Μην παίζετε με την αγωνία των Θεσσαλών Κύριε Καραμανλή - (Φ. Αλεξάκος - Δ. Αρχοντής - Κ. Γκούμας - Τ. Μπαρμπούτης)*

 

Πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία ανέδειξε η συνέντευξη του Υπουργού Υποδομών κ. Κώστα Καραμανλή στην «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Λάρισας και στον δημοσιογράφο Γ. Ρούστα στις 25 Ιουλίου.

Θα περιοριστούμε στο (κυρίαρχο κατά την άποψή μας) θέμα των υδάτων της Θεσσαλίας, έστω και εάν ο κ. Υπουργός μας «προσέφερε» στο θέμα αυτό ελάχιστα σχόλια (σε αντίθεση με τον Ε65, εμπορευματικό κέντρο και θεσσαλικό σιδηρόδρομο, στα οποία αφιέρωσε το 95% των απαντήσεών του !).

Ας μπούμε όμως στην ουσία.

Ο κ. Καραμανλής δεσμεύτηκε για πολλοστή φορά ότι θα «δρομολογήσει το αμέσως προσεχές διάστημα τις εργασίες συντήρησης των ημιτελών έργων Αχελώου … με προϋπολογισμό 2 εκατ. ευρώ, που πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (η υπογράμμιση δική μας) να προχωρήσει».

Για να κατανοήσουν οι αναγνώστες, πρόκειται για μια μικρή εργολαβία, ΟΧΙ συνέχισης των έργων, απλά και μόνο φύλαξης και συντήρησης, την οποία είχε δρομολογήσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (κ. Σπίρτζης) λίγο πριν αποχωρήσουν από την διακυβέρνηση.

Και το ερώτημα είναι, τι έκανε δύο ολόκληρα χρόνια ο κ. Καραμανλής ; Αυτό το «επιτέλους» που χρησιμοποίησε στην απάντησή του σε ποιον το απευθύνει ;

Και επιτέλους (λέμε εμείς), τόση λίγη ανησυχία έχει για τους κινδύνους κατάρρευσης στα έργα Αχελώου, για ενδεχόμενες απώλειες ζωής ανθρώπων και για καταστροφή περιουσιών, που δεν τον κάνουν να βιάζεται ;

Στο κάτω – κάτω ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεύθυνα μεν, συνειδητά δε, αδρανούσε για τα έργα αυτά διότι λειτουργούσε με την ελπίδα της, έστω ανεξέλεγκτης από κάποια πλημμύρα, κατεδάφισής τους.

Μήπως τελικά κάποιοι και στην ΝΔ , εξίσου ανεύθυνα, επενδύουν στην ίδια προσδοκία ;

Όμως πολύ πιο ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική είναι η απάντηση του κ. Υπουργού για τις «ενέργειες» της Κυβέρνησης σχετικά με την ολοκλήρωση των έργων Άνω Αχελώου.

Αντί για μια ενημέρωση ουσίας, περιορίστηκε να μιλήσει για «βιώσιμη ανάπτυξη», ότι γνωρίζει «τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου», ότι κατανοεί το «πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλία». Δηλαδή άλλα λόγια να αγαπιόμαστε !

Καμία απολύτως αναφορά στα σχέδια του Υπουργείου του για επανεκκίνηση και ολοκλήρωση του φράγματος Συκιάς.

Καμία ενημέρωση για συνεργασία με την ΔΕΗ στην οριστικοποίηση των επιλογών της Κυβέρνησης για παραγωγή «πράσινης» υδροηλεκτρικής ενέργειας.

Ούτε μια κουβέντα για την ολοκλήρωση της επένδυσης (με τα προκατασκευασμένα στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος, που βρίσκονται εγκαταλειμμένα στο εργοτάξιο του Μουζακίου !) της σήραγγας μεταφοράς υδάτων του ταμιευτήρα Συκιάς  προς Μουζάκι, μήκους 17,8 χιλιομέτρων.

Και να σκεφθεί κανείς πως από το 2014 (απόφαση αριθμ. 26  του ΣτΕ) δεν υφίσταται πλέον  η διακοπή εργασιών που ίσχυε από το 2010, οπότε  η σημερινή Κυβέρνηση (οι προηγούμενοι, τα είπαμε, έχουν στήσει καραούλι για να χαρούν την κατάρρευση της σήραγγας), θα μπορούσε κάλλιστα, για πραγματικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, να ολοκληρώσει το υπόλοιπο 15% του φυσικού αντικειμένου του έργου της επένδυσης και για ασφάλεια να τοποθετήσει τα προβλεπόμενα θυροφράγματα, ανεξάρτητα εάν θα πραγματοποιηθεί και πότε η πολυσυζητημένη μεταφορά (εκτροπή όπως προτιμούν) των υδάτων.

Και όλα αυτά  δεν αποτελούν απλά κάποιες προσδοκίες των θεσσαλών που ζητούν από την Κυβέρνηση να τις πραγματοποιήσει.

Αντίθετα, πρόκειται για ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ και ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ της ΝΔ, όλων, χωρίς εξαίρεση, των πολιτικών στελεχών της στη Θεσσαλία και, κυρίως, του κ. Πρωθυπουργού.

Δείτε όμως πως «υπερασπίστηκε» τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Υπουργός του κ. Κ. Καραμανλής : «…εμείς δεν λέμε μεγάλα λόγια, ούτε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Και τα έργα δεν τα εξαγγέλλουμε σαν πυροτεχνήματα αλλά με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα…».

Πως να το σχολιάσει κανείς ; Υποκρισία ; Αμετροέπεια ; Έλλειψη ευθύνης ;

Ας μην κουράζεται άδικα ο κ. Καραμανλής. Όσοι παρακολουθούνε τα ζητήματα των υδάτων στη Θεσσαλία έχουμε καταλάβει από καιρό ότι η παρούσα Κυβέρνηση έχει αποφασίσει, τουλάχιστον κατά την τρέχουσα κυβερνητική της θητεία, να μην ασχοληθεί με τα έργα Αχελώου, βασισμένη (μεταξύ άλλων) και στην απουσία κριτικής, πίεσης και διεκδίκησης από την πλευρά της Αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων στη Θεσσαλία, φιλικά διακείμενων στη ΝΔ,

Όλοι μαζί αποτελούν τον καλύτερο «χορηγό» στην ανεύθυνη πολιτική θέση που υποστηρίζει η αξιωματική αντιπολίτευση για κατεδάφιση των «παράνομων» έργων.

Πρώτος και καλύτερος σε αυτή την τακτική ο κ. Καραμανλής που (υποτίθεται ότι) είναι και ο αρμόδιος Υπουργός και (θα έπρεπε να είναι ο) επισπεύδων για τα έργα. Και από πάνω προσπαθεί να μας πείσει ότι δήθεν μιλάει «με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα στους πολίτες».

Προσέξτε όμως πως προσπαθεί, ακόμη και αυτόν τον ρόλο του επισπεύδοντος, να τον αμφισβητήσει : «Ο σχεδιασμός της διαχείρισης των υδάτων του Αχελώου είναι αρμοδιότητα του υπουργού Περιβάλλοντος..» και πιο κάτω, «…(τον σχεδιασμό αυτό)  θα τον σεβαστούμε και θα τον ακολουθήσουμε» !

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου ότι τον (ανύπαρκτο) σχεδιασμό θα τον «σεβαστεί» ο κ. Καραμανλής.

Εκείνο όμως που είναι πλέον αδιαμφισβήτητο είναι ότι, χρησιμοποιώντας τέτοια προσχήματα και δικαιολογίες για την μη τήρηση των δεσμεύσεων του κ. Πρωθυπουργού, ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ τον λαό της Θεσσαλίας, την αγωνία του για την απόκρουση των τεράστιων κινδύνων ξηρασίας, τις εντεινόμενες απειλές από πλημμύρες, την συνεχιζόμενη, χωρίς έλεος, καταστροφή των υπόγειων οικοσυστημάτων αλλά και ποταμών της Θεσσαλίας, την μεγάλη πίεση των εισοδημάτων των αγροτών, το υπεραυξημένο κόστος παραγωγής (σε μεγάλο βαθμό λόγω του κόστους άρδευσης), την διάψευση των ελπίδων του για στέρεη ανάπτυξη (που χωρίς νερό δεν γίνεται) του αγροδιατροφικού τομέα και για «ασπίδα» των προϊόντων μας απέναντι στον διεθνή ανταγωνισμό.

Και σε ότι αφορά την σημασία των υδατικών έργων (από τα οποία για την Θεσσαλία η Κυβέρνηση εξήγγειλε μόνο ΕΝΑ σημαντικό, τον ταμιευτήρα Παλιοδερλί Φαρσάλων), δεν θα επικαλεστούμε μόνο τις δικές μας απόψεις.

Συμβουλεύουμε τον κ. Υπουργό να διαβάσει την συνέντευξη του συναδέλφου του (στο ΥΠΑΑΤ) κυρίου Γ. Οικονόμου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (την ίδια ημέρα με την δική του συνέντευξη), στην οποία αναφέρει : « Η αντιστροφή της καταστροφικής αναλογίας στη χρήση υπόγειων έναντι επιφανειακών υδάτων….(είναι) επιτακτική ανάγκη, αν θέλουμε να προλάβουμε τον κίνδυνο ερημοποίησης μεγάλων εκτάσεων, αφού η χώρα μας  αντλεί τα περισσότερα νερά ανά ha καλλιεργούμενης γης σε σχέση με τις 9 χώρες με την υψηλότερη αγροτική παραγωγή στην Ε.Ε. αξιοποιώντας μόλις το 11% της ετήσιας βροχόπτωσης…»

Πριν κλείσουμε, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε χωρίς σχολιασμό, το «πονηρό κλείσιμο του ματιού» του κ. Υπουργού προς μικροτοπικά συμφέροντα (Αιτωλοακαρνανία/ΑΚ) και προς δήθεν αγωνιούντες ψευτοοικολόγους για την «έλλειψη» υδάτων στο γειτονικό υδατικό διαμέρισμα.

Ανέφερε ο κ. Καραμανλής, απολύτως προσχηματικά, ότι «πρέπει να λύσουμε το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, χωρίς φυσικά να δημιουργήσουμε πρόβλημα ΑΛΛΟΥ (η επισήμανση δική μας)».

Ε, όχι λοιπόν κ. Υπουργέ. Εσείς προσωπικά δεν θα δημιουργήσετε πρόβλημα γιατί απλούστατα δεν ασχολείστε με το θέμα.

Οι επιστήμονες όμως, που υπεύθυνα κατέθεσαν τις μελέτες τους για (αμφότερα) τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων των δύο όμορων διαμερισμάτων, διαπίστωσαν (χωρίς δυνατότητα αντίκρουσης) ότι «….δεν τίθεται θέμα ελλειμματικής τροφοδοσίας των φυσικών συστημάτων (σημ. στην ΑΚ) λόγω πενίας γλυκού νερού. Τα όποια προβλήματα ποιότητας….. όπως ο ίδιος Φορέας Διαχείρισης των υγροτοπικών περιοχών δηλώνει, οφείλονται σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες….με προεξάρχουσα την γεωργία…αλλά και αστικές πιέσεις».

Επίσης σημειώνουν πως «ο Αχελώος είναι απολύτως ρυθμισμένο σύστημα που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ (επισήμανση δική μας) να επηρεαστεί από την απόληψη 250 εκατ. κυβικών μέτρων χειμερινών απορροών του Άνω ρου αυτού» δηλαδή την μεταφορά από την Συκιά.

Και επισημαίνουν πως «το νερό σε καμία περίπτωση…δεν είναι περιοριστικός παράγοντας στη Δυτική Ελλάδα για την περαιτέρω ανάπτυξη της γεωργίας…»

Δεν απομένει λοιπόν παρά να κατανοήσει ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη ότι αυτές οι «αιτιάσεις» των δεκαετιών 80 και 90 έχουν υπεύθυνα απαντηθεί, το ίδιο το ΣτΕ (απόφαση 3478/2000) τις έχει οριστικά απορρίψει και δεν προσφέρονται πλέον για πολιτικά παιχνίδια και υπεκφυγές.

Και επειδή και η σημερινή Κυβέρνηση συνεχίζει, με προσχήματα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, την ίδια παρελκυστική τακτική όπως εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο (εάν θέλουν κάτι να προσφέρουν στην υπόθεση αυτή) τουλάχιστον να φέρουν άμεσα το θέμα στη Βουλή και να αποφασίσουν τι θέλουν να γίνει με τα έργα Αχελώου.

Εάν αποφασίσουν την ολοκλήρωσή τους, να το πράξουν (ίσως οι επόμενοι) χωρίς άλλη καθυστέρηση.

Εάν πάλι αποφασίσουν την μη συνέχισή τους, ας τα κατεδαφίσουν και ας αποκαταστήσουν το τοπίο.

Αυτή η πολιτική, ως μονόδρομος, είναι εκείνη  που συνάδει με την «ειλικρίνεια και υπευθυνότητα» προς τους πολίτες, όπως την αντιλαμβάνεται ακόμη και ο κ. Καραμανλής.

Στο μεταξύ η περιοχή μας περιμένει, εδώ και χρόνια, ένα ολοκληρωμένο πλάνο για έργα και δράσεις σχετικά με το υδατικό, κάτι που, παρά τις οικολογικές «ευαισθησίες» των προηγουμένων και τα «επιτελικά» όργανα  των σημερινών, μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε και η Θεσσαλία συνεχίζει να κινείται σαν καράβι χωρίς πυξίδα….

30 Ιουλίου 2021

*Αλεξάκος Φώτης, πρώην Νομάρχης, πρώην Δήμαρχος Καρδίτσας

*Αρχοντής Δημήτρης, πρώην Δήμαρχος Καρδίτσας

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας

*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔ-Θ

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Να μπούμε στη Θεσσαλία στην εποχή του υδρογόνου… Με την αξιοποίηση των φυτικών υπολειμμάτων, για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης - Του Γιάννη Κολλάτου*

 

Από την εποχή του μεσοπολέμου που ο Ινδός νομπελίστας αστροφυσικός Τσάντρα ανακάλυψε τις μαύρες τρύπες γεγονός που οδήγησε στη βόμβα υδρογόνου, γνωρίζαμε πως η ανεξάντλητη πηγή ενέργειας που μπορεί να σώσει τον πλανήτη μας από τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου, είναι το υδρογόνο, που αποτελεί την καύσιμη ύλη των αστέρων… 

Ο Τζέρεμι Ρίφκιν φρόντισε να μας προϊδεάσει ότι μπαίνουμε στην εποχή του υδρογόνου με το ομότιτλο βιβλίο του εδώ και μία δεκαετία.

Η κλιματική κρίση, πλέον είναι εμφανής, όχι τόσο γιατί μπαίνουμε σε ακόμη ένα καύσωνα διαρκείας στη χώρα, μετά από καλοκαιρινές θεομηνίες και δύο χτυπήματα από χαλάζι στη Θεσσαλία που αφάνισαν τις καλλιέργειες κυρίως σε Παλαμά και Φάρσαλα, αλλά γιατί οι επιστήμονες πλέον το φωνάζουν απροκάλυπτα.
Τις τελευταίες 6 εβδομάδες ο πλανήτης παρακολουθεί εικόνες κλιματικής καταστροφής με πολλά θύματα και ανυπολόγιστες ζημιές. Η κλιματική αλλαγή χτυπά αδιάκριτα, παντού στον κόσμο, απειλώντας άμεσα τους πιο ευάλωτους.
Διακόσιοι σαράντα κορυφαίοι κλιματικοί επιστήμονες συνέγραψαν την νέα έκθεση του ΟΗΕ για το παγκόσμιο κλίμα, η οποία αναθεωρεί επί τα χείρω όλες τις προβλέψεις, φέρνοντας χρονικά την κλιματική καταστροφή πιο κοντά.
«Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη ορατή. Δεν χρειάζεται να πούμε στον κόσμο ότι η κλιματική αλλαγή υφίσταται», δηλώνει η Επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας Πέτερι Τάαλας.

O Ξενοφών Βερύκιος, ο πολυγραφότατος επιστήμονας, ο εμπνευσμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο ποιητής, είναι πάνω απ’ όλα ένας αστείρευτος εφευρέτης – κατέχει 11 διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας και αναμένει το 12ο. Είναι πρωτοπόρος στον κόσμο στην παραγωγή υδρογόνου με μηδενικές εκπομπές ρύπων, πιο σωστά με αρνητικές εκπομπές ρύπων, καθώς η παραγωγή υδρογόνου με τις επαναστατικές μεθόδους του μειώνει τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Και είναι διαρκής μοχλός παραγωγής καινοτομίας. Ο άνθρωπος που έστησε το Επιστημονικό Πάρκο Πατρών, δημιούργησε πανεπιστημιακή εταιρεία - τεχνοβλαστό, την ΕΛΒΙΟ Α.Ε., σε μια εποχή που η ιδέα της εμπορευματοποίησης της ακαδημαϊκής έρευνας αποτελούσε «κόκκινο πανί», αναπτύσσει συνεχώς νέες καθαρές τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας.

Το υδρογόνο είναι το μοναδικό καύσιμο το οποίο δεν εκλύει αέρια του θερμοκηπίου.

Όμως δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση και πρέπει να παραχθεί, εκλύοντας ρύπους, μεταξύ άλλων άκαυτο φυσικό αέριο, δηλαδή μεθάνιο, που είναι 82 φορές πιο ισχυρός παράγοντας θερμοκηπίου από το CO2. Αλλά όχι με τα συστήματα που ανέπτυξε ο κ. Βερύκιος. Η κατεξοχήν επαναστατική ιδέα ήταν η χρήση της βιομάζας στην παραγωγή υδρογόνου. «Η βιομάζα –δηλαδή τα κομμένα κλαδιά, τα οργανικά απόβλητα ανθρώπων και ζώων, τα απόβλητα βιομηχανιών επεξεργασίας φυτικών προϊόντων– μας δίνει ως προϊόν της αναερόβιας σήψης της το βιοαέριο (κυρίως μεθάνιο), αλλά και αιθανόλη, το γνωστό οινόπνευμα. Μεγάλες ποσότητες αιθανόλης παράγονται από ενεργειακά φυτά, γλυκό σόργο, καλαμπόκι, ζαχαροκάλαμο κ.ά.» εξηγεί ο κ. Βερύκιος. Βιοαέριο και αιθανόλη μετατρέπονται σε υδρογόνο με δύο πρωτοποριακές τεχνολογίες, ειδικούς καταλύτες και αντιδραστήρες 100 φορές μικρότερους των συμβατικών. Οι τεχνολογίες αυτές, που χρησιμοποιούν πέραν των ανανεώσιμων και συμβατικές πρώτες ύλες, φυσικό αέριο ή υγραέριο, έγιναν στη συνέχεια από την ΕΛΒΙΟ Α.Ε. εξαγώγιμα εμπορικά προϊόντα που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και θερμότητα ή μεγάλες ποσότητες υδρογόνου.

Στη Θεσσαλία υπάρχει άφθονη πρώτη ύλη για την παραγωγή υδρογόνου, από βιομάζα (καλαμιές, κλαδιά δέντρων κλπ.) που καίγεται ανεξέλεγκτα το καλοκαίρι (άρα αποτελεί και πηγή έκλυσης αερίων του θερμοκηπίου) , αντί να συγκεντρώνεται για να αποτελέσει την πηγή για την παραγωγή άφθονης «πράσινης ενέργειας», ενώ οι βιομηχανίες επεξεργασίας φυτικών προϊόντων με εξαγωγικό μάλιστα χαρακτήρα βρίσκονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της περιφέρειάς μας.

Μια πρόσκληση στον κ. Βερύκιο λοιπόν, να επισκεφθεί την περιφέρειά μας και να βρει τρόπους αξιοποίησης αυτών των οργανικών υπολειμμάτων θα ήταν ίσως η ενδεδειγμένη λύση. Αυτή θα πρέπει να προέλθει από πλευράς περιφερειακής ή τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι προφανές ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε από την παρατήρηση των επιπτώσεων της κλιματική κρίσης και να περάσουμε στη δράση. Άλλωστε είναι πλέον γνωστό ότι κάθε κρίση αποτελεί και μία ευκαιρία.

Πηγή : thessaliatv

* Ο Γιάννης Κολλάτος είναι δημοσιογράφος

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

ΝΕΑ ΚΑΠ: Γενικότητες χωρίς ουσία, εκπαίδευση, έρευνα - Του Φάνη Γέμτου* - (3ο μέρος)**

 

Εκπαίδευση, συμβουλευτική, υποστήριξη, έρευνα και καινοτομία ήταν το επόμενο θέμα που έθεσε ο κ. Υφυπουργός. Πραγματικά είναι ίσως το σημαντικότερο θέμα (μετά την έλλειψη στόχων παραγωγής) που η έλλειψή του κάνει δύσκολη την πρόοδο της γεωργίας μας, αλλά και της χώρας γενικότερα. Σε μία εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας κινείται με μεγάλες ταχύτητες εμείς είμαστε ακόμη στο «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε».

Οι αγρότες έχουν ελάχιστη εκπαίδευση και σε γενικές γραμμές αρνούνται να εκπαιδευτούν και να εφαρμόσουν νέες ιδέες. Υπάρχει πρόβλημα βασικής εκπαίδευσης των αγροτών. Δεν ξέρω πόσοι αγρότες έχουν βασική τεχνική εκπαίδευση στη γεωργία. Θυμάμαι ότι στα Τεχνικά Λύκεια όταν δημιουργήθηκαν, σε πολλές αγροτικές περιοχές γεωργικά τμήματα δεν λειτούργησαν γιατί δεν υπήρχαν παιδιά που να τα δηλώσουν. Η λογική ότι στο χωράφι μαθαίνεις καλύτερα από το σχολείο υπήρχε από την εποχή του Καποδίστρια. Στα 200 χρόνια μάλλον λίγα άλλαξαν στη λογική των αγροτών. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η γνώση αλλάζει τόσο γρήγορα που αν δεν παρακολουθείς τις εξελίξεις μένεις εκτός αγοράς. Τι πρότεινε ο κ. Υπουργός; Τίποτα ιδιαίτερο. Ούτε τα προσόντα αυτών που θα μπουν στο πρόγραμμα νέων αγροτών, ούτε πώς θα αναδημιουργηθεί ένα σύστημα γεωργικών εφαρμογών, ούτε κάποια σχολεία διαρκούς επιμόρφωσης των αγροτών, ούτε πιλοτικοί αγροί για επίδειξη των νέων ιδεών, τίποτα. Μίλησα παλαιότερα για τον Θεό της Ελλάδας που θα μπορούσε να φωτίσει τους αγρότες, αλλά μάλλον δεν ασχολείται με την Ελληνική Γεωργία. Χρειάζεται ένα πρόγραμμα με στόχους και χρονοδιαγράμματα. Και συνεχείς αξιολογήσεις, κάτι που φαίνεται ότι θα μας επιβάλλει η νέα ΚΑΠ. Αλλά αυτά είναι ξένα για τους πολιτικούς μας.

Το επόμενο θέμα που έθεσε είναι η ανάγκη δημογραφικής ανανέωσης. Πολλές έρευνες έχουν δείξει τη γήρανση του πληθυσμού της χώρας. Στον γεωργικό τομέα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Οι μεγάλης ηλικίας αγρότες είναι η πλειοψηφία. Οι νέοι εγκαταλείπουν τα χωράφια. Η Ε.Ε. προσπαθεί με επιδοτήσεις να προσελκύσει νέους στη γεωργία. Η γνώμη μου είναι ότι δεν αρκούν οι επιδοτήσεις. Πολλά από τα προγράμματα είναι εικονικά για να πάρουμε τις επιδοτήσεις. 

Αλλά πώς να μείνει ένας νέος αγρότης όταν το εισόδημά του στηρίζεται μονό στις επιδοτήσεις ; 

Πώς να μείνει στη γεωργία ένας νέος όταν το κόστος νερού είναι τόσο υψηλό που κάνει τις καλλιέργειες ασύμφορες ; 

Και όταν νιώθει ότι σε λίγα χρόνια οι γεωτρήσεις του θα στερέψουν και τα χωράφια θα γίνουν ξηρικά ; 

Τότε προτιμά να νοικιάσει τα χωράφια του για Φ/Β να παίρνει ένα υψηλό ενοίκιο που με τις σημερινές καλλιέργειες (σιτάρι, βαμβάκι, καλαμπόκι) δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει και φεύγει στην πόλη να γεμίζει όλη μέρα τις καφετέριες. 

Εάν όμως προωθούσαμε μια γεωργία υψηλής παραγωγικότητας και αξίας που θα έκανε κύκλο εργασιών πάνω από 1.000 ευρώ/στρέμμα και θα έδινε στον νέο ένα υψηλό εισόδημα, τότε θα προσελκύονταν νέοι να εργαστούν πραγματικά στα χωράφια. 

Αυτό όμως προϋποθέσει σχέδιο αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, επίλυση του προβλήματος των υποδομών, αρχικά της διαχείρισης του νερού, ενίσχυση της εμπορίας των νωπών, αλλά και της μεταποίησης. Με άλλα λόγια μια Εθνική Αγροτική Πολιτική που θα αξιοποιούσε την ΚΑΠ της Ε.Ε. αλλά με εθνικούς στόχους που θα οδηγούσαν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, όχι στα λόγια από τα μπαλκόνια, αλλά με πράξεις. Αυτό έπρεπε να συζητήσουν στη διαβούλευση για την ΚΑΠ. Κάτι που δεν φαίνεται να είναι στους στόχους του ΥΠΑΑΤ.

Μια άλλη πονεμένη ιστορία είναι η ενίσχυση του ρόλου του γεωτεχνικού. 

Οι γεωτεχνικοί του Ελληνικού Δημοσίου είναι κλεισμένοι στα γραφεία τους και διεκπεραιώνουν τη γραφειοκρατία των επιδοτήσεων. Υπάρχει κρατικός γεωπόνος στα χωράφια ; Δυστυχώς όχι. 

Αλλά και να υπήρχε χωρίς σχέδιο και στόχους τι θα έκανε ; Αν η Πολιτεία δεν έχει θέσει στόχους και κατεύθυνση της γεωργικής πολιτικής, τι συμβουλές και κατευθύνσεις μπορεί να δώσει ένας κρατικός γεωπόνος; Τα ίδια ισχύουν για τα καταστήματα πώλησης γεωργικών εφοδίων. Χωρίς κατεύθυνση και στόχους τι υπηρεσίες να προσφέρουν; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι οι μόνοι που συνεχίζουν να είναι στα χωράφια, αλλά μάλλον κάνουν μια δουλειά ρουτίνας χωρίς κατεύθυνση. Τα ίδια ισχύουν για το πρόγραμμα γεωργικών συμβούλων που ετοιμάζει το ΥΠΑΑΤ. Τι συμβουλές θα δώσουν στους αγρότες όταν δεν υπάρχουν σαφείς στόχοι; Και πώς θα αξιολογηθούν αν πέτυχαν τους στόχους ;

Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με την έρευνα. Εκτός από τη χαμηλή χρηματοδότηση της έρευνας στη χώρα υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα που μειώνουν την αποτελεσματικότητα των χρημάτων που ξοδεύονται. Τα προγράμματα δεν είναι στενευμένα. Φυσικά αφού δεν υπάρχουν στόχοι μιας Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής και δεν υπάρχει σύνδεση ΥΠΑΑΤ (ή Γραμματείας Έρευνας) και αγροτών δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα που στην επίλυσή τους θα στόχευε η χρηματοδότηση των προγραμμάτων. Θα χρειάζονταν π.χ. ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της μικροκαρπίας στα μήλα της Ζαγοράς ή αντιμετώπιση των ζημιών από ανοιξιάτικούς παγετούς στις δενδρώδεις ή άλλες καλλιέργειες ή διατροφής μηρυκαστικών με τοπικές ζωοτροφές. Τα ίδια ισχύουν για τις νέες τεχνολογίες. Αλλά ακόμη και αν μάθουμε τα προβλήματα και κάνουμε την έρευνα, υπάρχει αδυναμία να φτάσουν τα αποτελέσματα στους τελικούς χρήστες, τους αγρότες. Τα προβλήματα παραμένουν και η παραγωγικότητα της γεωργίας μας μειώνεται όταν άλλοι λαοί κάνουν άλματα.

Πιστεύω ότι η διαβούλευση για την ΚΑΠ έπρεπε να θέσει όλα αυτά τα προβλήματα (και πολλά άλλα που υπάρχουν) και να προτείνουν οι Υπουργοί λύσεις να γίνει η σχετική συζήτηση, ώστε να ληφθούν οι καλύτερες αποφάσεις. 

Έτσι θα πάει η χώρα μπροστά και όχι με εγκαίνια, κόψιμο κορδελών και φωτογραφίες.

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

*Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

**(2ο μέρος) : https://theswater.blogspot.com/2021/07/blog-post_23.html

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και η επίλυση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας απαιτούν σοβαρότητα και ολοκληρωμένο σχέδιο - Του Κώστα Γκούμα*

 

Πληθαίνουν καθημερινά τα φαινόμενα της κλιματικής διαταραχής σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας  αφήνοντας με δραματικό τρόπο το αποτύπωμα τους σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Εξετάζοντας την πολιτική των Κυβερνήσεων στη χώρα μας απέναντι στις νέες προκλήσεις, θα μπορούσαμε, σε πρώτο επίπεδο, να δεχθούμε ότι συμπορεύονται στην «κοινή» προσπάθεια της παγκόσμιας κοινότητας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, με επίκεντρο την μείωση των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα.

Ειδικά για το θέμα αυτό, οι δύο τουλάχιστον τελευταίες Κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ), με βάση (κυρίως) τα σχέδια που εκπόνησαν για την «ενέργεια και το κλίμα» (ΕΣΕΚ), αναμόρφωσαν πλήρως το ενεργειακό μίγμα της χώρας.

Στα σχέδια αυτά όμως παρατηρούμε ότι περιόρισαν απότομα και δραστικά (ενώ είχαν πολλά χρονικά περιθώρια) την λιγνιτική παραγωγή, διαμορφώνοντας παράλληλα ένα ευρύ πεδίο δράσης σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο και τον άνεμο (φωτοβολταϊκά/αιολικά) και το (εισαγόμενο) φυσικό αέριο, εκτοξεύοντας στα ύψη την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας.

Οι ενστάσεις λοιπόν στην κοινή αυτή πολιτική των δύο Κυβερνήσεων είναι πολλές και ποικίλες.

Το σχέδιο τους κατ’ αρχήν δεν κατάφερε να αποτρέψει τα φαινόμενα αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον (πχ. αιολικά σε δασικές ορεινές περιοχές, παρά τις ισχυρές αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών), ούτε την σημαντική απώλεια πολύτιμων γεωργικών γαιών από συνεχώς επεκτεινόμενες εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών.

Επίσης τα ΕΣΕΚ τους χαρακτηρίζονται από ανεξήγητη (;) μονομέρεια σε ότι αφορά στις ΑΠΕ, από τις οποίες επίμονα εξαιρούν την Υδροηλεκτρική ενέργεια (ΥΗε).

Και να σκεφθεί κανείς, ότι η κλιματική κρίση, σε μεγάλο βαθμό, χαρακτηρίζεται και από φαινόμενα παρατεταμένης ξηρασίας, «αντίδοτο» των οποίων είναι οι αποθηκεύσεις μεγάλων ποσοτήτων νερού.

Το πιο λογικό λοιπόν και χρήσιμο ταυτόχρονα θα ήταν να ενισχυθεί η δημιουργία τεχνητών λιμνών – ταμιευτήρων για παραγωγή ΥΗε, που, ως γνωστόν, είναι έργα πολλαπλού σκοπού και η γεωμορφολογία της Ελλάδας ευνοεί την ταυτόχρονη αξιοποίηση των υδάτων αυτών στην «μάχη» κατά της ξηρασίας αλλά και στην υποστήριξη, μέσω των αρδεύσεων, του πρωτογενή τομέα.

Εξάλλου, και οι άλλες χώρες της Ευρώπης με τις οποίες συμπορευόμαστε στον κοινό στόχο της μείωσης των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα, έχουν εδώ και πολλά χρόνια δημιουργήσει τις υποδομές για παραγωγή ΥΗε σε πολύ υψηλά ποσοστά αξιοποίησης του υδατικού τους δυναμικού (πχ. Γερμανία πάνω από 90%, σκανδιναβικές χώρες πάνω από 95% κ.ο.κ.), ενώ την χώρα μας οι εμμονές των Κυβερνήσεων την «καταδίκασαν» να παραμείνει καθηλωμένη (από το 1999 !) στα επίπεδα του 34% !

Στη Θεσσαλία, αυτή ακριβώς  η εχθρότητα κατά της ΥΗε έχει δημιουργήσει εξωφρενικές (κυριολεκτικά) καταστάσεις, με την εγκατάλειψη ημιτελών έργων στη Μεσοχώρα Τρικάλων και στην Συκιά Καρδίτσας, που τόσα θα μπορούσαν να συνεισφέρουν  στην παραγωγή «πράσινης» ενέργειας και στους άλλους στόχους που προαναφέραμε.

Και στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσαμε να μην σχολιάσουμε την απαράδεκτη απραξία της σημερινής Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και του αρμόδιου Υπουργού Υποδομών κ. Κ. Καραμανλή, οι οποίοι υποσχέθηκαν επανειλημμένα ότι θα προχωρήσουν τα ημιτελή έργα του Αχελώου.

Η τελευταία απόφαση του ΣτΕ (26/2014) τους ήταν γνωστή πολύ πριν ακόμη αναλάβουν την διακυβέρνηση (δες σχετικές δηλώσεις ήδη από το 2017). 

Και εάν οι υποκριτές του ΣΥΡΙΖΑ την επισείουν ως «σκιάχτρο», φοβούμενοι πως θα ενεργοποιηθεί η συνέχιση των έργων αυτών, οι της ΝΔ θα έπρεπε να την έχουν μελετήσει και να έχουν προσαρμόσει τον σχεδιασμό τους (για την έναρξη των έργων), στις παρατηρήσεις της συγκεκριμένης απόφασης του ΣτΕ.

Και όχι μόνον δεν το έπραξαν, αλλά ούτε καν αξιοποίησαν το γεγονός ότι η απόφαση αυτή έχει ήδη καταργήσει την διακοπή των εργασιών (όπως ίσχυε από το 2010 έως το 2014), οπότε, υπό προϋποθέσεις, μπορούν  να επανεκκινήσουν τα έργα για λόγους δημοσίου συμφέροντος και σοβαρότατων κινδύνων κατάρρευσης. Για παράδειγμα επιβάλλεται  η ολοκλήρωση της επένδυσης της σήραγγας μεταφοράς με τα προκατασκευασμένα στοιχεία από οπλισμένο σκυρόδεμα, που βρίσκονται εγκαταλειμμένα στην έξοδο της σήραγγας (εργοτάξιο Μουζακίου), περιμένοντας εδώ και 15 χρόνια (!) κάποιοι αρμόδιοι να αποφασίσουν την τοποθέτησή τους ώστε να απομακρύνουν τον κίνδυνο…

Ειδικά όμως για τον κ. Καραμανλή οι ευθύνες δεν σταματούν εδώ. Πριν τις εκλογές του 2019, (έστω και με καθυστέρηση 4 ετών), ο προκάτοχός του κ. Χρ. Σπίρτζης του είχε παραδώσει την τεχνική έκθεση (έμπειρων και διεθνούς κύρους επιστημόνων) για τους τεράστιους κινδύνους που υπάρχουν στο ημιτελές φράγμα Συκιάς (πλημμυρικά φαινόμενα, φόβοι για τις ζωές ανθρώπων και τις περιουσίες κατοίκων κατάντη της Συκιάς), ενώ ο ίδιος (ήδη από το 2016) είχε εγκρίνει και ένα ποσό περίπου 3 εκατομμυρίων ευρώ για άμεσες επεμβάσεις και συντήρηση των έργων.

Έως σήμερα, έχοντας ολοκληρώσει δύο χρόνια θητείας και παρά τις επανειλημμένες ρητές υποσχέσεις του (άλλη μία την ώρα που γράφεται το άρθρο αυτό, δες σχετική συνέντευξη στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 25/7/2021), ο κ. Υπουργός δεν υπέγραψε ΑΚΟΜΗ την σύμβαση για το επείγον αυτό θέμα.

Σε ανάλογα επίπεδα ανευθυνότητας κινείται και το Υπουργείο Περιβάλλοντος (αρμόδιο για την Διαχείριση Υδάτων), το οποίο παρά την παρέλευση δύο ετών διακυβέρνησης, δεν έχει ακόμη υπογράψει την σύμβαση για την αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, που αποτελεί έναν ακόμη δεσμευτικό παράγοντα για την συνέχιση των έργων Αχελώου (απομεινάρι των εμμονών του κ. Φάμελλου και των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Και όλα αυτά συμβαίνουν υπό το ….άγρυπνο βλέμμα του επιτελικού κράτους, που και αυτό δεν ενδιαφέρεται ούτε καν για την στοιχειώδη ανταπόκριση στις δεσμεύσεις του ίδιου του κ. Πρωθυπουργού !

Και για να τελειώνουμε με τα έργα Αχελώου, είναι καιρός τα κόμματα που μας κυβερνούν να εγκαταλείψουν την ανεύθυνη υποταγή στο δόγμα, ότι για μια Κυβέρνηση δεν έχει σημασία τι θα γίνει μετά από μερικά χρόνια, αλλά μόνο τι θα συμβεί έως τις επόμενες εκλογές !

Επίσης ας γνωρίζουν ότι κανέναν πια δεν επηρεάζουν οι ψεύτικες υποσχέσεις τους και η ρητορική τους «υπέρ/κατά της εκτροπής Αχελώου».

Ας πάνε άμεσα στη Βουλή, ας εξετάσουν τα νέα δεδομένα (και ιδιαίτερα αυτά που δημιουργούν τα πρόσφατα κλιματικά φαινόμενα) και ας αποφασίσουν οριστικά, υπεύθυνα και μπροστά στο λαό τι θα κάνουν με τα έργα αυτά που στοίχισαν ήδη εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Εάν τα χρειάζεται ο τόπος (εμείς αυτό ακράδαντα πιστεύουμε) να τα ολοκληρώσουν χωρίς άλλη καθυστέρηση, ώστε σύντομα να λειτουργήσουν.

Εάν πάλι κρίνουν ότι πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές αποφάσεις (των δεκαετιών 1980,1990 και 2000) για την υλοποίησή των έργων, ας προχωρήσουν στην κατεδάφισή τους με παράλληλη αποκατάσταση του τοπίου.

Ένα μόνο πράγμα δεν μπορούν να (συνεχίσουν να) πράττουν : Να πολιτεύονται με ένα μείγμα αδιαφορίας και πόλωσης, να κοροϊδεύουν το λαό και ταυτόχρονα να αυτογελοιοποιούνται παριστάνοντας ότι «διαφωνούν», την ίδια ώρα που εντείνονται  δραματικά οι οικολογικές και οικονομικές επιπτώσεις  στην Θεσσαλία.

Κλείνουμε με το κεντρικό θέμα της κλιματικής κρίσης με το οποίο αρχίσαμε.

Ακόμη και εάν δεχθούμε ότι, μετά από αρκετά χρόνια, η χώρα μας θα έχει επιτύχει τους κοινούς στόχους μείωσης εκπομπών αερίων, αυτό σίγουρα δεν είναι αρκετό. 

Για να έχει αποτέλεσμα μια πολιτική απέναντι στην κλιματική κρίση, κάθε υπεύθυνη Κυβέρνηση οφείλει να εκπονήσει και να εφαρμόσει, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με τα αναγκαία έργα και δράσεις σε κάθε περιοχή.

Και για την Θεσσαλία  βασικό στοιχείο ενός τέτοιου σχεδιασμού αποτελούν οι υδατικές υποδομές, η διαχείριση των υδάτων και ο πρωτογενής τομέας. 

Αυτός ο σχεδιασμός, δυστυχώς απουσιάζει. Και αυτό ακριβώς, κατά την δική μας αντίληψη, είναι το βασικό  κριτήριο αξιοπιστίας  για τις Κυβερνήσεις και για την Αυτοδιοίκηση.

Τέλος εάν κάποιοι θεωρούν ότι με την υπόσχεση για  ένταξη  (μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης) ενός μόνο σημαντικού έργου ταμίευσης σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, αυτό του Ενιπέα/Παλιοδερλί Φαρσάλων, «ξεμπλέκουν» από τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους Θεσσαλούς πολίτες, είναι πολύ γελασμένοι. Εδώ πλέον θα φανεί εάν οι μεγαλοστομίες των κυβερνητικών στελεχών αλλά και των αυτοδιοικητικών για τον πρωτογενή τομέα, την διατροφική κρίση, την κλιματική αλλαγή κλπ. συμβαδίζουν με την πρόθεση για ουσιαστικά έργα και αποτελεσματικές πολιτικές.

*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" : - Από την σελίδα μας στο fb​ - Από την ομάδα μας στο fb

 

ΝΕΑ ΚΑΠ : Γενικότητες χωρίς ουσία, έργα υποδομών και Προστιθέμενη αξία - Του Φάνη Γέμτου*

 

Στο τρίτο σημείο** ο κ. Οικονόμου αναφέρθηκε στις υποδομές. Αυτό είναι ένα άλλο ανέκδοτο των πολιτικών μας. Ιδιαίτερα οι υποδομές για εξασφάλιση αρδευτικού νερού είναι μια τραγική ιστορία. Όταν η έλλειψη έργων ταμίευσης νερού οδηγεί σε καταστροφή των υπόγειων υδροφορέων,

η έλλειψη ταμιευτήρων συμβάλλει στις πλημμύρες (βλέπε «Ιανός») που μας κόστισαν σε αποζημιώσεις το κόστος δύο μεγάλων ταμιευτήρων που θα περιόριζαν τις ζημιές και το κόστος άρδευσης εκτοξεύτηκε στα 100 ευρώ/στρ., τότε θα περιμέναμε από το ΥΠΑΑΤ να έχει ένα σχέδιο για τα προτεινόμενα έργα τόσο για τη ταμίευση νερού όσο και κυρίως για τον έλεγχο και τη μείωση των καταναλώσεων νερού. Μια ιεράρχηση των έργων με βάση εκτίμηση του κόστους - οφέλους ώστε να υπάρχει ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο χρηματοδότησης και εκτέλεσης. Σημειώνω ότι τα αναγκαία έργα είναι καταγραμμένα στα σχέδια διαχείρισης υδάτων (ΣΔΥ) τόσο του 2014 όσο και του 2017. Άκουσε κανείς κάτι σχετικό ; Εγώ όχι. Άκουσα τον Αντιπεριφερειάρχη Πρωτογενούς τομέα να λέει ότι η Περιφέρεια έστειλε όλα τα πιθανά φράγματα στο Υπουργείο.
Αυτή είναι η δουλειά της Περιφέρειας ;

Να στέλνει τον κατάλογο των έργων των ΣΔΥ; Αυτά είναι καταγραμμένα. Δεν έπρεπε να έχει αξιολογήσει τα έργα αυτά και να βάλει σε μια σειρά προτεραιότητας ώστε η Κυβέρνηση να αναγκαστεί με πιέσεις να τα ξεκινήσει ;

Να ξεκινήσει και η ίδια κάποιες μελέτες που θα ωριμάσουν τα έργα ; Χρήματα για μελέτες δρόμων και κόμβων βρίσκονται για διαχείριση υδάτων όχι. Ακόμη και τα έργα π.χ. κλειστών δικτύων που προγραμματίζει (και καλά κάνει η Περιφέρεια) έχουν κάποιο σχέδιο που ακολουθούν ;

Ή και αυτό είναι αποτέλεσμα πελατειακών σχέσεων ; Και μέσα σε όλες αυτές τις αδυναμίες ορθολογικού σχεδιασμού έχουμε και τους «οικολόγους» του όχι σε όλα που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες (ή τα ηθελημένα λάθη) της διοικήσεως για να σταματούν κάθε αναπτυξιακό έργο της χώρας και φυσικά και τα έργα ταμίευσης νερού.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα ορεινή με μικρές πεδιάδες. Το Μεσογειακό της κλίμα έχει τις βροχές συγκεντρωμένες τον χειμώνα και ελάχιστες το καλοκαίρι.

Επομένως κάθε καλοκαιρινή καλλιέργεια που έχει τους μεγαλύτερους κύκλους εργασιών, θέσεις εργασίας και εισόδημα για τους αγρότες και όλους τους κατοίκους της γύρω περιοχής χρειάζεται άρδευση. Αντί να έχουμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημιουργίας ταμιευτήρων συγκέντρωσης του χειμερινού νερού για να το χρησιμοποιούμε το καλοκαίρι εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.

Ταυτόχρονα μπορούμε να παράγουμε καθαρή και εγχώρια υδροηλεκτρική ενέργεια (αντί να στρεφόμαστε στο εισαγόμενο φυσικό αέριο που συνεχίζει να είναι υδρογονάνθρακας και παράγει αέρια του θερμοκηπίου). Μεγάλα λόγια από τους πολιτικούς μας και καμία δράση. Τα ΕΣΕΚ (Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής) των δύο τελευταίων κυβερνήσεων τα έβγαλαν εκτός σχεδίων.

Ομοφωνία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Κανείς δεν εξήγησε γιατί. Με τόσους «οικολόγους» να βάζουν εμπόδια στα έργα σε λίγο δεν θα γίνεται τίποτα στη χώρα.

Η Θεσσαλία έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα διαχείρισης του νερού, αλλά δεν είναι η μόνη. Πολλές περιοχές της Ανατολικής Ελλάδας (η Δυτική έχει περίσσευμα που καταλήγει στη θάλασσα) έχουν τα ίδια προβλήματα. Οι αγρότες στρέφονται προς την εκμετάλλευση των υπογείων υδάτων. Καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος η εκμετάλλευση παύει να είναι ανανεώσιμη, η στάθμη κατεβαίνει και το κόστος άρδευσης αυξάνεται.
Τελικά αρχίζει η είσοδος θαλασσινού νερού που θα κάνει τα νερά ακατάλληλα με κίνδυνο να καταστραφεί γόνιμη γεωργική γη.

Υπάρχει κάποιο σχέδιο από την κυβέρνηση ;

Η αντιπολίτευση ούτε κουβέντα με τις ιδεοληψίες της εναντίων των υδροηλεκτρικών έργων. Τα αποκαλεί φαραωνικά, επικαλείται δήθεν αποφάσεις του ΣτΕ και τελειώνει.

Φυσικά δεν τολμά να πει στους αγρότες ότι πρέπει να μειώσουν τις αρδευόμενες εκτάσεις, ούτε να κατεδαφιστούν τα ημιτελή έργα και να χαθούν τα χρήματα που ξοδεύτηκαν. 

Και η χώρα πάει προς τα βράχια. Η έλλειψη κάθε σχεδιασμού από το ΥΠΑΑΤ (αλλά και τη Κυβέρνηση γενικότερα) προσπαθούν να κρύψουν με τις γενικότητες των υπουργών που μας επισκέφτηκαν. 

Αντίλογος από την Περιφέρεια, τον ηγέτη της περιοχής δεν ακούστηκε. Αντίθετα έστειλε την μπάλα στην εξέδρα.

Όπως έκαναν και οι υπουργοί με τη διαβούλευση.

Συμπέρασμα : Καμία συζήτηση για έργα.

Το επόμενο θέμα που έθεσε ο κ. Οικονόμου είναι η προσπάθεια για αύξηση της προστιθέμενης αξίας στα προϊόντα μας. Αυτό το συνέδεσε πάλι με τις επιδοτήσεις.

Πραγματικά η νέα ΚΑΠ φαίνεται να προωθεί καλλιεργητικές πρακτικές, όπως βιολογική γεωργία, μείωση χημικών, κ.λπ.

Ο κ. Οικονόμου αναφέρθηκε στις δυνατότητες που δίνουν τα βιολογικά προϊόντα, η θωράκιση των ΠΟΠ, η θωράκιση απέναντι σε αθέμιτες πρακτικές, η επανατοποθέτηση προϊόντων και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πολύ σωστά. Το ερώτημα που έπρεπε κατά τη γνώμη μου να απαντήσει είναι πώς μπορούμε να τα πετύχουμε αυτά. Και κυρίως πώς θα παράγουμε προϊόντα που πιστοποιώντας τα ως ΠΟΠ θα αποκτήσουν συγκριτικό πλεονέκτημα στις αγορές.

Επομένως πρέπει να πρώτα ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ. Η δουλειά του υπουργού δεν είναι να διαπιστώνει ότι η φέτα είναι ένα συγκριτικό μας πλεονέκτημα, αλλά να μας πει τι μέτρα θα πάρει για να αυξήσουμε την παραγωγή μας, τις εξαγωγές και τα κέρδη των αγροτών και της οικονομίας μας και κυρίως πώς να μη χάσουμε το πλεονέκτημα.

Να κάνουμε ΠΟΠ ή κάτι άλλο το κατσικάκι της Ελασσόνας και τελικά μην έχουμε κατσίκια να πουλήσουμε τι έννοια έχει ;

Υπάρχει κάποιο σχέδιο για όλα αυτά ;

Αυτό θα έπρεπε να τεθεί στη διαβούλευση.

Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας 

*Ο Φάνης Γέμτος, είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

** 1ο μέρος :

Με γενικότητες και χωρίς ουσία ξεκίνησε η διαβούλευση για τη νέα ΚΑΠ

Ενημερωθείτε για τα νέα του blog "Νερά - Γεωργία - Περιβάλλον" :

- Από την σελίδα μας στο fb​

- Από την ομάδα μας στο fb