Το νέο υδροηλεκτρικό έργο Αυλακίου στον Αχελώο - (Μπαρμπούτης - Γκούμας)*



Στα μέσα του τρέχοντος μηνός το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας  γνωμοδότησε θετικά (κατά πλειοψηφία)  για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) ενός νέου Υδροηλεκτρικού Έργου (ΥΗΕ) επί του Αχελώου, στη θέση Αυλάκι.

Η τεχνητή λίμνη του έργου αυτού  αναμένεται να καλύψει ορεινές εκτάσεις στο νότιο τμήμα του Δήμου Αργιθέας (Θεσσαλία), σε τμήμα του Δήμου Καραϊσκάκη (Ήπειρος) και σε τμήμα του Δήμου Αχελώου (Αιτωλοακαρνανία).

Για την αδειοδότηση του Αυλακίου  εκδηλωθήκαν ήδη αντιδράσεις από  τοπικές κοινωνίες, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε άλλα παρόμοιου χαρακτήρα ενεργειακά έργα.

Οι θέσεις της ΕΔΥΘΕ για τις ΑΠΕ και ειδικότερα για την επέκταση της υδροηλεκτρικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της χώρας είναι γνωστές.

Μια πορεία προς την καλλίτερη αξιοποίηση του υδροδυναμικού της χώρας μας θα έχει ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων,  τον δραστικό περιορισμό της καταστροφικής για την οικονομία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας μας ενεργειακής εξάρτησης, την οποία σταδιακά δημιουργήσαν οι επιλογές παλαιοτέρων κυβερνήσεων και διατήρησαν σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα οι αποφάσεις ενεργειακού σχεδιασμού (ΕΣΕΚ) των δυο τελευταίων κυβερνήσεων, με την προνομιακή στήριξη της παραγωγής ενέργειας από εισαγόμενο   φυσικό αέριο. Οι εξωφρενικά υψηλές τιμές ενέργειας και οι επιπτώσεις τους στα  πλατιά λαϊκά στρώματα  είναι απλώς η "κορυφή του παγόβουνου" και προφανώς δεν οφείλονται μόνο στον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και στην παντελή έλλειψη ανταγωνισμού αναμεσά στα ολιγοπώλια του ενεργειακού τομέα, καθώς και στην "προστασία" που έντεχνα και σε ανύποπτο χρόνο τους προσέφεραν διάφορες κυβερνητικές αποφάσεις (πχ. ρήτρα αναπροσαρμογής).

Στο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί η υδροηλεκτρική ενέργεια  μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να παίξει καθοριστικό θετικό ρόλο.

Προσφέρει την δυνατότητα για πιο οικονομική παραγωγή, καλύπτει εύκολα τις αιχμές ζήτησης χωρίς ανάγκη πανάκριβων εισαγωγών, συμβαδίζει με τους στόχους μείωσης των αερίων θερμοκηπίου (συνεπώς και μείωση των σχετικών επιβαρύνσεων), ενώ ως εγχώρια  ενεργειακή πηγή περιορίζει την εξάρτηση.

Σε ότι αφορά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τα έργα αυτά, έχει αποδειχθεί ότι το οικολογικό τους ισοζύγιο είναι θετικό και σε καμμιά περίπτωση δεν επιβαρύνει περισσότερο από άλλες ΑΠΕ, κατά μείζονα λόγο από την λιγνιτική παραγωγή ενέργειας.

Εξάλλου η ζωή μας έχει δώσει εξαιρετικά παραδείγματα  οικολογικών αποτελεσμάτων από τεχνητές λίμνες ΥΗΕ και μάλιστα ένα από τα πιο γνωστά δίπλα μας, αυτό του Ν. Πλαστήρα στην Καρδίτσα !

Σε ότι αφορά στο υπό αδειοδότηση ΥΗΕ Αυλακίου, παλαιότερα είχαν δημιουργηθεί αντιδράσεις στην σκοπιμότητα της κατασκευής του και ειδικότερα κατά πόσον έρχεται σε αντίθεση με τα έργα Άνω Αχελώου που ήδη βρίσκονταν σε εξέλιξη. Αυτό όμως συνέβαινε κατά την περίοδο που οι προτάσεις αξιοποίησης των υδάτων του Άνω Αχελώου περιλάμβαναν το σύνολο σχεδόν της ετήσιας παροχής του (πάνω από 1000 εκατ. κυβικά μέτρα), οπότε το Αυλάκι λειτουργούσε κατά ένα τρόπο "ανταγωνιστικά" , ενώ παράλληλα η κατασκευή του ταμιευτήρα στη θέση Συκιά (ο οποίος σημειωτέο αποτελεί το βασικό έργο  για την μεταφορά – εκτροπή υδάτων προς θεσσαλικό κάμπο) θα ήταν αμφίβολης σκοπιμότητας.

Σήμερα όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Από το 1995 και μετα όλες οι αποφάσεις περιορίζουν την ποσότητα μεταφοράς υδάτων το πολύ έως τα 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, ενώ μετά και την απόφαση 26/2014 του ΣτΕ, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου επέλεξε ως ποσότητα μεταφοράς μόλις τα 250 (δες αρχικό Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων - Σεπτέμβριος 2014).

Σε κάθε περίπτωση, οι προβλεπόμενες μειωμένες ποσότητες μεταφοράς από τον τ. Συκιάς ΔΕΝ θα επιφέρουν επιπτώσεις  στην λειτουργία του ΥΗΕ Αυλακίου και αντιστρόφως δεν επηρεάζουν την μεταφορά από την Συκιά.

Μια άλλη παράμετρος που καθόρισε την στάση των παρατάξεων στο ΠΣΘ και γενικότερα όσων αντιτίθενται σήμερα στο έργο Αυλακίου είναι το γεγονός ότι η αίτηση αδειοδότησης αυτού του ΥΗΕ  υποβλήθηκε από ιδιωτική εταιρία (ΤΕΡΝΑ). 

Σχετικά με τις αποφάσεις "απελευθέρωσης" της ενεργειακής αγοράς που εδώ και αρκετά χρόνια έχουν σταδιακά επιβληθεί (από την ΕΕ, τα μνημόνια κλπ.) στην χώρα μας, και την εκμετάλλευση των ενεργειακών έργων από ιδιωτικές εταιρίες, στην ΕΔΥΘΕ, όπως συμβαίνει σε όλα τα συλλογικά όργανα, υπάρχουν αρκετές διαφορετικές απόψεις.

Όπως όμως και να έχει το θέμα αυτό, κοινή είναι η αντίληψη μας ότι νέα έργα ΑΠΕ και κυρίως υδροηλεκτρικά πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν, ανεξάρτητα ποιες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες επικρατούν σήμερα στη χώρα μας και ποιο είναι το όραμα του καθενός μας για το μέλλον.

Συμπερασματικά, από την ΕΔΥΘΕ στηρίζουμε ΚΑΙ αυτό το νέο έργο και φυσικά απαιτούμε αντίστοιχα την ολοκλήρωση  του ημιτελούς έργου Συκιάς, αφενός ως ταμιευτήρα συγκέντρωσης των υδάτων του Άνω Αχελώου που θα μεταφέρονται στην λεκάνη Πηνειού, αφετέρου ως σημαντικού ΥΗ Έργου.

Τέλος, σε ότι αφορά την αρνητική στάση τοπικών φορέων από τις περιοχές γύρω από το έργο Αυλακίου, θεωρούμε ότι αυτές δεν πρέπει να οδηγήσουν σε ακύρωση του έργου.

Οφείλει όμως η κυβέρνηση, με την συνέργεια των αυτοδιοικητικών φορέων, να σκύψει πάνω στα προβλήματα που εξέθεσαν οι τοπικοί παράγοντες και να εγγυηθεί  τις κατάλληλες λύσεις.

Παράλληλα η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την αιτούσα εταιρία, έχει χρέος  να εξασφαλίσει τα ανάλογα ανταλλάγματα που δικαιούνται οι κάτοικοι της περιοχής.

Κλείνοντας, ας μας επιτραπεί ένα σύντομο σχόλιο σχετικά με τις τοποθετήσεις του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Άδωνι Γεωργιάδη πριν λίγες ημέρες στο Αγρίνιο.

Ο κ. υπουργός δήλωσε μεταξύ άλλων ότι δεν συμφωνεί με τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται στην Αιτωλοακαρνανία κατά της λειτουργίας των έργων Άνω Αχελώου.

Παρόλα αυτά δεν υπήρξε από τον ίδιο κανένα σχόλιο για τις αντιφατικές θέσεις που δημόσια διατυπώνονται από στελέχη, ακόμη και υπουργούς, του κυβερνώντος κόμματος για το θέμα αυτό.

Τέλος, το κυριότερο, ο κ. Γεωργιάδης δεν μας έδωσε το παραμικρό στοιχείο σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης για την ολοκλήρωση των έργων, πάρα το γεγονός ότι η κυβερνητική θητεία σύντομα ολοκληρώνεται και η στασιμότητα που "παρέλαβε" η ΝΔ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί ούτε ένα βήμα.

Επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις ο ίδιος υπουργός επιχειρηματολογεί  με πάθος αλλά και παρρησία για τα θέματα που υποστηρίζει, πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε πως αποτιμά την στάση της κυβέρνησης του στο σημαντικό αυτό ζήτημα. 

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

- Από την ομάδα μας στο fb  

«Αναπαράσταση της ακραίας πλημμύρας του ΙΑΝΟΥ στην περιοχή Καρδίτσας το 2020»


 

Η επιστημονική ανάλυση, τεκμηρίωση και εξήγηση ενός ακραίου πλημμυρικού φαινομένου, όπως αυτό που συνέβη στην Θεσσαλία τον Σεπτέμβριο του 2020, αναμφίβολα βοηθάει όλους όσους έχουν την ευθύνη αντιμετώπισης του, τόσο από πλευράς Πολιτείας (συναρμόδια υπουργεία και λοιπά όργανα της Πολιτείας), όσο και από τοπικούς φορείς της Θεσσαλίας (αυτοδιοίκηση, επιστήμονες κ.λ.π.)  

Σε κάθε περίπτωση και στο βαθμό που αξιοποιείται καταλλήλως, αποτελεί ένα ακόμη χρήσιμο εργαλείο ώστε να προγραμματίσουμε τα αναγκαία έργα, δράσεις και μέτρα, να προετοιμαστούμε καλλίτερα σε μια ανάλογη πλημμύρα και τελικά να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά και με τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις τις συνέπειές της.

Είναι συνεπώς καλοδεχούμενη για την Θεσσαλία η επιστημονική εργασία ομάδας έγκριτων Ελλήνων επιστημόνων με επικεφαλής τον συμπατριώτη μας Αριστοτέλη Τέγο, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο MDPI με τίτλο :

«Forensic Hydrology : A Complete Reconstruction of an Extreme Flood Event in Data-Scarce Area»

Σύμφωνα με την εργασία αυτή, το έντονο φαινόμενο χαρακτηρίστηκε από ρεκόρ καταγεγραμμένων βροχοπτώσεων που κυμαίνονταν από 220 mm έως 530 mm, σε χρονικό διάστημα 15 ωρών, ενώ η συνολική αξιολόγηση απέδειξε ότι η πιθανότητα υπέρβασης του γεγονότος πλημμύρας του IANOS κυμαινόταν από 1 : 400 έτη στις λεκάνες απορροής χαμηλού υψομέτρου έως 1 : 1000 έτη στις ανάντη ορεινές λεκάνες απορροής.

Την πλήρη εργασία μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο :
https://www.mdpi.com/2306-5338/9/5/93/htm
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η πραγματική χωροχρονική εξέλιξη της πλημμύρας στην ευρύτερη περιοχή της πόλης της Καρδίτσας, την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ :
https://www.youtube.com/watch?v=L0SGucJXq94


Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

- Από την ομάδα μας στο fb  

 


Χωρίς σοβαρή προετοιμασία και σχέδιο, αδύνατη η επανεκκίνηση των έργων Άνω Αχελώου - (Κώστας Γιαννακός - Κώστας Γκούμας - Τάσος Μπαρμπούτης)*

Ημιτελή έργα Αχελώου : Φράγμα Συκιάς και Σήραγγα μεταφοράς 

 

Τον όμορφο στίχο από το τραγούδι του Β. Τσιτσάνη «κάνε λιγάκι υπομονή» τον θυμηθήκαμε  με  την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη  στην λίμνη Κάρλα, όπου σε στιχομυθία που είχε με τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κ. Αγοραστό , ο τελευταίος  φέρεται να   ζήτησε από τον  πρωθυπουργό να αναθέσει στην  Περιφέρεια Θεσσαλίας (ΠΘ) την  ολοκλήρωση των εγκαταλελειμμένων - από το 2010 - έργων Αχελώου και ο πρωθυπουργός, χαμογελώντας, να του απαντά :  «υπομονή, ένα - ένα» !

Τι εννοούσε ο κ. πρωθυπουργός με το «ένα - ένα» ;

Ποια σημαντικά έργα της Θεσσαλίας   και με ποιο τρόπο «συνδέονται»  με την  πρωθυπουργική του θητεία ;

Σίγουρα δεν  εννοούσε την Κάρλα, η οποία κατασκευάστηκε μετά το 2000 (από το Υπουργείο Υποδομών και στη συνέχεια ολοκληρώθηκε από την ΠΘ) και εγκαινιάστηκε το 2018. 

Είναι επίσης απίθανο να εννοούσε την  εργολαβία του αρδευτικού Κάρλας (της οποίας η σύμβαση υπογράφηκε ενώπιον του !), ύψους μόλις 16 εκ ευρώ !

Μήπως λοιπόν εννοούσε κάποιο άλλο ;

Ότι και να εννοούσε ο κ. πρωθυπουργός εμείς  για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι : η κυβέρνηση  Μητσοτάκη, τρία χρόνια τώρα, κατέγραψε σχεδόν μηδενική πρόοδο στον κρίσιμο τομέα των υδάτων και του περιβάλλοντος.

Αναφερόμαστε  φυσικά στην προώθηση και παραγωγή νέων σημαντικών υδατικών έργων και όχι στα «τρέχοντα», δηλαδή  μικρού όγκου λιμνοδεξαμενές, τοπικά αρδευτικά - δίκτυα, εργολαβίες συντήρησης και άλλα παρόμοια, που «χορτάσαμε» κάθε μέρα να βλέπουμε φωτογραφίες υπογραφής συμβάσεων (ακόμη και για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ....).

Αναφερόμαστε ακόμη  σε θέματα πολιτικής και διοίκησης (ελλιπέστατη παρακολούθηση των προβλημάτων, πλήρης αγνόηση των  δεσμεύσεων εφαρμογής  του εγκεκριμένου σχεδίου διαχείρισης υδάτων - ΣΔΥ - και της Οδηγίας 60/2000 για την ποιότητα και προστασία των καταστρεφόμενων υδροφορέων, απουσία σχεδιασμού και ιεράρχησης έργων και δράσεων – masterplan, αδιαφορία για τον  ήδη ανεπαρκή διοικητικό μηχανισμό και τα προβλήματα των ΤΟΕΒ).

Με άλλα λόγια, δεν υπήρξε ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ μπρος  σε σχέση με την  άθλια κατάσταση που παρέλαβε η σημερινή από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Η ένταξη του αρδευτικού Ταυρωπού (υπό την πίεση των καταστροφών από τον Ιανό) στα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και η αντίστοιχη υπόσχεση για τον ταμιευτήρα Ενιπέα (Φάρσαλα), παρότι πρόκειται για απόλυτα χρήσιμα και παραγωγικά έργα (όταν αυτά λειτουργήσουν), προφανώς δεν αλλοιώνουν την συνολική εικόνα.

Επανερχόμενοι όμως στην πολυσυζητημένη αυτή στιχομυθία, ας μας επιτραπεί  μια θεωρητική «υπέρβαση».

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι  στο «αίτημα» του περιφερειάρχη για τα έργα Αχελώου ο πρωθυπουργός του είχε απαντήσει  με ένα μεγάλο και ενθουσιώδες ΝΑΙ, «αφαιρώντας» επί τόπου την αρμοδιότητα από το Υπουργείο Υποδομών και προσφέροντας την  στην ΠΘ, ώστε εκείνη  πλέον  να ολοκληρώσει τα εγκαταλειμμένα ημιτελή έργα !

Το ερώτημα  είναι ποιο είναι το σχέδιο της περιφέρειας μπροστά σε μια τέτοια ευθύνη ;

Η πρώτη  δική μας παρατήρηση είναι ότι τα έργα Αχελώου, ούτε ως προς το μέγεθος, ούτε ως προς τα βασικά τους χαρακτηριστικά (σύνθετα έργα, φράγμα, εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, σήραγγα μεταφοράς κλπ.) είναι δυνατόν να συγκριθούν  με τον ταμιευτήρα Κάρλας.

Επιπλέον, όταν η ΠΘ ανέλαβε την ολοκλήρωση της εργολαβίας της Κάρλας, όλα τα ζητήματα του έργου είχαν ήδη επιλυθεί  (μελέτες, περιβαλλοντικοί όροι, απαλλοτριώσεις  και κυρίως συμφωνία   πολιτικών παρατάξεων αλλά και τοπικής κοινωνίας, χρηματοδότηση από ΕΕ κ.ο.κ).

Ισχύει άραγε  κάτι τέτοιο για τα έργα Αχελώου ; Σαφέστατα ΟΧΙ.

Ας δούμε, εντελώς συνοπτικά, τι θα είχε να αντιμετωπίσει η ΠΘ στην περίπτωση ανάληψης της ευθύνης αυτών των έργων :

- Αναγκαία η λήψη νέας επικαιροποιημένης πολιτικής απόφασης από τη Βουλή για την επανεκκίνηση των έργων.

- Συμφωνία ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις για το νέο σχέδιο  και από κοινού ένταξη των έργων  στον κρατικό προϋπολογισμό, έτσι ώστε να μην βιώνουμε την ταπεινωτική (για χώρα της ΕΕ) πραγματικότητα, όπου  έρχεται μια κυβέρνηση και  ακυρώνει το σχέδιο της προηγούμενης, εγκαταλείποντας στο έλεος του Θεού τα κατασκευασμένα έργα και τα  εκατοντάδες εκ. ευρώ  από το υστέρημα των φορολογουμένων. Και ας είμαστε ειλικρινείς,  η κατάσταση αυτή δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την ανευθυνότητα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ....

- Επιβάλλεται η προσαρμογή  στην τελευταία απόφαση του ΣτΕ (αρ. 26/ Ιαν 2014) όλων των διοικητικών αποφάσεων που σχετίζονται με τα έργα Αχελώου (πχ. χωροταξικός, υδατικός, ενεργειακός σχεδιασμός).

- Εκκρεμεί η αναθεώρηση του ΣΔΥ του 2017 ώστε να αρθεί η εξαίρεση της μεταφοράς υδάτων προς το Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας, την οποία, εντελώς αντιδεοντολογικά, είχε επιβάλλει ο τότε υπουργός κ. Φάμελλος και η οποία, παρά τις αλλεπάλληλες δεσμεύσεις  των υπουργών της ΝΔ για επιτάχυνση των διαδικασιών, δεν άρχισε ακόμη να εκπονείται ! 

- Για τον νέο σχεδιασμό του ταμιευτήρα στη θέση Συκιά, όπου θα συγκεντρώνονται τα νερά του Αχελώου, είναι αναγκαία η επιλογή και η συνεργασία ενός ενεργειακού εταίρου (πχ. ΔΕΗ, άλλος ;), ώστε από κοινού  να μελετηθεί το έργο και να προσδιοριστούν τα αντίστοιχα τεχνικά χαρακτηριστικά, συμβατά ως προς το ενεργειακό σκέλος του έργου.

- Παραμένει ανοιχτή η ένταξη των ημιτελών έργων σε νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, δεδομένου ότι η κατασκευή τους έχει διακοπεί από το 2010 !

Ας περιοριστούμε σε αυτές τις εκκρεμότητες.

Χωρίς καμία διάθεση να υποτιμήσουμε τις ικανότητες των πολιτικών στελεχών και του διοικητικού μηχανισμού της ΠΘ, δεν είναι σε θέση   να επιτύχουν την υπέρβαση όλων αυτών των εμποδίων. 

Εάν πράγματι η κυβέρνηση επιθυμεί την επανεκκίνηση των έργων Αχελώου, θα πρέπει  να ολοκληρωθούν τα βήματα που προαναφέραμε και, όταν με το καλό έρθει η ώρα έναρξης τεχνικών εργασιών, θα βρεθεί και η επιλογή των υπηρεσιών (γιατί όχι και αποκεντρωμένα) που θα παρακολουθούν την εκτέλεση κάποιων έργων.

Σε ότι αφορά στον ρόλο της ΠΘ, αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να επικεντρώσει στην αποφασιστική και ισχυρή πίεση προς την κυβέρνηση και όχι σε αποπροσανατολιστικές φιλολογίες και   καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων στο θεσσαλικό λαό, και μάλιστα με επιβεβαιωμένη την απουσία ανταπόκρισης από την κυβέρνηση.

Με μια τέτοια τακτική το  σίγουρο είναι ότι  θα συνεχιστεί  η νοσηρή στασιμότητα, ο Αχελώος θα παραμένει μπαζωμένος και πληγωμένος οικολογικά και οι κίνδυνοι καταστροφών από έντονα πλημμυρικά φαινόμενα στην περιοχή θα παραμένουν (χωρίς  βεβαίως να συγκινούνται κυβέρνηση, αντιπολίτευση και κάθε λογής ψευτοοικολόγοι).

Εξάλλου, εάν κάτι συμβεί,  θα ευθύνεται ο ....κακός μας ο καιρός !

Συμπερασματικά, ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ δεν υπάρχει, ούτε από την ΠΘ, ούτε φυσικά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την επανεκκίνηση των έργων Άνω Αχελώου.

Το αντίθετο, έχει στηθεί ένα σκηνικό  «ξεπλύματος» των κυβερνητικών ευθυνών, όπου ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί ακολουθούν μια συντεταγμένη αποσιώπηση για τα έργα αυτά  ενώ οι βουλευτές τους στη Θεσσαλία (πλην εκείνων που κατέχουν υπουργικές θέσεις)  «αγωνίζονται» σε ένα βαθμό για τα έργα, χωρίς όμως να  πιέζουν και να ενοχλούν την κυβέρνηση.

Επίσης οι Αιτωλοακαρνάνες παλεύουν ανοιχτά για την οριστική  ματαίωση των έργων υπό την σιωπηλή ανοχή και προστασία του  πρωθυπουργού, ενώ τέλος οι αυτοδιοικητικοί της Θεσσαλίας, στην πλειοψηφία τους φιλοκυβερνητικοί, συγκαλύπτουν την κυβέρνηση και πότε - πότε, έτσι για ξεκάρφωμα,   «πετούν» και αυτοί  κάποιο πυροτέχνημα «υπέρ» των έργων, σε κάποια  ημερίδα η σε κάποιο κανάλι μεσημεριανό,  θεωρώντας ότι οι θεσσαλοί τρώνε κουτόχορτο και δεν αντιλαμβάνονται το παιχνίδι που παίζεται πίσω από την πλάτη τους.

Παράλληλα, και εφόσον η λειτουργία των νέων ΥΗ έργων (Συκιά, Μεσοχώρα) στη Θεσσαλία απομακρύνεται χρονικά όλο και περισσότερο, εκείνοι που επενδύουν σε ανταγωνιστικές μορφές παραγωγής ενέργειας (φυσικό αέριο, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά) απολαμβάνουν ένα ασφαλές  επενδυτικό περιβάλλον, αυτό  που έχουν δημιουργήσει για αυτούς οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις, έστω και εάν η χώρα το «πληρώνει»  με εκτόξευση της ενεργειακής της εξάρτησης, με διόγκωση του δημοσίου χρέους, με διπλασιασμό των τιμών ενέργειας, είτε για τα λαϊκά στρώματα είτε  για την βιομηχανική-βιοτεχνική παραγωγή (αύξηση τιμών, μείωση ανταγωνιστικότητας κλπ.).

Και από όλα αυτά μένουν οι Θεσσαλοί να παρακολουθούν, απογοητευμένοι και αμήχανοι, τον τόπο τους να απειλείται από την ξηρασία και την ερημοποίηση, χωρίς να δρομολογούνται έργα ταμίευσης και μεταφοράς νερού για την απόκρουση των κινδύνων.

Βλέπουν επίσης στους υπόγειους υδροφορείς, με τα τεράστια ελλείμματα, να μην εφαρμόζεται η εγκεκριμένη και συμφωνημένη από όλους πολιτική  επανατροφοδότησης με μεταφερόμενα νερά, ώστε να αποτραπεί η οριστική κατάρρευση των οικοσυστημάτων.

Επίσης οι ποταμοί της περιοχής μας  στεγνώνουν κάθε χρόνο και καταστρέφονται από τις υπεραντλήσεις, οι οποίες, παρά τις ισχύουσες υπουργικές αποφάσεις, συνεχίζονται ανεξέλεγκτα, υπό την πλήρη αδιαφορία των αρμόδιων  (κεντρικά η  αποκεντρωμένα).

Και, σε αυτή την πραγματικότητα, οι αγρότες αναζητούν απεγνωσμένα τις αναγκαίες ποσότητες νερού για άρδευση, μένοντας με τις υποσχέσεις των επιτήδειων διεκδικητών της εξουσίας  (προοδευτικών, συντηρητικών, σοσιαλιστών κλπ.) ότι δήθεν θα τους εξασφαλίσουν νερό για να ποτίζουν 2,5 εκ στρέμματα καλλιεργειών στον θεσσαλικό κάμπο ! 

Μήπως ήρθε η ώρα κάπως να αντιδράσουμε σε όλα αυτά ή τελικά θα αρκεστούμε στην προτροπή του κ. Μητσοτάκη για .....ΥΠΟΜΟΝΗ ;

*Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

- Από την ομάδα μας στο fb  

Οδοιπορικό στο φράγμα Αγιονερίου - Του Φάνη Γέμτου*

 


Πολλή συζήτηση γίνεται από κάποιες πλευρές εναντίον των μεγάλων ΥΗ έργων και των ταμιευτήρων που δημιουργούνται, ενώ προβάλλονται οι δυνατότητες των μικρών ταμιευτήρων.

Μάλιστα εκπρόσωποι της προηγούμενης Κυβέρνησης θεωρούν ότι από τη στιγμή που έκαναν έναν κατάλογο έργων μέσω της αναθεώρησης των σχεδίων διαχείρισης του 2017 (ξεχνούν πολύ βολικά ότι προϋπήρχαν τα σχέδια του 2014 με έναν ανάλογο κατάλογο έργων, όχι ακριβώς των ίδιων) το καθήκον τους τελείωσε.

Ξεχνούν ότι από τη δημιουργία ενός καταλόγου έργων μέχρι την ωρίμανσή τους (μελέτες σκοπιμότητας, περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τευχών δημοπράτησης, δημοπράτησης, ανάθεσης και κατασκευής) υπάρχει μια μεγάλη διαδρομή. Στην οποία παρεμβάλλονται πολλά εμπόδια από τη γραφειοκρατία, τα τοπικά συμφέρονται, κακές μελέτες, τους «οικολόγους του όχι σε όλα» και τις αποφάσεις του ΣτΕ.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι ο κατάλογος των έργων δεν έχει μια αξιολογική σειρά για τη σημασία του κάθε έργου, το κόστος του ανά μονάδα νερού που αποθηκεύει, την ωφέλεια που έχει σε κάθε περιοχή στην οποία κατασκευάζεται και όποιο άλλο στοιχείο κάνει σημαντική και άμεση την ανάγκη του κάθε έργου.

Η παρούσα Κυβέρνηση ακολουθεί σχεδόν την πεπατημένη. Καθυστερεί την ανάθεση της αναθεώρησης των σχεδίων διαχείρισης υδάτων. Σχεδόν δύο χρόνια διατηρούσε τη σύμβαση ανάθεσης στο συρτάρι του ΥΠΕΝ και υπογράφηκε μόλις τον Απρίλιο. Θα χρειαστεί μαζί με τη διαβούλευση έναν χρόνο και θα μείνει η έγκριση για την επόμενη κυβέρνηση.

Κάπως έτσι οι πολιτικοί μας αρνούνται να προχωρήσουν τα απαραίτητα έργα που θα εξασφάλιζαν πολύτιμο νερό για τις ανάγκες της Θεσσαλίας (ύδρευση, γεωργία) και ταυτόχρονα θα δημιουργούσαν αποθήκες νερού για περιόδους ξηρασίας, θα έλεγχαν τη ροή του νερού σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων, ενώ θα παρήγαγαν και ενέργεια με εγχώρια πρώτη ύλη χωρίς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Εδώ οφείλω να δώσω εύσημα στην παρούσα Κυβέρνηση που φαίνεται να υλοποιεί δύο πολύ σημαντικά έργα στη Θεσσαλία : τον Ταμιευτήρα στη Σκοπιά στον Ενιπέα (που θα ποτίσει τον κάμπο των Φαρσάλων, θα περιορίσει πολλά πλημμυρικά φαινόμενα, παράγοντας και ΥΗ ενέργεια) και τη δημιουργία κλειστού δικτύου άρδευσης του ΤΕΟΒ Ταυρωπού.

Είναι όμως ελάχιστα μπροστά στις πραγματικές ανάγκες της Θεσσαλίας.
Η μη κατάρτιση ενός καταλόγου (masterplan) με τα έργα και τις προτεραιότητες επιτρέπει τη λειτουργία του πελατειακού μας συστήματος. Είχα την ευκαιρία να δω από κοντά τα προβλήματα με μια όμορφη εκδρομή. Επισκέφθηκα τις περιοχές των φραγμάτων Αγιονερίου, Λογγά και Ληθαίου.

Τρεις διαφορετικές καταστάσεις. Στον Λογγά ένας τελειωμένος μικρός ταμιευτήρας. Στον Ληθαίο ένα μεγάλο φράγμα για μια μικρή χωρητικότητα νερού, που τώρα κατασκευάζεται μέρος του για να συμπληρωθεί ο ταμιευτήρας. Στο Αγιονέρι κάποιες τεράστιες κατασκευές υπερχειλιστή και σήραγγας κενώσεως χωρίς το φράγμα που θα συμπλήρωνε το έργο.

Είχα την τύχη να έχω ξεναγούς τους Κώστα Γκούμα και Τάσο Μπαρμούτη και θα προσπαθήσω να σας δώσω μια εικόνα των εντυπώσεών μου.



Αγιονέρι
Μια περιοχή μετά την Ελασσόνα στα Δυτικά. Η περιοχή έχει πολλά ποιμνιοστάσια και πολλές μικρές μονάδες παραγωγής τυριών και κρασιών. Καθώς οι εκτάσεις είναι επικλινείς, οι απορροές του νερού από τις βροχές μεταφέρουν ρύπους στον ποταμό Ελασσονίτη που τις συγκεντρώνει. Αυτό δημιουργεί ρύπανση που θεωρείται ότι θα δημιουργήσει προβλήματα στον ταμιευτήρα που θα δημιουργηθεί αν το έργο προχωρήσει. Το θέμα θεωρώ ότι λύνεται με δημιουργία μονάδων μεθανικής ζύμωσης που θα επεξεργάζονταν τα απόβλητα των μονάδων της περιοχής, θα παρήγαγαν μεθάνιο και το υπόλειμμα με σημαντική περιεκτικότητα σε άζωτο θα έδινε ένα καλό οργανικό λίπασμα για τα χωράφια. Φαίνεται ότι στα επόμενα χρόνια θα δοθεί ώθηση στη δημιουργία τέτοιων μονάδων, τόσο στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας όσο και της νέας ΚΑΠ για ανακύκλωση στοιχείων. Κατά τη γνώμη μου η ρύπανση δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερο πρόβλημα.

Ο ταμιευτήρας θα έχει χωρητικότητα 15.000.000 κ.μ. νερού με δυνατότητα χρήσης των 13. Μια σημαντική ποσότητα νερού για την περιοχή. Περισσότερα τεχνικά στοιχεία μπορεί ο ενδιαφερόμενος να βρει στον ιστότοπο ypethe.gr.

Γιατί δεν τελειώνει ο ταμιευτήρας εδώ και τριάντα χρόνια ; Φαίνεται να υπάρχουν κάποιες αστοχίες στις μελέτες. Αρχικά προβλέπονταν να αρδευτεί η περιοχή Τσαριτσάνης που βρίσκεται ψηλότερα από το επίπεδο του ταμιευτήρα και θα χρειάζεται άντληση νερού. Με το σημερινό κόστος ενέργειας μάλλον απαγορευτική ιδέα. Στις μελέτες για τον υπερχειλιστή και τη σήραγγα κένωσης έγιναν υπερβολικές εκτιμήσεις μελλοντικών βροχοπτώσεων, με αποτέλεσμα μια μεγάλη υπέρβαση στις διαστάσεις τους, όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, που κόστισε αρκετά χρήματα μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό έγινε και δεν επιστρέφει πίσω. Μια αξιολόγηση της λανθασμένης μελέτης θα βοηθούσε το ελληνικό δημόσιο να αξιολογήσει τους μελετητές και να τους αποκλείσει από μελλοντικές αναθέσεις δημοσίων έργων. Αλλά η αξιολόγηση δημιουργεί αλλεργικές αντιδράσεις σε όλο το ελληνικό δημόσιο και δεν διευκολύνει το πελατειακό σύστημα που διοικεί τη χώρα. Εγώ όμως συνεχίζω να πιστεύω ότι η αξιολόγηση κάθε δράσης είναι η βάση βελτίωσης της λειτουργίας της χώρας. Η απόφαση να την εφαρμόσουμε παντού θα βοηθούσε στη βελτίωση της κοινωνίας μας και θα οδηγούσε σε ανάπτυξη.
Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι τι πρέπει να γίνει ;

Το κόστος κατασκευής του φράγματος (υπόλοιπο του έργου) εκτιμάται στα 10.000.000 ευρώ. Οπότε το κόστος ανά αποθηκευμένο κ.μ., νερού είναι μικρότερο από 1 ευρώ.

Το συνολικό κόστος (μαζί με τα κατασκευασμένα μέρη) θα είναι μεγαλύτερο (διπλάσιο), αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Πού μπορούν να διατεθούν τα νερά του ταμιευτήρα ; Σε όλες της περιοχές κατάντι του ταμιευτήρα (Τύρναβος, Λάρισα) για άρδευση ή για ύδρευση. Για τον κάμπο της Τσαριτσάνης υπάρχει άλλη θέση ταμιευτήρα που να μπορούσε να την καλύψει σε μεγαλύτερο υψόμετρο. Το νερό είναι πολύτιμο και πρέπει να τελειώσει ο ταμιευτήρας και να αξιοποιηθεί. Πιστεύω ότι η Περιφέρεια θα αποφασίσει την περάτωση του έργου και την αξιοποίησή του.

 *Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

 Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb 

- Από την ομάδα μας στο fb  


Δεν νοείται πράσινη ανάπτυξη χωρίς την αξιοποίηση των νερών - Ε.Δ.Υ.ΘΕ*

 


Αναγκαία η κατασκευή μεγάλων φραγμάτων στην Ελλάδα

...Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα από την ημερίδα της Ακαδημίας ήταν «να κατασκευασθούν άμεσα και άλλα μεγάλα φράγματα στην Ελλάδα, τόσο για την παραγωγή Υδροηλεκτρικής Ενέργειας όσο και για την αντιπλημμυρική προστασία, ύδρευση, άρδευση και άλλες χρήσεις», καθώς «η παραπέρα ανάπτυξη του υδροδυναμικού της χώρας είναι επιτακτική ανάγκη».

Επιπλέον «οι αρμόδιοι πρέπει να κατανοήσουν, και ιδιαίτερα όσοι επαγγέλλονται την πράσινη ανάπτυξη, ότι αυτή δεν νοείται στη χώρα μας χωρίς την αξιοποίηση και του υπόλοιπου υδροδυναμικού, όπως έχουν κάνει άλλωστε έγκαιρα όλες οι αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης (Νορβηγία, Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.) και έτσι τώρα μπορούν να ...οικολογούν εκ του ασφαλούς». Προτείνουν, λοιπόν, την επένδυση σε ΥΗΕ, ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα, να θωρακιστεί η χώρα μας «για την αντιμετώπιση παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας» και βεβαίως να περιοριστεί η ενεργειακή μας εξάρτηση. Αυτό αναφέρει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., επικαλούμενη σχετικά Συμπεράσματα ημερίδας της Ακαδημίας Αθηνών, με θέμα την ενεργειακή αυτονομία της χώρας, τα οποία δημοσιεύτηκαν πρόσφατα. Πιο συγκεκριμένα:

 Ειδικότερα :

ΕΡΩΤΗΣΗ :

Εκδοθήκαν πρόσφατα τα πρακτικά με τις εισηγήσεις και τα πορίσματα της ημερίδας που διοργανώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο από την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ με αντικείμενο την «ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ».

Θα μπορούσατε να παρουσιάσετε ορισμένα από τα βασικά συμπεράσματα της ημερίδας και τα δικά σας σχόλια, ιδιαίτερα εκείνα που συνδέονται με θέματα που αφορούν την περιοχή μας ;


 ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

Πολλά και ενδιαφέροντα όσα ακουστήκαν στην ημερίδα της Ακαδημίας, τα οποία όμως είναι δύσκολο να αναφερθούν στον περιορισμένο χώρο που διαθέτουμε. Θα περιοριστούμε σε δύο μόνο από αυτά.

1.   Μια βασική διαπίστωση της ημερίδας είναι ότι «από το 2005 έως το 2020, και ενώ η Ε.Ε. κατά μέσο όρο μείωσε τον βαθμό (ενεργειακής) εξάρτησής της, η Ελλάδα χειροτέρευσε σημαντικά τη θέση της», καταλήγοντας στο πρώτο κύριο συμπέρασμα ότι η ενεργειακή αυτονομία της χώρας (ή έστω η ελαχιστοποίησή της) θα έπρεπε να αποτελεί «επιβεβλημένη» στρατηγική επιλογή.

Συγκεκριμένα στην εισήγηση του επίτιμου προέδρου του ΙΟΒΕ, κ. Ραφαήλ Μωυσή, αναφέρθηκε ότι ενώ στην Ε.Ε. η ενεργειακή εξάρτηση κινείται στα επίπεδα του 55%, στην Ελλάδα «η ενέργεια που καταναλώνουμε προέρχεται κατά 78% από εισαγόμενα υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο (Φ.Α.), ενώ μόλις το 22% προέρχεται από τους εγχώριους λιγνίτες και τις ΑΠΕ», με αποτέλεσμα (πέραν των άλλων) ο ενεργειακός τομέας «να αποτελεί σημαντικό αρνητικό παράγοντα στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών, επιβαρύνοντας διαχρονικά το δημόσιο χρέος» της χώρας μας, η οποία ως γνωστόν στον συγκεκριμένο δείκτη ξεπερνά το 200% του ΑΕΠ (σημ. ο μέσος όρος των χωρών της Ε.Ε. ανέρχεται στο 76%).

Με βάση τα παραπάνω επισήμανε ότι «η ενεργειακή αυτονομία είναι ένας παράγων, τον οποίο στην Ελλάδα πρέπει να προσεγγίζουμε με σοβαρότητα».

Από όσα αναφέρθηκαν ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα για την ενεργειακή πολιτική, όπως αυτή αποτυπώνεται στα ΕΣΕΚ (σημ. Αποφάσεις για τον Ενεργειακό Σχεδιασμό) των δύο τουλάχιστον τελευταίων κυβερνήσεων Τσίπρα και Μητσοτάκη, οι οποίες με πανομοιότυπες πολιτικές επιλογές, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τους κινδύνους από την απογείωση της εξάρτησης και την επιβάρυνση του δημόσιου χρέους, στο όνομα μιας «πράσινης» πολιτικής χωρίς κατάλληλη προετοιμασία (π.χ. χωροταξικός σχεδιασμός), αύξησαν κατακόρυφα τις εισαγωγές Φ.Α., μείωσαν απότομα και χωρίς περίσκεψη τη λιγνιτική παραγωγή και (αμφότεροι) εξοβέλισαν χωρίς πολλές εξηγήσεις την υδροηλεκτρική ενέργεια (ΥΗΕ) από το πρόγραμμα νέων ενεργειακών μονάδων (!). Και στη συνέχεια η ενεργειακή κρίση, οι γεωπολιτικές αντιπαλότητες και φυσικά ο πόλεμος, εξακόντισαν τις τιμές ενέργειας σε πολύ υψηλά επίπεδα, με τη χώρα μας να είναι και σε αυτόν τον δείκτη ...πρωταθλήτρια!
Ενώπιον αυτής της απελπιστικής πραγματικότητας, αντί να ακουστεί κάποια αυτοκριτική για την πολιτική των κυβερνήσεων, αντί να δοθούν κάποιες εξηγήσεις για τις βιαστικές επιλογές τους και για τη μονομέρεια που επέδειξαν στη διαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος (ΑΠΕ αποκλειστικά από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες και μάλιστα χωρίς στοιχειώδη χωροταξικό σχεδιασμό), αντί να απολογηθούν που έστρωσαν το κατάλληλο έδαφος για τις ασύλληπτα υψηλές τιμές ενέργειας (απουσία ουσιαστικού ανταγωνισμού, θεσμοθέτηση εργαλείων «διευκόλυνσης» των παρόχων - π.χ. ρήτρα αναπροσαρμογής - στον καθορισμό των τιμολογίων), εμφανίζονται τώρα οι δύο βασικοί μονομάχοι της πολιτικής να «τσακώνονται» ποιος άραγε φταίει περισσότερο, εκείνος που θεσμοθέτησε τα εργαλεία εξόντωσης των εισοδημάτων των απλών ανθρώπων ή εκείνος που εφαρμόζει τα όσα αποφάσισαν οι προηγούμενοι...

2.   Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που αναδείχθηκε στην ημερίδα είναι η παραγωγή ΥΗ Ενέργειας, κάτι που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την (ελλειμματική ενεργειακά) περιοχή μας, λόγω των σημαντικών δυνατοτήτων που προσφέρονται για παραγωγή στη Δυτική Θεσσαλία.
Σύμφωνα με τον δρ Ιωάννη Στεφανάκο, η αξιοποίηση του οικονομικά και τεχνικά εκμεταλλεύσιμου υδροδυναμικού της Ελλάδας περιορίζεται στο απογοητευτικό ποσοστό του 32% (!!), παρότι τα νερά αποτελούν εγχώριο, ανανεώσιμο και οικολογικό ενεργειακό πόρο.

Εκτός αυτού, στα ήδη υφιστάμενα ΥΗΕ, το 30% του ωφέλιμου όγκου των αντίστοιχων ταμιευτήρων «διατίθεται κατά προτεραιότητα για άλλες, πέραν της ηλεκτροπαραγωγής, χρήσεις», αναδεικνύοντας και την τεράστια σημασία του πολλαπλού σκοπού των έργων αυτών (υδρεύσεις, αρδεύσεις, αποθέματα για περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας, αποθέματα για αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που καταρρέουν κ.λπ.).

Και όπως αναφέρθηκε «το 2010, έτος με πολλά νερά, τα ΥΗΕ έσωσαν το διασυνδεδεμένο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τις ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές», κάτι που αναδεικνύει τη (λιγότερο γνωστή) αξία της ΥΗ ενέργειας στην ευστάθεια του συστήματος και την κάλυψη των αιχμών στη ζήτηση.
Και όμως οι τελευταίες κυβερνήσεις, παρά τις δυσκολίες που διέρχεται στη χώρα μας ο ενεργειακός τομέας, επιλέγουν την άρνηση απέναντι στα ΥΗ έργα.

Έστω και τώρα όμως οφείλουν να επανεξετάσουν την παράλογη στάση τους (η οποία πάντως μπορεί κάπως να εξηγηθεί εάν σκεφθεί κανείς το μεγάλο ενδιαφέρον των ολιγοπωλίων της ενέργειας για ευρύ πεδίο δράσης, χωρίς ανταγωνισμό, στους τομείς των φωτοβολταϊκών και αιολικών μονάδων παραγωγής).

Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα από την ημερίδα της Ακαδημίας ήταν «να κατασκευασθούν άμεσα και άλλα μεγάλα φράγματα στην Ελλάδα, τόσο για την παραγωγή ΥΗ ενέργειας όσο και για την αντιπλημμυρική προστασία, ύδρευση, άρδευση και άλλες χρήσεις», θεωρώντας ότι «η παραπέρα ανάπτυξη του υδροδυναμικού της χώρας είναι επιτακτική ανάγκη».

Επιπλέον στα συμπεράσματά τους επιμένουν ότι «οι αρμόδιοι πρέπει να κατανοήσουν, και ιδιαίτερα όσοι επαγγέλλονται την πράσινη ανάπτυξη, ότι αυτή δεν νοείται στη χώρα μας χωρίς την αξιοποίηση και του υπόλοιπου υδροδυναμικού (σημ. δηλαδή του ...68%), όπως έχουν κάνει άλλωστε έγκαιρα όλες οι αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης (Νορβηγία, Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.) και έτσι τώρα μπορούν να ...οικολογούν εκ του ασφαλούς».

Προτείνουν λοιπόν την επένδυση σε ΥΗΕ, ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα, να θωρακιστεί η χώρα μας «για την αντιμετώπιση παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας» και βεβαίως να περιοριστεί η ενεργειακή μας εξάρτηση.

 

Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:

* Τάσος Μπαρμπούτης, πολιτικός μηχανικός, μέλος Δ.Σ. ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.

* Κώστας Γκούμας, γεωπόνος, πρ. δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ. 

ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Όλες τις ερωτήσεις της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Δευτέρας («Ε.τ.Δ.»), από 20/9/2021 μέχρι σήμερα, με τις σχετικές απαντήσεις της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης  Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ.) μπορείτε να βρείτε εδώ

Eνημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb

- Από την ομάδα μας στο fb  

Δημοφιλέστερες Αναρτήσεις