά την περίοδο της «μετάβασής» του από την δεξιά στην αριστερά, δήλωνε δημόσια σε επιτροπή που τον επισκέφθηκε (2017) ότι «…η εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης του 2014, τα οποία προβλέπουν την μερική μεταφορά υδάτων από τον Αχελώο προς τη Θεσσαλία, αποτελούν μονόδρομο ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και την ανάπτυξη της περιοχής» ;

Γιατί και πάλι ο Χρ. Σπίρτζης το 2019 ενέκρινε πίστωση (ΣΑΕ) για την συντήρηση έργων  που….δεν θα ολοκληρωθούν ;

Για μας η εικόνα είναι καθαρή : Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έχουν ανάγκη να κρατούνε ως «όμηρο» τα έργα Αχελώου, να παίζουν με το ψευτοδίλημμα  «υπέρ/κατά» της εκτροπής (άσφαιρος δικομματικός καυγάς), χωρίς να ξοδεύουν χρήματα, ούτε για την ολοκλήρωσή τους (που απαιτεί 220 έως 250 εκατ. ευρώ – δες προηγούμενα), ούτε όμως και για την κατεδάφιση τους, που και για αυτήν κατά την εκτίμηση μας απαιτείται μια αντίστοιχου ύψους δαπάνη.

Με άλλα λόγια επιλέγουν να συντηρούν την ψευδαίσθηση (στην οποία  ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαγιδεύθηκε για τα καλά…..), ότι τα έργα αυτά είναι δυνατόν να παραμένουν εσαεί εγκαταλειμμένα στα βουνά των Αγράφων, έως ότου κάποιος από τους δυο ανεύθυνους μονομάχους υποχρεωθεί τελικά να δώσει μια  λύση !

Την ίδια ώρα οι κίνδυνοι για την Θεσσαλία αυξάνονται (ξηρασία, διάβρωση εδαφών), η οικολογική καταστροφή ποταμών και υπόγειων υδροφορέων επεκτείνεται, η γεωργία μπαίνει σε μεγαλύτερες δυσκολίες, το κόστος παραγωγής αυξάνεται και το εισόδημα (κυρίως των μικρομεσαίων) αγροτών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύεται μεταξύ άλλων πόσο υποκριτικές είναι οι ευαισθησίες τους για το περιβάλλον και για το πολύπαθο ποτάμι, εφόσον χωρίς ολοκλήρωση (τεχνητή λίμνη) ή χωρίς κατεδάφιση (αποκατάσταση φυσικής ροής του ποταμού), ο Αχελώος ΔΕΝ μπορεί να επανέλθει σε μια φυσιολογική λειτουργία (!), ενώ οι σοβαρότατοι κίνδυνοι από πλημμυρικά φαινόμενα ελλοχεύουν (δες έκθεση που παρέδωσαν στον Χρ. Σπίρτζη οι επιστήμονες πραγματογνώμονες).

Συνεπώς, δεδομένου ότι οι δηλώσεις του Χρ. Σπίρτζη και του Β. Κόκκαλη για ολοκλήρωση των έργων ήταν μια ψευτιά, ενώ παράλληλα οι «σκέψεις» του Αλ. Τσίπρα για υδροηλεκτρική αξιοποίηση της Συκιάς απλώς πιστοποίησαν την αναξιοπιστία του, τι προτίθενται ΤΩΡΑ, στις παρούσες συνθήκες, να πράξουν στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ;

Θα  «απελευθερώσουν» το μπαζωμένο ποτάμι από τον τεράστιο όγκο σκυροδεμάτων και χωματισμών των ημιτελών έργων ;

Θα επαναφέρουν τον Αχελώο στην αρχική του μορφή, με παράλληλη αποκατάσταση του τοπίου, διαθέτοντας κάποιες εκατοντάδες εκατ. ευρώ για τον σκοπό αυτό ; και εάν αυτή είναι η πολιτική τους πρόταση, γιατί δεν την «εφάρμοσαν» στην διάρκεια των 4,5 ετών κυβερνητικής θητείας ;

Θα απαιτήσουν, έστω και τώρα, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με πίεση στη Βουλή και ενημέρωση της κοινής γνώμης, την άμεση κατεδάφιση των έργων ;

Προφανώς δεν περιμένουμε απάντηση. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να μην έχουν πολιτικό κόστος από την  ανυπαρξία πολιτικής πρότασης και να συνεχίσουν ανεύθυνα να «παίζουν» τον κόσμο με γενικότητες και αοριστίες, που ενίοτε ακούγονται  ευχάριστες, δεν συνιστούν όμως μια  πολιτική πρόταση διεξόδου, ούτε σε ότι αφορά στα έργα Αχελώου, ούτε συνολικά των υδατικών - οικολογικών προβλημάτων στη Θεσσαλία.

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας

 Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb